Εντείνονται τις τελευταίες ημέρες τα σενάρια αδυναμίας συγκρότησης βιώσιμης κυβέρνησης συνεργασίας, με τις εκλογές της 6ης Μαΐου να επιβεβαιώνουν τον χαρακτηρισμό τους ως «εκλογές υψηλού ρίσκου».
 
Με φόντο μάλιστα την καθίζηση του δικομματισμού, οι πιθανότητες ακυβερνησίας αυξάνουν, πολύ περισσότερο που οι ψηφοφόροι καλούνται να αποφασίσουν σε συνθήκες οικονομικής εξαθλίωσης και κοινωνικής αποσύνθεσης, αλλά και ενός ακόμη πιο αβέβαιου αύριο.

Το στοίχημα Ν.Δ. και ΠΑΣΟΚ να υπερβούν το 51% των ψήφων, ώστε να νομιμοποιηθούν πολιτικά να συγκυβερνήσουν, δεν δείχνει να κερδίζεται, παρότι απομένουν τέσσερις ημέρες (τρεις… εργάσιμες έως το Σάββατο όπου σταματά η προεκλογική δραστηριότητα) έως τις κάλπες, με τον έως τώρα πανίσχυρο δικομματισμό να βρίσκεται σε πλήρη κρίση και απαξίωση, ιδίως στις πιο δυναμικές ηλικίες.

Για πρώτη φορά, μάλιστα, η Αριστερά δείχνει ικανή στο σύνολό της να ξεπεράσει το 30%, συγκεντρώνοντας ποσοστά-ρεκόρ σε όλη την Ευρώπη, ξεπερνώντας ακόμα και το ποσοστό του κυβερνώντος ΑΚΕΛ στην Κύπρο - ενός κόμματος, πάντως, με τελείως διαφορετικά χαρακτηριστικά από ΚΚΕ και ΣΥΡΙΖΑ. Αν, μάλιστα, ο ΣΥΡΙΖΑ, καταλάβει την τρίτη θέση, το ΚΚΕ θα χάσει για πρώτη φορά μετεκλογικά την ηγεμονία στο χώρο της Αριστεράς, γεγονός που προοιωνίζεται εξελίξεις και στο χώρο του Περισσού.

Ιδιαίτερα σημαντικό δείχνει να είναι και το ποσοστό που θα λάβουν τα κόμματα δεξιότερα της Ν.Δ., που όπως δείχνουν τα σημερινά δεδομένα θα ξεπερνά το 15%. Είναι η πρώτη φορά όπου η συντηρητική παράταξη στην Ελλάδα θα οδηγηθεί με πολυδιάσπαση στις κάλπες, ιδίως αν σημειωθεί πως από το 1977, όπου επήλθε το τέλος της ΕΠΕΝ, έως το 2000, που εμφανίστηκε ο ΛΑΟΣ του Γιώργου Καρατζαφέρη, η Ελλάδα υπήρξε η μόνη ευρωπαϊκή χώρα που η δεξιά εκπροσωπούνταν σε όλες τις εκφράσεις της από ένα κόμμα, τη Νέα Δημοκρατία.

Για πρώτη φορά, επίσης, στην ελληνική Βουλή δείχνει ικανό να εκπροσωπηθεί -και μάλιστα με άνεση- ένα ναζιστικό κόμμα, όπως είναι η Χρυσή Αυγή. Όπως για πρώτη φορά θα εκπροσωπούνται στη Βουλή -υπό την αίρεση πάντα της έκπληξης και της ανατροπής των τεσσάρων τελευταίων ημερών- από οκτώ έως και δέκα κόμματα. Είναι σαφές πως η κρίση δημιουργεί ένα νέο πολιτικό τοπίο.

Και νέες κάλπες;

Τις τελευταίες ημέρες, σύμφωνα με τις πληροφορίες, όλα και περισσότερα στελέχη σε Ν.Δ. και ΠΑΣΟΚ συζητούν το ενδεχόμενο νέων εκλογών αν δεν υπάρξει πολιτική νομιμοποίηση για συγκρότηση κυβέρνησης συνεργασίας.
Γνωρίζουν βέβαια πως μια τέτοια εξέλιξη είναι πολύ επώδυνη, όμως αν το αποτέλεσμα της κάλπης οδηγήσει σε ισχνό, προσωρινό και ανίσχυρο κυβερνητικό σχήμα, όλα τα ενδεχόμενα είναι πιθανά.

Η πόλωση…

Ο Αντ. Σαμαράς και ο Ευ. Βενιζέλος, πάντως, διαπιστώνουν όλο και περισσότερο πως η πόλωση μεταξύ τους δεν οδηγεί σε συσπείρωση παραδοσιακών τους ψηφοφόρων, που είναι το ζητούμενο (αλλά και το…μείζον!) την παρούσα στιγμή. Και χωρίς να εγκαταλείπουν την πόλωση, αλλάζουν τακτική και στρέφουν τα πυρά τους κατά των Ανεξάρτητων Ελλήνων του Πάνου Καμμένου και της Αριστεράς αντιστοίχως.

Τα αποτελέσματα της νέας τακτικής θα αξιοποιηθούν σήμερα και αύριο, εν μέσω των τελευταίων διλημμάτων, αλλά και της προσπάθειας με τις μεγάλες προεκλογικές συγκεντρώσεις σε Θεσσαλονίκη και Αθήνα να αλλάξει το κλίμα. Εκ των πραγμάτων, πλέον, τώρα είναι η ώρα των πολιτικών αρχηγών - πολλοί εκ των οποίων έχουν αρχίσει να ανησυχούν για την επόμενη μέρα…