«Το τραπεζικό πρόβλημα της Γερμανίας είναι μεγαλύτερο από αυτό της Deutsche Bank», είναι ο τίτλος δημοσιεύματος της Wall Street Journal, το οποίο αναφέρεται στο κατακερματισμένο τραπεζικό σύστημα της χώρας.

Ένα τέτοιο κατακερματισμένο σύστημα ήταν πιο συνηθισμένο στην Ευρώπη πριν από δεκαετίες, αλλά οι μεταρρυθμίσεις σε άλλες χώρες επέτρεψαν τις συγχωνεύσεις διαφορετικού τύπου τραπεζών, κάτι που σήμερα παραμένει πολιτικά δύσκολο στη Γερμανία, σημειώνεται στο δημοσίευμα.

«Νομικοί περιορισμοί εμποδίζουν την εξαγορά των ταμιευτηρίων (Sparkassen) από μεγαλύτερες ιδιωτικές τράπεζες, όπως η Commerzbank ή η Deutsche Bank», προσθέτει.

Η Γερμανία μπορεί να είναι η οικονομική και πολιτική υπερδύναμη της Ευρώπης, αλλά αυτό δεν γίνεται αντιληπτό αν εξεταστούν οι τράπεζές της, σημειώνεται εισαγωγικά στο δημοσίευμα.

Πρόσφατο γκάλοπ της εταιρείας TNS Emnid για το περιοδικό Focus έδειξε ότι το 69% των ερωτηθέντων ήταν αντίθετο σε οποιαδήποτε μορφή κρατικής βοήθειας στην Deutsche Bank και μόνο το 24% υπέρ αυτής.

«Η Deutsche Bank, η τρίτη μεγαλύτερη ευρωπαϊκή τράπεζα, δεν είναι η μόνη (που αντιμετωπίζει προβλήματα). Η μικρότερη ανταγωνίστριά της Commerzbank έχει ανακοινώσει σχέδια για μείωση του προσωπικού της κατά 20% και συρρίκνωση των δραστηριοτήτων της. Άλλες μεγάλες τράπεζες έχουν πληγεί από την παγκόσμια κρίση στη ναυτιλία.

Η πολιτική των πολύ χαμηλών επιτοκίων της ΕΚΤ κατατρώει τα έσοδα των πολυάριθμων ταμιευτηρίων και συνεταιριστικών τραπεζών που ανήκουν σε περιφερειακές αυτοδιοικήσεις».

Ενώ οι τράπεζες σε άλλες χώρες, όπως στην Ιταλία, έχουν να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα των «κόκκινων» δανείων, στη Γερμανία το πρόβλημα είναι πιο διαρθρωτικό: Πάρα πολλές τράπεζες αγωνίζονται στον ίδιο χώρο και όχι όλες με την ίδια αίσθηση της ανάγκης να ικανοποιούν τους μετόχους τους.

Εκτός από τις μεγάλες, εισηγμένες στο Χρηματιστήριο, γερμανικές τράπεζες, ο χάρτης της λιανικής τραπεζικής της Γερμανίας χαρακτηρίζεται από τις δημόσιες τράπεζες, τις Sparkassen και τις συνεταιριστικές τράπεζες, τις Volksbanken ή Raiffeisenbanken.

Το πρόβλημα αποδοτικότητας των γερμανικών τραπεζών αποκαλύπτεται αν γίνει σύγκριση των αποτελεσμάτων τους με αυτά των γαλλικών τραπεζών.

Οι μεγάλες γαλλικές τράπεζες κατέγραψαν απόδοση ιδίων κεφαλαίων (κέρδη σε σχέση με το μετοχικό τους κεφάλαιο) 6,18% στο τέλος του περασμένου έτους, ενώ οι γερμανικές 4,51%. Η απόδοση για τις περιφερειακές γαλλικές τράπεζες ανήλθε στο 8,88% ενώ για τις γερμανικές μόλις στο 2,65%, σύμφωνα με στοιχεία της FactSet.

Ειδικοί λένε, προστίθεται στο δημοσίευμα, ότι η Γερμανία απλά έχει περισσότερες τράπεζες από αυτές που χρειάζεται. Τα στοιχεία της ΕΚΤ έδειξαν ότι η Γερμανία είχε το 2014 τη χαμηλότερη αναλογία πληθυσμού ανά τράπεζα μεταξύ των μεγάλων οικονομιών της Ευρωζώνης, με 45.552 κατοίκους να αντιστοιχούν σε ένα πιστωτικό ίδρυμα. Συγκριτικά, στην Ισπανία η αναλογία ήταν 205.593 κάτοικοι ανά τράπεζα.

Οι Sparkassen αποτελούν μία δύναμη τόσο από πλευράς αριθμών όσο και πολιτικής. Λίγο περισσότερα από 400 ταμιευτήρια απασχολούν περίπου 234.000 υπαλλήλους και έχουν 44 εκατομμύρια λογαριασμούς καταθέσεων.

ΠΗΓΗ: ΑΠΕ-ΜΠΕ