ΧΑ: Αργός θάνατος οι αυξήσεις κεφαλαίου

Ζημίες έως και 80% καταγράφουν όσοι επέλεξαν την τελευταία 3ετία να συμμετάσχουν σε αυξήσεις κεφαλαίου εισηγμένων εταιριών - «Την πλήρωσαν» insiders και «έξυπνο χρήμα» - Αναλυτικός πίνακας.

Δημοσιεύθηκε: 4 Μαρτίου 2009 - 08:00

του Στέφανου Κοτζαμάνη

Ζημίες που προσεγγίζουν ακόμη και το 80% καταγράφουν όσοι επέλεξαν την τελευταία τριετία να συμμετάσχουν σε αυξήσεις κεφαλαίου εισηγμένων εταιριών - «Την πλήρωσαν» insiders και «έξυπνο χρήμα».

Από τα στοιχεία του παρατιθέμενου πίνακα προκύπτει ότι με βάση τις τρέχουσες τιμές στο τέλος Φεβρουαρίου και τις τιμές διάθεσης των νέων μετοχών, οι επενδυτές υφίστανται απώλειες που: α) φτάνουν έως και το 80%, β) στις μισές περιπτώσεις υπερβαίνουν το 60%.

Οι πιο «άτυχοι» είναι όσοι συμμετείχαν σε ΑΜΚ που έγιναν το 2007, καθώς τότε ήταν που ο Γενικός Δείκτης είχε βρεθεί στο μέγιστο της τελευταίας επταετίας. Αντίθετα, οι αυξήσεις κεφαλαίου μέσα στο 2008 έγιναν σε επίπεδα Δείκτη σαφώς χαμηλότερα από εκείνα του 2007, πλην όμως υψηλότερα σε σύγκριση με τα τρέχοντα.

Όπως προκύπτει και από τον παρατιθέμενο πίνακα, οι τράπεζες Aspis Bank, Πειραιώς και Eurobank, μαζί με τη Multirama (κάλυψη της έκδοσης από τον γνωστό εφοπλιστή κ. Β. Ρέστη) έχουν υποχρεωθεί στις μεγαλύτερες απώλειες.

Αντίθετα, τις μικρότερες απώλειες έχουν υποστεί η Τράπεζα Αττικής, η Eurobank Properties (σχετικά αμυντική στάση από τον κλάδο των ΑΕΕΑΠ) και η Intrakat (ολοκληρώθηκε μέσα στο 2008, ευνοήθηκε από την απόκτηση του εργοληπτικού πτυχίου ανώτατης τάξης).

Τέλος, η μετοχή της αλευροβιομηχανίας Χατζηκρανιώτης βρίσκεται μεν πάνω από την τιμή διάθεσης των νέων μετοχών, πλην όμως μόλις τις τελευταίες ημέρες ολοκληρώθηκε η έκδοση.
Να σημειωθεί, τέλος, ότι η αύξηση κεφαλαίου της Pasal Development έγινε μέσω δημόσιας εγγραφής, προκειμένου η εταιρία να εισέλθει στο Χρηματιστήριο της Αθήνας.

Τα συμπεράσματα

Σε πολλές από τις εξεταζόμενες περιπτώσεις, βέβαια, οι συνολικές απώλειες των επενδυτών είναι ακόμη μεγαλύτερες, άλλοτε γιατί οι τοποθετήσεις αυτές έγιναν μέσω δανειακών κεφαλαίων (margin, άλλες κατηγορίες δανεισμού κ.λπ.), άλλοτε γιατί προηγήθηκε η αγορά δικαιωμάτων από το ταμπλό κ.λπ.

Τις τόσο μεγάλες αυτές απώλειες δεν τις υπέστησαν βέβαια μόνο οι μικροεπενδυτές, αλλά κυρίως οι βασικοί μέτοχοι και οι διάφοροι στρατηγικοί επενδυτές που τοποθετήθηκαν με μεγάλο ύψος κεφαλαίων.

Αυτή ήταν και η διαφορά μεταξύ αυξήσεων κεφαλαίων κατά την περίοδο 2006 - 2008 και της τριετίας 1998 - 2000. Τότε, οι αυξήσεις κεφαλαίου ήταν ένας τρόπος προκειμένου οι βασικοί μέτοχοι να περιορίσουν τα ποσοστά τους στις εταιρίες τους, με τη θέση τους να την παίρνουν οι μικροεπενδυτές. Αντίθετα, κατά την τελευταία τριετία η συμμετοχή των μικροεπενδυτών ήταν πολύ περιορισμένη και τις αυξήσεις κάλυπταν κυρίως βασικοί μέτοχοι, στρατηγικοί εταίροι αλλά και funds από το εξωτερικό.

Παλαιότερα, οι τιμές διάθεσης των νέων μετοχών σε αυξήσεις μετοχικού κεφαλαίου αποτελούσαν άτυπα, ισχυρά σημεία στήριξης για τις μετοχές, γιατί σε αυτά τα επίπεδα αποτιμήσεων αγόραζαν είτε οι insiders (βασικοί μέτοχοι), είτε το «έξυπνο χρήμα» (στρατηγικοί επενδυτές). Όπως προκύπτει από την πράξη, τα άτυπα αυτά σημεία στήριξης κάθε άλλο παρά κατάφεραν να επιβεβαιωθούν την τελευταία διετία στο ταμπλό της Σοφοκλέους.

Γενικότερα, οι μεγάλες αυτές απώλειες έχουν περιορίσει σε πολύ μεγάλο βαθμό τις αυξήσεις κεφαλαίου, αλλά και τις εισαγωγές νέων εταιριών στο Χρηματιστήριο της Αθήνας. Κατά την τελευταία διετία, λοιπόν, με τις μαζικές αγορές ιδίων μετοχών και με τις επιστροφές κεφαλαίου είναι αμφίβολο αν μέσω των χρηματιστηριακών επενδυτών χρηματοδοτούνται οι επιχειρήσεις, ή μήπως τελικά συμβαίνει το αντίθετο.

Φαίνεται επίσης ότι ενώ σε περιόδους ανοδικού κλίματος η αναγγελία αύξησης κεφαλαίου δημιουργεί συχνά θετικές προοπτικές για την πορεία της μετοχής, σε περιόδους κρίσης όπως η τρέχουσα λειτουργεί κατά τον αντίθετο τρόπο.

Για τον λόγο αυτόν άλλωστε, τουλάχιστον κατά τους τελευταίους 15 μήνες, οι όποιες ΑΜΚ ανακοινώνονται είναι ουσιαστικά υποχρεωτικές και γίνονται είτε με κατάργηση του δικαιώματος προτίμησης είτε σχεδόν αποκλειστικά από τους βασικούς μετόχους.

Απώλειες από τις τελευταίες αυξήσεις κεφαλαίου

Εταιρίες και έτος ΑΜΚ	Τιμή διάθεσης	Τιμή 28/2/09	Ποσοστό πτώσης
Aspis Bank (2006)	3,60	0,68	81,1%
Tράπεζα Πειραιώς (2007)	20,00	3,86	80,7%
Eurobank (2007)	20,00	4,06	79,7%
Multirama (2007)	9,00	1,89	79,0%
Forthnet (2008)	3,00	0,76	74,7%
ΑΕΓΕΚ (2008)	0,50	0,13	74,0%
Γενική Τράπεζα (2008)	4,00	1,07	73,3%
Ευρωπαϊκή Πίστη (2008)	2,30	0,62	73,0%
Sciens (2007)	1,30	0,37	71,5%
Χατζηιωάννου (2008)	0,98	0,29	70,4%
Pasal Development (2007)	6,00	1,97	67,2%
Αudiovisual (2007)	4,80	1,68	65,0%
MIG (2007)	6,00	2,29	61,8%
Εθνική Τράπεζα (2006)	22,11	9,82	55,6%
Plias (2008)	0,32	0,17	46,9%
Euromedica	8,00	4,66	41,8%
Αστήρ Παλάς (2008)	4,68	2,73	41,7%
Alapis (2007)	1,00	0,6	40,0%
Unibios (2008)	0,30	0,18	40,0%
Ideal (2008)	1,44	0,92	36,1%
Τράπεζα Αττικής (2007)	3,00	2,12	29,3%
Eurobank Properties (2007)	9,00	6,46	28,2%
Intrakat (2008)	0,55	0,46	16,4%
Χατζηκρανιώτης (2009)	0,34	0,38	-11,8%