Τσίπρας: Οι Αριστεροί της Ιταλίας ασχολούνται με τη Μελόνι αντί να ανταλλάσσουν φίλια πυρά

Το θετικό για τις πολλαπλές μορφές της αριστεράς και των προοδευτικών κομμάτων στη γειτονική Ιταλία, είναι ότι τουλάχιστον ασχολούνται περισσότερο με τη Μελόνι, παρά με το να ανταλλάσσουν φίλια πυρά, επισημαίνει ο Αλέξης Τσίπρας μετά τις συναντήσεις που είχε στην Ιταλία.

Αναλυτικά: 

Συνάντησα χθες τον Πρόεδρο της Ιταλικής Αριστεράς (Sinistra Italiana), Νίκολα Φρατογιάνι και σήμερα την Πρόεδρο του Δημοκρατικού Κόμματος (Partido Democratico), Έλλη Σλάιν. Και οι δύο ηγέτες των κομμάτων που προέκυψαν από τους μετασχηματισμούς και τις διασπάσεις του ιστορικού PCI του Ενρίκο Μπερλινγκουέρ.

Με τον Νίκολα γνωριζόμαστε από τους κοινούς μας αγώνες στο κίνημα ενάντια στη νεοφιλελεύθερη παγκοσμιοποίηση, τις διαδηλώσεις στη Γένοβα και αργότερα στο Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Φόρουμ στη Φλωρεντία, τότε που διαμορφώθηκε μια νέα πληθυντική ταυτότητα για την ευρωπαϊκή αριστερά. Την Έλλη τη γνώρισα σήμερα. Μια δυναμική νέα γυναίκα, εκπρόσωπος μιας νεότερης γενιάς που η σχέση της με τη πολιτική πέρασε περισσότερο μέσα από τα κινήματα για την υπεράσπιση των κοινωνικών δικαιωμάτων, το φεμινιστικό και το LGBT+ κίνημα.

Το θετικό για τις πολλαπλές μορφές της αριστεράς και των προοδευτικών κομμάτων στη γειτονική Ιταλία, είναι ότι τουλάχιστον ασχολούνται περισσότερο με τη Μελόνι, παρά με το να ανταλλάσσουν φίλια πυρά. Συζητάνε μεταξύ τους και βρίσκονται μαζί στις ίδιες διαδηλώσεις. Και κυρίως ότι ο εκλογικός τους νόμος τους προσανατολίζει να εργάζονται με ορίζοντα έναν μελλοντικό εκλογικό συνασπισμό που θα έχει στόχο να ανατρέψει τη Δεξιά από τη διακυβέρνηση.

Μαζί τους είχα την ευκαιρία να συζητήσω για όλα αυτά αλλά και για τα μεγάλα διακυβεύματα της εποχής μας που επηρεάζουν άμεσα την καθημερινότητα των ευρωπαίων πολιτών. Την κλιματική κρίση και τη βιώσιμη ανάπτυξη. Την κοινωνική δικαιοσύνη και την καταπολέμηση των ανισοτήτων. Την προάσπιση του κράτους δικαίου. Τις προκλήσεις για τους νέους και το μείζον θέμα του στεγαστικού. Τη στήριξη της δημόσιας υγείας και παιδείας. Την αντιμετώπιση του ρατσισμού και την προώθηση μιας δίκαιης ευρωπαϊκής συμφωνίας μετανάστευσης και ασύλου, ώστε να μην έχουμε ξανά τραγωδίες όπως της Πύλου και της Lampedouza, που ντροπιάζουν τους λαούς μας. Την άμεση κατάπαυση πυρός στη Γάζα. Την ειρήνη στη βάση του διεθνούς δικαίου στην Ουκρανία.

Η παραγωγή πολιτικής σκέψης αλλά και εναλλακτικής πρότασης πάνω στα μεγάλα διακυβεύματα της εποχής μας, είναι αυτή που μπορεί να δώσει ξανά την ελπίδα -για να θυμηθώ και τον Γκράμσι- για μια νέα ηγεμονία των προοδευτικών ιδεών, απέναντι στη σημερινή κυριαρχία της δεξιάς.