ΣΥΡΙΖΑ: Ο Στ. Κασσελάκης απαντά στο «αντάρτικο» επιταχύνοντας τη διάσπαση

Εκτός ΣΥΡΙΖΑ θέτει, ουσιαστικά, ο Στέφανος Κασσελάκη τους Δημήτρη Βίτσα, Πάνο Σκουρλέτη και Νίκο Φίλη, επιταχύνοντας τη διάσπαση.

Λίγο νωρίτερα, οι δύο τελευταίοι και ο Ευκλείδης Τσακαλώτος δημοσιοποίησαν κείμενο με ιδιαίτερα βαρείς χαρακτηρισμούς για τον νέο πρόεδρο και σαφέστατες αιχμές για τον Αλέξη Τσίπρα, ανοίγοντας και τυπικά την πόρτα εξόδου τους από το κόμμα.

Οι εξελίξεις πλέον στο κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης είναι ραγδαίες, με τη διάσπαση να έρχεται τόσο κοντά, που ακόμα και η αναμονή μέχρι τη συνεδρίαση της Κεντρικής Επιτροπής (11-12 Νοεμβρίου) είναι αδύνατη.

Ο κ. Κασσελάκης, με μία σκληρή δήλωση αργά χθες τη νύχτα, έκανε σαφές πως δεν θα παρακολουθεί άπρακτος το «αντάρτικο» των διαφωνούντων με την εκλογή του και, όπως λένε συνομιλητές του, «θα τους βοηθήσει να φύγουν από το κόμμα αφού αυτό θέλουν».

Με τη δήλωση αυτή έθεσε τους τρεις εκτός κόμματος με δική τους πρωτοβουλία, όπως σημειώνει: «Ο κόσμος διψά να αναδείξουμε θέματα, να κάνουμε αντιπολίτευση. Και εγώ το ίδιο, περισσότερο από όλους.
Αντ’ αυτού, κάποιοι μας "πνίγουν" με την άρνησή τους να αποδεχτούν την εκλογή προέδρου από τη βάση -αλλά εμφανίζονται ως "στελέχη ΣΥΡΙΖΑ" κάθε μέρα στα κανάλια, παίζοντας το παιχνίδι τους.

Συνεπώς, οι κύριοι Βίτσας, Σκουρλέτης, Φίλης, που εμφανίστηκαν τις τελευταίες ημέρες στην τηλεόραση για να αντιπολιτευτούν το ίδιο τους το κόμμα, επέλεξαν να θέσουν τον εαυτό τους εκτός ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ», επισήμανε. Για να υπογραμμίσει: «Αλλά το ποτάμι δεν γυρίζει πίσω. Έχω λάβει σαφή εντολή από τα μέλη του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ. Οι εσωκομματικοί τηλεοπτικοί χορηγοί της κυβέρνησης Μητσοτάκη συνέβαλαν στο να στερηθούμε μία εκλογική νίκη. Άλλοι λένε δύο. Το σίγουρο είναι ότι δεν θα μας στερήσουν την επόμενη».

Τον λόγο πλέον θα τον έχει η Επιτροπή Δεοντολογίας, όπου παραπέμπονται οι τρεις συν ο Στ. Τζουμάκας -εάν, στο μεταξύ, δεν αποχωρήσουν μόνοι τους από το κόμμα.

Πηγές του κόμματος, τις πρώτες πρωινές ώρες, ανέφεραν: «Ο πρόεδρος χρησιμοποίησε τη γνωστή έκφραση (σ.σ. έθεσαν εαυτόν κ.λπ.) και στο εξής θα κινηθούν οι προβλεπόμενες από το καταστατικό διαδικασίες».

Γιατί φεύγουμε από τον ΣΥΡΙΖΑ

Λίγη ώρα νωρίτερα, δημοσιοποιήθηκε το (αναμενόμενο εδώ και ημέρες) κείμενο των επικεφαλής της «Ομπρέλας», με το οποίο εξηγούν, ουσιαστικά, γιατί αποχωρούν από το κόμμα και ποιο θα είναι το στίγμα του νέου πολιτικού φορέα που θα ιδρύσουν τα στελέχη της.

Το κείμενο φέρει τις υπογραφές των Ευκλείδη Τσακαλώτου, Νίκου Φίλη και Πάνου Σκουρλέτη, ενώ καλούνται ήδη να το συνυπογράψουν μέλη της Κεντρικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ. Κι αυτό διότι ο σχεδιασμός είναι, πλην απροόπτου, να κατατεθεί στη συνεδρίαση του οργάνου (11-12 Νοεμβρίου) και αμέσως μετά να αποχωρήσουν οι υπογράφοντες.

Δεν αποκλείεται, πάντως, οι πρώτες αποχωρήσεις να γίνουν πριν από τη συνεδρίαση, καθώς το κλίμα στο εσωτερικό του κόμματος μυρίζει για τα καλά μπαρούτι.

Σε κάθε περίπτωση, μία τέτοια εξέλιξη θα σημάνει την ανεξαρτητοποίηση του κ. Τσακαλώτου στη Βουλή, καθώς είναι ο μοναδικός βουλευτής από τους μέχρι στιγμής υπογράφοντες. Μένει να φανεί εάν τον ακολουθήσει η έτερη βουλευτής Πέτη Πέρκα, ενώ ο τρίτος της «ομάδας», ο Γιώργος Ψυχογιός, έχει ήδη αναλάβει χρέη τομεάρχη.

Από τις μέχρι στιγμής πληροφορίες προκύπτει πως η ευρύτερη ομάδα στελεχών που στήριξε την Έφη Αχτσιόγλου στη μάχη για την ηγεσία (Νάσος Ηλιόπουλος, Αλέξης Χαρίτσης, Σία Αναγνωστόπουλου κ.ά.) δεν έχει καταλήξει εάν ακολουθήσει την «Ομπρέλα» -τουλάχιστον αυτή τη χρονική στιγμή.
Έχει προγραμματιστεί, μάλιστα, σύσκεψη την Τετάρτη προκειμένου να ληφθούν οι πρώτες αποφάσεις.

Ενόχληση για Δ. Βίτσα

Αλλά και εντός της «Ομπρέλας» υπήρξε δυσαρέσκεια για τη σπουδή που επέδειξε χθες ο (εκ των στελεχών της) Δημήτρης Βίτσας, ο οποίος από τον τηλεοπτικό αέρα του Σκάι ανακοίνωσε τα επόμενα βήματα: την αποχώρηση, την ίδρυση νέου πολιτικού φορέα και τον τίτλο του (Αριστερή Οικολογική Ριζοσπαστική Αριστερά), μην αφήνοντας κανένα περιθώριο για… σασπένς.

Η δημοσιοποίηση, συνεπώς, του κειμένου της «Ομπρέλας» χθες το βράδυ κρίθηκε ότι ήταν επιβεβλημένη κίνηση, καθώς η «αντάρτικη» τακτική με καθημερινές δηλώσεις, συνεντεύξεις και αναρτήσεις ενόχλησε ακόμα και δικό τους κοινό.

Όπως παραδέχθηκαν πολλοί για τον κ. Βίτσα, «δεν είναι δόκιμο ένα στέλεχος κόμματος να αναγγέλλει μέσω τηλεόρασης τη δημιουργία άλλου κόμματος και την κάθοδό του στις ευρωεκλογές για να εκλέξει τουλάχιστον έναν ευρωβουλευτή».

Επίθεση στον Α. Τσίπρα

Ένα στοιχείο που έγινε καθαρό τις τελευταίες ημέρες είναι ότι τα βέλη των διαφωνούντων δεν θα στρέφονται πλέον μόνο στον Στέφανο Κασσελάκη αλλά και στον Αλέξη Τσίπρα: αφενός, διότι θεωρούν ότι ενθάρρυνε τον νυν πρόεδρο να διεκδικήσει την ηγεσία και, αφετέρου, διότι με την επιμονή του στο προπέρσινο συνέδριο να εκλέγεται η ηγεσία απευθείας από τα μέλη, άνοιξε τον ασκό του Αιόλου.

Η επίθεση στον κ. Τσίπρα είναι έντονη στο κείμενο της «Ομπρέλας» (παρότι δεν τον κατονομάζουν), ενώ απλά μέλη της που έχουν ανακοινώσει ήδη την αποχώρησή τους από τον ΣΥΡΙΖΑ τον κατηγορούν ευθέως στα social media ως… κηπουρό που «φύτεψε τον Κασσελάκη».

Σύμφωνα με αρμόδιες πηγές, ο κ. Τσίπρας δεν προτίθεται να απαντήσει -τουλάχιστον τώρα. Αλλά και στελέχη που ήταν στο περιβάλλον του (και πλέον έχουν ταχθεί στο πλευρό του νέου προέδρου) θεωρούν ότι «ο δρόμος της διάσπασης είναι χωρίς επιστροφή» και ότι «καλύτερα τώρα παρά στο συνέδριο του Φεβρουαρίου, ώστε να αρχίσουμε αμέσως την πορεία ανασυγκρότησης».

Κείμενο «Ομπρέλας»

Ολόκληρο το κείμενο που φέρει τις υπογραφές των Τσακαλώτου-Φίλη-Σκουρλέτη και περιέχει ιδιαίτερα βαρείς χαρακτηρισμούς για τον κ. Κασσελάκη (όπως «ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορεί να είναι οι τραμπουκισμοί και η θρασύτητα του πνεύματος ιδιοκτήτη») έχει ως εξής:

Εμείς, που υπογράφουμε αυτό το κείμενο μέλη του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, μέλη με μικρότερη ή μεγαλύτερη διαδρομή στη ριζοσπαστική και ανανεωτική Αριστερά, αλλά και μέλη που προσήλθαμε πρόσφατα, και μάλιστα σε εποχές εκλογικής ήττας και πολιτικής υποχώρησης, είμαστε βαθιά ανήσυχοι/-ες για το παρόν και κυρίως το μέλλον του κόμματός μας.

Όλοι και όλες διαπιστώνουμε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ είναι σε αποδρομή. Μέχρι πρόσφατα πολλοί/-ές τρέφαμε την ελπίδα ή την αυταπάτη ότι στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ διεξαγόταν μια θεμιτή και θεσμικά εξασφαλισμένη αντιπαράθεση, που θα μπορούσε να επιλυθεί με συλλογικές δημοκρατικές διαδικασίες. Κοινός παρονομαστής των ανησυχιών μας σήμερα είναι η συλλογική αίσθηση ότι μετέχουμε σε ένα κόμμα που τείνει να μην έχει, με οποιοδήποτε πολιτικό σκεπτικό, σχέση με την Αριστερά. Όλα όσα γνωρίζαμε για τη φυσιογνωμία και τις κοινωνικές προτεραιότητες του ΣΥΡΙΖΑ αλλάζουν, αλλάζουν βίαια και μονομερώς.

Παρ’ όλα αυτά, ή ακριβώς για όλα αυτά που ζούμε, η διέξοδος είναι Αριστερά.

Για την πικρία και την απογοήτευση από τη διπλή εκλογική ήττα του ΣΥΡΙΖΑ τον Μάιο-Ιούνιο 2023. Που όφειλε να τη διαδεχθεί η συλλογική αναζήτηση των αιτιών, για να χαραχτεί η στρατηγική της ανάταξης, αλλά τη διαδέχτηκε η ανησυχία και ο θυμός για τη διάψευση της προσδοκίας. Συναισθήματα διάχυτα στα μέλη και τους/τις φίλους/-ες του ΣΥΡΙΖΑ, ιδιαίτερα μετά την προβληματική εξέλιξη της εκλογής προέδρου, ανεξάρτητα από το πώς τα διαχειρίζονται.

Για τις τάσεις παραίτησης και τις αποχωρήσεις, που εντείνονται καθημερινά, τώρα που κλείνει ένας κύκλος εκλογικών αναμετρήσεων με τα αποθαρρυντικά για τον ΣΥΡΙΖΑ αποτελέσματα των αυτοδιοικητικών εκλογών. Και δεν γίνεται πια να τις παρακολουθούμε παθητικά.

Η πεποίθησή μας ότι εκεί βρίσκεται η διέξοδος δεν είναι εμμονή, είναι στάση ζωής, ο δικός μας δοκιμασμένος τρόπος να αντισταθούμε και να ανατρέψουμε την κυριαρχία της Δεξιάς, την απειλή της ακροδεξιάς, τις ανισότητες που θεριεύουν, τις διακρίσεις που παγιώνονται.

Δεν είναι γιατί έτσι συνηθίζαμε από παλιά, αλλά γιατί αυτό απαιτούν σήμερα οι ανάγκες, τα σημερινά επίδικα, τα καθημερινά προβλήματα και οι σύγχρονες παγκόσμιες απειλές, οι επίκαιρες αντιθέσεις.

Γιατί μόνο έτσι μπορούμε να ελπίζουμε και να οραματιζόμαστε, να σχεδιάζουμε από σήμερα την αλλαγή που έχει ανάγκη η κοινωνία και η ζωή μας, τον σοσιαλισμό με ελευθερία και δημοκρατία.

Οι εξελίξεις διαψεύδουν καθημερινά και τις πιο καλοπροαίρετες διαθέσεις:

Λόγω των απαράδεκτων αλλαγών στο καταστατικό, τις οποίες κι εμείς δεν καταφέραμε να αποτρέψουμε, παρότι δώσαμε μάχη και πολλοί και πολλές τις καταψηφίσαμε, είχε μια οπερετική απόληξη, που εξελίσσεται σε δράμα ολοκληρωτικής μετάλλαξης του ΣΥΡΙΖΑ σε απροσχημάτιστα αρχηγικό κόμμα, με ελέω θεού πρόεδρο, πηγή όλων των εξουσιών, που ασκεί «αδιαμεσολάβητα» την ηγεσία, χωρίς να αισθάνεται την ανάγκη σύγκλησης των εκλεγμένων συλλογικών κομματικών οργάνων.

Το αυτονόητο αίτημα απολογισμού και εκτίμησης των τριών αλλεπάλληλων εκλογικών αναμετρήσεων, που κατέληξαν σε στρατηγικές ήττες, απορρίπτεται παραπεμπόμενο στο αόρατο μέλλον με ένα σωρό προσχήματα.

Αντί γι’ αυτό, με πραξικοπηματικού χαρακτήρα αρχηγικές δηλώσεις, επιβεβαιώνεται η πρόθεση επανάληψης των ίδιων επιλογών, που μας έχουν ήδη οδηγήσει σε οδυνηρά αποτελέσματα:

Η πιο διαχειρίσιμη εκλογική ήττα του 2019 αντιμετωπίστηκε με μια φυγή τάχα προς τα εμπρός, που κατέληξε σε μια ρευστοποίηση του ΣΥΡΙΖΑ, προκειμένου να μετατραπεί στη «μεγάλη δημοκρατική παράταξη». Με τα γνωστά αποτελέσματα της κατάρρευσης του εκλογικού ποσοστού τέσσερα χρόνια μετά. Το 2023, χωρίς ίχνος πολιτικής φαντασίας, αποφασίζεται να εφαρμοστεί η ίδια «σωτήρια» στρατηγική. Χωρίς την παραμικρή συζήτηση οπουδήποτε. Μετά την απογοητευτική, πλην φωτεινών εξαιρέσεων, εμφάνιση στις αυτοδιοικητικές εκλογές, αυτή η «μεγάλη ιδέα» τείνει να καταλήξει σε μια άνευ όρων συμπόρευση, ορισμένοι οραματίζονται ακόμα και συγχώνευση, ενός αποδυναμωμένου πια κόμματος με το ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ. Σε μια πολιτική παρωδία, που καταλαμβάνει το κενό της στρατηγικής συμμαχιών.

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η στενή ομάδα στελεχών που περιβάλλει τον Στ. Κασσελάκη, με τη συναίνεσή του οδηγεί τον ΣΥΡΙΖΑ στη μετάλλαξη σε ένα απολίτικο σχηματισμό, άσχετο με οποιαδήποτε εκδοχή του ΣΥΡΙΖΑ ή και του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ. Αναμασώντας προϊστορικές θεωρίες περί συνεργασίας κεφαλαίου και εργασίας και αποδίδοντας στο κεφάλαιο την ιδιότητα του εργαλείου για την καταπολέμηση των ανισοτήτων, καταντάει να υποδείχνει νέες μεθόδους αποτελεσματικότερης απόσπασης της υπεραξίας από την εκμετάλλευση της εργατικής δύναμης. Προτείνοντας έτσι ένα μόρφωμα συμπαραστάτη της «επιχειρηματικότητας» αντί για κόμμα στην υπηρεσία των εργαζομένων.

Και το επιχειρεί παραπέμποντας συνειδητά στις ελληνικές καλένδες κάθε συλλογική απόπειρα αποτίμησης της μέχρι τώρα πορείας. Καθημερινά σχεδόν μας θυμίζουν ότι το ομόφωνα αποφασισμένο για τον Νοέμβριο συνέδριο δεν θα πραγματοποιηθεί στο ορατό μέλλον.

Η νέα ηγεσία δεν ενεργεί σαν προεδρία, μονοπρόσωπο όργανο με καταστατικές δεσμεύσεις απέναντι στη συλλογικότητα, αλλά σαν κυριευτής μιας θέσης εξουσίας, που την προφυλάσσει σαν κόρη οφθαλμού από τον συλλογικό έλεγχο.

Πεπεισμένοι/-ες για την ιστορική σημασία της ιδρυτικής σύμβασης του ΣΥΡΙΖΑ ως συνασπισμού πολιτικών δυνάμεων της ευρύτατης Αριστεράς, από την αριστερή σοσιαλδημοκρατία ως τη ριζοσπαστική αριστερά, δεν θα μπορέσουμε να συνυπάρχουμε αρμονικά στο ίδιο κόμμα και να εκπροσωπούμαστε από μια ηγεσία που υποβάλλει αίτηση διαζυγίου από κάθε πολιτικό σκεπτικό που σχετίζεται με την Αριστερά, τις αξίες, τις ιδέες, το ήθος και το ύφος της.

Δεν μας ταιριάζει να βαυκαλιζόμαστε μαζί της, ότι υπάρχει μαγικό κλειδί για την κυβερνητική εξουσία, που το κρατάει ο χαρισματικός ηγέτης. Προϋπόθεση για να υπάρξει ξανά προοπτική διεκδίκησής της από την Αριστερά είναι να ανοικοδομηθεί από τα χαμηλά ποσοστά που έχουμε οδηγηθεί ένας αξιόπιστος πολιτικός φορέας της:

• με σοβαρά επεξεργασμένο πρόγραμμα ριζοσπαστικών αλλαγών
• με αξιόπιστη και σταθερή πολιτική συμμαχιών, που δεν θα διακηρύσσεται απλά, αλλά θα οικοδομείται με συνέπεια στην κεντρική πολιτική σκηνή, σε τοπικό και περιφερειακό επίπεδο και στο πεδίο των κοινωνικών κινημάτων. Και θα οδηγεί σε προωθητικές προγραμματικές συγκλίσεις με όμορες πολιτικές δυνάμεις μέσα από την ενίσχυση της Αριστεράς και όχι με την παράδοσή της άνευ όρων σε σχέδια ξένα προς το δικό της πρόγραμμα.

Ο μύθος του ηγέτη που θα νικήσει τον Μητσοτάκη σε μια μονομαχία είναι ή αυταπάτη ή καθαρή απάτη. Και στη μια και στην άλλη εκδοχή μάς εμποδίζει να ανακτήσουμε την αναγκαία αξιοπιστία θεμελιωμένη σε μια στέρεη αριστερή ταυτότητα, διακριτή από τη μεριά των πολλών, των κοινωνικών δυνάμεων στις οποίες αναφερόμαστε:
* με σαφή ταξική τοποθέτηση υπέρ των εργαζομένων και των λαϊκών τάξεων

* με σαφή οικονομική και δημοσιονομική πολιτική ενάντια στις ανισότητες

* με εναλλακτικό παράδειγμα παραγωγής και κατανάλωσης

* με στρατηγικό στόχο τις δομικές μεταρρυθμίσεις που αλλάζουν την υπάρχουσα οργάνωση της κοινωνίας

* με τολμηρή ριζοσπαστική πολιτική για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής με επίκεντρο πολιτικές δίκαιης μετάβασης στην πράσινη οικονομία

* με ανάκτηση της στενής σχέσης με τα κινήματα προάσπισης των δικαιωμάτων (πρώτιστα των προσφύγων/-ισσών και το αντιρατσιστικό, της ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητας, των αναπήρων, με το νεανικό αντιαυταρχικό κίνημα)

* με ισχυρούς δεσμούς με το φεμινιστικό κίνημα

* με οργανικούς δεσμούς με τα κινήματα της νέας γενιάς, τις προσδοκίες και τους αγώνες της για ένα αξιοβίωτο σήμερα και ένα καλύτερο αύριο σχεδιασμένο με τη δικιά της συμμετοχή με σαφείς θέσεις για τη διάκριση κράτους και εκκλησίας.

Τέλος, με ένα σαφές στρατηγικό όραμα για την Ευρώπη των λαών, με σταθερό ευρωπαϊκό προσανατολισμό σε οργανική σχέση και συντονισμό με την Ευρωπαϊκή Αριστερά.

Υπεράσπιση των κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας μέσα από μια εξωτερική πολιτική καλής γειτονίας, με οδηγό την ύφεση, την επιδίωξη της ειρήνης και του αφοπλισμού, απαλλαγμένη από τις επιρροές του εθνικισμού, ακόμα κι όταν ντύνεται με «πατριωτικό» μανδύα.

Η αντίθεσή μας με τη σημερινή ηγετική ομάδα και τη στρατηγική της μετάλλαξης δεν είναι μια συνηθισμένη εσωκομματική αντιπαράθεση, είναι ταυτοτικού χαρακτήρα. Η επίκληση της ενότητας δεν μπορεί να γίνεται σε βάρος της Αριστεράς. Στο έδαφος της Αριστεράς είναι που επιδιώκεται.

ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορεί να είναι οι τραμπουκισμοί και η θρασύτητα του πνεύματος ιδιοκτήτη, που αποφαίνεται «όποιος διαφωνεί, να φεύγει». Είμαστε όλοι/-ες εμείς που τον ιδρύσαμε, τον πιστέψαμε, τον αναδείξαμε διεκδικητή της κυβέρνησης, καταφυγή των πολλών, των «από κάτω», αντίπαλο του ακροδεξιού λαϊκισμού που καιροφυλακτεί.

Πρόθεσή μας και στόχος μας είναι να διασφαλίσουμε έναν πολιτικό χώρο ικανό να υπερασπιστεί και να προβάλλει την ταυτότητα, τη φυσιογνωμία, τις αξίες, τις ιδέες και τις πολιτικές προτάσεις της Αριστεράς, ανοιχτό στις δεκάδες χιλιάδες γυναίκες και άνδρες της Αριστεράς, της οικολογίας, του φεμινιστικού κινήματος, των κινημάτων της νεολαίας, των κοινωνικών κινημάτων, που νιώθουν την ανάγκη να συζητήσουν και να δράσουν από κοινού για το παρόν και το μέλλον της, για το δικό τους παρόν και μέλλον, είτε μετέχοντας σε αυτόν, είτε παρακολουθώντας την πορεία του, χωρίς να εγκαταλείπουν για την ώρα τις σημερινές επιλογές τους.

Έναν κοινό τόπο ικανό να εμπνεύσει αισιοδοξία και να κινητοποιήσει όσους/-ες οδηγούνται στην παραίτηση, αλλά και το «πλήθος της αποχής», που το τροφοδοτεί η λαθεμένη πεποίθηση ότι από την πολιτική δεν έχει τίποτα να περιμένει κανείς. Ενώ από τη συμμετοχή μας στις διεργασίες της και στα κοινωνικά κινήματα εξαρτώνται σχεδόν τα πάντα.

Π.Σκουρλέτης: Παράκεντρα γύρω από τον Α.Τσίπρα

Για “αρρωστημένο αρχηγισμό” του Στέφανου Κασσελάκη έκανε λόγο ο Πάνος Σκουρλέτης, επαναλαμβάνοντας το λάθος, όπως είπε, του καταστατικού που επιτρέπει εκλογή προέδρου χωρίς προϋπηρεσία στο κόμμα.
“Έχουμε βίαιαη ιδεολογική μετάλλαξη και θα βρεθούμε απέναντι”, τόνισε, επικαλούμενος την ομιλία του προέδρου στον ΣΕΒ.

Υποστήριξε ότι η Θεοδώρα Τζάκρη και η Δώρα Αυγέρη «είχαν σχέδιο ρήξης» και μίλησε για “παράκεντρα που βρίσκονται γύρω από τον Αλέξη Τσίπρα”, τον οποίον κάλεσε να παρέμβει στις εξελίξεις.

Χαρακτήρισε δε, “κατάντια που ο Στέφανος Κασσελάκης πήρε το κόμμα”.

Δ.Αυγέρη: Τα στερνά τιμούν τα πρώτα

“Δεν θα απαντήσω σε γελοιότητες και σε αθλιότητες. Αυτό θέλουν τα κανάλια. Να πετάει ο Σκουρλέτης μια γραφικότητα”, απάντησε η εκπρόσωπος του κόμματος Δώρα Αυγέρη.

Και πρόσθεσε: “Αν θέλει ο κ. Σκουρλέτης, γιατί τα στερνά τιμούν τα πρώτα, να απευθύνεται σε συντρόφισσές του με αυτόν τον τρόπο, αυτόν θα καταγράψει η ιστορία. Όχι εμένα”.