ΧΑ: 10+1 «αναλυτές» ζητούν να τελειώσει ο εφιάλτης

Εντονη κριτική στις επιλογές της κυβέρνησης που έχουν οδηγήσει την οικονομία και το Χρηματιστήριο στα όρια ασκούν δέκα χρηματιστές και άνθρωποι της αγοράς, ενώ καταθέτουν και τις εκτιμήσεις τους για την επόμενη μέρα και τα σενάρια που προδιαγράφονται για την πορεία της οικονομίας

Οι φορείς προσπαθούν να περιγράψουν τα επόμενα επεισόδια της κρίσης, εκφράζουν την απορία τους για τη διενέργεια του δημοψηφίσματος και αναλύουν τις επιπλοκές από τη διαφαινόμενη στάση πληρωμών.

Διονύσης Ι. Λευτάκης

Όπως έχουν εξελιχθεί τα πράγματα τους τελευταίους πέντε μήνες αλλά και κατά τους τελευταίους 11 μήνες, διάστημα κατά το οποίο υπήρξαν σοβαρές παραλείψεις και ασυγχώρητα λάθη, η χώρα έχει εισέλθει όχι πλέον στη φάση ενός "ατυχήματος" αλλά το "ατύχημα" αυτό καθεαυτό έχει συντελεστεί και το μόνο που μπορούμε να ελπίζουμε, όπως τα πράγματα έχουν εξελιχθεί, είναι μία οποιαδήποτε πλέον συμφωνία.

Οι ελπίδες που κάποιοι είχαν και έχουν -φευ- για βοήθεια από τη Ρωσία, την Κίνα και την Βενεζουέλα είναι φρούδες και δεν μπορούν να αντιμετωπισθούν σοβαρά.

Επιβάλλεται μία συμφωνία διότι η χώρα θα μπει σε πολύ μεγάλες οικονομικές, πολιτικές και κοινωνικές περιπέτειες. Όσον αφορά την Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ αποδείχθηκε ότι επέλεξε το μονοπάτι του λαϊκισμού, ενίοτε δυστυχώς και του συνειδητού ψεύδους.

Θα έπρεπε η κυβέρνηση να έχει υπογράψει ήδη από τον Μάρτιο - Απρίλιο μία έστω μέτρια συμφωνία, να κλείσει το τρέχον πρόβλημα, η χώρα να εξασφαλίσει την απαιτούμενη άμεση χρηματοδότηση και σε ένα περιβάλλον οικονομικής ασφάλειας, στο προσεχές μέλλον, να διαπραγματευθεί και το χρέος και τα οικονομικά θέματα και όλες τις επιμέρους μεταρρυθμίσεις που άπτονται της ανάπτυξης.

Δυστυχώς αντί αυτού με πράξεις και παραλείψεις της:

1. Οδήγησε τη Χώρα σε μια πορεία απόλυτης καταστροφής,

2. Το Χρηματοπιστωτικό μας Σύστημα ένα βήμα πριν την απόλυτη διάλυση (εάν δε, στόχος της ήτο η περιθωριοποίηση της Χώρας σίγουρα το επέτυχαν) και

3. Μια Κοινωνία να βαδίζει προς τον όλεθρο.

Η Χώρα βρίσκεται με το μισό πόδι έξω από το ευρώ. Αν επικρατήσει το "όχι" στο δημοψήφισμα υπάρχει κατάσταση δεδομένης χρεοκοπίας. Το ερώτημα "συμφωνώ με τα μέτρα, ναι ή όχι" είναι απολύτως παραπλανητικό. Πίσω από αυτό το ερώτημα είναι το "ναι ή όχι στη χρεοκοπία της Χώρας" και μετά είναι "ναι, ή όχι στην Ευρώπη".

Το δημοψήφισμα αποτελεί Θεσμική παρωδία. Δεν συνιστά Εθνικό λόγο το ερώτημα του δημοψηφίσματος, ο Εθνικός λόγος είναι υποκρυπτόμενος .

Η Κυβέρνηση οδήγησε σε αδιέξοδο τις διαδικασίες διακόπτοντας τις διαπραγματεύσεις με τους Θεσμούς ενώ δεν είχαν ολοκληρωθεί.

Υπό αυτές τις συνθήκες το Ελληνικό Χρηματιστήριο (όποτε ξαναλειτουργήσει) θα παραμένει μία Αγορά υψηλής μεταβλητότητας, χαμένης αξιοπιστίας και ακόμα υψηλότερου κινδύνου, απόλυτα συνδεδεμένη με τις πολιτικές και όχι πλέον με τις επιχειρηματικές εξελίξεις, ταυτόχρονα όμως και μία Αγορά που ελκύει καθημερινά απολύτως κερδοσκοπικά κεφάλαια. Το ζητούμενο παραμένει, τα τελευταία πέντε χρόνια, το πότε θα εισέλθουν σε αυτήν τα συντηρητικά και μακροπρόθεσμα κεφάλαια, προοπτική που ασφαλώς απομακρύνεται με όλα όσα γίνονται.

Σε κάθε περίπτωση η Χώρα πρέπει να αποφύγει και τις εκλογές. Την Κυριακή το βράδυ με ένα "όχι" χρεοκοπούμε, με ένα "ναι" δίνουμε ανάσα στην ελπίδα εξόδου από την κρίση. Ακολούθως επιβάλλεται ο σχηματισμός Κυβερνήσεως Εθνικής Ενότητας από την παρούσα Βουλή.

Μετά την Κυριακή τυχόν λάθη δεν αναγνωρίζονται!

Δημήτρης Τζάνας

Συνήθως στα δημοψηφίσματα οι πολίτες απαντούν σε ερωτήματα που δεν έχουν καν τεθεί, είχε πει ο Φρανσουά Μιττεράν. Και η ρήση του βρίσκει εφαρμογή στην περίπτωση του δημοψηφίσματος της προσεχούς Κυριακής στις 5 Ιουλίου.

Το "όχι" κατά την Κυβέρνηση σημαίνει απόρριψη της πρότασης των Δανειστών που διατυπώθηκε την προηγούμενη Παρασκευή και έχει ήδη αποσυρθεί μετά τις εξελίξεις.

Κατά τον Γιούνκερ όμως, εκφραστή των Ευρωπαϊκών θέσεων, αλλά και τους υπόλοιπους Ευρωπαίους Ηγέτες, το "όχι" των Ελλήνων θα σημαίνει "όχι" στην Ευρώπη άρα και στο ευρώ της.

Το "ναι", από την άλλη πλευρά, σημαίνει αποδοχή της πρότασης των Δανειστών προς την Κυβέρνηση (Ποιάς; Eκείνης που αποσύρθηκε; Εκείνης της Κυβέρνησης; Κάποιας άλλης;), ενώ κατά τον Γιούνκερ θα εκφράζει τη βούληση των Ελλήνων για παραμονή στην Ευρώπη και το ευρώ της, κάτι που δεν αμφισβητείται από την πλειοψηφία του Λαού.

Η Συγκυβέρνηση εξελέγη για να λειτουργήσει "πιο αποτελεσματικά" χωρίς να αμφισβητήσει τη θέση της Χώρας στην Ευρώπη. Επομένως, η διαδικασία διεξαγωγής του δημοψηφίσματος δεν έχει τις κατάλληλες προϋποθέσεις για να δηλωθεί με αδιαμφισβήτητο τρόπο η θέση της πλειοψηφίας, αφού το ερώτημα δεν έχει ευκρινείς προϋποθέσεις αλλά αντιθέτως διχάζει το Εκλογικό Σώμα.

Άρα, οφείλει είτε να υπάρξει ένα απολύτως ξεκάθαρο ερώτημα, είτε να αποσυρθεί ώστε οι δύο Πλευρές να επανέλθουν κατεπειγόντως στις διαπραγματεύσεις, με στόχο την επίτευξη συμφωνίας με τους αναγκαίους συμβιβασμούς, καθώς η απόσταση ήταν, τελικά, εξαιρετικά μικρή.

Στο μεταξύ το "σοκ" στην Οικονομία δεν έχει προηγούμενο, επηρεάζοντας αρνητικά και τις διεθνείς Αγορές. Το Τραπεζικό Σύστημα και το Χρηματιστήριο δεν θα λειτουργούν για, τουλάχιστον, 6 εργάσιμες ημέρες και τα ATMs θα διαθέτουν μόλις 60 ευρώ ανά ημέρα.

Χωρίς δε την επαναλειτουργία του μηχανισμού παροχής ρευστότητας από την ΕΚΤ, είναι δυσχερέστατο να ανοίξουν και μετά τις 6 Ιουλίου, ακόμη και αν υπάρξει πλειοψηφία του "ναι" στο δημοψήφισμα, αφού η Ευρώπη δύσκολα θα συνεργαστεί με μια Κυβέρνηση που πήρε αντίθετη θέση ώστε να ανοίξει και πάλι η στρόφιγγα ρευστότητας.

Στο δε σενάριο πλειοψηφίας του "όχι", το Ελληνικό Τραπεζικό Σύστημα θα υποχρεωθεί να ζητήσει μετάπτωση σε άλλο νόμισμα, ώστε να υπάρξει μια νέα Κεντρική Τράπεζα που θα προσφέρει την αναγκαία ρευστότητα.

Θα δούμε τότε την πορεία της Ελληνικής Οικονομίας σε "αχαρτογράφητα ύδατα", στα οποία μόνο εφόσον υπάρχει νομισματική σταθερότητα και εφαρμογή σοβαρού σχεδίου επανεκκίνησης της Οικονομίας, μπορεί να υπάρξει η προσδοκία αποφυγής της κατάρρευσής της.

Με τη σημερινή, ωστόσο, κατάσταση της Ελληνικής Δημόσιας Διοίκησης και τις ιδιαιτερότητες - παθογένειες της Ελληνικής Οικονομίας (χαμηλός βαθμός εξωστρέφειας κυρίως), τέτοιοι στόχοι είναι πρακτικά δυσχερέστατο να πραγματοποιηθούν. Προκαλούνται έτσι οι κατ΄ επάγγελμα κερδοσκόποι αδύναμων νομισμάτων, για παρατεταμένη δράση σε βάρος της "νέας δραχμής".

Ήδη, βέβαια, η 1η μέρα χωρίς Τραπεζικό Σύστημα έχει διαμορφώσει ολική στάση Εμπορίου, αναστολή εκπλήρωσης οποιασδήποτε μη κατεπείγουσας υποχρέωσης μεταξύ των συναλλασσομένων και ανασχεδιασμό της ήδη φειδωλής δαπάνης των ολίγων ευρώ στις απολύτως αναγκαίες δραστηριότητες από τους καταναλωτές (πλην των συνωστιζόμενων στα S/M και πρατήρια βενζίνης).

Ξεχνιούνται δηλαδή επ' αόριστον οι δαπάνες για οτιδήποτε συνιστά "πολυτέλεια", όπως ενδεχομένως ακόμη και οι σχεδιαζόμενες διακοπές σε νησιά, ως ιδιαίτερα δαπανηρές. Φυσικά δε, ούτε συζήτηση για επιχειρηματικά και επενδυτικά σχέδια. Μόνη ελπίδα, ο εφιάλτης αυτός να είναι βραχύβιος για όλους μας, η διαδικασία που απαιτεί τη συνειδητοποίηση του μεγέθους του προβλήματος από εκείνους που δεν συνεκτίμησαν επαρκώς το δραματικό οικονομικό κόστος της εξαγγελίας των πρωινών ωρών του Σαββάτου, ώστε να πράξουν αναλόγως...

Δρ. Π. Δάντης

"Game over"...κάτι βέβαια που ήταν αναμενόμενο για όσους καταλάβαιναν που πήγαινε το πράγμα.

Η ΕΚΤ όπως και η ΕΕ έχουν κανόνες όπως και όλος ο πολιτισμένος Κόσμος και λειτουργούν σύμφωνα με αυτούς, κάτι που ορισμένοι δεν μπορούν να καταλάβουν. Έτσι τα "capital controls" ήταν αναπόφευκτα.

Η κίνηση αυτή, των "capital controls", 60 ευρώ ανά ημέρα, ανά άτομο και Τράπεζα, θα διαλύσουν από την Οικονομία, ότι έχει απομείνει.

Οι εξελίξεις τους τελευταίους πέντε μήνες ήταν δραματικές και πολύ γρήγορες αφού την τελευταία πράξη του δράματος "μεταπολιτευτική οικονομία " ανέλαβε να την παίξει ένας "θίασος" (καμία σχέση με την σοβαρή Ευρωπαϊκή Αριστερά, ή Σοσιαλδημοκρατία).

Ο οποίος "θίασος" βρέθηκε στην εξουσία, σαν από καπρίτσιο της ιστορίας στην χειρότερη χρονική στιγμή, με μια "χειροβομβίδα" στα χέρια, την οποία λόγω άγνοιας της πραγματικότητας, ιδεοληψίας και φανατισμού... απασφάλισε και έπαιζε με αυτήν.

Αποτέλεσμα, αυτό που είδαμε όλοι την τελευταία βδομάδα.

Είναι φανερό ότι έγιναν μια σειρά από μικρά και μεγάλα λάθη, πολιτικά, στρατηγικά και οικονομικά από την παρούσα Κυβέρνηση.

Οι απίθανες προεκλογικές δεσμεύσεις απέναντι σε ένα ταλαιπωρημένο και εξαντλημένο Εκλογικό Σώμα, από λάθος πολιτικές μνημονίων, αλλά και των εφαρμογών τους, η απουσία επαφής με την οικονομική πραγματικότητα, η υπόσχεση των πάντων σε πολλούς, η αμφιθεατρικού επιπέδου ανάλυση της ΕΕ, των δομών της και της παγκόσμιας οικονομίας, η προκλητική στάση απέναντι στους Συμμάχους της Χώρας, με καταγγελίες παντός είδους που εναλλάσσονταν με παρακάλια για δανεικά και ELA και η συσπείρωση των Εταίρων έναντι μιας νέας Κυβέρνησης-Μέλους με διαλυτικές τάσεις επί πάντων και βασικά η πλήρης άγνοια της λειτουργίας μιας οικονομίας, εγκλώβισε και τον κ. Τσίπρα και την Κυβέρνηση.

Αυτή η άγνοια του πως λειτουργεί μία Οικονομία στην πραγματικότητα και όχι μέσα από ιδεοληπτικά, ή οικονομετρικά μοντέλα, είναι ο κανόνας μεταξύ των οικονομολόγων και των ακαδημαϊκών.

Πρόσφατο παράδειγμα ο Νομπελίστας Κρούγκμαν που θεωρούσε πως η Βρετανία με την ακολουθούμενη πολιτική της θα μπει σε "death spiral" και ως συνήθως έκανε και πάλι λάθος. Η Βρετανία ανέκαμψε οικονομικά, έκανε μεταρρυθμίσεις, δημιούργησε πολλές νέες θέσεις εργασίας και διέφυγε και από τον αποπληθωρισμό. Άλλωστε γι' αυτό και μόνο υπερψηφίστηκε ξανά ο Κάμερον.

Τι συμβαίνει σήμερα στην χώρα; Καταρχήν η Οικονομία θα ταρακουνηθεί τόσο πολύ που η διάλυση δεν είναι μακριά. Προσέξτε στα βενζινάδικα πως ακυρώθηκε σε λίγα λεπτά από την Αγορά το πλαστικό χρήμα, αφού είναι "'άχρηστο" στην παρούσα φάση χωρίς Τραπεζικό Σύστημα.

Κάτι ανάλογο θα συμβεί αν η Κυβέρνηση αποφασίσει να τυπώσει χρήμα, παράλληλα με το ευρώ πχ "IOU".. Στις συναλλαγές τους όλοι θα προτιμούν, ή θα απαιτούν ευρώ και θα θέλουν να πληρώσουν με "IOU"... Αυτό θα φέρει αλλεπάλληλες υποτιμήσεις της αξίας του "IOU" μέσα σε μικρό χρονικό διάστημα.

Μετά τις ουρές στα ΑΤΜ, επόμενο "επεισόδιο" θα είναι οι ελλείψεις εισαγόμενων προϊόντων. Οι Ελληνικές εταιρείες δεν θα μπορούν να εισάγουν, αφού δεν υπάρχει Τραπεζικό Σύστημα αλλά και αν υποτεθεί ότι επαναλειτουργεί, θα έχουν την οικονομική δυνατότητα να εξοφλήσουν με μετρητά, που σίγουρα θα απαιτήσουν οι προμηθευτές εξωτερικού;

Και αυτό αν υπάρχει ευρώ. Γιατί στην περίπτωση της "δραχμής" δεν θα υπάρχουν παρά ελάχιστες παραγγελίες για εισαγωγές, καθώς θα είναι πολύ ακριβές πλέον και οι πιθανότητες να μην πουληθούν εντός της Χώρας πολύ αυξημένες, αν ξεπεραστούν όλα τα άλλα.

Σε μια Χώρα που εισάγει το 65 - 70% των προϊόντων, όποιος μιλάει για πέρασμα στην "δραχμή" άμεσα, χωρίς να δημιουργηθεί με σχέδιο μια παραγωγική βάση και χωρίς συμφωνία με τους Εταίρους και Συμμάχους χρειάζεται απλά ψυχίατρο!

Οι θέσεις Λαπαβίτσα, Φιλη και λοιπών "αστέρων" είναι μόνο για αμφιθέατρο προπτυχιακών της Μαρξιστικής Οικονομίας, την οποία ούτε οι ίδιοι έχουν κατανοήσει. Παράδειγμα οι αναφορές σε κοινωνικοποίηση των μέσων παραγωγής! Ποια μέσα παραγωγής έχει η Ελλάδα ώστε να κοινωνικοποιηθούν; Το 95% είναι Υπηρεσίες και Εμπορικές Επιχειρήσεις που αν τις "πειράξεις" είτε θα κλείσουν, είτε θα φύγουν.

Το επόμενο σημείο σταθμός, είναι το τί θα γίνει τώρα που ολοκληρώθηκε το πρόγραμμα της χώρας. Αν δεν συμβεί κάτι, η ΕΚΤ πιθανόν (είναι η τυπική και λογική κίνηση) να ζητήσει τα χρήματα του ELA πίσω. Αυτά δεν υπάρχουν, δεν μπορούν να τα πληρώσουν οι Ελληνικές Τράπεζες. Συνεπώς, σύμφωνα με την νομοθεσία θα έχουμε "bail in", δηλαδή θα κληθούν να πληρώσουν πρώτα οι μέτοχοι, μετά οι ομολογιούχοι και μετά οι καταθέτες.

Τα περί εγγύησης των καταθέσεων του κ. Τσίπρα είναι αστεία, τις καταθέσεις τις εγγυάται η ΕΚΤ και το Σύστημα και όχι μια κυβέρνηση..

Αν πάμε δε στα των Αγορών, τις τελευταίες η παρούσα Κυβέρνηση τις κατακρίνει, ή τις αγνοεί επιδεικτικά. Αγνοούν και κατακρίνουν τον πολύ σημαντικό ρόλο των Αγορών στην δημιουργία πλούτου και ώθησης της Οικονομίας - αυτός είναι ο βασικός λόγος που οι ΗΠΑ προσέχουν πολύ τα Χρηματιστήρια. Αν κάποιος προσέξει, θα δει μια θετική συσχέτιση μεταξύ υψηλού βιοτικού επιπέδου και ανεπτυγμένου Χρηματοοικονομικού Τομέα. Τα παραδείγματα δεκάδες. Ισχύει όμως και η αντίστροφη υπόθεση. Χώρες με πολύ χαμηλό βιοτικό επίπεδο, έχουν ανύπαρκτο ή πολύ μικρό Χρηματοοικονομικό Τομέα.

Το Χρηματιστήριο ήταν εδώ και χρόνια σαφές και ως "leading indicator" είχε προειδοποιήσει περί χρεοκοπίας από το 2009 , τον Οκτώβριο, όταν οι άλλες Αγορές συνέχισαν το πρώτο ανοδικό κύμα μετά την κρίση, ενώ ο Γενικός Δείκτης του Χ.Α. άρχισε να αποκλίνει. Ήταν η αρχή του κύματος "3" πτωτικού που μας οδήγησε στα χαμηλά του 2012.

Κυματικά οι Αγορές ολοκλήρωσαν το μεγάλο "bull market" το 1999- 2000 και άρχισαν να διορθώνουν και βρέθηκαν σε ένα νέο μεγάλο "bear market". Στις διεθνείς Αγορές αυτό πιθανότατα ολοκληρώθηκε το 2009, τον Μάρτιο, ενώ στην Ελληνική Αγορά δεν έχει ακόμα ολοκληρωθεί, αφού προεξοφλήθηκε η χρεοκοπία του 2010 που τελικά αναβλήθηκε λόγω της στήριξης των Εταίρων (για τους δικούς τους λόγους) με τα μνημόνια.

Μετά τα υψηλά του 2014, ο Γενικός Δείκτης, αφού ολοκλήρωσε το κύμα "4" άρχισε να διορθώνει και πάλι. Ήταν η αρχή του κύματος "5", της "τελευταίας πράξης του δράματος". Τα πτωτικά "5αρια" έχουν κάποια τεχνικά, κάποια οικονομικά και κάποια κοινωνικά χαρακτηριστικά.

Εδώ συμβαίνουν και τα μεγαλύτερα "ξεπουλήματα", αφού ο φόβος έχει συνδυαστεί με την απογοήτευση για το μέλλον και τις αρνητικές προσδοκίες για την πρόοδο και ευημερία σε προσωπικό και κοινωνικό επίπεδο. Κυριαρχούν τα κερδοσκοπικά κεφάλαια υψηλού ρίσκου και κάποιοι ιδιώτες επενδυτές, καθώς όλοι οι άλλοι έχουν ρευστοποιήσει, ή πουλήσει νωρίτερα.

Ο Γενικός Δείκτης, ανάλογα των εξελίξεων, μπορεί να "δει" νέα ιστορικά χαμηλά, αλλά δεν είναι απαραίτητο για να ολοκληρωθεί το κύμα και η όλη κίνηση. Μετά, φυσικά, θα ακολουθήσει μια μακρά συσσώρευση, με ανοδικές και πτωτικές εξάρσεις.

Το "Ελληνικό ζήτημα" θα πιέσει τις διεθνείς Αγορές από 2 - 7 μέρες, άλλωστε οι DAX, CAC 40, FTSE 100 είναι σε πτωτικό "3αρι" και μετά θα δούμε συντονισμένη κίνηση παρέμβασης από ΕΚΤ, Fed και BOJ στις Αγορές συναλλάγματος καθώς πρέπει να δοθεί ένα μήνυμα στις Αγορές και στους επενδυτές ...

Νίκος Καυκάς

Οι "πόρτες του φρενοκομείου άνοιξαν"! Θα τις διαβούμε;...Άγνωστο.

Η Ελληνική Κυβέρνηση δοκιμάζει τις αντοχές του Παγκόσμιου Χρηματοοικονομικού Συστήματος με ένα άκομψο και αινιγματικό τρόπο, αλλά αναρωτιόμαστε ποιά θα είναι η αντίδρασή της αν ανακαλύψει ότι οι Αγορές είναι πιο ανθεκτικές από ότι πίστευε.

Ειδικότερα, στην περίπτωση που κρατά ένα ''ΟΧΙ'' στα χέρια της. Το κόστος της επόμενης "ακροβατικής κίνησης" αυξάνει εκθετικά τον κίνδυνο απωλειών που δεν είναι διαχειρίσιμες από καμία Κυβέρνηση.

Στην παρούσα φάση, είναι ανώφελο να συζητήσουμε για την Ελληνική Χρηματιστηριακή Αγορά, εφόσον αν καθυστερήσει το άνοιγμά της, δεν θα μοιάζει παρά μόνο στο όνομα με εκείνη της Παρασκευής 26 Ιουνίου 2015.

Κωνσταντίνος Β. Φέγγος

Αν έπαιζα πόκερ με τον Τσίπρα, φαντάζομαι θα έχανα. Οι κινήσεις που κάνει είναι πολύ απρόβλεπτες και σε πολλές περιπτώσεις ακατανόητες. Όμως ο καλός παίκτης πετυχαίνει, όταν φύγει από το τραπέζι με λεφτά. Αν κριθεί ότι ο παίκτης δεν παίζει με τους κανόνες, κάποιες φορές δεν επιτρέπεται να φύγει. Κάποιες φορές υπάρχουν και επιπτώσεις.

Πέρα από πλάκα. Το πρώτο εξάμηνο του 2014 τα πράγματα φάνηκαν να διορθώνονται για την Ελληνική Οικονομία και αυτό μεταφράστηκε σε μαζική εισροή χρημάτων από το εξωτερικό και στο Χρηματιστήριο, μέσω των ΑΜΚ των Τραπεζών και των ομολογιακών εκδόσεων αρκετών Επιχειρήσεων, αλλά και στο Κράτος με τις εκδόσεις εντόκων και ομολόγων. Επίσης ο Τουρισμός πήγε καταπληκτικά.

Μετά τις Ευρωεκλογές, άρχισε πάλι να καταστρέφεται ότι είχε δημιουργηθεί. Ο λόγος είναι ο λαϊκισμός και λαϊκισμός στην Ελλάδα είναι η εξυπηρέτηση οργανωμένων ομάδων που συνήθως τρέφονται από εκταμιεύσεις του Κράτους.

Ιδιαίτερα το τελευταίο πεντάμηνο, το μόνο που γίνεται είναι η "σκληρή διαπραγμάτευση"!

Είμαστε στο χειρότερο σημείο όσον αφορά χρηματοδότηση κάθε είδους, αλλά η Κυβέρνηση ξύνει τον "πάτο του βαρελιού" των Κρατικών διαθεσίμων για να μην γίνει αυτό αντιληπτό (όσο γίνεται), από όσους εξαρτώνται από Κρατικές εκταμιεύσεις.

Σήμερα και αυτοί επηρεάζονται με το κλείσιμο των Τραπεζών. Το "blame game" που εξελίσσεται, μεταξύ πολιτικών όλων των παρατάξεων αλλά και Ευρωπαίων, σύντομα δεν θα ενδιαφέρει κανέναν.

Όλοι συμφωνούν (και εδώ αρχίζει το ακατανόητο της πολιτικής), ότι ζωή εκτός ευρώ, χωρίς εξασφαλισμένη στήριξη από άλλους Ξένους, θα είναι εφιαλτική. Άλλη στήριξη δεν προσφέρεται από κανέναν.

Οπότε πρέπει να μείνουμε στο ευρώ. Μετά θα υπολογίσουμε, πόσο ανήκεστη είναι η βλάβη που προξενήθηκε.
Αν η καταστροφή που βιώνουμε και αναμένεται να επιδεινωθεί, μας βοηθήσει να δούμε τα προβλήματα κατάματα και να σταματήσουμε να προβάλλουμε αποκλειστικά το ατομικό μας συμφέρον, ίσως μπορέσουμε να ανακάμψουμε γρήγορα.

Αν συνεχίσουμε να καταστρέφουμε κάθε ιδιωτική παραγωγική προσπάθεια, για να μην αλλάξει πολύ το Κρατικοδίαιτο παραγωγικό μοντέλο που εφαρμόσαμε τα τελευταία 40 χρόνια, θα καταλάβουμε σκληρά ότι αυτό έχει επιπτώσεις. Καλή μας τύχη!

Επίσης θα χρειαστεί ψυχραιμία και λογική.

Νίκος Σακαρέλης

Οι κεφαλαιακοί έλεγχοι που επιβλήθηκαν στην Ελλάδα έχουν υπάρξει σε 37 περιπτώσεις από το 1995 έως το 2010 σύμφωνα με μελέτη του ΔΝΤ . Σχεδόν σε όλες τις περιπτώσεις δύσκολα ανακλήθηκαν εξ ολοκλήρου, με το παράδειγμα της Κύπρου να είναι το πιο πρόσφατο, όπου για την πλήρη απελευθέρωση χρειάστηκαν 2 έτη.

Πριν δούμε την επόμενη μέρα για τις Aγορές ένα σύντομο σχόλιο για τη ρήξη.

Είναι πασιφανές ότι η μεγάλη διάρκεια των διαπραγματεύσεων και το μη κλείσιμο της συμφωνίας, βαραίνει την Ελληνική Πλευρά με τραγικές παραλείψεις. Όμως όταν συντάσσεται η έκθεση βιωσιμότητας του χρέους προκειμένου να χρηματοδοτήσει και το ΔΝΤ από την πλευρά του το πρόγραμμα, διαπιστώνεται το εξής.

Τα δάνεια από την Ευρώπη είναι συνδεδεμένα με το Euribor το οποίο τώρα είναι οριακά αρνητικό, επομένως το κόστος εξυπηρέτησης είναι μικρότερο σε σχέση με την τελευταία φορά που εξετάστηκε το χρέος. Παράλληλα οι τόκοι που τώρα δεν πληρώνουμε, επειδή είμαστε σε περίοδο χάριτος, συμφωνήθηκε να πάνε από το 2026 και μετά ομοιόμορφα. Τα παραπάνω σε συνδυασμό με απλά νούμερα και υποθέσεις για πρωτογενές πλεόνασμα, έβγαζαν βιώσιμο το χρέος τουλάχιστον για μια 7ετια.

Προκαλεί έκπληξη η απουσία πολιτικής βούλησης και των Πιστωτών να κλείσει η αξιολόγηση για διαφορά 3% στο λόγο χρέους προς ΑΕΠ, ή για 1 δισ δημοσιονομικά μέτρα διαφορά. Είναι ενδεικτικό ότι η πρόταση για τη μείωση του 20 % του ΕΚΑΣ αγγίζει το κόστος του δημοψηφίσματος.

Συμπερασματικά με οικονομικούς όρους η αξιολόγηση μπορούσε να κλείσει.

Προφανώς υπάρχει χάσμα εμπιστοσύνης, πολιτικής, ή ιδεολογίας ή κάτι άλλο.

Για τις Αγορές: Η μη πληρωμή της δόσης στο ΔΝΤ δε συνιστά χρεοκοπία για τους οίκους αξιολόγησης. Ενεργοποιεί όμως ρήτρες και μπορεί να κάνει απαιτητά τα δάνεια από EFSF και ESM.

Προφανώς δεν υπάρχουν 140 δισ και επομένως η Χώρα χρεοκοπεί και απέναντι στους Ευρωπαϊκούς Θεσμούς.

Παράλληλα, άλλες δύο κρίσιμες ημερομηνίες υπάρχουν που χρήζουν προσοχής. Αν στις 17 Ιουλίου δεν πληρωθούν τόκοι από το ομόλογο λήξης 2017 με κουπόνι 3,375%, τότε ενεργοποιούνται CDS και οι οίκοι μας κατατάσσουν σε κατηγορία "Selective Default" ή "Default".

Στις 20 Ιουλίου λήγει και το ομόλογο της ΕΚΤ. Αν στις ημερομηνίες αυτές βρισκόμαστε σε προεκλογική περίοδο εύκολα καταλαβαίνει κάποιος τη δυσκολία χειρισμού της κατάστασης.

H άμεση έκθεση των Ευρωπαϊκών Τραπεζών στην Ελλάδα και στην Ελληνική Ναυτιλία αγγίζει τα 40 δισ. ευρώ, σύμφωνα με πρόσφατες εκτιμήσεις.

Τα Ελληνικά ομόλογα που έχει η ΕΚΤ είναι 27 δισ. Το Ευρωσύστημα, μέσω του συστήματος πληρωμών "target 2", είναι εκτεθειμένο 98 δισ. ευρώ. Σε περίπτωση χρεοκοπίας έχουν δοθεί ενέχυρα τα οποία όμως από τη στιγμή που είναι στην Ελλάδα η αξία τους αμέσως θα υποτιμηθεί. Παράλληλα, τα Ευρωπαϊκά Κράτη θα χρειαστεί να αναπληρώσουν τις απώλειες του ESM –EFSF με πραγματικά λεφτά και όχι με εγγυήσεις.

Από τη δική μας πλευρά σε περίπτωση άτακτης χρεοκοπίας, θα υπάρξουν προσφυγές σε διεθνή Δικαστήρια, εναντίον του Ελληνικού Κράτους.

Πιθανόν να αλλάξουν οι Ευρωπαϊκές Συνθήκες, γιατί η Συνθήκη της Λισαβόνας προβλέπει μόνο έξοδο από ΕΕ, η μεταναστευτική πολιτική θα τεθεί εν αμφιβόλω και η ανεπάρκεια αυτονομίας θα θέσει τη Χώρα σε γεωπολιτικούς κινδύνους.

Οι επιπτώσεις όπως καταλαβαίνουμε όλοι θα είναι δραματικές και για τα δύο Μέρη σε περίπτωση ρήξης. Για αυτόν τον λόγο η συμφωνία, έστω και στις "καθυστερήσεις" είναι επιβεβλημένη.

Σπύρος Παπαθανασίου

Η Χώρα μας βρίσκεται σε μια εξαιρετικά δυσάρεστη κατάσταση. Είμαστε σε ένα επικίνδυνο δρόμο και όλα τα ενδεχόμενα είναι δυνατά.

Σε αυτή την αρνητική συγκυρία πρέπει να παραμένουμε ψύχραιμοι, νηφάλιοι και αλληλέγγυοι. Η Αστική μας Δημοκρατία πρέπει να μας προστατεύει από αγελαίες συμπεριφορές, από τον νόμο της ζούγκλας.

Οι έντονες διακυμάνσεις - πτώσεις των διεθνών Χρηματιστηρίων, ομολόγων, συναλλάγματος μας υπενθυμίζει ότι ο κίνδυνος είναι μέγιστος. Μην ξεχνάμε ότι στην στατιστική οι αποκλίσεις - διακυμάνσεις είναι μέτρο του κινδύνου.

Οι αποφάσεις που λαμβάνονται πολλές φορές εκπορεύονται από το συναίσθημα και τον πολιτικό κίνδυνο. Τώρα είναι η ώρα για τους υπεύθυνους στη ζώνη του ευρώ, τους Κυβερνώντες μας και το Λαό, να διατηρήσουμε την ψυχραιμία μας και να αναζητήσουμε την καλύτερη μέθοδο για να βγούμε από την κρίση.

Δεν είναι ώρα να μιλήσουμε πώς φτάσαμε ως εδώ. Είναι αποτέλεσμα Ευρωπαϊκών αλλά κυρίως εγχωρίων λαθών. Η ουσία είναι ότι η πλειοψηφία των Ελλήνων πολιτών, ουσιαστικά θέλει να κρατήσει το ευρώ. Οφείλουμε, λοιπόν, να αγωνισθούμε μέσα στα υπάρχοντα Ευρωπαϊκά και Διεθνή πλαίσια.

Το πρόγραμμα για την Ελλάδα λήγει σήμερα Τρίτη και κάποιοι παράγοντες εντός της Ευρώπης, επιθυμούν την έξοδο της Χώρας μας από την ζώνη του κοινού νομίσματος. Ακολούθως, ενδεχομένως, δεν θα έχει νόημα το ερώτημα του δημοψηφίσματος, αλλά η ερμηνεία που θα δώσουν οι Εταίροι - Δανειστές, σε σχέση με την απάντηση του.

Ο "λογαριασμός" της παρούσας κατάστασής είναι καταστροφικός: Περαιτέρω υστέρηση φορολογικών εσόδων στο πεντάμηνο, κίνδυνοι να μείνουν απλήρωτοι φόροι καθώς και διεύρυνση ληξιπρόθεσμων χρεών ακόμη και αυτά που έχουν ρυθμιστεί. Ενδεχομένως οι Επιχειρήσεις να αναβάλουν την καταβολή του ΦΠΑ και άλλων υποχρεώσεών τους, προκειμένου να εξυπηρετήσουν μισθολογικές και λειτουργικές ανάγκες. Σημαντικά θέματα ανακύπτουν αναφορικά με την χρηματοδότηση Επιχειρήσεων τόσο από το Τραπεζικό Σύστημα όσο και τα Κεφαλαιαγορές.

Προβλήματα και ματαιώσεις στην Τουριστική κίνηση, το μόνιμο πυλώνα ενίσχυσης του ΑΕΠ, στην καρδιά της σεζόν. Η κατανάλωση και οι επενδύσεις επιβραδύνονται, η όλη Οικονομία υπολειτουργεί, σε περίπτωση που η Χώρα βρεθεί εκτός προγράμματος και χωρίς τη δυνατότητα της χρηματοδότησής της, για την αποπληρωμή των διεθνών υποχρεώσεων, ενώ η ΕΚΤ θα ανακόψει τη χρηματοδότηση των τραπεζών. Αυτό θα οδηγήσει στην κατάρρευση του Τραπεζικού Συστήματος. Συνάμα η Χώρα γίνεται "λιγότερο Ευρώπη" από την Ευρώπη, δεδομένου ότι δεν υπάρχει ελευθερία ροής κεφαλαίων.

Πρώτιστα, λοιπόν, είναι εξαιρετικά σημαντικό να βρεθεί μια λύση για αυτήν την κατάσταση. Επίσης, η ανάκαμψη στην Ευρώπη είναι ακόμη εύθραυστη και επομένως εξαρτάται από κάθε κατάσταση που ενέχει κίνδυνο.

(Οι απόψεις που υποβάλλονται είναι προσωπικές).

Στρατής Πολυχρονέας

Η πρωτοφανής απόφαση της μη συμμετοχής του Έλληνα Υπουργού Οικονομικών στο τελευταίο Eurogroup καταδεικνύει ίσως με τον ποιο ξεκάθαρο τρόπο την απομόνωση της Κυβέρνησης από τους Ευρωπαίους Εταίρους, μετά την μονομερή απόφασή της για διακοπή των διαπραγματεύσεων και διενέργεια δημοψηφίσματος.

Κατά συνέπεια δεν πρέπει να προκαλεί έκπληξη η απόφαση της ΕΚΤ να μην αυξήσει τον ELA, γιατί πολύ απλά δεν θα μπορούσε να γίνει καμία ασφαλή εκτίμηση, ή πρόβλεψη, για το συνολικό ποσό ανάληψης Φυσικών Προσώπων και μη, τη στιγμή μάλιστα που η συνολική παροχή έκτακτης ρευστότητας και εγγυήσεων προς το εγχώριο συστημικό Τραπεζικό Σύστημα ανέρχεται στα €125 δισ., ήτοι στο 45% περίπου του ΑΕΠ.

Αντίθετα μεγάλη έκπληξη προκαλεί η έκκληση του Πρωθυπουργού προς τους Ηγέτες των Χωρών της Ευρωζώνης για ολιγοήμερη παράταση του δανειακού προγράμματος της Ελλάδας που λήγει στις 30 Ιουνίου, όταν η Ελληνική πλευρά έχει και αποχωρήσει από το τραπέζι των διαπραγματεύσεων και δεν έχει εξασφαλίσει την συναίνεση των Ευρωπαίων Εταίρων στο εγχείρημα του δημοψηφίσματος.

Έκπληξη επίσης αποτελούν και οι δηλώσεις Γιούνκερ για την τελευταία πρόταση των Πιστωτών για το ΦΠΑ στα ξενοδοχεία προς την Κυβέρνηση που δεν ήταν 23%, αλλά 13%, με την κυβέρνηση να δηλώνει ότι ποτέ δεν έλαβε γνώση για την πρόταση αυτή.

Δυστυχώς η διαπραγμάτευση στο παρά πέντε, στο παρά ένα, ή και στο μηδέν μπορεί να οδηγήσει σε αυτά ακριβώς τα αποτελέσματα, όταν οι δύο Πλευρές δεν είναι ισοδύναμες και δεν έχουν να χάσουν ανάλογα στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων. Επειδή λοιπόν, οι ξένοι Εταίροι δε μπλοφάρουν, γιατί έχουν και τα χρήματα και την ΕΚΤ να τα τυπώσουν, γίνεται αντιληπτό ότι το πραγματικό δημοψήφισμα αφορά την επιλογή του ευρώ, ή κάποιου άλλου νομίσματος και βέβαια η επιλογή θα πρέπει να είναι η παραμονή της Χώρας στο Ευρώ.

Βαγγέλης Βαξεβανάκης

(Υπεύθυνος Τμήματος Ομολόγων Guardian Trust ΑΧΕΠΕΥ, αναλυτής του GreekTrader)

Είναι βέβαιο πως ζούμε ιστορικές στιγμές. Αλλά ας μελετήσουμε λίγο τα δεδομένα που μας οδήγησαν ως εδώ για να δούμε αν οι πρόσφατες εξελίξεις για την διενέργεια δημοψηφίσματος ήταν κάτι απρόσμενο, καθώς και τα σενάρια που επικρατούν για το μέλλον.

Από την συμφωνία της 20ης Φεβρουαρίου και μετά, οι Ελληνικές προτάσεις για μια έντιμη συμφωνία, σε σχέση με τις προτάσεις των Θεσμών, ήταν πολύ μακριά σε ιδεολογία και νοοτροπία. Η Ελληνική Κυβέρνηση πίστευε ότι αν οι απαιτήσεις σε απόλυτους αριθμούς (δηλ. το ποσοστό του ΑΕΠ) καλυφτούν με οποιαδήποτε ισοδύναμα μέτρα, τότε θα επέλθει η συμφωνία.

Αφού λοιπόν κατέληξαν πρώτα σε κάποια κοινά σημεία, η Ελληνική Κυβέρνηση έσπευσε να βασιστεί μόνο σε αυτά και να καταλήξει μετά από 5 μήνες επεξεργασίας ξανά και ξανά, σε μία πρόταση με το 93% των μέτρων να είναι φόροι. Η απόλυτη φορο-καταιγίδα..

Οι Θεσμοί και ειδικά το ΔΝΤ, πιστεύουν ότι η κατανομή των μέτρων θα έπρεπε να είναι σε φόρους, σε συντάξεις και σε υπαλλήλους στο Δημόσιο και όχι μόνο σε φόρους. Σε μία απέλπιδα προσπάθεια, η Κυβέρνηση προσπάθησε μέσα από πολιτική λύση να ξεπεράσει τα εμπόδια, δίχως όμως αποτέλεσμα και νομοτελειακά επήλθε η ρήξη μεταξύ των δύο Πλευρών.

Από την Παρασκευή, ήταν θέμα χρόνου, λοιπόν, να γίνει ένα ακραίο γεγονός (π.χ. αθέτηση πληρωμής ΔΝΤ, αθέτηση πληρωμής μισθών και συντάξεων). Ο Αλέξης Τσίπρας αιφνιδίασε και πόλωσε απευθείας την κατάσταση καλώντας σε δημοψήφισμα, τον Λαό.

Με βάση αυτά που έχουν γίνει μέχρι τώρα, για να δούμε αποκλιμάκωση του "πολεμικού" κλίματος που επικρατεί, θα πρέπει να περάσουμε πολλές δοκιμασίες ακόμα.

Ποιά θα είναι η επόμενη μέρα;

Με δεδομένο πως οι πιθανότητες για λύση του προβλήματος πριν το δημοψήφισμα, ή για αποφυγή του, είναι ελάχιστες (περίπου 5-10%), το πιο πιθανό είναι να μας δώσει η Ευρώπη παράταση 4-6 εβδομάδες μετά το δημοψήφισμα, δηλαδή ένα περιθώριο για να βρούμε ένα κυβερνητικό σχήμα που θα μπορέσει να διαχειριστεί συνολικά την κατάσταση, διότι η παρούσα Κυβέρνηση, με τα δείγματα γραφής που έχει δείξει μέχρι τώρα, έχει απολέσει πλήρως την αξιοπιστία της ως προς τους Δανειστές. Έτσι...

Α) Σε περίπτωση που υπερισχύσει το "ΟΧΙ", το αποτέλεσμα θα είναι μάλλον καταστροφικό και οι επιλογές μας θα είναι μηδενικές καθώς η Κυβέρνηση έχει ελάχιστες πιθανότητες να βρει λύση με τους Δανειστές. Οι πιθανότητες για έξοδο από το ευρώ, έξοδο από την Ευρωζώνη, ανατίμηση όλων των προϊόντων κατά 60%-70% και άλλες ζοφερές συνέπειες είναι δυστυχώς υπαρκτές.

Β) Σε περίπτωση που υπερισχύσει το "ΝΑΙ", τα πράγματα θα είναι κάπως καλύτερα, αλλά και σε αυτή την περίπτωση περιπλέκονται λίγο τα πράγματα και υπάρχουν 3 πιθανά σενάρια.

Σενάριο-1. Αν η Κυβέρνηση δεν παραιτηθεί από τις πρωτοβουλίες των διαπραγματεύσεων και προσκομίσει η ίδια την συμφωνία στους Θεσμούς, έχοντας χάσει πλήρως την εμπιστοσύνη των Θεσμών είναι αβέβαιο κατά πόσο θα βρεθεί λύση.

Σενάριο-2. Αν η Κυβέρνηση παραιτηθεί από τις πρωτοβουλίες των διαπραγματεύσεων και δημιουργηθεί άμεσα κάποιο άλλο κυβερνητικό σχήμα, τότε οι πιθανότητες, πλέον, να λήξει η Ελληνική κρίση είναι πάρα πολύ μεγάλες.

Σενάριο-3. Αν η Κυβέρνηση παραιτηθεί και πάμε σε εκλογές, τότε αν βγει 1ο κόμμα ο ΣΥΡΙΖΑ επιστρέφουμε στις επιπλοκές του Σενάριου-1, εκτός βέβαια αν υπάρξει αλλαγή χειρισμού, σύγκλιση και απόλυτη συμμόρφωση με τις επιταγές των θεσμών, ενώ εάν βγει κάποιο άλλο φιλο-Ευρωπαϊκό Κυβερνητικό Σχήμα, πιθανόν να οδηγηθούμε ξανά στο Σενάριο-2.

Όλα τα ενδεχόμενα είναι ανοικτά. Το γεγονός ότι είναι κλειστές οι Τράπεζες ίσως βοηθήσει τον Κόσμο να αντιληφτεί πως θα είναι ένα περιβάλλον χωρίς το "δίχτυ ασφαλείας" της Ευρώπης και να τον οδηγήσει να ψηφίσει με προσανατολισμό τέτοιο, που να υπερασπίζει τα συμφέροντα και το μέλλον της Ελλάδας εντός Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Όσο για τις Αγορές, αυτές, στο σύνολο τους, θα υποστούν μια μεγάλη διόρθωση, αλλά και από τη σημερινή αντίδραση φαίνεται πως υπάρχουν οι προϋποθέσεις αυτή να είναι προσωρινού χαρακτήρα.

Σωτήρης Χαλκιαδάκης

(μέλος Δ.Σ ΔΕΠΟΛΑΣ Χρηματιστηριακή ΑΕΠΕΥ)

Εκτιμώ, πως το "κλείσιμο" του Χρηματιστηρίου (ούτως ή άλλως λόγω του... bank holiday) ήταν μία ορθή, αποτελεσματική κίνηση, καθώς απέτρεψε ένα αναπόφευκτο "βούλιαγμα" του FT25 στα όρια του...κραχ (ο δείκτης έχει περιθώρια διόρθωσης έως 30%) που θα προκαλούσε ιστορικών διαστάσεων απομείωση χρηματιστηριακής αξίας. Και για τις 25 μετοχές του δείκτη ισχύει το όριο του έως 30%, που στην δεδομένη συγκυρία θα επέφερε πολλαπλασιαστικά πλήγματα στα επενδυτικά χαρτοφυλάκια όλων ανεξαιρέτως των επενδυτών (μεγάλων και μικρών).

Το γεγονός, πως προσώρας- έστω και τεχνητά- αποσοβείται μία άνευ προηγουμένου καταστροφή της αξίας των επενδυτικών χαρτοφυλακίων προσμετράται -κατ΄ αρχήν- στα θετικά.

Το αν η αγορά ανοίγοντας την επόμενη Τρίτη επιδείξει ενδεχομένως ψυχραιμότερη συμπεριφορά - και ενδεχομένως - κάτω από άλλες συνθήκες, ίσως καλύτερες διασφαλίζοντας το μεγαλύτερο μέρος των θέσεων των επενδυτών θα είναι κέρδος και για τους ίδιους και για την αγορά.

Από κει και πέρα η αγορά αδιαμφισβήτητα χρειάζεται όσο το δυνατόν πιο ξεκάθαρο πλαίσιο, κάτι που ενδεχομένως να γίνει στις αμέσως επόμενες ημέρες ή μετά το αποτέλεσμα της Κυριακής.

Προς ώρας κρατάμε το ότι εχθές και σήμερα (Τρίτη) αποσοβείται- έστω κι έτσι- μία πρωτόγνωρων διαστάσεων επενδυτική τραγωδία και ένα τεράστιο ξεπούλημα θέσεων.

EUROXX

Η Euroxx Χρηματιστηριακή ΑΕΠΕΥ διαβλέπει πως οι τελευταίες εξελίξεις οδηγούν σε εξαιρετικά χαμηλή ορατότητα το σύστημα ενώ αυξάνεται η αβεβαιότητα όσον αφορά στους όρους χρηματοδότησης της ρευστότητας και των κεφαλαίων των ελληνικών τραπεζών.

Η χρηματιστηριακή υποχρεώνεται να αναδιπλώσει τη θέση της έναντι του τραπεζικού κλάδου, προχωρώντας σε αναθεώρηση της αξιολόγησης της μετά την απόφαση του Έλληνα πρωθυπουργού να προχωρήσει σε δημοψήφισμα την Κυριακή 5 Ιουλίου, μετά την άρνηση του Eurogroup (στις 27/6) να παρατείνει για λίγες μέρες την τρέχουσα συμφωνία χρηματοοικονομικής βοήθειας προς την Ελλάδα (που λήγει σήμερα 30 Ιουνίου) και μετά την κίνηση της ΕΚΤ (28/6) να διατηρήσει το ανώτατο όριο του ELA αμείωτο- να μην το διευρύνει- που πλέον υπολογίζεται ότι διαμορφώνεται στα 89 δισ. ευρώ.

Προφανώς το Προεδρικό Διάταγμα (για την επιβολή περιοριστικών μέτρων στην κίνηση κεφαλαίων) επιβάρυνε ακόμη περισσότερο την κατάσταση και το κλίμα, εξέλιξη που αναλύεται διεξοδικά στην 8σέλιδη ανάλυση της εταιρείας (με τον εύγλωττο τίτλο- Αισιοδοξία vs Ρεαλισμός = Θέτουμε υπό αναθεώρηση την αξιολόγηση των ελληνικών τραπεζών).