Γερουλάνος: Προοδευτικός και νεοφιλελεύθερος μαζί, δεν γίνεται

«Ακούγοντας, χθες, τις ανακοινώσεις του Πρωθυπουργού για την Προεδρία της Δημοκρατίας, θυμήθηκα το 2015. Όταν Βουλευτής, τότε, ο Κυριάκος Μητσοτάκης αρνήθηκε, σε αντίθεση με το κόμμα του, να ψηφίσει τον υποψήφιο Πρόεδρο της Δημοκρατίας, Προκόπη Παυλόπουλο. Μια κίνηση που, από πολλούς, χαρακτηρίστηκε συμβολική και καθοριστική για την επικράτησή του στην αρχηγία της ΝΔ. Διότι απευθύνθηκε, έλεγαν, σε ευρύτερα της κεντροδεξιάς ακροατήρια», είπε στην αρχή της ομιλίας του στη Βουλή, για το νομοσχέδιο του υπουργείου Τουρισμού, ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΠΑΣΟΚ–Kινήματος Αλλαγής και Βουλευτής Α’ Αθηνών, Παύλος Γερουλάνος, και πρόσθεσε:

«Θυμήθηκα και το 2020. Όταν ο πρωθυπουργός, Κυριάκος Μητσοτάκης, πρότεινε για πρόεδρο της Δημοκρατίας την Κατερίνα Σακελλαροπούλου. Μια κίνηση που, από πολλούς, χαρακτηρίστηκε συμβολική και «κορωνίδα» της επικράτησής του στον λεγόμενο «κεντρώο» χώρο και της διείσδυσης του ακόμα και στον κεντροαριστερό χώρο. Διότι απευθύνθηκε, έλεγαν, σε ευρύτερα της κεντροδεξιάς ακροατήρια». 

«Σήμερα, το 2025, ο κ. Μητσοτάκης κάνει μια κομματική επιλογή με κριτήριο και γλώσσα που θυμίζει συντήρηση του προχθές. Μητσοτάκης 2015, 2020, 2025. Πολιτική γήρανση ή πολιτικό στριπτίζ; Για όσους βλέπουν πέρα από το δάχτυλό τους, το δεύτερο. Τώρα δείχνει τον πραγματικό του εαυτό. Για να δούμε, λίγο, το ιστορικό του. Εκτός από τέτοιους συμβολισμούς, πάνω σε ποια πολιτικά θέματα έχτισε ο κος Μητσοτάκης το προοδευτικό του προφίλ; Έκανε μεταρρυθμίσεις; Όχι. Ενίσχυσε τους θεσμούς, για να διασφαλίσει βασικά δικαιώματα των πολιτών; Όχι. Απελευθέρωσε δυνάμεις, διευρύνοντας την παραγωγική βάση της χώρας; Όχι. Άλλαξε το παραγωγικό μοντέλο, έστω για να γίνει η Ελλάδα παραγωγική και ανταγωνιστική; Όχι. Συνέδεσε την παιδεία και τον πολιτισμό με την πρόοδο του πολίτη και την ενίσχυση της κοινωνίας; Όχι. Δυνάμωσε το κοινωνικό κράτος για να νιώσουν οι πολίτες ασφαλείς και δημιουργικοί; Όχι. Το αντίθετο… Η πραγματικότητα είναι ότι το προοδευτικό προφίλ του κου Μητσοτάκη βασίστηκε πάνω σε δύο μόνο πολιτικά θέματα: την πράσινη ανάπτυξη και τον γάμο ομόφυλων ζευγαριών. Πλην, όμως, δεν έφερε στην Ελλάδα ο ίδιος ούτε το ένα ούτε το άλλο. Άλλοι ήταν οι πολιτικοί που το έκαναν».

Και ο Παύλος Γερουλάνος ολοκλήρωσε την αναφορά του στις ανακοινώσεις του πρωθυπουργού για την προεδρία της Δημοκρατίας, λέγοντας: Καλό είναι, λοιπόν, όλοι εκείνοι που αναμασούν το προοδευτικό προφίλ του κου Μητσοτάκη, να καταλάβουν: Προοδευτικός και νεοφιλελεύθερος δεν γίνεται. Διότι η προοδευτική σκέψη είναι πεποίθηση. Πεποίθηση που πιστεύει ότι για να είναι μια κοινωνία μπροστά πρέπει συνέχεια να αλλάζει. Και να αλλάζει με γνώμονα τον Άνθρωπο, για να βρίσκεται στην υπηρεσία του πολίτη. Ο κος Μητσοτάκης πίστευε και πιστεύει ότι πρέπει να αλλάξουμε εμείς, για να υπηρετήσουμε τη στασιμότητα. Την λέει σταθερότητα, αλλά όταν μια κοινωνία υπηρετεί μόνο τους ίδιους και λίγους είναι στάσιμη. Και δεν υπάρχει τίποτα πιο συντηρητικό σε έναν κόσμο που αλλάζει. Διότι αυτό οδηγεί σε πολίτικές που διευρύνουν τις ανισότητες και σπρώχνουν τον πολίτη και την κοινωνία σήμερα σε απόγνωση. Αυτή είναι η πραγματικότητα. Και αυτό δεν αλλάζει, αν δεν αλλάξουμε κυβέρνηση. Άρα λοιπόν, φίλοι μου του προοδευτικού χώρου που ελπίζατε σε μια νέα, Νέα Δημοκρατία. Μη δυσφορείτε με την επιλογή του κου Τασούλα. Ξυπνήστε και μυρίστε τον καφέ. Έχουμε πολύ δουλειά μπροστά μας και έχει χαθεί πολύτιμος χρόνος». 

Συνεχίζοντας την ομιλία του για το νομοσχέδιο του Υπουργείου Τουρισμού, ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΠΑΣΟΚ, υπογράμμισε πως «από την κρίση του κορονοϊού και πέρα, η Ελλάδα χρειάζεται νέα στρατηγική. Που δεν αφήνει τις λίγες τουριστικά αναπτυγμένες περιοχές έρμαια του υπερτουρισμού και της υποβάθμισης του τουριστικού προϊόντος. Που δεν καταδικάζει τις περισσότερες περιοχές της χώρας στην υπανάπτυξη και στην ερήμωση. Πόσο δύσκολο είναι να μπουν βάσεις; Σε αυτό το πλαίσιο έρχεται ένα Νομοσχέδιο που λειτουργεί επικοινωνιακά, αλλά όχι ουσιαστικά». Σημείωσε πως η έκθεση του Ινστιτούτου των Συνδέσμου Ελληνικών Τουριστικών Επιχειρήσεων, αποτυπώνει αυτήν την εικόνα, καθώς «το 90% των εσόδων από τον Τουρισμό προέρχεται από μόλις πέντε Περιφέρειες της χώρας. Νότιο Αιγαίο, Κρήτη, Αττική, Ιόνια Νησιά και Κεντρική Μακεδονία. Στην Ανατολική Μακεδονία - Θράκη αντιστοιχεί μόλις το 2% των τουριστικών εσόδων της χώρας. Η Πελοπόννησος, δίπλα στην Αττική, μόλις 2% και αυτή. Το ίδιο και η Ήπειρος, 2% Θεσσαλία, Δυτική Ελλάδα, Στερεά Ελλάδα, Βόρειο Αιγαίο, μόλις 1% η καθεμία. Δυτική Μακεδονία μόλις 0,3% των τουριστικών εσόδων της χώρας. Είναι δίκαιο αυτό; Είναι βιώσιμο; Η απάντηση είναι ΟΧΙ. Πόσο δύσκολο είναι να μπουν οι βάσεις;»

Απευθυνόμενος προς την Υπουργό Τουρισμού, ο Παύλος Γερουλάνος, τόνισε «οι ανάγκες του κόσμου του τουρισμού είναι τεράστιες. Αλλά, σήμερα, επιλέγετε να κάνετε πολύ λίγα, πολύ αργά και με αμφισβητούμενο αποτέλεσμα» και έδωσε δύο χαρακτηριστικά παραδείγματα:

«Αντιμετωπίζει το Νομοσχέδιο το πρόβλημα του στεγαστικού ή έστω το πρόβλημα του στεγαστικού που αφορά τη βραχυχρόνια μίσθωση; Όχι. Ανοίγει κάποια σοβαρά θέματα ασφάλειας, αλλά δεν τα κλείνει κιόλας. Άρα είναι ένα Νομοσχέδιο που αφορά ελάχιστα από τα προβλήματα που αφορούν τη βραχυχρόνια μίσθωση και γίνεται μόνο για να λέει ότι κάτι κάνει».

Όπως και στο θέμα της στέγασης των δημοσίων υπαλλήλων, που: «παράδειγμα το άρθρο 26 που λέει ότι ένα ξενοδοχείο μπορεί να δίνει δωμάτια υπαλλήλων για ενοίκιο από δημόσιους υπάλληλους που δεν έχουν που να μείνουν φθηνά, σε μια περιοχή που δεν υπάρχουν πια κατοικίες προς ενοικίαση. Με δεδομένο ότι τον Ιούνιο που κλείνουν τα σχολεία η σεζόν είναι ήδη προχωρημένη, πόσες περιπτώσεις αφορά αυτό;» και πρόσθεσε: «Με λίγα λόγια δεν κάνει κάτι ουσιαστικό. Αντίθετα, όμως, ανοίγει ένα μεγάλο θέμα για το πώς νομοθετούμε».