Η στρατηγική Ανδρουλάκη στον ανταγωνισμό με τον ΣΥΡΙΖΑ

Σε κλίμα ακραίας πόλωσης συζητείται από χθες το βράδυ στη Βουλή η πρόταση δυσπιστίας στην κυβέρνηση που κατέθεσαν από κοινού το ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ, ο ΣΥΡΙΖΑ, η Νέα Αριστερά και η Πλεύση Ελευθερίας.
Ο κατάλογος των ομιλητών αριθμεί 175 βουλευτές, στους οποίους θα προστεθούν οι υπουργοί και οι κοινοβουλευτικοί εκπρόσωποι, οι οποίοι λαμβάνουν τον λόγο όποτε το κρίνουν αναγκαίο.

Είναι ενδεικτικό ότι η χθεσινή, πρώτη ημέρα της τριήμερης συνεδρίασης, διήρκεσε μέχρι τις 3 τα ξημερώματα, ενώ non stop θα είναι η σημερινή και η αυριανή διαδικασία.

Σήμερα αναμένεται να μιλήσει και ο πρώην υπουργός Κώστας Αχ. Καραμανλής, ο οποίος, όπως και ο πρωθυπουργός, απουσίασε την προηγούμενη εβδομάδα από τη συζήτηση στην Ολομέλεια του πορίσματος της κυβερνητικής πλειοψηφίας στην Εξεταστική Επιτροπή για τα Τέμπη.

Επίδικο οι πολιτικές εντυπώσεις

Το επίδικο δεν είναι, προφανώς, να πέσει η κυβέρνηση αλλά οι πολιτικές εντυπώσεις που θα αποκομίσει η κοινωνία για την επιχείρηση συγκάλυψης της τραγωδίας στα Τέμπη και για την πορεία του κράτους δικαίου στη χώρα. Κι αυτό διότι στο κείμενο της πρότασης δυσπιστίας γίνεται αναφορά τόσο στις τηλεφωνικές υποκλοπές όσο και στις πρόσφατες αποκαλύψεις για διαρροή προσωπικών στοιχείων εκλογέων από το υπουργείο Εσωτερικών εν όψει των ευρωεκλογών.

Με δεδομένο το αντιπολιτευτικό μέτωπο απέναντι στην κυβέρνηση, γίνεται εμφανής και η προσπάθεια να αναδειχθεί ο “ηγέτης” του προοδευτικού μπλοκ, δηλαδή των κομμάτων που συνυπέγραψαν την πρόταση δυσπιστίας.

Τον ρόλο αυτό διεκδίκησε ο Νίκος Ανδρουλάκης, καθώς η δημοσκοπική υποχώρηση του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ χτύπησε… καμπάνα κινδύνου στο επιτελείο του.

Η διεκδίκηση αυτή φάνηκε τόσο από την ανάληψη της πρωτοβουλίας για την πρόταση δυσπιστίας όσο και από την επιλογή του να μιλήσει σε πρώτο ενικό πρόσωπο εκπροσωπώντας την δημοκρατική παράταξη.

Την “πάσα” του την έδωσε το Μαξίμου, με την γραμμή άμυνας που ακολουθεί η κυβέρνηση ότι η πρόταση δυσπιστίας υποκινείται “από ισχυρά οικονομικά και εκδοτικά συμφέροντα”, επειδή την αφορμή την έδωσε το δημοσίευμα του “ΒΗΜΑτος” για παραποίηση των συνομιλιών του σταθμάρχη και των μηχανοδηγών.

“Πορεύομαι με πολιτική αυτονομία”, είπε ο κ. Ανδρουλάκης από το βήμα της Βουλής, για να συνεχίσει σε πρώτο πληθυντικό: “Αν νομίζετε ότι θα μας λυγίσουν οι αθλιότητες που διακινείτε, υποτιμάτε τη δύναμη και την ψυχή της δημοκρατικής παράταξης. Υποτιμάτε την πίστη μας στη δημοκρατία, στην υπεράσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, στην αξία της διάκρισης των εξουσιών”.

Επιπλέον, στενοί συνεργάτες του κ. Ανδρουλάκη διέρρεαν πως δεν υπήρξε συνδιαμόρφωση του κειμένου (της πρότασης δυσπιστίας) με τα άλλα κόμματα και, κυρίως, με τον ΣΥΡΙΖΑ, διότι οι παρεμβάσεις τους “ήταν συντακτικές και όχι ουσιαστικές”.

Αντιθέτως, αρμόδιες πηγές του ΣΥΡΙΖΑ εξηγούσαν νωρίτερα πως η συνεργασία του κ. Ανδρουλάκη με τον πρόεδρο της Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ, Σωκράτη Φάμελλο, ήταν “πολύ καλή” και πως όλες οι παρατηρήσεις που έκανε ο δεύτερος εντάχθηκαν στο τελικό κείμενο.

Πού σκόνταψε η εξαίρεση του ΣΥΡΙΖΑ

Κατά ορισμένες πληροφορίες πάντως από νωρίς το πρωί χθες έγινε σαφές στη Χ. Τρικούπη πως χωρίς τον ΣΥΡΙΖΑ δεν θα συγκεντρώνονταν οι απαιτούμενες από το Σύνταγμα 50 υπογραφές για την κατάθεση της πρότασης δυσπιστίας. Κι αυτό διότι ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ, Νέα Αριστερά και Πλεύση Ελευθερίας αριθμούν συνολικά 49 βουλευτές, ενώ δεν βρέθηκε ο 50ός από τους ανεξάρτητους βουλευτές, όπως πίστευαν ότι θα συμβεί.

“Μάλλον δεν θα χρειαστούμε τον ΣΥΡΙΖΑ, θα βρούμε 50-51 υπογραφές”, έλεγε χαρακτηριστικά προχθές στέλεχος της Χ. Τρικούπη. Αλλά διαψεύσθηκε, όπως αποδείχθηκε στο τέλος, αφού στους 85 βουλευτές που συνυπέγραψαν δεν υπάρχει κανένας από τους ανεξάρτητους.

Κατά άλλα στελέχη του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ, το επιθυμητό σενάριο θα ήταν η επισημοποίηση, δια της πρότασης δυσπιστίας, της “πιο στενής” συνεργασίας του με τη Νέα Αριστερά, ώστε να δοθεί η εικόνα μίας προοδευτικής σύμπραξης που αφήνει τον ΣΥΡΙΖΑ εκτός.

Προς το παρόν, “ο στόχος δεν επιτεύχθηκε”, λένε, επικεντρώνοντας πάντως στην “καλή αρχή” που έγινε.

Το στοιχείο που θα προσπαθήσει ο κ. Ανδρουλάκης να αξιοποιήσει στον μέγιστο βαθμό είναι η απουσία του Στέφανου Κασσελάκη από την τριήμερη “μάχη” στη Βουλή, καθώς δεν είναι βουλευτής. Επιπλέον, ο “εγκλεισμός” του στο στρατόπεδο για την ολιγοήμερη στρατιωτική θητεία, του στερεί τη δυνατότητα δημόσιων παρεμβάσεων, με δηλώσεις, βίντεο ή και με ομιλία στην Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ στο περιθώριο της τριήμερης συνεδρίασης της Βουλής.