Του Βασίλη Σκουρή

Στη θετική απάντηση του Μάρτιν Σουλτς και τη συμμετοχή του Σοσιαλιστικού Κόμματος (SPD) στη νέα γερμανική κυβέρνηση, με ταυτόχρονη αποφυγή των εκλογών και της πολιτικής αστάθειας στο Βερολίνο, επενδύει η Αθήνα.

Ο Αλέξης Τσίπρας, μάλιστα, μετά από τις συναντήσεις που είχε στο Παρίσι με τον Γάλλο Πρόεδρο Εμανουέλ Μακρόν και τον πρώην Πρόεδρο Φρανσουά Ολάντ, αλλά και μετά τη συνάντηση με τον Πρόεδρο της Κομισιόν Ζαν Κλοντ Γιούνκερ στις Βρυξέλλες, τηλεφώνησε στον Μάρτιν Σουλτς και τον ενθάρρυνε να συμμετάσχει το SPD στην κυβέρνηση. «Η πραγματικά αριστερή και προοδευτική στάση δεν είναι να διατηρείς την καθαρότητα των θέσεών σου, αλλά να δίνεις μάχες για εφικτές αλλαγές προς όφελος των πολλών» φέρεται να είπε ο έλληνας πρωθυπουργός στον Μ. Σουλτς, όπως δήλωσαν κυβερνητικές πηγές, για να συνεχίσει: «Αν τώρα μπορείς αυτό να το πετύχεις, είναι ίσως μια ευκαιρία που δεν πρέπει να χαθεί».

Το «ναι» του SPD για ένα «μεγάλο συνασπισμό» στη Γερμανία ευνοεί την Αθήνα για πολλούς λόγους:

Πρώτον, θα αποφευχθούν εμπλοκές στην προσπάθεια εξόδου της Ελλάδας από τα Μνημόνια τον Αύγουστο του 2018 από την πολιτική αστάθεια και τον χρόνο διεξαγωγής νέων εκλογών στο Βερολίνο. Αν η Γερμανία οδηγηθεί ξανά στις εκλογές, αυτές πιθανότατα θα διεξαχθούν στις 22 Απριλίου, άρα νέα κυβέρνηση θα προκύψει στο Βερολίνο στην καλύτερη περίπτωση αρχές του καλοκαιριού! Και χωρίς κυβέρνηση στη Γερμανία υπάρχει σοβαρό ερώτημα αν (και υπό ποίες προϋποθέσεις) μπορεί να γίνει ουσιαστική συζήτηση με το ΔΝΤ για τη συμμετοχή του ή όχι στο ελληνικό χρέος και, κυρίως, υπό ποίες προϋποθέσεις θα γίνει η συζήτηση για το μεταμνημονιακό καθεστώς στη χώρα μας, από τη στιγμή που η Ελλάδα θα αποτελεί μέρος του γερμανικού προεκλογικού αγώνα. Το ίδιο ισχύει βεβαίως και για το προσφυγικό, που οποιαδήποτε εξέλιξη στο Βερολίνο θα πιέσει την Ελλάδα, πόσο μάλλον τυχόν νέα προεκλογική περίοδος.

Δεύτερον μια κυβέρνηση «μεγάλου συνασπισμού» έχει κάθε συμφέρον να συμβάλλει στην έξοδο της Ελλάδας από τα Μνημόνια, διαφορετικά θα βρεθεί ενώπιον μεγάλων προβλημάτων, ακόμα και στο εσωτερικό της.

Τρίτον -και ιδιαίτερα σημαντικό- το SPD, προκειμένου να συμμετάσχει στην κυβέρνηση, φέρεται διατεθειμένο στη συζήτηση με την Άγκελα Μέρκελ να ζητήσει το πανίσχυρο υπουργείο Οικονομικών. Το SPD, υπό την ηγεσία Ζ. Γκάμπριελ και Μ. Σουλτς, είναι θετικό προς τη χώρα μας, ενώ οι δυο ηγέτες του έχουν αναπτύξει και πολύ καλές προσωπικές σχέσεις με τον Αλ. Τσίπρα. Μόνο και μόνο, άλλωστε, ότι μετά την απομάκρυνση του Β. Σόιμπλε από το συγκεκριμένο υπουργείο, με ένα «μεγάλο συνασπισμό» αποφεύγεται το ενδεχόμενο να το αναλάβει ο «πολύς» Κρίστιεν Λίντνερ, αποτελεί ένα μεγάλο «συν» για την Αθήνα.

Τέταρτον, θα αποφευχθούν οι καθυστερήσεις για την κοινωνική Ευρώπη, αλλά και η υπονόμευση του Εμ. Μακρόν, καθώς ο Γάλλος Πρόεδρος έχει επενδύσει πολλά για την πολιτική του ύπαρξη στις αλλαγές στην ΕΕ και την ευρωζώνη.

Μακροπρόθεσμα μεγάλοι κίνδυνοι

Μεσοπρόθεσμα, ωστόσο, οι κίνδυνοι από έναν «μεγάλο συνασπισμό» μπορεί να αποβούν ιδιαίτερα επικίνδυνοι, όχι μόνο για την ίδια τη Γερμανία, αλλά και ολόκληρη την Ευρώπη. Με έναν «μεγάλο συνασπισμό» η ακροδεξιά «Εναλλακτική για τη Γερμανία» θα αποτελέσει την αξιωματική αντιπολίτευση για τα επόμενα χρόνια, στο Βερολίνο, ενώ το SPD -σύμφωνα με πολλούς παρατηρητές- θα κινδυνεύσει με «πασοκοποίηση», με μια δηλαδή περαιτέρω εξαΰλωση των δυνάμεών του. Το ενδεχόμενο η «Εναλλακτική για τη Γερμανία», ως αξιωματική αντιπολίτευση να αποτελεί στις προσεχείς εκλογές τον «εναλλακτικό πόλο» ελλοχεύει τον κίνδυνο μετατροπής της Γερμανίας σε νέα …Αυστρία (με την έννοια της ενίσχυσης της ακροδεξιάς). Και όλοι κατανοούν τι σημαίνει μια ακροδεξιά κυβέρνηση της Γερμανίας!

Σήμα για την Ελλάδα

Ένας «μεγάλος συνασπισμός» στη Γερμανία, πάντως, αποστέλλει μηνύματα και για τις μετεκλογικές συνεργασίες στην Ελλάδα. Ο ΣΥΡΙΖΑ και η ΝΔ ερίζουν ήδη στη χώρα μας για τα …μάτια της Φώφης, ενδέχεται όμως η Γερμανία να αποτελέσει το παράδειγμα. Ιδίως εάν η συνεργασία Χριστιανοδημοκρατών και Σοσιαλδημοκρατών έχει ήδη την …ευλογία του Αλέξη Τσίπρα!