Πυρά ζωοφιλικών σωματείων κατά του νομοσχεδίου για τα ζώα συντροφιάς

«Το πλέον θλιβερό είναι ότι οι μεθοδεύσεις φέρεται πως έχουν την υπογραφή του αξιότιμου κ. Πρωθυπουργού, κάτι το οποίο, αν ισχύει, σημαίνει ότι ο ίδιος αντιλαμβάνεται την προστασία των ζώων συντροφιάς ως μια ακόμα επιχειρηματική αγορά η οποία πρέπει να ελευθερωθεί για να μπορεί ο κάθε επιτήδειος, νόμιμα πλέον, να εμπορεύεται άτυχα και δυστυχή πλάσματα, φορώντας απλά τον φερετζέ του «φιλόζωου», με διόλου ευκαταφρόνητα ποσά να διακινούνται, αθρόα και αφορολόγητα, καθώς αυτά με την σειρά τους φορούν τον φερετζέ της «φιλοζωικής δωρεάς», της «κάλυψης εξόδων» και άλλα λοιπά ευφάνταστα».

Τα παραπάνω αναφέρει ανακοίνωση της ομοσπονδίας ζωοφιλικών σωματείων Ελλάδας σχετικά με το νομοσχέδιο για τα ζώα συντροφιάς στο Υπουργικό Συμβούλιο.

Αναλυτικά:

«Με κατάπληξη και οργή ενημερωθήκαμε ότι την 24-2-2021 πρόκειται να παρουσιαστεί σχέδιο νόμου για τα ζώα συντροφιάς στο Υπουργικό Συμβούλιο.

Εφ’ όσον επαληθευθούν τα λεγόμενα σε φιλοκυβερνητικές δημοσιεύσεις κομματοδίαιτων δήθεν φιλόζωων δημοσιογράφων, πρόκειται για ένα σχέδιο νόμου με κατάπτυστο περιεχόμενο, το οποίο φυσικά δεν προέκυψε από υγιή διάλογο μεταξύ των εμπλεκόμενων φορέων και υπό την σκέπη του καθ’ ύλην αρμόδιου Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, όπως θα γινόταν σε κάθε άλλη Ευρωπαϊκή χώρα, αντιθέτως είναι αποτέλεσμα εξωθεσμικών και κρυφών παρεμβάσεων οι οποίες, μετά θλίψης διαπιστώνουμε, καθορίζουν πλέον τις νομοθετικές πρωτοβουλίες.

Πάρα τις πρόσφατες δεσμεύσεις τις οποίες εξέφρασε ο πρώην Υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων και νυν Υπουργός Εσωτερικών κ. Βορίδης στο πλαίσιο κοινοβουλευτικού ελέγχου, ότι η χώρα μας θα τηρήσει τα ευρωπαϊκά ισχύοντα και τις οδηγίες του Παγκόσμιου οργανισμού για την υγεία των ζώων, αλλά και τις πρόσφατες δηλώσεις του ότι το σχέδιο νόμου αποτελεί νομοθετική πρωτοβουλία του ΥΠΑΑΤ, πάρα τις αντιδράσεις όλων των αρμόδιων και επιστημονικών φορέων σχετικά με την μεταφορά αρμοδιοτήτων διαχείρισης των ζώων συντροφιάς, μεθοδεύεται πλέον με θεσμική εκτροπή η αναίσχυντη διάλυση του πλαισίου προστασίας των ζώων συντροφιάς, με κύρια σημεία:

• Την ανάθεση της διαχείρισης των αδέσποτων ζώων συντροφιάς σε ΜΚΟ και σωματεία,
• Την δυνατότητα πώλησης αδέσποτων ζώων συντροφιάς,
• Την νομιμοποίηση παραμονής των αδέσποτων ζώων σε παράνομα καταφύγια που λειτουργούν από ιδιώτες και σωματεία,
• Την ανεξέλεγκτη εκτροφή αναπαραγωγή και εμπορία ζώων συντροφιάς σε σπίτια.

Παράλληλα, δι’ αυτής της επιεικώς ανορθόδοξης οδού για την σύνταξη του σχεδίου νόμου, μεθοδεύεται με σπουδή έμμεση παρέμβαση και στις εν εξελίξει υποθέσεις που ερευνώνται από την δικαιοσύνη και αφορούν περιστατικά παράνομης διακίνησης και εμπορίας ζώων συντροφιάς από ιδιώτες και σωματεία.

Το πλέον θλιβερό είναι ότι οι παραπάνω μεθοδεύσεις φέρεται πως έχουν την υπογραφή του αξιότιμου κ. Πρωθυπουργού, κάτι το οποίο, αν ισχύει, σημαίνει ότι ο ίδιος αντιλαμβάνεται την προστασία των ζώων συντροφιάς ως μια ακόμα επιχειρηματική αγορά η οποία πρέπει να ελευθερωθεί για να μπορεί ο κάθε επιτήδειος, νόμιμα πλέον, να εμπορεύεται άτυχα και δυστυχή πλάσματα, φορώντας απλά τον φερετζέ του «φιλόζωου», με διόλου ευκαταφρόνητα ποσά να διακινούνται, αθρόα και αφορολόγητα, καθώς αυτά με την σειρά τους φορούν τον φερετζέ της «φιλοζωικής δωρεάς», της «κάλυψης εξόδων» και άλλα λοιπά ευφάνταστα.

Συνεπώς, παρ’ ότι οφείλουμε να αναγνωρίσουμε ότι ο κ. Πρωθυπουργός παραμένει σταθερός σε ορισμένες από τις προεκλογικές του δεσμεύσεις όπως «…να βοηθήσουμε τις εθελοντικές οργανώσεις, το φιλοζωικό κίνημα, τις φιλοζωικές οργανώσεις να κάνουν τη δουλειά τους πιο εύκολα χωρίς περιττές γραφειοκρατικές διαδικασίες και χωρίς εμπόδια…», γεννιέται το εύλογο ερώτημα: Έτσι αντιλαμβάνονται στο Μέγαρο Μαξίμου τα κριτήρια ορθής νομοθέτησης και της προστασίας των ζώων συντροφιάς; Γιατί, αν και στην κυβέρνηση προφανώς το έχουν ξεχάσει, αυτός ακριβώς είναι ο σκοπός: η προστασία.

Σε τελείως αντίθετη πορεία, αντί για την προστασία, η κυβέρνηση επιλέγει την εμπορευματοποίηση αυτών των πλασμάτων και την διαχείρισή τους από οποιονδήποτε. Κυριολεκτικά!

Τέλος, με κατάπληξη παρακολουθούμε την εκκωφαντική σιωπή της πολιτικής ηγεσίας του ΥΠΑΑΤ, η οποία φέρεται εδώ και πολύ καιρό να έχει εκχωρήσει αρμοδιότητες οι οποίες, δικαιωματικά και όπως ισχύει σε όλη την Ευρώπη, ανήκουν στο συγκεκριμένο Υπουργείο.

Προφανώς, ο αρμόδιος Υπουργός και η αρμόδια Υφυπουργός ικανοποιούνται από τον ρολό τους στο ΥΠΑΑΤ ως παραθεριστές – παρατηρητές, αν αυτό παρατείνει έστω και λίγο την παραμονή τους στην Καρέκλα».