Βρυξέλλες, του Θάνου Αθανασίου

Την άποψη ότι ΕΕ-Τουρκία είναι καταδικασμένες να ζήσουν αρμονικά και έχουν ανάγκη η μία την άλλη παρά την όξυνση των σχέσεών τους σε ρητορικό επίπεδο, εκφράζει η De Standaard, θέτοντας το ερώτημα κατά πόσον η διαφαινόμενη αλλαγή πλεύσης της Μέρκελ, η οποία ενώ μέχρι τώρα κρατούσε πάντοτε ανοιχτούς τους διαύλους επικοινωνίας με την Τουρκία τώρα δείχνει να ‘σκληραίνει’ τις θέσεις της, απηχεί τις πραγματικές της διαθέσεις ή εντάσσεται στις σκοπιμότητες της προεκλογικής εκστρατείας, καταγράφοντας μια κλιμάκωση της ‘πολεμικής’ ρητορικής και των εκατέρωθεν απειλών ανάμεσα στην ΕΕ και την Τουρκία με απρόβλεπτο όμως αποτέλεσμα.

Στις δηλώσεις της Καγκελαρίου Μέρκελ κατά την τηλεοπτική της αναμέτρηση με τον Μάρτιν Σουλτς, εν όψει των επικείμενων γερμανικών εκλογών, σε σχέση με το ότι «είναι ξεκάθαρο ότι η Τουρκία δεν πρέπει να προσχωρήσει στην ΕΕ» εστιάζει και η L’ Echo τόσο στο πρωτοσέλιδό της, όπου σημειώνεται ότι η Μέρκελ αναβιώνει τις εντάσεις ανάμεσα στην Τουρκία και την Ευρώπη, όσο και στο κύριο άρθρο της, στο οποίο κάνει λόγο για το τέλος της υποκρισίας, εφιστώντας, ωστόσο, την προσοχή στο ότι δε θα πρέπει να φθάσουν οι σχέσεις της Ευρώπης με την Τουρκία σε ένα σημείο μη επιστροφής, μια και κανείς δε θα ήθελε να δει τη χώρα να βουλιάζει στα χέρια ενός όλο και πιο ριζοσπαστικού ισλάμ, αποσταθεροποιώντας ακόμα περισσότερο την περιοχή.

Την ίδια ώρα, την υποχρέωση να φιλοξενήσει περισσότερους από 1000 Σύριους πρόσφυγες που έχουν καταφύγει σε χώρες της Μέσης Ανατολής και την Τουρκία αναλαμβάνει το Βέλγιο σύμφωνα με δηλώσεις του υφυπουργού αρμόδιου για θέματα μετανάστευσης T. Φράνκεν από το Λίβανο όπου βρίσκεται προκειμένου να επιβλέψει τη μεταφορά 300 προσφύγων στο Βέλγιο, τις οποίες αναπαράγει η De Standaard.

Σημειώνεται ειδικότερα ότι δεν θα πρόκειται για οικονομικούς μετανάστες αλλά για πρόσφυγες του συριακού εμφύλιου πολέμου.