Αν και όλοι πιστεύουν στην αναγκαιότητα των deals, οι τραπεζίτες διαφωνούν για το "πώς" και για το "πότε", την ώρα που η κυβέρνηση δεν έχει ανοίξει ακόμη τα χαρτιά της. Παρ' όλα αυτά όμως, όλα δείχνουν ότι αυτήν τη φορά θα υπάρξουν "ειδήσεις"…

Το "γιατί όχι" του προέδρου της Alpha Bank κ. Γιάννη Κωστόπουλου σε συνέντευξή του στην εφημερίδα "Πρώτο Θέμα", όταν ερωτήθηκε για το ενδεχόμενο συγχώνευσης με την Εθνική Τράπεζα, αποτέλεσε καταλύτη για νέα ανοδική κίνηση της Σοφοκλέους κατά τη συνεδρίαση που ακολούθησε.

Βέβαια, ο κ. Κωστόπουλος δεν είπε τίποτε παραπάνω από αυτά που κάθε λογικός τραπεζίτης θα έλεγε. Είπε δηλαδή ότι δεν θα απέρριπτε εκ των προτέρων πρόταση συγχώνευσης με την Εθνική Τράπεζα (γιατί άλλωστε να το κάνει, όταν ο ίδιος βρέθηκε στο παρελθόν στο "παρά πέντε" μιας τέτοιας συμφωνίας με τον αείμνηστο Καρατζά) και επίσης ότι δεν θα απέρριπτε το σενάριο συνεργασίας με έναν διεθνή τραπεζικό κολοσσό.

Μάλιστα, ο πρόεδρος της Alpha Bank δεν φάνηκε να προβλέπει το άμεσο ξεκίνημα των διαδικασιών για deals, μεταφέροντας το θέμα στο απώτερο μέλλον και προτείνοντας σε σπουδαιότητα το ζήτημα της ρευστότητας.

Τώρα, γιατί ύστερα από όλα αυτά επηρεάστηκαν ανοδικά οι τιμές στο Χ.Α.;

Πρώτα απ’ όλα, επειδή ακόμη και τα αυτονόητα, όταν λέγονται από τον πρόεδρο της Alpha Bank, αποκτούν ιδιαίτερη βαρύτητα.

Δεύτερον, γιατί το θέμα των τραπεζικών deals, που είχε αρχίσει να βγαίνει σιγά-σιγά από το κάδρο της επικαιρότητας, μπήκε και πάλι δυναμικά και μάλιστα Αύγουστο μήνα. Αφού λοιπόν τα deals τα θέλουν (και μάλιστα με δημόσιες δηλώσεις τους) ο διοικητής της Τραπέζης της Ελλάδος, ο υπουργός Οικονομικών, ο κ. Σάλλας της Πειραιώς και ο κ. Κωστόπουλος της Alpha Bank, μπορεί στο τέλος να μη γίνει τίποτα; Αυτό αναρωτιούνται βάσιμα στελέχη της τραπεζικής αγοράς.

Και τρίτον, γιατί η αγορά εκτίμησε ότι ο κ. Κωστόπουλος δεν επιλέγει στην τύχη το χρονικό σημείο στο οποίο δημοσιοποιεί κάθε φορά τις απόψεις του. Άρα, υπέθεσε ότι "κάτι άλλο μπορεί να παίζεται", όταν μάλιστα η σχετική δήλωση δημοσιεύεται μέσα στον Αύγουστο...

Διαφορά αποχρώσεων

Μπορεί βέβαια όλοι να εμφανίζονται θετικοί στην υλοποίηση της συγκέντρωσης στον τραπεζικό κλάδο, όμως δεν είναι καθόλου βέβαιο ότι την εννοούν με τον ίδιο τρόπο.

Για παράδειγμα, ο πρόεδρος της Τράπεζας Πειραιώς κ. Μιχάλης Σάλλας θα έβλεπε τη συγχώνευση ελληνικών ομίλων κι έτσι πρότεινε να αποκτήσει η τράπεζά του την ΑΤΕbank και το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο έστω και με αύξηση κεφαλαίου γύρω στο 1 δισ. ευρώ, που θα καλυφθεί από θεσμικά χαρτοφυλάκια του εξωτερικού.

Ο πρόεδρος της Alpha Bank κ. Γιάννης Κωστόπουλος, από την πλευρά του, προτάσσει το θέμα της ρευστότητας και κάθε άλλο παρά θα απέκλειε το ενδεχόμενο στρατηγικής συνεργασίας με ξένο κολοσσό, προφανώς με την προϋπόθεση ότι οι ξένοι θα έβαζαν "ζεστό χρήμα".

Ο διοικητής της Εθνικής Τράπεζας κ. Βασίλης Ράπανος έκρουσε τον κώδωνα αφελληνισμού του ελληνικού τραπεζικού συστήματος, γεγονός που ίσως γινόταν σε κάποιον βαθμό αν είχαμε στρατηγικές συμμαχίες με ξένους ομίλους.

Ο διοικητής της ΑΤΕbank κ. Θεόδωρος Πανταλάκης διαφοροποιείται από την πρόταση Σάλλα και προτείνει την ένταξη της ΑΤΕ σε ένα ευρύτερο σχήμα κρατικά ελεγχόμενων σχημάτων (ATE, Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο, Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων, Τράπεζα Αττικής), χωρίς να αποκλείει το ενδεχόμενο συγχώνευσης σε άλλο σχήμα με στόχο τη δημιουργία ενός ισχυρού κρατικού φορέα..

Και ενώ λοιπόν φαίνεται πως υπάρχουν αποκλίσεις μεταξύ των απόψεων των τραπεζιτών για το θέμα, η κυβέρνηση δεν έχει ανοίξει ακόμη τα χαρτιά της.

Αφού δηλαδή δηλώνει ότι επιθυμεί έντονα τη συγκέντρωση στον κλάδο και καθώς είναι ο ισχυρότερος "παίκτης" του συστήματος (όχι μόνο μέσω των συμμετοχών στις λεγόμενες κρατικές τράπεζες αλλά και με την κατοχή προνομιούχων τίτλων στις περισσότερες ιδιωτικές), δεν θα ήταν καθόλου παράλογο αν έπαιζε πρωταγωνιστικό ρόλο στην όλη διαδικασία. Αντί αυτού όμως:

• Περιμένει τη γνωμάτευση του συμβούλου για να απαντήσει στην πρόταση του κ. Μιχάλη Σάλλα.

• Ενώ υπάρχει ασαφής θέση ως προς την ιδιωτικοποίηση της ΑΤΕ και του Τ.Τ. (πρόταση Σάλλα) υψηλόβαθμα κυβερνητικά στελέχη δηλώνουν δημόσια τη θέση τους για τη δημιουργία ενός ισχυρού κρατικού χρηματοπιστωτικού πόλου…

Σιγή ιχθύος…

Τέλος, υπάρχουν και οι τραπεζίτες που μέχρι σήμερα τουλάχιστον έχουν κρατήσει κλειστά τα χαρτιά τους, χωρίς όμως αυτό να σημαίνει απαραίτητα ότι δεν έχουν τις δικές τους σκέψεις στο όλο ζήτημα ή ότι δεν έχουν ξεκινήσει και τις πρώτες δικές τους προσεκτικές κινήσεις προς την κατεύθυνση αυτή.

Η Eurobank, για παράδειγμα, δεν δείχνει πρόθυμη να "σηκώσει το θέμα", επισημαίνοντας τον καλό βαθμό που έλαβε στα πρόσφατα stress tests των ευρωπαϊκών τραπεζών και δίνοντας έμφαση στο να αλλάξει επί τα βελτίω η αντίληψη των ξένων για την ελληνική οικονομία.

Η Τράπεζα Κύπρου -με επίσης καλή βαθμολογία στα stress tests- προχωρεί σε αύξηση του μετοχικού της κεφαλαίου με καταβολή μετρητών και θα ήθελε να αυξήσει το μερίδιο αγοράς της στην Ελλάδα (πάνω από την κρίσιμη μάζα), όμως δεν είναι καθόλου βέβαιο ότι αν προχωρήσει σε εξαγορά θα προτιμήσει τον ελλαδικό χώρο.

Σιγή ιχθύος επίσης επικρατεί και στο στρατόπεδο της Mafrin - Λαϊκής, που επίσης σημείωσε ικανοποιητική βαθμολογία στα πρόσφατα stress tests.

Ναι μεν, αλλά…

Μπορεί βέβαια οι Έλληνες τραπεζίτες να μη συμφωνούν όλοι μεταξύ τους για το πώς θα μπορούσαν να συνεργαστούν και μπορεί ακόμη η κυβέρνηση να μην έχει ανοίξει τα χαρτιά της, ωστόσο αυτά δεν είναι ικανά από μόνα τους να αποτρέψουν την υλοποίηση deals στο άμεσο μέλλον.

Πρώτα απ’ όλα, γιατί κάθε τράπεζα έχει τη δυνατότητα να προχωρήσει αυτόνομα σε κάποια συνεργασία με ξένο όμιλο και να αφήσει τις υπόλοιπες (και την κυβέρνηση)… να διαφωνούν.

Δεύτερον, διότι για να γίνει ένα deal αρκεί να συμφωνούν μόλις δύο και όχι περισσότεροι.

Και τέλος, γιατί αν ξεκινήσει ο χορός των deals, πολλοί πιστεύουν ότι κάμποσες από τις σημερινές αντιρρήσεις μπορούν να καμφθούν…