Οδικός Χάρτης Κατάρτισης Νέων Κανονισμών Λειτουργίας για Επιχειρηματικά Πάρκα νέας γενιάς

Η πρόσφατη ψήφιση του χωροταξικού ν/σ παρά το θόρυβο που προκάλεσε, αποτελεί ένα γενναίο βήμα ενίσχυσης της οργανωμένης χωροθέτησης των επιχειρήσεων, ιδίως της βιομηχανίας και της εφοδιαστικής, σε Επιχειρηματικά Πάρκα νέας γενιάς.

Για να αλλάξουμε σελίδα και να περάσουμε στα Πάρκα νέας γενιάς χρειάζεται να αλλάξουν πολλά ακόμη από τα κακώς κείμενα. Κατ’ αρχήν χρειάζεται οι αρμόδιοι να αρνηθούν το πισωγύρισμα, που έντονα επιδιώκεται από διάφορους κύκλους και σχήματα, οπαδούς και θιασώτες της εκτός σχεδίου δόμησης.

Ύστερα, χρειάζεται εθνική στρατηγική για τη βιομηχανική και επιχειρηματική χωροθεσία, σχέδιο και χρηματοδοτικά εργαλεία.

Τέλος, χρειάζεται η θεσμοθέτηση ενός νέου «καταστατικού» χάρτη που θα ρυθμίζει τις σχέσεις των εγκατεστημένων επιχειρήσεων με τους Φορείς Διαχείρισης, σε συνθήκες αλληλοαποδοχής και αλληλοϋποστήριξης, με σκοπό το αμοιβαίο όφελος, δηλαδή το κέρδος που ωστόσο δημιουργείται σε συνθήκες που προάγουν την επιχειρηματικότητα και μέσω αυτών (των συνθηκών) εξασφαλίζεται το «WIN-WIN» των δυο μερών.

Μόλις προ ολίγων ημερών δόθηκε στη δημοσιότητα ένα σχέδιο «προτύπου» Κανονισμού Λειτουργίας. Παρά τη φιλοδοξία του να είναι «πρότυπος», δεν πρόεκυψε ως το αποτέλεσμα μιας συμμετοχικής διεργασίας και γόνιμης σύνθεσης όλων των απόψεων όλων των εμπλεκομένων μερών. Είναι «μερικός», αποσπασματικός και αναλώνεται σε μικρορυθμίσεις και μικροδιευθετήσεις μονομερών συμφερόντων, αναπαράγοντας το status quo και προκαλώντας περισσότερα προβλήματα στις εγκατεστημένες επιχειρήσεις, από τα όσα προσπαθεί να επιλύσει.

Αν θέλουμε να αρνηθούμε το κακό μας παρελθόν, γνώμη μας είναι ότι ο οδικός χάρτης για μια νέα εποχή ΚΑΝΟΝΙΣΜΩΝ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ για τους υποδοχείς νέας γενιάς, ανεξάρτητα από το έτος και τις συνθήκες ίδρυσης και λειτουργίας τους, οφείλει να διασφαλίσει τις προϋποθέσεις που θα εξασφαλίσουν ένα νέο ενιαίο πλαίσιο αρχών και κανόνων, με ελάχιστα σημεία αναφοράς στα κάτωθι:

1. Στο δίλλημα «εύρωστοι φορείς διαχείρισης» ή «εύρωστες επιχειρήσεις», οι νέοι κανονισμοί θα πρέπει να δημιουργούν τις συνθήκες - προϋποθέσεις που θα εξασφαλίζουν, κατά προτεραιότητα, εύρωστες επιχειρήσεις.

2. Κάθε Επιχειρηματικό Πάρκο, κάθε βιομηχανική περιοχή πρέπει να έχει, στην έδρα της, το δικό της Φορέα Διαχείρισης ο οποίος ως αυτόνομη διοικητική και επιχειρηματική δομή, ασχολείται με τα προβλήματα και την ορθή επιχειρηματική οργάνωση, διαχείριση και ανάπτυξή της, αποκλειστικά.

3. Οι Φορείς Διαχείρισης, κατά την κείμενη νομοθεσία και τη διεθνή πρακτική είναι ανώνυμες εταιρείες που ασκούν επιχειρηματική δραστηριότητα και η τιμολογιακή τους πολιτική δεν μπορεί να διαμορφώνεται σε συνθήκες κρατικού προστατευτισμού.

4. Οι Φορείς Διαχείρισης πρέπει να είναι βιώσιμες επιχειρήσεις αλλά η βιωσιμότητά τους είναι αντικείμενο επιχειρηματικής δεξιότητας, στο πλαίσιο σαφώς προσδιορισμένων ανταποδοτικών υπηρεσιών, οι οποίες παρέχονται προς τις εγκατεστημένες επιχειρήσεις.

5. Η εξουσία διαχείρισης θα πρέπει να ασκείται με διαφάνεια και να εξασφαλίζει συναινέσεις και επιτυχημένες συνεργασίες με τις εγκατεστημένες επιχειρήσεις. Με σεβασμό σε θεσμικές αξίες και σταθερές που δεν υποβαθμίζουν περιουσίες και ιδιοκτησίες, προάγουν τις συνέργιες (clusters) και ανταποκρίνονται στις σύγχρονες προκλήσεις π.χ. βιομηχανική συμβίωση, κυκλική οικονομία, προγράμματα ενεργειακής οικονομίας, κ.λπ.

6. Βασική πρόνοια ενός νέου οραματικού κανονισμού είναι να τηρούνται βασικές αξίες του κοινόχρηστου και κοινωφελούς χώρου, αυτές που διασφαλίζουν την ελεύθερη πρόσβαση και χρήση, σε όφελος των εγκατεστημένων επιχειρήσεων.

7. Η ελεύθερη ανάπτυξη υποδομών εκ μέρους των εγκατεστημένων επιχειρήσεων που αποσκοπούν στη χρήση εναλλακτικών μορφών ενέργειας και την προστασία των φυσικών πόρων (υδατικών και άλλων), ως συστατικά στοιχεία που συνεισφέρουν στην ανταγωνιστική τους θέση, είναι ουσιώδεις κατευθύνσεις ενός σύγχρονου Κανονισμού Λειτουργίας.

8. Στόχος ενός νέου Κανονισμού θα πρέπει να είναι η εξασφάλιση της αναγκαίας αμοιβαιότητας, της αλληλοαποδοχής των μερών, με σκοπό την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας των εγκατεστημένων επιχειρήσεων και τη διασφάλιση βιώσιμου και αναπτυξιακού χαρακτήρα του Φορέα Διαχείρισης, σε συνθήκες ανοικτής και ελεύθερης οικονομίας.

Συμπερασματικά, ο λεγόμενος «πρότυπος» Κανονισμός δεν τιμά και δεν ανταποκρίνεται στην εποχή του. Πρέπει επειγόντως να αποσυρθεί ως κείμενο μερικότητας και να μελετηθεί στο πλαίσιο της Νομοπαρασκευαστικής Επιτροπής που μελετά το νέο νόμο για τα Πάρκα, η οποία ελπίζουμε ότι θα λάβει τη σύνθεση και τη συμμετοχή που αρμόζει στο θέμα.