Φάμελλος: Ανεπαρκής η πρόταση του ΠΑΣΟΚ για τις τράπεζες

Την πρόταση του ΠΑΣΟΚ για έκτακτη φορολόγηση των κερδών των τραπεζών επιχείρησε να αποδομήσει ο Σωκράτης Φάμελλος από το βήμα της Βουλής. Και, μάλιστα, αφήνοντας σαφείς αιχμές στον Νίκο Ανδρουλάκη, επισήμανε ότι η συζήτηση πρέπει να γίνει πάνω στο βασικό πρόβλημα, των καρτέλ, τονίζοντας: “εμείς περιμένουμε την τοποθέτηση όλων των κομμάτων στα συγκεκριμένα. Και ξέρετε, στα συγκεκριμένα δεν υπάρχει χώρος ούτε για ταγκό, ούτε για συναίνεση”.

Σε άλλο σημείο μάλιστα είπε, απευθυνόμενος στη ΝΔ, ότι “είστε εξπέρ στα θαλασσοδάνεια, στα ρουσφέτια” κλπ, για να προσθέσει: “παλιότερα και το ΠΑΣΟΚ ήταν εξπέρ”.

Τα βασικά σημεία της παρέμβασης του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ

-Πολύ καλά έκανε, έστω και αργά, και ήρθε σε αυτή τη συζήτηση και το ΠΑΣΟΚ. Στις 28 Νοεμβρίου ο κ. Ανδρουλάκης μίλησε για φορολόγηση των εσόδων των τραπεζών. Όχι των κερδών, των εσόδων. Και για ποσά τα οποία κυμαίνονται από 400 έως 800 εκατομμύρια τον χρόνο. Στη συνέχεια, με μία τροπολογία επί των κερδών και μετά από μία συζήτηση που έγινε εδώ, με ειλικρίνεια, καταλήξαμε ότι αυτό το ποσό είναι 240 εκατομμύρια τον χρόνο, στην καλύτερη των περιπτώσεων.

-Άρα, όταν πήγαμε εμείς τη συζήτηση στο συγκεκριμένο, που είναι το ύψος της φορολόγησης, φέρνει το ΠΑΣΟΚ μία πρόταση για 10 τραπεζικές χρεώσεις. Δεν τοποθετείται όμως ούτε για το Ταμείο Εγγυοδοσίας για τις μικρομεσαίες Επιχειρήσεις και τη Στέγη, υπό την ομπρέλα της Αναπτυξιακής Τράπεζας. Δηλαδή τι θα γίνουν τα λεφτά αυτά. Ούτε για έναν συντελεστή ο οποίος δεν θα είναι 5%, αλλά θα είναι όσο έχει προτείνει η Κομισιόν, τουλάχιστον 33 για τα υπερκέρδη στα διυλιστήρια. Έχουμε έναν κανονισμό.

Έτσι όμως δεν λύνεται το βασικό πρόβλημα. Και το βασικό πρόβλημα είναι τα καρτέλ. Είναι οι ολιγοπωλιακές πρακτικές, η στρέβλωση του ανταγωνισμού. Γιατί υπάρχουν, αυτή τη στιγμή τέτοιες πρακτικές εις βάρος όλων των καταναλωτών και των επιχειρήσεων και των νοικοκυριών.

-Η πρόταση λοιπόν που φέρνουμε εμείς ως ΣΥΡΙΖΑ είναι πάρα πολύ συγκεκριμένη. Προφανώς φορολόγηση των υπερκερδών, προφανώς Ταμείο Εγγυοδοσίας. Αλλά πρέπει να σπάσουν τα καρτέλ και αυτό μπορεί να γίνει μόνο αν ενισχυθεί ο ρόλος της Πολιτείας. Εμείς αυτή την πρόταση ήρθαμε να καταθέσουμε, για να μιλάμε συγκεκριμένα.

Τι σημαίνει λοιπόν αυτό; Πρώτον, ενίσχυση των λειτουργιών της Πολιτείας, δηλαδή στρατηγική παρουσία του Δημοσίου για να υπάρξει ανταγωνισμός σε όλα τα επίπεδα. Θεσμικά/ Επιτροπή Ανταγωνισμού, πολιτικές Υπουργείων. Δεν τα βλέπουμε να τα κάνετε. 

Δεύτερον, ενεργητική παρουσία του κράτους στην Εθνική Τράπεζα και αναφέρομαι και στο μετοχικό κεφάλαιο της Εθνικής Τράπεζας, ώστε να παίξει έναν εξυγιαντικό ρόλο στην αποκατάσταση του υγιούς ανταγωνισμού στις τράπεζες.

-Για να είμαστε ξεκάθαροι και για να μην αρχίσει η σπέκουλα: ενισχυμένος ρόλος της πολιτείας δεν σημαίνει θαλασσοδάνεια, δεν σημαίνει προσλήψεις ρουσφετολογικές, δεν σημαίνει κρατισμός. Δεν σημαίνει λειτουργία τραπεζών εκτός της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας. Σε αυτά ήσασταν εξπέρ εσείς (σ.σ. η ΝΔ) στα θαλασσοδάνεια και στα ρουσφέτια στις τράπεζες και παλιότερα και το ΠΑΣΟΚ, εξπέρ. Όχι, δεν σημαίνει αυτό.

Αυτό που εμείς λέμε είναι να λειτουργεί η τράπεζα με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια, να έχει ενισχυμένη παρουσία και έλεγχο το δημόσιο, έτσι ώστε να εξασφαλίζεται ότι δεν υπάρχει καρτέλ. Και αυτό μπορεί να γίνει τόσο, όσο χρειάζεται για να υπάρχει ανταγωνισμός.

-Εμείς θέλουμε την ελεύθερη αγορά και τον υγιή ανταγωνισμό, αλλά τον υγιή ανταγωνισμό προς όφελος των καταναλωτών, όχι προς όφελος των ολιγοπωλίων. Αυτό πραγματικά εμείς θέλουμε, να ανταγωνίζονται οι τράπεζες προς όφελος των καταναλωτών και της αγοράς. Αν δεν σπάσουμε το τραπεζικό καρτέλ, όσες νομοθετικές ασπιρίνες και αν μας φέρετε, η ολιγοπωλιακή κατάσταση θα παραμείνει η ίδια.

-Και όσους ελέγχους και αν κάνει εκ των υστέρων η Επιτροπή Ανταγωνισμού και όσα ημίμετρα και αν φέρετε, για λίγα εκατομμύρια, τα δισεκατομμύρια είναι ήδη στα ταμεία των τραπεζών. Όπως είναι των διυλιστηρίων, όπως είναι των εταιρειών ρεύματος.

Γι’ αυτό, λοιπόν, εμείς περιμένουμε την τοποθέτηση όλων των κομμάτων στα συγκεκριμένα. Και ξέρετε, στα συγκεκριμένα δεν υπάρχει χώρος ούτε για ταγκό, ούτε για συναίνεση.