Ποτάμι: Με μεγάλη πλειοψηφία το «ναι» στην αποχώρηση από ΚΙΝΑΛ

Εγκρίθηκε η πρόταση του Σταύρου Θεοδωράκη να αποχωρήσει το Ποτάμι από το Κίνημα Αλλαγής. Όπως έγινε γνωστό πριν λίγο η πρόταση εγκρίθηκε με 97 υπέρ, 16 κατά και 5 λευκά επί των παρόντων μελών της Μεγάλης Συνέλευσης των Αντιπροσώπων που απαριθμεί 250 μέλη.

Η πρόταση του επικεφαλής του Ποταμιού προβλέπει συνέδριο του Ποταμιού τον Οκτώβριο για την έγκριση πολιτικών θέσεων, την πολιτική συνεργασιών και εκλογή νέων ηγετικών οργάνων.

Αργότερα αναμένονται δηλώσεις του Στ. Θεοδωράκη ο οποίος παρεμβαίνοντας στη συζήτηση ενοχλημένος από την κριτική που δέχθηκε για τις επιλογές του ανέφερε κατά πληροφορίες ότι είναι «υβριστικό να λέγεται ότι το Ποτάμι θα αντικαταστήσει τους ΑΝΕΛ στη κυβέρνηση με τον ΣΥΡΙΖΑ».

Κίνημα Αλλαγής: Προχωράμε μπροστά με αποφασιστικότητα 

«Το Κίνημα Αλλαγής είναι το κεκτημένο των εκατοντάδων χιλιάδων συνιδρυτών του που αποτελούν τους μόνους αναντικατάστατους εγγυητές της πορείας του. Ενώσαμε τον κατακερματισμένο προοδευτικό χώρο», αναφέρει ανακοίνωση μετά τις εξελίξεις.

«Στόχος μας ο αυτόνομος πρωταγωνιστικός μας ρόλος, μέσα από την αύξηση της επιρροής μας και την ανατροπή των σημερινών πολιτικών συσχετισμών. Είμαστε ο προοδευτικός πόλος απέναντι στις συντηρητικές πολιτικές της ΝΔ και του ΣΥΡΙΖΑ.  Στις εκλογές του Νοεμβρίου και στο συνέδριο του Μαρτίου, αποτυπώθηκε με σαφήνεια ότι το κίνημα αλλαγής εκφράζει τον ευρύτερο χώρο της σοσιαλδημοκρατίας, της ανανεωτικής αριστεράς και του προοδευτικού κέντρου. Ενώσαμε και εκφράζουμε τις δυνάμεις του προοδευτικού χώρου. Υπηρετούμε την απαίτηση του προοδευτικού κόσμου για πολιτική ενότητα μέσα από τις αναγκαίες συνθέσεις.

Οι διαφορετικές απόψεις ενισχύουν τον πλουραλισμό του εγχειρήματος αρκεί να διασφαλίζουν την ενότητα και την συσπείρωση και όχι να οδηγούν στον κατακερματισμό.  Αμφιθυμίες, μπρος πίσω και μετέωρα βήματα δεν βοήθησαν. Προσωπικές στρατηγικές δεν έχουν θέση. Ο καθένας αναλαμβάνει τις ευθύνες του απέναντι στον προοδευτικό κόσμο που απαιτεί σοβαρότητα, υπευθυνότητα και συναίσθηση της κρισιμότητας των στιγμών και του ρόλου μας. Το εγχείρημα δύσκολο, η ευθύνη όμως ακόμη μεγαλύτερη.  Όποιος υποτιμά την ανάγκη για ενότητα στο χώρο της Κεντροαριστεράς είναι σίγουρο ότι θα κριθεί από τον κόσμο της παράταξης.

Κάθε δυσκολία μας ενώνει ακόμη περισσότερο.  Προχωράμε μπροστά με αποφασιστικότητα για την ισχυρή Κεντροαριστερά που θα εξασφαλίσει προοδευτικές λύσεις για τις Ελληνίδες και τους Έλληνες. Προχωράμε μπροστά με ανοιχτό πνεύμα, προσθέτοντας και πολλαπλασιάζοντας δυνάμεις, προχωράμε μπροστά με αυτούς που θέλουν και μπορούν», καταλήγει.

Η ομιλία Θεοδωράκη

Πρώτη μέρα του δεύτερου μήνα του καλοκαιριού και η πολιτική συνεχίζει να συνεισφέρει στη μελαγχολία της Κυριακής. Πηγές ανησυχίας; Η υπερφορολόγηση και τα χρέη. Η απουσία ευκαιριών για τα παιδιά που αποφοιτούν. Η συνεχιζόμενη διαρροή εγκεφάλων. Η αδυναμία συνεννόησης στα εθνικά θέματα. Η επαπειλούμενη περικοπή συντάξεων. Η ανασφάλεια στις γειτονιές. Οι επαναλαμβανόμενες πλημμύρες των ίδιων και των ίδιων περιοχών. Οι ανεξέλεγκτες μεταναστευτικές ροές στα νησιά και τον Έβρο. 

Ένας ατέλειωτος κατάλογος από μικρά και μεγάλα προβλήματα σε μια χώρα που έχει χάσει την αυτοπεποίθησης της. Σε μια χώρα που έχει κουραστεί να προσπαθεί. Τι συμβαίνει λοιπόν; Γιατί η Ελλάδα παραμένει η εξαίρεση του κανόνα, που θέλει τις ευρωπαϊκές χώρες να κλείνουν σε 3 - 4 χρόνια τους λογαριασμούς τους με την κρίση και να προχωρούν μπροστά;

Η αιτία βρίσκεται στους δημαγωγούς που κυριάρχησαν σε κρίσιμες στιγμές για τη χώρα και το σύστημα -μιντιακό, οικονομικό, συντεχνιακό- που τους ενίσχυσε.

Η ιστορία είναι παλιά, αλλά σήμερα έχει βρει τη συνέχειά της στους ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ. Είναι αυτοί που επαναλαμβάνουν τα λάθη. Είναι αυτοί που καθυστερούν τις μεγάλες αλλαγές που έχει ανάγκη ο τόπος. Η κυβέρνηση τσαλαβουτάει σε λασπόνερα που η ίδια δημιουργεί. Η πολιτική υπερχείλιση του κ. Καμμένου στο κυβερνητικό σχήμα, αναδύει μια δυσάρεστη οσμή στην κοινωνία. Ακόμη και οι ψηφοφόροι του ΣΥΡΙΖΑ δεν το αντέχουν. Δεν είναι όμως μόνο αυτό. Το δημόσιο, η επιχειρηματικότητα, η παιδεία, η ασφάλεια των πολιτών έχουν παραδοθεί σε ιδεοληπτικούς και κομματάρχες.

Από την άλλη, η ΝΔ μοιάζει στριμωγμένη στη δεξιά πλευρά του χάρτη. Περιμένει την πτώση των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, χωρίς να δίνει καμία καθαρή εικόνα για τις κυβερνητικές της προτεραιότητες, και κυρίως για τα πρόσωπα της επόμενης διακυβέρνησης, εκτός αν συνεχίσουν με τους υπουργούς του παρελθόντος.

Πού είναι η λύση λοιπόν; Νέα μυαλά, που δεν θα είναι διαβρωμένα από τον παλιό τρόπο σκέψης. Νέα μυαλά, χωρίς εξαρτήσεις. Νέα μυαλά, με εμπειρία στην κανονική ζωή. Η λύση είναι μεγάλες αλλαγές παντού. Χωρίς φόβο, αλλά με πάθος!

Αλλαγές και βελτιώσεις στο πολιτικό σύστημα, στην επιχειρηματικότητα, στην εκπαίδευση, στην Άμυνα, στο κράτος. Παντού κυριαρχεί ο παραλογισμός. Είμαστε η χώρα με τους περισσότερους φοιτητές σε ξένα πανεπιστήμια και απαγορεύουμε τα μη κρατικά πανεπιστήμια στη χώρα μας! Η γραμμή άμυνάς μας είναι κυρίως στη θάλασσα και έχουμε περισσότερα τανκς από τη Γερμανία!

Ζούμε από τον τουρισμό, από το περιβάλλον και οι τελευταίες βουτιές του Κουστώ μαρτυρούν ότι η θάλασσα της Σαντορίνης είναι έρημος.

Θέλουμε επενδύσεις και έχουμε δημιουργήσει 20 κάστρα γραφειοκρατών, που μπλοκάρουν τις επενδύσεις. Να το βάλουμε λοιπόν καλά στο μυαλό μας: Όσο η λειτουργία του δημόσιου τομέα δεν εκσυγχρονίζεται, η επιβάρυνση της οικονομίας θα αυξάνεται!

Είμαστε υπέρ της λύσης του Μακεδονικού γιατί εκτός των άλλων δεν θέλουμε η γειτονική μας χώρα να γίνει προγεφύρωμα του Πούτιν και του Ερντογάν.

Τασσόμαστε υπέρ της αναθεώρησης του Συντάγματος γιατί δεν μπορούμε να ανεχθούμε άλλο την ασυλία των υπουργών, την κυριαρχία των κομματαρχών στη Δικαιοσύνη, το συγκεντρωτικό και κομματικό κράτος, την εμπλοκή της εκκλησίας στις πολιτικές υποθέσεις, την απουσία μη κρατικών πανεπιστημίων, τους λειψούς εκλογικούς κύκλους.

Κάποιοι προβάλλουν το ερώτημα: Γιατί να μιλάμε για όλα αυτά τώρα; Γιατί να μην περιμένουμε την επόμενη κυβέρνηση; Απαντώ λοιπόν: Γιατί κάποιοι πρέπει να δεσμευτούν. Δεν έχουμε πολλούς κύκλους ζωής και οι Έλληνες δεν μπορούν να περιμένουν άλλο! Και θέλω να πω κάτι που το Ποτάμι θα λέει ξανά και ξανά!

Στην πολιτική η αλήθεια μπορεί να κρύβεται σε δυσάρεστα και αντιδημοφιλή πράγματα. Και κάποιες φορές η αλήθεια μπορεί να σε πηγαίνει στις πράξεις των αντιπάλων σου. Μπορεί και αυτοί να κάνουν κάτι καλό. Πρέπει να έχεις την πολιτική τόλμη να το αναγνωρίζεις.

Γιατί, όπως σοφά σημειώνει ο Νίκος Αλιβιζάτος, «αύριο με μάρτυρα τον ίδιο τον λαό θα μπορείς έντιμα να αξιώσεις από τον αντίπαλο σου να σου συμπεριφερθεί αναλόγως». Το απόλυτο ΟΧΙ, δεν είναι πολιτική. Ήταν η καραμέλα των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, που δηλητηρίασε την Ελλάδα στα χρόνια της αντιμνημονιακής υστερίας.

Οι επαγγελματίες της κλασικής πολιτικής θα σου πουν ότι, έτσι κάνεις πολιτική, έτσι κρατάς τον κόσμο σου. Κάνουν λάθος! Τα απόλυτα ΟΧΙ διαπαιδαγωγούν την κοινωνία στην άρνηση και στην απόρριψη, την οποία θα εισπράξεις εσύ με τη σειρά σου όταν γίνεις κυβέρνηση.

Το Ποτάμι έχει αποδείξει ότι διαθέτει όλα τα χαρακτηριστικά ενός σύγχρονου ευρωπαϊκού πολιτικού Κινήματος. Ζει μέσα στην πραγματικότητα, είναι ανθεκτικό στις πιέσεις συμφερόντων και συντεχνιών, δεν έχει γραφειοκρατικοποιηθεί, δεν κρύβεται πίσω από στερεότυπα. Στη σύντομη ιστορία μας δοκιμάσαμε και τις δύο επιλογές που έχει κάποιος στην πολιτική. Και μόνοι και με άλλους.

Μόνοι γιατί έπρεπε να πούμε καθαρά στον κόσμο τις απόψεις μας, χωρίς εκπτώσεις και προσμίξεις και με άλλους γιατί θέλαμε να ενώσουμε παράλληλες δυνάμεις σε ένα μεγαλύτερο σχήμα. Και κάναμε θυσίες για να υπερασπιστούμε αυτή την ένωση!

Όμως, κάτι δεν πάει καλά. Αν και ο χώρος που δημιουργήσαμε, διαθέτει δυνάμεις που προτείνουν καινοτόμες λύσεις, εντούτοις η ηγεσία του Κινήματος Αλλαγής επιμένει σε πολιτικές του παρελθόντος. Η μεταρρυθμιστική άπνοια δεν ταιριάζει σε όλους εμάς που συγκεντρωθήκαμε στο Κίνημα Αλλαγής.

Ξεφύλλιζα αυτές τις μέρες τις ιστορίες του κ. Κόινερ, από το γνωστό ομώνυμο βιβλίο του Μπρεχτ… ξέρετε εκεί που λέει «Με τι ασχολείσθε αυτόν τον καιρό;» Και ο άλλος αποκρίνεται: «Είμαι πολύ απασχολημένος, προετοιμάζω το επόμενο λάθος μου». Αλλά, είναι άλλη η ιστορία που μου αρέσει: Ένας άνθρωπος, που είχε καιρό να δει τον κύριο Κ., τον χαιρέτισε λέγοντας: "Δεν αλλάξατε καθόλου". "Αχ!" έκανε ο κύριος Κ., και χλόμιασε.

Γιατί πρέπει συνεχώς να αλλάζουμε. Να μην κολλάμε στα παλιά, να ταράζουμε τα νερά, να αναθεωρούμε όπου χρειάζεται. Δεν μπορώ, λοιπόν, να καθυστερώ άλλο την αλήθεια!

Η σημαία ενός παλιομοδίτικου κόμματος που υψώθηκε ξαφνικά στο Κίνημα Αλλαγής είναι συνταγή αποτυχίας. Πρέπει, λοιπόν, να σκεφθούμε ξανά έντονα το μέλλον. Εμείς οι Ποταμίσιοι έχουμε ένα στόχο. Να επικρατήσουν οι προοδευτικές πολιτικές. Και πρώτο μέλημα αυτή τη στιγμή, είναι να σώσουμε τον προοδευτισμό! Όχι για την υστεροφημία μας, αλλά γιατί το χρωστάμε στον ελληνικό λαό. Και δεν υπάρχει ασφαλέστερο καταφύγιο για τον προοδευτισμό από το Ποτάμι! Κανένας δεν μπορεί να φροντίσει τον προοδευτισμό περισσότερο από εμάς.

Στην πολιτική δεν υπάρχουν εύκολες επιλογές. Το κυρίαρχο μοντέλο είναι το κομματικό – ψηφοθηρικό. «Δώσε για να πάρεις», «Σώπασε και περίμενε», «Μην πειράξεις κανένα για να μην ενοχληθεί και πάει στο απέναντι μαγαζί». Όσοι κινούμαστε εκτός αυτού του μοντέλου, έχουμε μπροστά μας μόνο ανηφόρες. Μόνο εμπόδια, μόνο τρικλοποδιές. Δεν αναζητούμε, λοιπόν, εύκολες λύσεις. Δεν υπάρχουν!

Η απόφαση να συμμετέχουμε στη δημιουργία ενός νέου φορέα λήφθηκε από τη Μεγάλη Συνάντηση των Αντιπροσώπων πέρυσι το καλοκαίρι μετά από πρότασή μου.

Είχα στο μυαλό μου ένα νέο χώρο που θα είχε τα καλά όλων των δυνάμεων. ΠΑΣΟΚ, Ποτάμι, Μεταρρυθμιστές, ΚΙΔΗΣΟ, ΔΗΜΑΡ, κινήσεις πολιτών, οικολόγοι…Σε μια θετική πρόσθεση. Κάτι τέτοιο δεν συνέβη.

Οι τελευταίες μεγάλες αποφάσεις ελήφθησαν χωρίς τη σύμφωνη γνώμη μας. Κάποιοι θεωρούν ότι τα προβλήματα στο Κίνημα Αλλαγής δημιουργούνται από τις διαφορετικές φωνές. Είναι λάθος. Αποφάσισαν, λοιπόν, εντελώς ξαφνικά και έξω από αυτά που είχαν συμφωνηθεί να μετατρέψουν το Πολιτικό Συμβούλιο σε συμβουλευτικό όργανο. Και καλούν την Κοινοβουλευτική μας ομάδα να ταυτιστεί απολύτως με την ΚΟ της ΔΗΣΥ.

Αν δεχθούμε αυτά τα τελεσίγραφα, αυτό θα σημάνει την εγκατάλειψη των ριζοσπαστικών θέσεων του Ποταμιού, στην παιδεία, στη δημόσια διοίκηση, στα δικαιώματα, στην οικονομία.

Είχαμε την υποχρέωση, λοιπόν, να βρούμε μια λύση. Η απόφαση σας, η απόφασή μας - με συντριπτική πλειοψηφία -να απεμπλακούμε από το Κίνημα Αλλαγής είναι αυτή τη στιγμή η αναγκαία επιλογή.

Για να μην απαξιωθεί το Ποτάμι. Για να μη διαλυθεί μέσα στις έριδες το Κίνημα Αλλαγής. Σεβόμαστε τους δεκάδες χιλιάδες πολίτες που ανταποκρίθηκαν στο κοινό μας κάλεσμα. Σεβόμαστε τους συμμάχους μας στο Κίνημα Αλλαγής. Στελέχη του ΚιΔΗΣΟ, της ΔΗΜΑΡ, όπως και στελέχη του ΠΑΣΟΚ, κυρίως της νεότερης γενιάς που μοιραζόμαστε κοινές αγωνίες. Στο Κίνημα Αλλαγής αφήνουμε συμμάχους. Ανθρώπους που θα συνεχίσουμε να συναντάμε.

Τι κάνουμε λοιπόν τις επόμενες μέρες, τους επόμενους μήνες:

-Απεμπλοκή από το Κίνημα Αλλαγής.

-Οργανωτική ανασυγκρότηση, σε συμμαχία και συνεχή συνεργασία, με φιλελεύθερες και μεταρρυθμιστικές δυνάμεις.

-Κάλεσμα επιστροφής σε όσους απομακρύνθηκαν ή αδρανοποιήθηκαν.

- Συνέδριο τον Οκτώβριο με όλους αυτούς που έχουν παράλληλες σκέψεις με εμάς.

- Συγκρότηση - μέσα στον Ιούλιο - ομάδων εργασίας για αποσαφήνιση πολιτικών και οργανωτικών θεμάτων.

Το Συνέδριο του Οκτωβρίου θα είναι ένα ανοικτό συνέδριο όπου θα τεθούν και θα συζητηθούν όλα:

-πολιτικές προτεραιότητες

-κανόνες λειτουργίας

-ηγεσία

Εκεί, στο συνέδριο θα αποφασιστεί με ποια ηγεσία θα συνεχιστεί αυτή η πορεία.

Δεν αγκιστρώνομαι σε καμία καρέκλα και νομίζω ότι το έχω αποδείξει. Το «Κλείσε το στόμα σου και απόλαυσε» δεν μου πάει. Δεν με δελεάζει να είμαι βουλευτής Επικρατείας κάποιου άλλου κόμματος, οποιουδήποτε κόμματος, δεξιά ή αριστερά. Θέλαμε και θέλουμε ένα Ποτάμι με φιλελεύθερες αρχές, με μεταρρυθμιστική ορμή, με σύγχρονες αντιλήψεις.

Όλο και πιο συχνά τις τελευταίες ημέρες οι πολίτες μας καλούν να σταθούμε καθαρά μπροστά τους. Όχι κρυμμένοι σε άλλα σχήματα. Να έχουν καθαρές επιλογές στις εθνικές και τις ευρωπαϊκές εκλογές. Οι επαφές μας με το ευρωπαϊκό ρεύμα Μακρόν δεν σταμάτησαν ούτε στιγμή. Πρέπει να το εκφράσουμε δυνατά και στην Ελλάδα. Έχουμε μπροστά μας μεγάλες μάχες. Και πρέπει να τις δώσουμε όλοι μαζί.

Τα σενάρια που μας φέρνουν τον Μάρτιο σε συμφωνία με τον Μητσοτάκη και τον Ιούνιο σε συμφωνία με τον Τσίπρα είναι κατασκευασμένα και αποσκοπούν στη μείωση της επιρροής μας. Ειδικά αυτή την περίοδο, τους κυβερνητικούς προπαγανδιστές τους συμφέρει να λένε ότι οι δεξαμενές τους φτάνουν μέχρι το Ποτάμι…

Ψέματα!

Κάποιοι πάλι στη ΝΔ διαδίδουν ότι το Ποτάμι έφυγε αριστερά. Άρα το φιλελεύθερο κέντρο είναι δικό τους…

Ψέματα!

Και ορισμένοι μέσα στο Κίνημα Αλλαγής - για να δικαιολογήσουν την ανυποχώρητη στάση μας σε θέματα αρχών - την αποδίδουν σε μυστικές συμφωνίες.

Ψέματα!

Και ορισμένοι μέσα στο Κίνημα Αλλαγής για να δικαιολογήσουν την ανυποχώρητη στάση μας σε θέματα αρχών την αποδίδουν σε μυστικές συμφωνίες.

Ψέματα!

Ίσως κάποιοι κρίνουν και εξ ιδίων τα αλλότρια. Το λέω λοιπόν ξανά: Το Ποτάμι δεν θα γίνει το ρεαλιστικό άλλοθι του ΣΥΡΙΖΑ, ούτε το εκσυγχρονιστικό άλλοθι της ΝΔ.

Το Ποτάμι είναι Ποτάμι. Καθαρό! Διαυγές! Και όχι θολό και υπόγειο. Η χώρα έχει ανάγκη πολιτικούς που δεν ταλαντεύονται συνεχώς ανάμεσα στον συντηρητισμό και τον λαϊκισμό. Η αδυναμία των κλασικών πολιτικών να προσαρμοστούν στη νέα κοινωνική πραγματικότητα έχει πολλαπλασιάσει - τα τελευταία χρόνια - αυτούς που αρνούνται να ψηφίσουν και αυτούς που δεν έχουν τι να ψηφίσουν. Ανάμεσα τους και οι μισοί σχεδόν ψηφοφόροι του Ποταμιού - όπως μαρτυρά η μελέτη της αδιευκρίνιστης ψήφου. Αυτές είναι οι μεγάλες πηγές μας.

Είμαι αισιόδοξος, λοιπόν, για το μέλλον. Έχω περιέργεια και θάρρος για το μέλλον. Η περιέργεια σε κάνει να πας και έξω από τους γνωστούς δρόμους. Και το θάρρος σου δίνει δύναμη να κινηθείς. Έχουμε μάχες να δώσουμε. Και θέλω να είμαστε ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ.

Πού είναι η λύση λοιπόν; Το ερώτημα έχει απάντηση: Το Ποτάμι δεν γυρίζει πίσω. Το Ποτάμι είναι εδώ.