Η «κατάρρευση» του ντιλ στο προσφυγικό και τα ψέματα Τουσκ-Γιούνκερ

Όταν οι χώρες των Βαλκανίων, με πρώτη την Ουγγαρία, αποφάσισαν το κλείσιμο των συνόρων της λεγόμενης Βαλκανικής οδού, σύσσωμη η πολιτική ηγεσία της ΕΕ καταδίκασε αυτή τη μονομερή αυτή ενέργεια, απείλησαν με κυρώσεις -που δεν υλοποιήθηκαν ποτέ-, «φώναξαν», εκδήλωσαν τη συμπαράστασή τους στους μετανάστες και δήλωσαν ότι το θέμα θα λυθεί.

Όμως οι Σύνοδοι Κορυφής περνούσαν η μία μετά την άλλη και το τείχος παρέμενε όρθιο στα Βαλκάνια, αναγκάζοντας εκατοντάδες χιλιάδες πρόσφυγες να στοιβάζονται στην Ελλάδα.

Όταν οι δημοσιογράφοι ρωτούσαν στις συνεντεύξεις Τύπου τον πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Ντόναλντ Τουσκ και τον πρόεδρο της Κομισιόν Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ για το κλείσιμο των συνόρων που δεν συμβάδιζε με τους ευρωπαϊκούς κανόνες, ούτε με τη συμφωνία για τη μετανάστευση που κατάρτισε η Κομισιόν και επικυρώθηκε από όλα τα κράτη-μέλη της ΕΕ, τόσο ο κ. Τουσκ όσο και ο κ. Γιούνκερ μιλούσαν με σκληρά λόγια κατά των χωρών αυτών και υποστήριζαν ότι τα σύνορα πρέπει να ανοίξουν και να εφαρμοστεί η συμφωνία, για να μην υπάρξουν (ανύπαρκτες) κυρώσεις.

Ολοι θυμούνται άλλωστε ότι ο κ. Γιούνκερ είχε πει στον πρόεδρο της Ουγγαρίας μπροστά στις κάμερες ότι ήταν δικτάτορας.

Ηρθαν όμως οι ολλανδικές εκλογές και η τελευταία τηλεοπτική τηλεμαχία μεταξύ των υποψηφίων για να φανερωθεί ένα τεράστιο ψέμα, που οι περισσότεροι υποψιάζονταν έτσι κι αλλιώς.

Ερωτώμενος για το μεταναστευτικό, το οποίο του στοίχισε σε ψήφους και δημοτικότητα, ο νικητής των Ολλανδικών εκλογών κεντροδεξιός Μ. Ρούτε αποκάλυψε τα εξής: «Η Ολλανδία αντιμετωπίζει ένα πολύ μεγάλο πρόβλημα από την αύξηση του μεταναστευτικού ρεύματος από τη Συρία. Στο τέλος τα καταφέραμε να κάνουμε συμφωνία με τα Βαλκάνια και η βαλκανική οδός είναι τώρα κλειστή»!

Τι μας είπε ο κ. Ρούτε; Ότι η υποτιθέμενη μονομερής ενέργεια των Βαλκανικών χωρών ήταν στην πραγματικότητα μια συμφωνία ώστε οι μετανάστες να σταματήσουν να φτάνουν στον Βορρά.

Η ερώτηση που προκύπτει είναι εάν η ελληνική κυβέρνηση είχε γνώση για τη συμφωνία αυτή ή εάν η ενέργεια ήταν προϊόν του λεγόμενου Brussels Club, οι μετέχοντες του οποίου εξαρχής δεν ήθελαν πρόσφυγες στις χώρες τους, παρά τη δημόσια αλληλεγγύη.

Η παραδοχή Ρούτε εγείρει και ερωτήματα εάν μια τέτοια συμφωνία ήταν σε γνώση των κ. Τουσκ και Γιούνκερ, καθώς ο πρώτος θεσμικά εξυπηρετεί και υποτίθεται εκφράζει τα συμφέροντα όλων των χωρών μελών και ο δεύτερος είναι ο εμπνευστής της μεταναστευτικής πολιτικής και θεματοφύλακας της υλοποίησής της.

Ο παράγων Τουρκία

Για όσους παρακολουθούσαν τις εξελίξεις και τη μη εφαρμογή της μεταναστευτικής συμφωνίας και βεβαίως τη συνεχιζόμενη πίεση και «κατακραυγή» που υφίστατο η χώρα μας για το ότι δεν έκανε όλα όσα πρέπει για να προστατέψει τους πρόσφυγες, που αντιλαμβάνονταν ότι η συμφωνία σιγά-σιγά ξηλωνόταν:

- Πρώτα ήταν το βαλκανικό τείχος που υπογείως όλες οι χώρες καλωσόρισαν.

- Μετά ήταν η άρνηση χωρών για το relocation and resettlement.

- Μετά ήταν η αδυναμία της Κομισιόν να επιβληθεί και να επιβάλει πρόστιμα στους παραβάτες.

- Μετά ήρθε η εξαίρεση «special circumstances» που επικαλέστηκαν μια σειρά χωρών για να εξαιρεθούν από τη συνθήκη Σένγκεν και να επιβάλλουν ελέγχους στα σύνορα κ.λπ. Οι εξαιρέσεις αυτές ανανεώθηκαν από την Κομισιόν για άλλους έξι μήνες.

- Τέλος, ήρθε η μαζική επίθεση των Ευρωπαίων ηγετών, συμπεριλαμβανομένων και των κ. Τουσκ και Γιούνκερ, κατά του Τούρκου προέδρου, μετά τα τεκταινόμενα των τελευταίων ημερών.

Είναι σαφές ότι με τέτοιες δηλώσεις είναι εξαιρετικά δύσκολο να επανέλθουν οι σχέσεις της ΕΕ και της Τουρκίας όπως ήταν πριν από ένα περίπου χρόνο, όταν ο κ. Ερντογάν υπέγραφε τη συμφωνία με την Ευρώπη για να κρατήσει τους μετανάστες στη χώρα του και εισέπραττε ευρωπαϊκά κονδύλια.

Η κοντόφθαλμη εξωτερική πολιτική της ΕΕ -στην οποία πρωτοστάτησε η κ. Μέρκελ- είχε τότε πειστεί ότι το μεταναστευτικό μπορεί να λυθεί μόνο από την Τουρκία.

Ποιος μπορεί να ξεχάσει άλλωστε ότι σε συνέντευξη Τύπου στην Κομισιόν πριν από μερικούς μήνες, ο κ. Γιούνκερ, έχοντας τον κ. Ερντογάν δίπλα του, δήλωσε «μεγάλος θαυμαστής των δημοκρατικών μεταρρυθμίσεων του Τούρκου προέδρου», αφήνοντας άπαντες με το στόμα ανοικτό!

Αλλά όταν το συμφέρον οδηγεί τις πολιτικές εξελίξεις, όλοι οι κανόνες καταπατούνται. Όπως καταπατήθηκαν άλλωστε όταν σε συνάντηση των κ. Τουσκ, Γιούνκερ και Ερντογάν στην Αττάλεια, στο πλαίσιο των G20, ειπώθηκαν πολλά μη νόμιμα που έπραξε η ΕΕ και η Κομισιόν, προκειμένου να εκλεγεί ξανά ο εκλεκτός τους κ. Ερντογάν.

Τότε το Euro2day.gr βρήκε τα πρακτικά της συνάντησης κατά την οποία ο κ. Ερντογάν απειλούσε τους κ. Τουσκ και Γιούνκερ ότι εάν δεν αρθεί η βίζα για τους Τούρκους πολίτες, θα στείλει τους πρόσφυγες σε Ελλάδα και Βουλγαρία με λεωφορεία. Τώρα βεβαίως το λέει ανοικτά, αλλά τότε η δημοσίευση των εγγράφων, που αξίζει να ξαναδιαβάσετε (βρίσκονται στο τέλος του κειμένου) προκάλεσε σάλο. Και αυτό γιατί στους δημοσιογράφους λέχθηκε ότι η συνάντηση πήγε πολύ καλά και ότι… the ball is rolling.

Επίσης διατάχθηκε έρευνα στις Βρυξέλλες προκειμένου να βρεθεί ποιος διέρρευσε τα έγγραφα, με τον κ. Τουσκ να μη διστάζει να λέει ακόμα και σε αρχηγούς κρατών ότι τα έγγραφα διέρρευσαν από τις ρωσικές μυστικές υπηρεσίες!

Η νίκη Ρούτε

Το κερασάκι στην τούρτα της αρχής του τέλους της ΕΕ όπως την ξέρουμε σήμερα, την οποία προβλέπουν πολλοί -που βεβαίως περνάει και μέσα από το μεταναστευτικό- είναι και το γεγονός ότι η νίκη του Μαρκ Ρούτε, που ανέκαθεν ανήκε στους σκληροπυρηνικούς, οφείλεται εν πολλοίς και στο γεγονός της στροφής (η οποία σε ορισμένες περιπτώσεις έφτανε τα άκρα) που έκανε τις τελευταίες εβδομάδες κατά της μεταναστευτικής πολιτικής, αγγίζοντας ακόμα και τους Ολλανδούς μουσουλμάνους στο θρήσκευμα. Και παρά το γεγονός ότι θα χρειαστούν μήνες μέχρι να σχηματιστεί κυβέρνηση, οι μετριοπαθείς φωνές στις Βρυξέλλες ανησυχούν ότι τα πράγματα ξεφεύγουν από τον έλεγχό τους.

Οσοι καλύπτουν την ελληνική και ευρωπαϊκή κρίση τα τελευταία επτά χρόνια, ανεξαρτήτως τοποθέτησης απέναντι στα γεγονότα, μπορούν με ασφάλεια να θυμηθούν τις πολλές φορές που καταπατήθηκαν αποφάσεις, είτε του Eurogroup είτε του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου - κατά της χώρας μας πάντα-, προκειμένου να ικανοποιηθούν οι πολιτικές του σκληρού πυρήνα.

Και το Eurogroup ως άτυπο σώμα δεν δίνει λογαριασμό σε κανένα… 

Παρατίθενται τα έγγραφα που παρουσιάστηκαν από το Euro2day.gr τον Φεβρουάριο του 2016.