Θέση στο τραπέζι για τη Λιβύη ψάχνει η κυβέρνηση

Σε αγώνα δρόμου, δια της διπλωματικής οδού, επιδίδεται η κυβέρνηση, προκειμένου η χώρα μας να δώσει το παρών στον… δεύτερο γύρο της Διάσκεψης του Βερολίνου για τη Λιβύη.

Το πιο πιθανό σενάριο είναι η συγκεκριμένη συνάντηση να πραγματοποιηθεί, σε επίπεδο υπουργών Εξωτερικών, στο περιθώριο της Διάσκεψης του Μονάχου για την Ασφάλεια (14-16 Φεβρουαρίου), όπου θα συμμετάσχει και ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης, όμως η τελική σύνθεση των χωρών που θα εκπροσωπηθούν για να δώσουν λύση στο φλέγον θέμα που απασχολεί τη νοτιοανατολική Μεσόγειο, ακόμα δεν έχει ανακοινωθεί.

Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Στέλιος Πέτσας, ερωτηθείς σχετικά κατά την ενημέρωση των πολιτικών συντακτών, απάντησε πως ακόμα η διαδικασία βρίσκεται σε φάση συζητήσεων, δεν επιβεβαίωσε τη συμμετοχή της Ελλάδας, αν και -όπως είπε- «εμείς επιθυμούμε τη συμμετοχή μας σε όλες τις συζητήσεις που έχουν να κάνουν με την επίλυση του προβλήματος της Λιβύης, πάντα στην κατεύθυνση της πολιτικής λύσης». Η γερμανική πλευρά έχει διαμηνύσει πως στη νέα Διάσκεψη του Βερολίνου θα βρεθούν «περίπου οι ίδιοι που συμμετείχαν στην προηγούμενη συνάντηση» και το Μέγαρο Μαξίμου ευελπιστεί ότι στο τέλος η Ελλάδα θα καταφέρει να είναι παρούσα, την ίδια ώρα που το παρών δίνουν χώρες με πολύ μικρότερη σχέση -σε γεωστρατηγικό επίπεδο- με τη Λιβύη.

«Αναλαμβάνουμε οποιαδήποτε πρωτοβουλία. Θέλουμε να συμμετέχουμε σε όλες τις συζητήσεις που θα προωθούν πολιτική λύση στο πρόβλημα», τόνισε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος και ενώ το υπουργείο Εξωτερικών βρίσκεται σε διαρκή επαφή με τις υπόλοιπες εμπλεκόμενες χώρες, με το βλέμμα στραμμένο προς τη συγκεκριμένη κατεύθυνση.

Στην προ δύο εβδομάδων πρώτη Διάσκεψη του Βερολίνου -υπενθυμίζεται- είχε συμφωνηθεί η κατάπαυση του πυρός, η επιβολή του εμπάργκο στην εισαγωγή όπλων στη χώρα της βόρειας Αφρικής και η περαιτέρω συνέχιση της πολιτικής διαδικασίας, με την ελληνική πλευρά να ξεκαθαρίζει πως σε καμία περίπτωση δεν θα δεχθεί τετελεσμένα. Εξάλλου, όπως σημειώνουν κυβερνητικές πηγές, η Ελλάδα έχει λόγο στο θέμα της Λιβύης, αφενός άμεσα, στα όργανα της Ε.Ε. και αφετέρου έμμεσα, στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ μέσω της «συμμάχου Γαλλίας», μόνιμου μέλους του Συμβουλίου Ασφαλείας, που έχει συμφέροντα στην Ανατολική Μεσόγειο.

Περιφερειακή σταθερότητα

Αναφερόμενος στο ζήτημα, ο Κυριάκος Μητσοτάκης, σε συνέντευξή του στο τηλεοπτικό δίκτυο Al Arabiya, επεσήμανε ότι η Ελλάδα υποστηρίζει την περιφερειακή σταθερότητα και την απασχολούν ιδιαίτερα όσα συμβαίνουν στην Ανατολική Μεσόγειο. «Θεωρούμε ότι η αποκαλούμενη συμφωνία που υπεγράφη μεταξύ της Τουρκίας και της κυβέρνησης της Λιβύης όσον αφορά την οριοθέτηση θαλάσσιων ζωνών είναι έωλη και άκυρη. Πετύχαμε τη διεθνή καταδίκη της, δεδομένου ότι ξεκάθαρα παραβιάζει το Διεθνές Δίκαιο, σύμφωνα με τη θεώρηση πολλών χωρών».

Την ίδια ώρα, εξακολουθεί ο «πονοκέφαλος» στην κυβέρνηση για το μεταναστευτικό. Τα επανειλημμένα επεισόδια στα νησιά του βορειοανατολικού Αιγαίου και οι αντιδράσεις των τοπικών κοινωνιών προβληματίζουν έντονα το πρωθυπουργικό επιτελείο, το οποίο προσδοκά με τη λειτουργία των κλειστών προαναχωρησιακών κέντρων τους προσεχείς μήνες, η κατάσταση να εξομαλυνθεί. Μέχρι στιγμής, 9.000 μετανάστες έχουν μεταφερθεί στην ηπειρωτική Ελλάδα, αλλά αυτό προφανώς δεν επαρκεί στο ελάχιστο.

Τα επεισόδια, σημειώνει το Μέγαρο Μαξίμου, «αναδεικνύουν την πρωταρχική υποχρέωση της πολιτείας, που είναι η ασφάλεια των πολιτών. Κατά συνέπεια, επιβεβαιώνουν την ανάγκη επιτάχυνσης των διαδικασιών ασύλου, επιστροφών όσων δεν δικαιούνται άσυλο και λειτουργίας κλειστών και ελεγχόμενων κέντρων».

Μεγάλη έμφαση η κυβέρνηση δίνει και στο τέλος που -όπως υποστηρίζει- βάζει στην αναρχία με τις ΜΚΟ, βάσει της τροπολογίας η οποία ψηφίστηκε χθες στη Βουλή. Σύμφωνα με αυτήν, προβλέπεται η συγκρότηση ειδικού μητρώου καταγραφής Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων, με στόχο να ελεγχθεί η δράση εκατοντάδων Οργανώσεων που λειτουργούν στη χώρα μας, ώστε να υπάρχει διαφάνεια και λογοδοσία.

Πολλές ΜΚΟ, αναγνωρίζουν στην κυβέρνηση, συνέβαλαν καθοριστικά στην ορθή και ανθρωπιστική αντιμετώπιση του μεταναστευτικού και προσφυγικού ζητήματος, όμως άλλες λειτούργησαν με προβληματικό και παρασιτικό τρόπο και αυτές θέλουν να εντοπίσουν.