Ανδρουλάκης για Υπερταμείο: Δεν μιλάμε για Growth-fund, αλλά Μαξίμου-Fund

Ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ-Κινήματος Αλλαγής, Νίκος Ανδρουλάκης στη σημερινή του ομιλία στη Βουλή επί του νομοσχεδίου για το Υπερταμείο είπε ότι «η έξοδος από τα μνημόνια τον Αύγουστο του 2018 επί κυβερνήσεως ΣΥΡΙΖΑ και στη συνέχεια η έξοδος από το καθεστώς ενισχυμένης εποπτείας τον Αύγουστο του 2022 επί κυβερνήσεως ΝΔ γέννησε ευλόγως για την ελληνική κοινωνία μια ελπίδα: ότι οι καταναγκασμοί της προηγούμενης περιόδου έλαβαν τέλος. Όμως αυτή η δύσκολη περιπέτεια της οικονομικής κρίσης δεν οδήγησε, μετά από πάρα πολλά χρόνια, τη χώρα και το λαό της σε μια καλύτερη θέση. Γι' αυτό υπάρχει απογοήτευση, πολύ μεγάλη απελπισία».

Παραθέτοντας στοιχεία για το ποσοστό ανεργίας και τους μισθούς στον ιδιωτικό τομέα, σημείωσε ότι «η μεγάλη πλειοψηφία των εργαζομένων δεν έχει καμία προοπτική ευημερίας».

Ο κ. Ανδρουλάκης έκανε, επίσης, λόγο για «δομικές αδυναμίες του αναπτυξιακού υποδείγματος που παραμένουν μετά τα μνημόνια κολοσσιαίες». Αναφερόμενος στο Υπερταμείο είπε ότι «για τη νεότερη ιστορία του τόπου συνιστά μνημείο υποτέλειας και παραχώρησης εξαιρετικά σημαντικών δομών κυριαρχίας στους πιστωτές. Ένα μνημείο υποκρισίας και ανευθυνότητας που οικοδόμησαν τόσο ο ΣΥΡΙΖΑ, όσο και η ΝΔ» και επισήμανε ότι «αυτή η πολιτική καθηλώνει τη χώρα σε στασιμότητα μακροπρόθεσμα».

Είπε ότι «η ΝΔ προσπαθεί να πείσει πως η δημιουργία μιας ακόμα θυγατρικής με 300 εκατ. ευρώ κεφάλαιο θα συμβάλλει στην ανάπτυξη της χώρας. Όμως προηγουμένως, η κυβέρνηση σπατάλησε μια ιστορική ευκαιρία για τη χώρα μας για αλλαγή του παραγωγικού προτύπου αποτυγχάνοντας παταγωδώς να αξιοποιήσει σωστά και στοχευμένα τα 36 δισεκατομμύρια από το Ταμείο Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας».

Ο Ν. Ανδρουλάκης είπε ότι «η υπαγωγή όλων των δημοσίων επιχειρήσεων στο λεγόμενο Υπερταμείο για μία περίοδο κηδεμονίας 99 ετών, προσέδωσε στην ελληνική οικονομία χαρακτηριστικά εξάρτησης που είναι ασύμβατα με την ελευθερία των επενδύσεων και το καθεστώς διαφάνειας που απαιτείται για να προσελκυστούν ξένα κεφάλαια».

«Η πολιτική αυτή φέρει φαρδιά πλατιά την υπογραφή της κυβέρνησης Τσίπρα-Καμμένου, έπειτα από το καταστροφικό πρώτο εξάμηνο του 2015. Πρόκειται για αίτημα που είχε επαναληφθεί από τους πιστωτές της χώρας -για να τα θυμόμαστε όλα- και τον Φεβρουάριο του 2011, όταν απορρίφθηκε δίχως σκέψη από την τότε κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ» σημείωσε.

Προσέθεσε ότι «η κυβέρνηση Τσίπρα-Καμμένου αποδέχτηκε και την απαίτησή των δανειστών να ελέγχουν τη διοίκηση του Ταμείου. Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά, το 2018 η τότε κυβέρνηση αποδέχτηκε το αίτημα της διοίκησης του Υπερταμείου που ζητούσε να μεταφερθούν στην "Εταιρεία Ακινήτων Δημοσίου Α.Ε." -θυγατρική του εταιρεία-, άλλα 10.119 ακίνητα κυριότητας του Ελληνικού Δημοσίου».

«Το ΠΑΣΟΚ-Κίνημα Αλλαγής, όχι μόνο καταψήφισε και στηλίτευσε όλες τις ανωτέρω διατάξεις για την εκχώρηση της Δημόσιας Περιουσίας, αλλά με πρόταση νόμου που κατέθεσε στις 13/11/2018 πρότεινε, μεταξύ άλλων, την ανάκτηση από την Ελληνική Δημοκρατία του ελέγχου της Δημόσιας Περιουσίας, πάντα ως προϋπόθεση για την αξιοποίησή της, προς όφελος της ανάπτυξης, των επενδύσεων και της κοινωνικής συνοχής» είπε ο Ν. Ανδρουλάκης ενώ αναφέρθηκε στις προτάσεις συγκεκριμένης τροπολογίας που είχε καταθέσει το ΠΑΣΟΚ-Κιίνημα Αλλαγής, προσθέτοντας ότι η ΚΟ του κόμματος θα την καταθέσει επικαιροποιημένη. «Ιδού η Ρόδος. Αν θέλετε να υπάρχει πραγματική ανάκτηση της εθνικής κυριαρχίας, ας ψηφίσετε την συγκεκριμένη τροπολογία» ανέφερε χαρακτηριστικά.

Επικαλούμενος αποστροφή του Κυρ. Μητσοτάκη το 2016 ότι «το Υπερταμείο συνιστά μία άνευ προηγουμένου απώλεια εθνικής κυριαρχίας» είπε ότι ο κ. Μητσοτάκης και η κυβέρνηση όχι μόνο δεν κατάργησαν τους όρους υποτέλειας του Υπεραμείου, αλλά το μετέτρεψαν πλήρως σε Ταμείο Εκποίησης της Δημόσιας Περιουσίας και ενίσχυσαν την αδιαφάνεια στη λειτουργία του».

Μιλώντας για το νομοσχέδιο είπε ότι με αυτό η κυβέρνηση «δήθεν αλλάζει πολλά, για να τα αφήσει ακριβώς ίδια» και προσέθεσε:

«Μετονομάζει το πενταμελές Εποπτικό Συμβούλιο σε "Συμβούλιο Εταιρικής Διακυβέρνησης", με μικρότερο ρόλο στις πράξεις καθημερινής διοίκησης αλλά με διατήρηση του καθοριστικού ρόλου των πιστωτών. Οι αποφάσεις θα λαμβάνονται με πλειοψηφία τουλάχιστον τεσσάρων μελών από τα πέντε - δύο εκ των οποίων εκπροσωπούν τους ευρωπαϊκούς θεσμούς. Τι σημαίνει αυτό πρακτικά; Ότι οι ευρωπαϊκοί θεσμοί μπορούν να μπλοκάρουν την οποιαδήποτε απόφαση.

Προωθεί επίσης την απορρόφηση του ΤΧΣ και του ΤΑΙΠΕΔ από το Υπερταμείο, αφού πρώτα ξεπούλησε άρον άρον τις περισσότερες συμμετοχές του Δημοσίου στις τράπεζες, με συνέπεια το ΤΧΣ να έχει σωρευμένες ζημιές 37 δισεκατομμυρίων ευρώ. Προωθεί τον εκσυγχρονισμό, σύμφωνα με το "μοντέλο ΔΕΗ", του πλαισίου λειτουργίας οχτώ θυγατρικών εταιρειών του, διευκολύνοντας τις προσλήψεις με τη μικρότερη δυνατή εμπλοκή του ΑΣΕΠ, απελευθερώνει τις αμοιβές για "ημετέρους" και Golden Boys και συγχρόνως καταπατώντας εργασιακά δικαιώματα εργαζομένων. Άρα ποιοι κερδίζουν; Τα Golden Boys, όπως και στη ΔΕΗ».

Αναφερόμενος στο Εθνικό Επενδυτικό Ταμείο είπε ότι η κυβέρνηση «το προικοδοτεί με 300 εκατ. ευρώ που προέρχονται από την εισφορά του Δημοσίου στο Υπερταμείο, στο πλαίσιο της επιστροφής των συμμετοχών του τελευταίου στην ΕΥΔΑΠ και την ΕΥΑΘ στο Δημόσιο. Με άλλα λόγια, το Δημόσιο πληρώνει για την περιουσία που του επιστρέφεται».

Επισήμανε, μεταξύ άλλων, ότι «το Υπερταμείο, έως σήμερα, δεν έχει επιδείξει κάτι σημαντικό, αναφορικά με την αναπτυξιακή δυναμική των δημόσιων οργανισμών και επιχειρήσεων που έχει στο χαρτοφυλάκιό του», προσθέτοντας ότι η κυβέρνηση «φτιάχνει μια νέα γραφειοκρατία που θα αναθέτει εκατομμύρια για μελέτες σε ξένους επενδυτικούς οίκους και συμβούλους».

Σημείωσε, μεταξύ άλλων, ότι όλα γίνονται «εκ του προχείρου, δίχως μακροπρόθεσμο στρατηγικό σχέδιο για τη βιώσιμη ανταγωνιστική ανάπτυξη της χώρας. Αυτό τελικά δεν είναι Growth-fund, αλλά Μαξίμου-Fund! Όπως με τα περισσότερα τα οποία σχεδιάζετε.» Κατήγγειλε την κυβέρνηση για « συνειδητή πολιτική επιλογή να διοχετεύσει το δανειακό σκέλος του Ταμείου Ανάκαμψης αποκλειστικά για ιδιωτικές επενδύσεις και μάλιστα μέσω των τραπεζών».

Ο Ν. Ανδρουλάκης είπε ότι η «ενδεδειγμένη λύση θα ήταν -σε συμφωνία με την ΕΕ- η μετεξέλιξη της Αναπτυξιακής Τράπεζας σε ένα Ταμείο Εθνικού Πλούτου, το οποίο θα λειτουργεί ως ενιαίος αναπτυξιακός φορέας για όλη την επικράτεια, χωρίς την γραφειοκρατική δομή του υφιστάμενου συστήματος. Σε αυτό το πλαίσιο θα μπορούσε να υπαχθεί και το Υπερταμείο, τερματίζοντας το καθεστώς μακροχρόνιας κηδεμονίας».

Επισήμανε ότι κάτι σχετικό γίνεται και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες, ενώ και σε ευρωπαϊκό επίπεδο οι Ευρωπαίοι Σοσιαλιστές έχουν ταχθεί «υπέρ ενός Ταμείου Ευρωπαϊκής Οικονομικής Κυριαρχίας που θα ενισχύσει τη στρατηγική αυτονομία της Ένωσης και κυρίως τις αδύναμες οικονομίες».

Τονίζοντας την αναγκαιότητα λήψης «γενναίων αποφάσεων» είπε ότι «σήμερα, κεντρικό πολιτικό ζήτημα είναι το νέο στρατηγικό σχέδιο ανάπτυξης όλων των ευρωπαϊκών κρατών και κυρίως των πιο ευάλωτων οικονομιών. Για αυτό εμείς στεκόμαστε απέναντι σε πολιτικές εκποίησης των δημόσιων περιουσιακών στοιχείων, που οδηγούν με μαθηματική ακρίβεια στη διαμόρφωση καρτέλ και ολιγοπωλίων ισχυρών οικονομικών παικτών στις ευρωπαϊκές οικονομίες που ελέγχουν κρίσιμους πόρους και τομείς της εθνικής οικονομίας» είπε ο Ν. Ανδρουλάκης και κατέληξε στην ομιλία του:

«Σε αυτό το πλαίσιο, το νέο κοινωνικό συμβόλαιο της Μεταπολίτευσης θα πρέπει να έχει στον πυρήνα του την αναβάθμιση όλων των παραμέτρων της κρατικής ισχύος στο υψηλότερο δυνατό επίπεδο. Η αναβάθμιση αυτή δεν αφορά μόνο τον τομέα της άμυνας και των εξοπλισμών, αλλά κυρίως την αναδιάταξη και τον εκσυγχρονισμό της παραγωγικής βάσης της χώρας. Προς αυτή την κατεύθυνση, θα μπορούσε να συμβάλλει καθοριστικά ένα πραγματικό Εθνικό Ταμείο Πλούτου, όπως αυτό που σας περιέγραψα. Που θα αποτελεί βασικό μοχλό για τη χρηματοδότηση μακροχρόνιων επενδύσεων, που θα κάνουν ανθεκτική την οικονομία με κοινωνική συνοχή, προοπτική και ευημερία για όλες τις γενιές και ιδιαίτερα για τους νεότερους ανθρώπους».

ΠΗΓΗ: ΑΠΕ