Πυρετός επαφών για επανεκκίνηση της διαπραγμάτευσης

Οι γιορτές έφυγαν και η διαπραγμάτευση επιστρέφει – επισήμως, διότι οι άτυπες επαφές των κυβερνητικών στελεχών με «κρίκους» των θεσμών δεν σταμάτησαν ποτέ.

Στις επόμενες ημέρες αναμένονται πρωτοβουλίες του οικονομικού επιτελείου για την επανέναρξη των συζητήσεων, δεδομένου ότι δεν διαφαίνεται στον ορίζοντα ούτε κλείσιμο της αξιολόγησης πριν από το Eurogroup της 26ης Ιανουαρίου, ούτε άμεση επιστροφή του κουαρτέτου στην Αθήνα.

Κατά τις πληροφορίες, ο Ευκλείδης Τσακαλώτος θα επιδιώξει επικοινωνία με τον Γέρουν Ντάισελμπλουμ, τον Πιερ Μοσκοβισί και τους «συμμάχους» στο Eurogroup (με πρώτους τους ομολόγους του Γαλλίας και Ιταλίας Μισέλ Σαπέν και Πιερ Κάρλο Παντοάν).

Οι ίδιες πηγές αφήνουν ανοικτό και το ενδεχόμενο ενός τετ α τετ του υπουργού Οικονομίας Δημήτρη Παπαδημητρίου με τον επικεφαλής της ΕΚΤ Μάριο Ντράγκι, με αντικείμενο την ένταξη της χώρας (εάν κλείσει η αξιολόγηση) στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης.

Με στελέχη του ΔΝΤ, αντίστοιχα, ενδέχεται να συναντηθεί επί αμερικανικού εδάφους ο Γιώργος Χουλιαράκης, παρότι το επικείμενο ταξίδι του στις ΗΠΑ χαρακτηρίζεται ως «προσωπικό».

Από την κατάληξη των παραπάνω συζητήσεων θα εξαρτηθεί το εάν «σηκώσει το τηλέφωνο» ο Αλέξης Τσίπρας, ο οποίος συνομιλεί ήδη με ευρωπαίους αξιωματούχους και ομολόγους του για το Κυπριακό λόγω της Διάσκεψης στη Γενεύη την ερχόμενη Πέμπτη.

Από 6 Φεβρουαρίου κληρώνει

Αυτό που ζητά η Αθήνα είναι …το προφανές: να κλείσει η αξιολόγηση εντός Φεβρουαρίου (σ.σ. αφού ουδείς αισιοδοξεί για συμφωνία μέχρι το Eurogroup της 26ης Ιανουαρίου) ώστε το Δ.Σ. της ΕΚΤ να δώσει πράσινο φως για ένταξη της χώρας στο QE μέσα στο πρώτο δεκαήμερο του Μαρτίου.

Δεδομένου ότι το Βερολίνο παίζει, πάλι, το παιχνίδι των καθυστερήσεων με το επιχείρημα ότι καμία απόφαση δεν μπορεί να ληφθεί εάν δεν ξεκαθαρίσει η θέση του ΔΝΤ στο ελληνικό πρόγραμμα (εντός με χρηματοδότηση ή σε ρόλο τεχνικού συμβούλου ή εκτός), η κυβέρνηση θεωρεί καθοριστικό το διάστημα από 6 Φεβρουαρίου μέχρι το πρώτο δεκαήμερο του Μαρτίου, εντός του οποίου θα συνεδριάσουν τα όργανα του ΔΝΤ και της ΕΚΤ.

Το θεώρημα του Ευκλείδη

Σε μία προσπάθεια απεμπλοκής, ο κ. Τσακαλώτος θα μεταφέρει στους ομολόγους του την πρόθεση της κυβέρνησης να παρατείνει τον «κόφτη» για τουλάχιστον δύο χρόνια μετά το 2018.

Σε συνδυασμό με την γνωστή πρότασή του να συμφωνήσει η ελληνική πλευρά σε πρωτογενή πλεονάσματα 3,5% για το ίδιο διάστημα, πλην όμως το 1% να κατευθύνεται στην ανάπτυξη – πρόταση που φέρεται να... καλοβλέπουν οι Βρυξέλλες.

Η κυβερνητική απάντηση «όχι σε νομοθέτηση μέτρων για μετά το 2018» δεν οφείλεται μόνο στο γεγονός ότι τότε λήγει το τρίτο δανειακό πρόγραμμα, αλλά (και κυρίως) στη θέση ότι «καμία συζήτηση δεν μπορεί να γίνει για πλεονάσματα και μέτρα εάν πρώτα δεν ‘κλείσουν’ τα μεσοπρόθεσμα μέτρα για το χρέος».

Ως γνωστόν, το Βερολίνο παραπέμπει τη σχετική συζήτηση στο 2018, ενώ το ΔΝΤ τη θεωρεί... προαπαιτούμενο για τη δική του συμμετοχή, με αποτέλεσμα η όλη διαδικασία να θυμίζει φαύλο κύκλο.

«Αγνωστος x» παραμένει η στάση του νέου προέδρου των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ, καθώς υπερατλαντικές «φήμες» τον θέλουν να προκρίνει την έξοδο του Ταμείου από το ελληνικό πρόγραμμα... χωρίς να τοποθετούν χρονικά την απόφαση.

Το φάντασμα του 2015

Παρότι το τοπίο γίνεται όλο και πιο θολό, το κυβερνητικό επιτελείο δεν θεωρεί πιθανό να επιστρέψει το φάντασμα του πρώτου εξαμήνου του 2015 – δηλαδή να πηγαίνει η αξιολόγηση από μήνα σε μήνα για να φτάσουμε στον Ιούνιο και στην πιστωτική ασφυξία λόγω των υπέρογκων δόσεων που πρέπει να αποπληρώσει η χώρα.

Κι αυτό διότι «δεν είμαστε πλέον μόνοι στο Eurogroup» και «πλην των γνωστών ‘σκληρών’ η Ευρώπη δεν θέλει να τινάξει στον αέρα την πολιτική σταθερότητα στην μοναδική χώρα που δεν έχει μπροστά της εκλογές και δεν κλυδωνίζεται από κοινωνικές συγκρούσεις».

Χωρίς αυτό να σημαίνει πως εάν κερδίσουν «οι σκληροί» δεν θα υπάρξουν πολιτικές συγκρούσεις «και εκλογές που δεν θα είναι περίπατος για κανέναν»...