«Δυσβάστακτο το ελληνικό πρόγραμμα λιτότητας»

«Δυσβάστακτο» χαρακτήρισε το ελληνικό πρόγραμμα λιτότητας ο οικονομολόγος Πέτερ Μπόφινγκερ, ένας από τους 5 «σοφούς» της γερμανικής οικονομίας, σύμφωνα με την Deutsche Welle.

Σε συνέντευξή του στο γερμανικό μέσο ενημέρωσης, ο κ.Μπόφινγκερ επεσήμανε, μεταξύ άλλων, ότι  «το πρόγραμμα είναι περισσότερο αυστηρό από όσο αντέχει η χώρα και με αποτελέσματα πολύ μακροπρόθεσμα. Ακόμη κι αν όλα έχουν τελικά καλή έκβαση, τα επόμενα δύο χρόνια η ανεργία θα ανέβει αισθητά, όπως και το χρέος, γιατί με αυτό το σχέδιο πρέπει να περιοριστούν καταρχήν τα επιπλέον χρέη, αλλά το ύψος του χρέους, δηλαδή το χρέος σε σχέση με το ρυθμό ανάπτυξης θα ανέβει αισθητά».

«Και με όλα αυτά οι Έλληνες θα αναρωτηθούν σε ένα - δύο χρόνια, αν άξιζε τον κόπο η θυσία, και εφόσον το χρέος και η ανεργία ανεβαίνουν, αν είναι σκόπιμη η παραμονή στη ζώνη του ευρώ. Νομίζω ότι θα πρέπει να γίνουν σκέψεις και να βρεθούν λύσεις για να ξεπεράσει η Ελλάδα αυτήν την δύσκολη φάση», προσθέτει ο οικονομολόγος.

Παράλληλα, ο κ. Μπόφινγκερ εκφράζει την άποψη ότι το ευρω-ομόλογο θα ήταν ένας τρόπος ανταμοιβής για χώρες, όπως η Ελλάδα, που καταβάλλουν προσπάθειες να απαλλαγούν από το χρέος τους.

Σε ότι αφορά τα ευρω-ομόλογα ο Μπόφινγκερ δηλώνει ότι δεν διαφωνεί: «Καταρχήν πιστεύω ότι τα ευρωομόλογα είναι μια καλή λύση, που θα αποδέσμευε την ευρωζώνη από τις πιέσεις των χρηματαγορών. Με την έκδοση ευρω-ομολόγων θα γινόταν σαφές ότι οι χώρες τις Ευρώπης δεν αντιμετωπίζουν δυσκολίες πληρωμών, ότι δεν τίθενται υπό καθεστώς πιέσεων από ενδεχομένως εξαιρετικά υψηλά επιτόκια δανεισμού. Το ερώτημα είναι τι κοστίζει όλο αυτό.

Ο υπολογισμός των 17 δις ευρώ που έκανε η γερμανική κυβέρνηση είναι πρόχειρος και βασίζεται στο ότι σε ορισμένες χώρες τα ασφάλιστρα κινδύνου είναι υψηλά. Με το ευρω-ομόλογο θα γινόταν σχεδόν αδύνατη η στάση πληρωμών για μια χώρα, γι'αυτό και τα επιτόκια θα ήταν και πιο χαμηλά από το μέσον όρο. Νομίζω, λοιπόν,  πως ακόμη κι αν δεν είναι και τόσο δημοφιλή στη Γερμανία, τα ευρω-ομόλογα αποτελούν τη μοναδική δυνατότητα να κρατηθεί σταθερή η ζώνη του ευρώ τα επόμενα δύο χρόνια και παράλληλα θα ήταν μια ανταμοιβή προς τις χώρες που πραγματικά καταβάλουν προσπάθειες, όπως η Ελλάδα, η Ιρλανδία, η Ισπανία ή η Πορτογαλία, να τους δοθεί η πρόσβαση σε ένα τρόπο δανεισμού με χαμηλά επιτόκια».