Τα εμπόδια στο δρόμο για «ενιαία κεντροαριστερά» και οι παίκτες που ψάχνουν ρόλο

Άλλοι θέλουν σχηματισμό “νέου φορέα της κεντροαριστεράς” με διάλυση των κομμάτων που θα ενταχτούν σ' αυτόν. Άλλοι προτιμούν διατήρηση των προοδευτικών κομμάτων και εκλογική συνεργασία τους μέσω ενός σχήματος “ομπρέλας” που θα έχει όμως δικό του, “πρωθυπουργίσιμο”, επικεφαλής. Και άλλοι δεν βλέπουν καμία ανάγκη για τα παραπάνω προβάλλοντας το ερώτημα: “εάν οι θέσεις μας, ανά κόμμα, δεν πείθουν, πώς θα πείσει το άθροισμά τους;”.

Απ' όλα έχει ο “μπαξές” των αναζητήσεων που “ξεφύτρωσε” το βράδυ των ευρωεκλογών και συνεχίζεται με αμείωτη ένταση, σε πείσμα της παραδοσιακής χαλαρότητας που επέρχεται με τους καύσωνες και τις θερινές άδειες. Πόσο μάλλον μετά από (άλλη μία) εκλογική αναμέτρηση που “μπούκωσε” ακόμα και τους φανατικούς των πολιτικών συζητήσεων.

Το επιχείρημα για την εν λόγω σπουδή είναι η συνεργασία των αριστερών δυνάμεων στη Γαλλία για να αντιμετωπίσουν την (κατά τις δημοσκοπήσεις) επέλαση της ακροδεξιάς στις εκλογές της ερχόμενης Κυριακής. Το αν κερδίσει πόντους αυτό το επιχείρημα θα φανεί σε πρώτη φάση την Κυριακή, παρότι οι γαλλικές δημοσκοπήσεις δεν προοιωνίζονται αίσια έκβαση.

Στην πραγματικότητα, τα παραπάνω σχέδια είχαν εξυφανθεί εδώ και μήνες, με τους σχεδιαστές να περιμένουν το αποτέλεσμα της ευρωκάλπης για να τα βγάλουν από τα συρτάρια.

“Πάμε τώρα στις ευρωεκλογές με τις ηγεσίες μας και από την επομένη θα αναζητήσουμε τον κοινό υποψήφιο πρωθυπουργό που θα αναμετρηθεί με τον Μητσοτάκη”, έλεγε χαρακτηριστικά… τον Μάρτιο στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ, από αυτά που στήριξαν και (ακόμα;) στηρίζουν τον Στέφανο Κασσελάκη.

Άλλο στέλεχος, φανατικός… αντίπαλος του κ. Κασσελάκη, έλεγε τρεις ημέρες πριν από τις ευρωεκλογές: “το καλύτερο για όλους είναι να πιάσει ο ΣΥΡΙΖΑ είτε πάνω από 16,5% είτε κάτω από 14%. Στην πρώτη περίπτωση ο Κασσελάκης ‘θα πάρει τ' όπλο του’ και άρα θα μας διώξει ή θα φύγουμε, ενώ στη δεύτερη περίπτωση… θα τον διώξουμε εμείς. Ένα ποσοστό γύρω στο 15% θα φέρει παραλυσία”.

Η… ευχή του δεν έπιασε, ο ΣΥΡΙΖΑ άγγιξε το 15% και η περίφημη “επόμενη μέρα” ξεκίνησε με εσωκομματικές δυσκολίες. Συν μία: η απρόσμενη (ως προς την έκταση και την ένταση) αμφισβήτηση του Νίκου Ανδρουλάκη από… όλες τις φυλές του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ, ακόμα και από δικούς του υποστηρικτές. Το αίτημα για εκλογή νέου προέδρου πήρε διαστάσεις χιονοστιβάδας και όλα δείχνουν ότι ο σημερινός αρχηγός δεν θα καταφέρει να αποφύγει τις εσωκομματικές κάλπες μετά το φθινόπωρο.

Οπότε, πώς να τρέξουν οι συζητήσεις με τη Χ. Τρικούπη όσο δεν ξέρεις ποιος θα είναι… ο συζητητής;

Πολλοί σχεδιασμοί περιελάμβαναν και μία καλή εκλογική επίδοση της Νέας Αριστεράς, ώστε να μπει με αξιώσεις στις συζητήσεις. Ωστόσο και μετά το 2,4% που της έδωσε η ευρωκάλπη, τόσο πρόσωπα που παραμένουν στον ΣΥΡΙΖΑ όσο και άλλα από το ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ, δεν θεωρούν τη ΝΕ.ΑΡ. “συνομιλητή”.

Ο «Κανένας» και ο Α. Τσίπρας

Όπως προκύπτει από τις δημοσκοπήσεις που έκαναν ήδη την εμφάνισή τους, το διακύβευμα είναι το πρόσωπο που θα τεθεί επικεφαλής αυτής της συνεργασίας ή του νέου φορέα - εάν βεβαίως οι εν λόγω προσπάθειες ευοδωθούν.

Η μέτρηση της GPO (στο σύνολο των ερωτηθέντων, όχι μεταξύ των ψηφοφόρων των κομμάτων) στο ερώτημα “ποιο από τα παρακάτω πρόσωπα πιστεύετε ότι μπορεί να ενώσει την Κεντροαριστερά”, έδειξε τον Αλέξη Τσίπρα να προηγείται με 19%, τους Κασσελάκη-Ανδρουλάκη να ακολουθούν σχεδόν ισόπαλοι (10,6% και 10,4%, αντίστοιχα), τον Χάρη Δούκα να έρχεται τέταρτος με 9,3%, και τον “Κανένα” να… χτυπά την πρωτιά του 28,9%.

Αν πάρουμε τοις μετρητοίς τις απαντήσεις, προκύπτει ότι το εγχείρημα δεν ξεκινά με καλούς οιωνούς. Αυτό είναι το συμπέρασμα του… μισοάδειου ποτηριού, διότι όσοι το βλέπουν μισογεμάτο υποστηρίζουν ότι η σχετική συζήτηση βρίσκεται ακόμα στην αρχή με νωπά “τα μίση και τα πάθη” της προεκλογικής περιόδου και, άρα, οι πολίτες θα αρχίσουν να τοποθετούνται διαφορετικά όσο θα ξεδιπλώνεται η προσπάθεια.

Οι ορθολογιστές, πάντως, εξαρτούν τη στάση των προοδευτικών πολιτών και από τα “πρόσωπα” που θα πρωταγωνιστήσουν στις ζυμώσεις: “αποτυχόντες βουλευτές, ανέστια κομματικά στελέχη, παράγοντες που μετακινούνται πολύ εύκολα από τον έναν όμορο χώρο στον άλλον, κάθε άλλο παρά έλξη μπορούν να προκαλέσουν”, λένε. Συνυπολογίζοντας και τον “ξύλινο λόγο ή τη ρητορική-χυλό” που δεν λέει, πια, τίποτα σε πολίτες μετά τη λαίλαπα των μνημονίων και της κατάρρευσης προσδοκιών.

Η “πρωτιά” του Αλέξη Τσίπρα, πάντως, έχει την ιδιαίτερη σημασία της: πρώτον διότι αποδεικνύεται ότι ένα σημαντικό τμήμα προοδευτικών πολιτών του πίστωσε “προσπάθεια” αντί να του χρεώσει “ψέματα”. Και, δεύτερον, διότι τον βλέπει ως ένα πολιτικό πρόσωπο που αναμετρήθηκε με λάθη και ήττες, έμεινε στην άκρη δώδεκα μήνες, “ωρίμασε” και μπορεί να επανέλθει ως πρωταγωνιστής.

Αντίθετα, το εξαιρετικά χαμηλό ποσοστό του Χάρη Δούκα, δείχνει ότι παρά τη νίκη του στον δήμο Αθήνας …παραμένει άγνωστος σε ένα μεγάλο τμήμα πολιτών, αφού ούτε έχει “αρθρώσει” πολιτικό λόγο ούτε έχει (ακόμα) επιδείξει έργο.

Εάν δε, όπως λένε αναλυτές, κάνει το λάθος και παρατήσει τη δημαρχία του πρώτου δήμου της χώρας έξι-επτά μήνες μετά την ορκωμοσία του, για να διεκδικήσει είτε την προεδρία του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ είτε ρόλο στο (υπό σύσταση) κεντροαριστερό σχήμα, θα εισπράξει “τιμωρία από τον κόσμο”.

Η ρελάνς Κασσελάκη και η επιβίωση Ανδρουλάκη

Απέναντι στα παραπάνω, ο Στέφανος Κασσελάκης ακολούθησε έξυπνη τακτική: ούτε χαιρέτησε, ούτε αποκήρυξε τις συζητήσεις για προοδευτική συνεργασία. Αντιθέτως, αντιπρότεινε βήματα που ακούστηκαν πειστικά στα εν λόγω ακροατήρια: αντί να κλειστούμε σε δωμάτια και να πάρουμε αποφάσεις σε επίπεδο κορυφής, πάμε να κάνουμε πράξη την συνεργασία στη Βουλή με κοινές προτάσεις νόμου και με κοινές θέσεις στην Αναθεώρηση του Συντάγματος (σ.σ. θα ξεκινήσει στις αρχές του νέου έτους), στα συνδικάτα, στα επιμελητήρια, στην τοπική αυτοδιοίκηση. Κοινώς, “τρώγοντας έρχεται η όρεξη” ή “αν δεν συμφωνούμε στα καθημερινά πώς θα συζητήσουμε για τα υπόλοιπα;”.

Προκειμένου δε, να διαψεύσει… ελπίδες εσωκομματικών και εξωκομματικών αντιπάλων του ότι “αν γίνει το νέο σχήμα με νέο επικεφαλής ξεμπερδεύουμε με τον Κασσελάκη”, ο ίδιος έκανε σαφές ότι θα είναι υποψήφιος για επικεφαλής μαζί με όσους εκδηλώσουν ενδιαφέρον. Ακόμα και αν αντίπαλός του θα είναι ο Αλέξης Τσίπρας, όπως απάντησε σε σχετική ερώτηση…

Ο Νίκος Ανδρουλάκης δεν έχει την πολυτέλεια, αυτή τη στιγμή, να μπει σε τέτοιες συζητήσεις αφού αυτό που θα παίζεται το επόμενο διάστημα θα είναι η θέση του στο τιμόνι της Χ. Τρικούπη. Έχει αντιληφθεί απολύτως, όμως, ότι το δίλημμα για την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ θα τεθεί (και) με όρους “νέου σχήματος”: ποιος “πρέπει” να εκλεγεί πρόεδρος για να πρωταγωνιστήσει στο ενιαίο εγχείρημα ή στην εκλογική συνεργασία, ώστε το ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ να μην οδηγηθεί σε όλα αυτά ως φτωχός και απαξιωμένος συγγενής.

Με άλλα λόγια, το παιχνίδι μόλις άρχισε και δεν θα είναι καθόλου απλό, έστω κι αν βασικοί παίκτες έσπευσαν να λάβουν θέσεις.