ΠΑΣΟΚ: Από τα χαμηλά… στα ψηλότερα, στοίχημα η κορυφή

Η αρχή του 2024 βρήκε τον Νίκο Ανδρουλάκη με ένα στόχο: οι ευρωεκλογές να δώσουν στο ΠΑΣΟΚ την δεύτερη θέση. Ξεκίνησε μάλιστα με αξιώσεις την… έφοδο καθώς οι δημοσκοπήσεις έδειχναν το κόμμα του να προπορεύεται του ΣΥΡΙΖΑ με άνεση, ως αποτέλεσμα της διάσπασης που υπέστη ο μεγάλος προοδευτικός αντίπαλος μετά την εκλογή του Στέφανου Κασσελάκη.

Ο Ιούνιος βρήκε το ΠΑΣΟΚ πάλι στην τρίτη θέση. Παρότι κατάφερε να αυξήσει το ποσοστό του κατά μία μονάδα και κάτι (1,3) ο κ. Ανδρουλάκης βρέθηκε στο στόχαστρο κορυφαίων και μεσαίων στελεχών που πρόβαλαν το ίδιο επιχείρημα: “δεν τραβάει”. Ο ίδιος φέρθηκε έξυπνα και αντί να φθαρεί αμφισβητούμενος ως πρόεδρος υπό προθεσμία, προκήρυξε προεδρικές εκλογές.

Τις οποίες κέρδισε στον δεύτερο γύρο απέναντι στον Χάρη Δούκα και στον Παύλο Γερουλάνο, η δυναμική του οποίου ανακόπηκε από την αιφνίδια υποψηφιότητα (και …επιστροφή στο ΠΑΣΟΚ) της Άννας Διαμαντοπούλου.

Ένα μήνα πριν την εκπνοή του έτους ο κ. Ανδρουλάκης βρέθηκε τέταρτος Πολιτειακός παράγοντας ως αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης, χωρίς να κάνει... τίποτα. Η νέα, μεγάλη, διάσπαση του ΣΥΡΙΖΑ μετά την εκδίωξη του κ. Κασσελάκη και την ανεξαρτητοποίηση εννέα βουλευτών, “ανέβασε” το ΠΑΣΟΚ των 31 βουλευτών στη δεύτερη θέση στη Βουλή, έναντι 26 που απέμειναν (προσωρινά;) στον αντίπαλό του.

Ο κ. Ανδρουλάκης διεκδικεί με αξιώσεις το παρατσούκλι… Γκαστόνε και για έναν ακόμα λόγο: ο Κυριάκος Μητσοτάκης απέδειξε εμπράκτως ότι εκείνον θέλει για αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης και για τον λόγο αυτό “τον βάζει στο παιχνίδι” ικανοποιώντας, έστω και μερικώς, αιτήματα προβάλλει ή επαναφέρει το ΠΑΣΟΚ.

Κατά τις κακές γλώσσες “τον πουσάρει” διότι προτιμά το κλίμα ελεγχόμενης συναίνεσης που καλλιεργεί η Χ.Τρικούπη έναντι του “λαϊκιστικού λόγου” των λοιπών εξ΄ αριστερών κομμάτων.

Η εικόνα αυτή αποδόθηκε με μεγάλη ευκρίνεια στη σπουδή της κυβέρνησης να υιοθετήσει τη φιλοσοφία της πρότασης του ΠΑΣΟΚ για τις τράπεζες (έστω και με μικρότερο οικονομικό όφελος) ή του αιτήματός του για αναστολή της χρηματοδότησης στους “Σπαρτιάτες”, ενώ είχαν προηγηθεί οι αποφάσεις για την golden visa.
Σε αυτό τον δρόμο θα κινηθεί και το αμέσως επόμενο διάστημα, δεδομένης της νέας κοινοβουλευτικής πρωτοβουλίας που ανακοίνωσε προς ημερών για την μείωση των εξοντωτικών ασφαλίστρων στα συμβόλαια υγείας.

Τα μηνύματα του “λίγα και καλά”

Στην κριτική της αριστερής αντιπολίτευσης ότι τόσο τα προτεινόμενα από το ΠΑΣΟΚ μέτρα όσο και η υλοποίησή τους είναι “κουτσουρεμένα” και δεν αποδίδουν τα μέγιστα, η Χ.Τρικούπη αντιτάσσει δύο επιχειρήματα: πρώτον, ότι οι πολίτες προτιμούν “έστω λίγα και υπαρκτά (που πετυχαίνει το ΠΑΣΟΚ) παρά πολλά και ανέφικτα (που ζητούν οι άλλοι) κυνηγώντας χίμαιρες”.

Το δεύτερο επιχείρημα αφορά τα μηνύματα που στέλνει η ηγεσία του κόμματος στις αγορές και στους βασικούς παίκτες, ότι το ΠΑΣΟΚ, ως αξιωματική αντιπολίτευση σήμερα και αυριανή κυβέρνηση αύριο, δεν θα θέσει σε κίνδυνο ισορροπίες “που δοκιμάστηκαν από την διακυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ”.

Όπως παρατηρεί (ανεπισήμως) έμπειρος πολιτικός παράγοντας, “ο κ. Ανδρουλάκης αποδείχθηκε ότι ξέρει να ‘ντιλάρει’, αλλά του λείπει το όραμα” και, ως εκ τούτου, κινδυνεύει να υποστεί πολιτική ζημιά από αυτή την τακτική. Δηλαδή, να περάσει το μήνυμα του “καλού διεκπεραιωτή” που θα πετυχαίνει μικρονίκες ως αντιπολίτευση χωρίς να χρειάζεται …να γίνει κυβέρνηση.

Κέντρο και λίγο αριστερά

Προς το παρόν, η ηγεσία της Χ.Τρικούπη μελετά προσεκτικά τις δημοσκοπήσεις για να βρει τα επόμενα μονοπάτια που θα βαδίσει. Το γεγονός, δηλαδή, ότι σε όλες τις μετρήσεις το ΠΑΣΟΚ εμφανίζεται με τη μεγαλύτερη συσπείρωση (άνω του 80%) έναντι όλων των άλλων κομμάτων, δείχνει ότι έχει “ταβανιάσει” (κατά τη δημοσκοπική αργκό) και, άρα, καθίσταται επιτακτική η ανάγκη προσέλκυσης οπαδών από άλλες δεξαμενές.

Κι επειδή εξ΄αριστερών του παρατηρείται συνωστισμός, θεωρείται μονόδρομος η επικράτηση στο λεγόμενο κέντρο, το οποίο τροφοδοτεί ακόμα τη ΝΔ.

Αυτό δεν σημαίνει πως θα σταματήσει την προσπάθεια αφαίμαξης του ΣΥΡΙΖΑ για έναν παραπάνω λόγο: το κόμμα του 3-4% έγινε κυβερνών με 35-36% κερδίζοντας τους ψηφοφόρους του ΠΑΣΟΚ, το οποίο βρέθηκε από τα σαραντάρια στο 4-5% επί Αλέξη Τσίπρα.

Συνεπώς, η επιστροφή αυτών των ψηφοφόρων στο …παλιό ορθόδοξο ΠΑΣΟΚ τίθεται και ως στόχος τιμής, πέραν των άλλων.

Οι πρώτες ημέρες του νέου έτους θα δείξουν εάν και πώς θα καταφέρει ο κ. Ανδρουλάκης δώσει το περίφημο όραμα και να σπάσει το (δημοσκοπικό) φράγμα του 20% ώστε να δείξει ότι μπορεί να ξαναμπεί το ΠΑΣΟΚ σε τροχιά εξουσίας.

Και δεν θα έχει μεγάλο χρονικό διάστημα στη διάθεσή του, καθώς σημαντικά στελέχη που ανέλαβαν κρίσιμους τομείς ευθύνης, εκτιμούν ότι “μέχρι την άνοιξη θα έχει φανεί η δυναμική του”.

Προφανώς δεν θα διεκδικήσουν …νέες προεδρικές κάλπες, όπως διευκρινίζουν τουλάχιστον, αλλά, όπως λένε, “θα τεθεί εκ των πραγμάτων θέμα”.

Ορισμένοι δε, δείχνουν να φλερτάρουν με την ιδέα της ευρύτερης προοδευτικής συνεργασίας “αλλά με κορμό το ΠΑΣΟΚ και όχι τον συρρικνωμένο ΣΥΡΙΖΑ”.

Υπό αυτό το πρίσμα, η εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας θα δώσει - ίσως - τις πρώτες απαντήσεις.