Στο Χ.Α., σχεδόν οκτώ μήνες μετά την 5η Μαρτίου, τότε που ο Δείκτης έδειχνε τις 1.457 μονάδες και η αξία των εισηγμένων είχε εξαϋλωθεί στα 53 δισ. ευρώ, τα περισσότερα στο... ταμπλό έχουν γίνει διπλά, τριπλά και ορισμένα πολλαπλά.

Από την προηγούμενη εβδομάδα, πλέον, η συνολική αποτίμηση του Χ.Α. ξεπερνά και πάλι τα 100 δισ. ευρώ και οι ενεργές επενδυτικές μερίδες έχουν απλώς διπλασιαστεί και αυτό σημαίνει ότι στο... πάρτι του αιώνα συμμετείχαν και συμμετέχουν λίγοι και διαβασμένοι.

Στις παρυφές πλέον των 3.000 μονάδων πολλοί είναι αυτοί που συνιστούν αυτοσυγκράτηση και αρχίζουν να αναφέρονται στην επόμενη μεγάλη κίνηση, η οποία δεν μπορεί παρά να είναι πτωτική.

Μέχρι πού και για πόσο είναι το ερώτημα το οποίο συζητείται όλο και συχνότερα, όπου οι Elliotικοί τραβούν γραμμούλες και λένε 3.000-1.457=1.543/2 (50%) μας δίνει διόρθωση της τάξης κοντά στις 750 - 800 μονάδες.

Οι οπαδοί του Fibonacci (για πυθαγορικούς πρόκειται, επί της ουσίας) θεωρούν πως ο επόμενος μεγάλος κύκλος της αγοράς θα είναι επίσης βίαιος και σύντομος και τον υπολογίζουν, δε, στο ήμισυ της περιόδου ανόδου (περίπου σε τέσσερις μήνες με τα μέχρι τώρα δεδομένα), ενώ παρακολουθούν τον κύκλο να κατεβαίνει προς τις 1.800 μονάδες.

Το ενδιαφέρον είναι πως οι κυριότερες σχολές ανάλυσης -ακόμη και οι πιο απαισιόδοξοι οπαδοί- αρχίζουν να δίνουν όλο και λιγότερες πιθανότητες στο ενδεχόμενο καταγραφής νέων χαμηλών, πιο κάτω από τον πυθμένα στις 5/3, δηλαδή τις 1.457 μονάδες.

Είναι επίσης ενδιαφέρον πως στην πλειονότητά τους οι αιρετικοί (έτσι τους αποκαλούσαν στην αρχή του ράλι) και οι διορατικοί προσβλέπουν σε κίνηση τύπου είτε V είτε W, που σε δεύτερη φάση θα οδηγήσει στην επόμενη ανοδική περίοδο των χρηματιστηρίων.

Με άλλες δυνάμεις, με διαφορετικές συνιστώσες και με κάποιους παλαιούς παίκτες ακόμα ισχυρότερους.

Απίστευτο το ράλι

Το έχουν αποκαλέσει... φούσκα, ράλι της αρκούδας αλλά και επέλαση των ταύρων. Ανάλογα με το από ποια πλευρά του ταμείου κάθεται ο καθένας και με το τι εικόνα αντικρίζει από τα χαμηλά του Μαρτίου.

Είναι όμως το ισχυρότερο και συνάμα ταχύτερο χρηματιστηριακό ράλι των τελευταίων έξι δεκαετιών και αναδεικνύεται "ευκαιρία ζωής" για όσους σε κάποιο σημείο της διαδρομής άρπαξαν το τρένο. Είναι ίσως το πιο παράδοξο ράλι μετά τον Δεύτερο Μεγάλο Πόλεμο (ΔΜΠ), καθώς προσφέρει απλόχερα υπεραξίες σε μία κλειστή κάστα παικτών αρχικά, και σε δύο, άντε το πολύ τρεις, φατρίες του συστήματος στην εξέλιξή του, εν μέσω μιας παρακμάζουσας κοινωνίας διεθνώς.

Το ενδιαφέρον είναι πως έπειτα από σχεδόν οκτώ μήνες ράλι όλο και λιγότεροι είναι εκείνοι που ξεχνούν (ή θέλουν να ξεχάσουν) τη 16μηνη μεγάλη διόρθωση που είχε προηγηθεί, την κατάρρευση ενός μέρους του συστήματος και του νέου που καταλαμβάνει σταδιακά ζωτικούς χώρους. Η ουσία είναι πως το αποκαλούμενο και "χρηματιστηριακό θαύμα" δεν έχει όμοιό του.

Με άνοδο που ξεπερνά το 50% και φτάνει το 100% ή και παραπάνω από τα χαμηλά στις 6 - 9 Μαρτίου, οι μεγάλες διεθνείς κεφαλαιαγορές έχουν σχεδόν "σβήσει" περισσότερες από τις μισές ζημίες που προκάλεσε το κραχ της προηγούμενης διετίας στη διάρκεια της δεκαεξάμηνης κατάρρευσης αγορών - αξιών.

Υπολογίζεται πως χάθηκαν (σε μέγεθος κεφαλαιοποίησης) περισσότερα από 37 τρισ. δολάρια, ενώ στην πορεία του οκτάμηνου ράλι έχουν κερδηθεί περίπου 20 τρισ. δολάρια! Μεγέθη που παραπέμπουν σε τρομακτική ανακατανομή δυνάμεων και ρόλων στο ευρύτερο πολιτικοοικονομικό σύστημα, διεθνώς.

Με τις ΗΠΑ να βγαίνουν με ακόμα μεγαλύτερο χρέος, αλλά έχοντας κερδίσει επιπλέον μία μάχη από έναν πόλεμο που διεξάγεται από τις πετρελαϊκές περιοχές του Καυκάσου, τη Σαγκάη και το Πεκίνο μέχρι την ισπανόφωνη Αμερική και την ασθμαίνουσα Ευρώπη.

Και είναι ξεκάθαρο πως αυτός ο... πακτωλός υπεραξιών και ρευστότητας ήταν και συνεχίζει να είναι αιμοδοσία για το διεθνές τραπεζικό σύστημα, δίνοντας ανάσες κεφαλαίων σε μια ιδιαίτερα δύσκολη περίοδο.