Επίθεση Καμίνη σε Βασιλική Θάνου

Η ανεξαρτησία της Δικαιοσύνης και οι πολιτικές παρεμβάσεις απετέλεσαν το αντικείμενο των χαιρετισμών που ακούστηκαν στο πλαίσιο εκδήλωσης που πραγματοποίησαν οι εννέα δικαστικές Ενώσεις με αφορμή τον εορτασμό του Αγίου Διονυσίου του Αρεοπαγίτη.

Παρών στην εκδήλωση, ο υπουργός Δικαιοσύνης Μιχάλης Καλογήρου αλλά και ο δήμαρχος Αθηναίων Γιώργος Καμίνης ο ο οποίος μάλιστα εξαπέλυσε "επίθεση" σε βάρος της πρώην προέδρου του Αρείου Πάγου και νυν νομικού συμβούλου του πρωθυπουργού Βασιλικής Θάνου.

"Τα τελευταία χρόνια, παρατηρούμε αυτό το απειλητικό νεύμα της εξουσίας να διαιωνίζεται τρόπο τινά. Φαίνεται πως δεν αρκεί πλέον να αναδεικνύουμε τους ευνοούμενους, αλλά μπορούμε στη συνέχεια να τους διορίζουμε και συμβούλους παρά τω Πρωθυπουργώ, προκειμένου πια να μην αιωρείται αμφιβολία καμία ότι ο μηχανισμός ποδηγέτησης των δικαστών παραμένει παρών και άγρυπνος, διαρκής αλλά και ενισχυμένος, αφού έχει πια επισήμως εγκατασταθεί και στην ανώτερη βαθμίδα της κυβέρνησης", είπε μεταξύ αλλων ο κ. Καμίνης.

Ο δήμαρχος Αθηναίων αναφέρθηκε και στη διαδικασία επιλογής των επικεφαλής των ανωτάτων δικαστηρίων.

«Στις περιπτώσεις που χρησιμοποιείται η κοινοβουλευτική πλειοψηφία, η αποδυνάμωση της ανεξαρτησίας της Δικαιοσύνης συντελείται κυρίως με νομοθετήματα που αλλοιώνουν τον τρόπο ανάδειξης των δικαστών ή τη σύνθεση των δικαστηρίων, με σκοπό να εξασφαλίσουν μια δικαστική εξουσία πειθήνια στα κελεύσματα των κυβερνώντων».

Μια τέτοια εμφανής απόπειρα χειραγώγησης της δικαστικής εξουσίας, τόνισε ο κ. Καμίνης, «συνήθως έπεται, εφόσον δηλαδή έχουν μεν προηγηθεί, αλλά δεν έχουν αποδώσει άλλοι τρόποι χειραγώγησης λιγότερο άμεσοι και οφθαλμοφανείς» και συνέχισε:

«Ειδικά σε μια χώρα όπως η δική μας, όπου οι ηγεσίες των Ανωτάτων Δικαστηρίων επιλέγονται αποκλειστικά από την εκτελεστική εξουσία, τα μηνύματα που εκπέμπει η επιλογή ενός δικαστή που δεν συγκεντρώνει τα απαραίτητα υψηλά προσόντα και το ηθικό κύρος, αναπόφευκτα ερμηνεύονται στις κατώτερες βαθμίδες των δικαστών ως έμμεσες επιταγές συμμόρφωσης προς τις επιθυμίες της».

Από την πλευρά του ο υπουργός Δικαιοσύνης Μιχάλης Καλογήρου στον σύντομο χαιρετισμό του, ανέφερε ότι στις προτεραιότητες του υπουργείου είναι η αναμόρφωση του Ποινικού Κώδικα και του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας ύστερα από διάλογο με τους δικαστές και δικηγόρους, ενώ επισήμανε ότι επισπεύδονται οι διαδικασίες για την πρόσληψη δικαστικών υπαλλήλων.

Ο πρόεδρος της Ολομέλειας των Δικηγορικών Συλλόγων της χώρας και πρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών Δημήτρης Βερβεσός, αφού επέκρινε τις έμμεσες και μη κυβερνητικές παρεμβάσεις στην Δικαιοσύνη, αλλά και την άρνηση εφαρμογής των δικαστικών αποφάσεων από την Πολιτεία, αναφέρθηκε στις αναγκαίες θεσμικές εγγυήσεις που πρέπει να διαμορφωθούν για την αναβάθμιση της λειτουργίας της Δικαιοσύνης εν όψει της αναθεώρησης του Συντάγματος, ενώ κατέθεσε ήδη στο τραπέζι του συνταγματικού αναθεωρητικού διαλόγου προτάσεις.

Η βασική κοινή στόχευση όλων των παραγόντων της δημόσιας ζωής, κατά τον κ. Βερβεσό είναι «η αποπολιτικοποίηση των σχέσεων της δικαστικής εξουσίας με τις άλλες δύο εξουσίες» και «η πλήρης απεξάρτηση από πάσης φύσεως εστίες εξουσίας»

Όμως, επισήμανε ο πρόεδρος του ΔΣΑ από την μια πλευρά «οι δικαστικοί λειτουργοί, έχουν χρέος να διαφυλάξουν το αυτεξούσιον της δικαστικής λειτουργίας, μακριά από κάθε είδους παρεμβάσεις και εξαρτήσεις. Μακριά από πολιτικά παίγνια, ή άλλες σκοπιμότητες. Τούτο απαιτεί κατ’ ανάγκη αυστηρή ουδετερότητα και αμεροληψία, αλλά και θωράκιση της δικανικής κρίσης, -κατά τη συνταγματική επιταγή- με πλήρη, επαρκή και πειστική αιτιολογία και από την άλλη πλευρά «η πολιτική εξουσία έχει χρέος να θεσπίσει κατάλληλα θεσμικά αντικίνητρα, τα οποία θα αποτρέπουν τόσο τις περιπτώσεις αθέμιτης διασταύρωσης της δικαστικής με την πολιτική εξουσία όσο και τις πιθανές υπόνοιες για «συνάντηση» των δύο λειτουργιών».

Τέλος, ο πρόεδρος της Ένωσης Δικαστών και Εισαγγελέων Χριστόφορος Σεβαστίδης στον χαιρετισμό του τόνισε ότι είναι «οξύμωρο να μιλάμε για την ιδέα της Δικαιοσύνης όταν στις μέρες κυριαρχεί ανισότητα και αδικία» και προσέθεσε με νόημα: «Κανείς δικαστής ή εισαγγελέας δεν κοιμάται ήσυχος όσο βλέπει τις κοινωνικές αδικίες να εντείνονται, όσο αντιλαμβάνεται ότι η Δικαιοσύνη που υπηρετεί σαν θεσμός δεν ταυτίζεται με την Δικαιοσύνη στην ιδεατή της μορφή».