Άρθρο του Αλέξανδρου Μωραϊτάκη, Υποψηφίου Βουλευτή ΝΔ Α’ Αθηνών, Προέδρου NUNTIUS ΑΧΕΠΕΥ, τέως Προέδρου ΣΜΕΧΑ.

Η ανάκαμψη της ελληνικής οικονομίας περνάει μέσα από την ανάκτηση της εμπιστοσύνης των πολιτών αυτής της χώρας καθώς και των αγορών. Το πρώτο που πρέπει να κάνει η επόμενη κυβέρνηση είναι να λάβει μέτρα για να κερδίσει ξανά την αξιοπιστία των πολιτών της χώρας. Σε διαφορετική περίπτωση ούτε επενδύσεις θα γίνουν, ούτε κεφάλαια που έφυγαν από τις ελληνικές τράπεζες θα επιστρέψουν και επομένως θα είναι δύσκολο το εγχείρημα της επιστροφής στην ανάπτυξη. Σήμερα, υπάρχουν τρεις κατηγορίες πολιτών που έχουν χάσει την πίστη τους απέναντι στη χώρα. Η χώρα τους έχει πληγώσει, τους έχει στερήσει κεφάλαια και τους κρατάει ομήρους σε μία κατάσταση που δεν μπορούν και να θέλουν να συμβάλουν στην οικονομία. Να καταναλώσουν, να επενδύσουν, να δημιουργήσουν.

Η πρώτη κατηγορία είναι οι ομολογιούχοι που επένδυσαν τα χρήματά τους στην πατρίδα. Η δεύτερη κατηγορία είναι οι ασφαλισμένοι στην Ασπίς Πρόνοια, οι οποίοι αν και έχει περάσει πολύς καιρός ακόμα δεν έχουν αποζημιωθεί, ακόμα δεν έχει υπάρξει οριστική λύση στο πρόβλημά τους. Η τρίτη κατηγορία είναι οι μέτοχοι της Proton Bank, οι οποίοι σε μία μέρα είδαν την περιουσία τους να γίνεται καπνός και η τράπεζα να χωρίζεται σε “καλή” και “κακή” χωρίς να έχουν ερωτηθεί. Πως λοιπόν αυτοί οι συμπολίτες μας θα επενδύσουν ξανά σε ελληνικά ομόλογα, σε ελληνικές ασφαλιστικές εταιρείες ή σε ελληνικές τράπεζες; Η ζημιά που υπέστησαν οφείλεται και στην αδράνεια, αδιαφορία, ανικανότητα του κρατικού μηχανισμού να ελέγξει και να επιβάλει κυρώσεις πριν “σκάσει” το πρόβλημα. Οφείλει λοιπόν να συμβάλει στην αποζημίωσή τους.

Ο πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας, Αντώνης Σαμαράς, δεσμεύτηκε στο Ζάππειο 3 για την αποκατάσταση της αδικίας εις βάρος των ομολογιούχων. Έκανε δεκτή συγκεκριμένη πρότασή μου για αποζημίωση μέσω φορολογικών ελαφρύνσεων ή επενδυτικών κινήτρων.
Συγκεκριμένα έχω προτείνει τέσσερις λύσεις:

Α) Να υπάρξει φορολογική απαλλαγή για το ποσό της ζημίας. Αυτή η απαλλαγή θα πρέπει να είναι μεταβιβάσιμη και διαπραγματεύσιμη στο Ελληνικό χρηματιστήριο.

Β) Να λάβουν ομόλογα χωρίς λήξη με επιτόκιο ανάλογο με αυτό που ελάμβαναν πριν γίνει το κούρεμα. Η ημερομηνία λήξης των ομολόγων να καθοριστεί όταν βελτιωθεί η πορεία της Ελληνικής οικονομίας.

Γ) Μέσω του ΕΣΠΑ να χρηματοδοτηθούν. Φυσικά πρόσωπα που επλήγησαν να μπορούν να δημιουργήσουν επιχειρήσεις και να επιδοτηθούν από το ΕΣΠΑ.

Δ) Να λάβουν μετοχές μειοψηφίας επιφανειών από εκτάσεις που ανήκουν στο Ελληνικό δημόσιο και να γίνουν οι εκτάσεις, ανώνυμη εταιρία.
Όποια λύση επιλεγεί θα πρέπει να συμπεριλάβει και τους ζημιωθέντες της Ασπίς Πρόνοια και τους μικρομετόχους της Proton Bank. Αναφορικά με τους ζημιωθέντες της Ασπις Πρόνοια η ζημιά τους υπολογίζεται περίπου στα 600 εκατ. ευρώ. Η περίοδος είναι δύσκολη και χρήματα δεν υπάρχουν. Η αξιοπιστία από την άλλη δεν κερδίζεται με κάποιο “μαγικό ραβδί”. Πρέπει να επενδύσεις προκειμένου να την κερδίσεις. Η περιουσία της Ασπίς υπολογίζεται σήμερα στα 100 εκατ. ευρώ. Αν όμως αξιοποιηθεί και δεν εκποιηθεί, η αξία είναι μεγαλύτερη. Οι ζημιωθέντες έχουν καταθέσει αγωγές κατά του ελληνικού δημοσίου. Ενδεχόμενη δικαίωση θα ζημιώσει σε μεγαλύτερο βαθμό το ελληνικό δημόσιο. Πρέπει λοιπόν η επόμενη κυβέρνηση να καταλήξει σε μία συμφωνία η οποία θα έχει τα εξής βασικά χαρακτηριστικά: Οι ζημιωθέντες παραιτούνται άμεσα από κάθε διεκδίκηση μέσω αγωγών και παραχωρούν τα περιουσιακά στοιχεία της Ασπίς Πρόνοια στο ελληνικό δημόσιο. Σε αντάλλαγμα λαμβάνουν αποζημιώσεις ύψους για παράδειγμα 500 εκατ. ευρώ (έχουν δηλαδή δεχθεί ένα μικρό κούρεμα) σε φορολογικές απαλλαγές ή επενδυτικά κίνητρα. Λαμβάνουν αποζημίωση σε είδος αντίστοιχο με αυτό των ομολογιούχων. Η αποζημίωση μπορεί να αρχίσει να καταβάλλεται από την επόμενη χρονιά, όταν θα υπάρξει πρωτογενές πλεόνασμα και να έχει επιμεριστεί σε 4 δόσεις. Έτσι η επιβάρυνση κάθε προϋπολογισμού δεν θα ξεπερνά τα 125 εκατ. ευρώ. Η ωφέλεια θα είναι σημαντικά μεγαλύτερη. Θα ανακτηθεί μέρος της χαμένης αξιοπιστίας, οι αποζημιωθέντες θα “επανενταχθούν” στην αγορά, θα στηρίξουν τη ρευστότητα, θα καταναλώσουν θα επενδύσουν και άρα το κράτος θα έχει έσοδα από ασφαλιστικές εισφορές, φόρου εισοδήματος, ΦΠΑ κτλ. Όμως υπάρχουν και ισοδύναμα μέτρα. Σύμφωνα με την Επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας της Βουλής έχουν δοθεί χωρίς διαφάνεια πάνω από 100 εκατ. ευρώ για δήθεν βοήθεια σε Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις (ΜΚΟ) και το ποσό εκτιμάται πως είναι πολύ μεγαλύτερο. Τι είναι προτιμότερο: Να αποζημιωθούν αδικημένοι, που και το ίδιο το κράτος ευθύνεται για τη ζημιά που υπέστησαν ή να συνεχίσουν να παίρνουν χρήματα συντεχνίες, “φίλοι” και παιδιά του “κομματικού σωλήνα”;
Και για να μη νομισθεί ότι το άρθρο κρύβει προεκλογικές σκοπιμότητες θυμίζω ότι όπως όλοι γνωρίζουν και γράφεται στο site μου και στο φυλλάδιο μου, έχω υποστηρίξει και δεσμευθεί σε ανύποπτο χρόνο ότι για να γίνει η Ελλάδα Διεθνές Χρηματοοικονομικό Κέντρο και να προσελκυσθούν διεθνείς ασφαλιστικές εργασίες εκεί όπου τώρα δεν υπάρχουν, πρώτη προτεραιότητα σε περίπτωση χρεοκοπίας ελληνικής ασφαλιστικής εταιρίας πρέπει να είναι τα κεφάλαια των ασφαλιζομένων (όπως στο Λουξεμβούργο) αντί τέταρτης που είναι στη χώρα μας. Επίσης, οι τίτλοι και τα ρευστά διαθέσιμα πρέπει να διαφυλάσσονται ξεχωριστά σε τράπεζες θεματοφυλακής.