Δήμαρχος Λέσβου: Το μεταναστευτικό είναι ένα ευρωπαϊκό πρόβλημα

Ο Σπύρος Γαληνός είναι ο Δήμαρχος του μεγαλύτερου γεωγραφικά Ελληνικού Δήμου, αυτός του Λέσβου.

Λίγους μήνες μετά την εκλογή του και την ανάληψη των καθηκόντων του βρέθηκε αντιμέτωπος με το ζήτημα των αφίξεων προσφύγων από την ανατολή προς την Ευρώπη, ροές που χρησιμοποίησαν το νησί ως γέφυρα από την ανατολή στη δύση. 

Ο ίδιος θεώρησε πως η αντιμετώπιση των προβλημάτων από τις προσφυγικές ροές αποτελεί πρόκληση που πρέπει να αντιμετωπισθεί σε όφελος της τοπικής κοινωνίας.

Λίγες μέρες πριν μίλησε στο Αθηναϊκό Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων για τις πρωτοβουλίες του και τα αποτελέσματα τους, για το τι χάθηκε από τη Λέσβο αλλά και το τι έμεινε.

Ακολουθεί το πλήρες κείμενο της συνέντευξης:

Πριν ένα περίπου χρόνο πήρατε την πρωτοβουλία ο Δήμος να πρωταγωνιστήσει στην αντιμετώπιση των προσφυγικών ροών στο νησί. Γιατί; Θεωρείτε πως η «φήμη» του φιλόξενου μέρους αύξησε τις ροές;

«Αρχικά είναι σημαντικό να θυμηθούμε ποια ήταν η γενικότερη πολιτική κατάσταση τότε στην Ελλάδα και στο νησί μας. Υπήρχε μια νέα κυβέρνηση, η οποία διαπραγματευόταν σε οικονομικό και πολιτικό επίπεδο μια νέα πολιτική, ενώ η Ευρώπη πίεζε ασφυκτικά, πιθανότατα εκμεταλλευόμενη και το μέτωπο των προσφυγικών ροών.

Μια περίοδος με capital controls, με διαδοχικές διαπραγματεύσεις, με εκλογές καθώς και ένα δημοψήφισμα. Να σας θυμίσω ότι υπήρχε η αμφιβολία αν θα πληρωθούν μισθοί και συντάξεις, αδυναμία οποιασδήποτε οικονομικής ενίσχυσης ή προσλήψεων και η Ευρώπη έδειχνε να έχει εγκαταλείψει την Ελλάδα θεωρώντας, αν δεν επεδίωκε κιόλας, την έξοδό της από την Ε.Ε δεδομένη.

Μέσα σε αυτό το αβέβαιο πολιτικό και οικονομικό κλίμα, κάποιος έπρεπε να αναλάβει την ευθύνη για την προσφυγική κρίση που χτυπούσε την πόρτα της Λέσβου. Όμως, τα όσα διαδραματίζονταν στο νησί μας καθώς και τους επαπειλούμενους κινδύνους, πρωταρχικά για την τοπική κοινωνία, έδειχναν να μη τα γνωρίζουν ή να μη τους απασχολούν. Στο κίνδυνο του απόλυτου χάους δεν μπορούσαμε να μένουμε αμέτοχοι λέγοντας απλά ότι δεν ήταν δική μας δουλειά. Επικράτησε το χρέος και αναλάβαμε την υποχρέωση να ενημερώσουμε και να ζητήσουμε στηρίξεις, παίρνοντας για ένα διάστημα την ευθύνη έως ότου αυτές έρθουν. Λειτουργήσαμε με αυτό τον τρόπο ως μια εμπροσθοφυλακή που παρείχε τον απαραίτητο χρόνο αντίδρασης στην Ε.Ε και την κυβέρνηση.

Η φήμη, που αναφέρετε, δεν επηρέασε καθόλου τις ροές. Οι αυξημένες ροές είχαν προηγηθεί της φήμης και υπήρχαν χιλιάδες άνθρωποι που ήδη είχαν φτάσει στο νησί. Εμείς ακολουθήσαμε μια συγκεκριμένη πολιτική, την οποία προτείναμε στη διεθνή κοινότητα, επισημαίνοντας ότι η πραγματική αιτία της προσφυγικής κρίσης είναι ο πόλεμος και οι διακινητές που εκμεταλλεύονται ανθρώπους με το χειρότερο τρόπο και τους οδηγούν στο θάνατο.

Είπαμε εξ αρχής ότι η λύση για την ορθή διαχείριση του προβλήματος βρίσκεται στην Τουρκία και ότι εκεί πρέπει να γίνεται η καταγραφή και η απευθείας μετεγκατάσταση όσων έχουν δικαίωμα σε χώρες της Ε.Ε. Είναι αυτή η πολιτική που εν μέρει έχει ακολουθηθεί από την Ε.Ε και εκφράζεται με τη πρόσφατη συμφωνία με την Τουρκία, συμβάλλοντας στο να μηδενισθούν, σχεδόν οι ροές, κάτι που σημαίνει ότι πείσαμε πως αυτή είναι η σωστή πολιτική. Είναι κάτι που με επιστολή του επιβεβαιώνει και ο Πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου κ. Μάρτιν Σούλτς. Άραγε πόσες δύσκολες καταστάσεις θα είχαμε αποφύγει αν η συγκεκριμένη πολιτική εφαρμόζονταν έγκαιρα και άμεσα ένα χρόνο πριν;

Η Λέσβος και οι πολίτες της στάθηκαν όρθιοι σε αυτό το κάλεσμα της ιστορίας. Έδειξαν στον κόσμο ποιες είναι στην πραγματικότητα οι αξίες του ανθρωπισμού, της αλληλεγγύης και του σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, ανεξάρτητα εάν η εφαρμογή μιας ενιαίας Ευρωπαϊκής Ένωσης καθυστέρησε σημαντικά.».

Μετανιώσατε για την πρωτοβουλία σας;

«Θα ήθελα να τροποποιήσω αρχικά λίγο το ερώτημά σας. Τι θα είχε συμβεί αν δεν αναλαμβάναμε την ευθύνη να παλέψουμε ένα πρόβλημα και μια κατάσταση, που ήταν ούτως ή άλλως εκρηκτική. Με έχει προβληματίσει πολλές φορές ιδιαίτερα τώρα, που δέχομαι αδίκως μια σκληρή κριτική. Πιστεύω πως τότε που όλοι κρύβονταν, το πραγματικό ερώτημα ήταν ΄΄ αν όχι εμείς τότε ποιος;΄΄ .

Σας απαντώ κατηγορηματικά όμως πως όχι, δεν μετάνιωσα για την πρωτοβουλία μου και θα έκανα και πάλι το ίδιο, διότι στις αποφάσεις μου υπερισχύει πάντα το καθήκον. Από την πρώτη στιγμή γνώριζα ότι δεν είχα άλλη επιλογή. Είτε έπρεπε να αποδεχθώ το χάος δηλώνοντας αδυναμία και καταγγέλλοντας τους πάντες ή να αναλάβω την ευθύνη.

Ήξερα ότι θα γίνω αποδέκτης κριτικής, σε κάθε περίπτωση, αλλά αν δεν έκανα κάτι σίγουρα θα επικρατούσε το χάος. Αντίθετα αν έκανα, υπήρχε πιθανότητα να το αποφύγουμε, όπως και το αποφύγαμε μέχρι σήμερα παρά τις δυσκολίες που περάσαμε και περνάμε.

Ας δούμε όμως ποιες ήταν οι πρωτοβουλίες που πήραμε. Προσπαθήσαμε να δείξουμε στην διεθνή κοινότητα ότι το μεταναστευτικό δεν είναι ένα τοπικό ή εθνικό αλλά ένα ευρωπαϊκό πρόβλημα. Διεκδικήσαμε βοήθεια από την Ε.Ε και πιέσαμε για την εξεύρεση λύσης.

Καταθέσαμε συγκεκριμένη πρόταση ευρωπαϊκής διαχείρισης, η οποία εν μέρη υιοθετήθηκε και τελικά μετά από ένα χρόνο εφαρμόστηκε και σταμάτησε τις ροές. Έχοντας ένα λιμάνι γεμάτο μετανάστες και πρόσφυγες, δημιουργήσαμε το κέντρο φιλοξενίας του “Καρά Τεπέ”, ανταποκρινόμενοι τότε στην έκκληση του λιμενικού σώματος να βρεθεί χώρος φιλοξενίας για να μεταφερθούν και να φιλοξενηθούν οι άνθρωποι αυτοί.
 
Μπορέσαμε έτσι σταδιακά να ελέγξουμε την κατάσταση στην πόλη και τα χωριά έως ότου έρθουν βοήθειες, ασχέτως βέβαια αν αυτές καθυστέρησαν σημαντικά. Βλέποντας τελικά ότι η κρίση εξελίσσεται σε κίνδυνο για την τοπική κοινωνία, ζητήσαμε άμεσα το νησί να κηρυχθεί σε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης, απειλώντας μάλιστα και με αποχή από τις εκλογές.

Αυτό που μπορώ με σιγουριά να σας πω είναι ότι αυτός ο τρόπος διαχείρισης και οι έκτακτες ανάγκες που προέκυψαν με απομάκρυναν από τους συμπολίτες μου, κάτι που αποτελούσε πάντα προτεραιότητα σε όλη τη διάρκεια της πολιτικής μου πορείας.

Η διεθνής εκστρατεία ευαισθητοποίησης και ενημέρωσης στο εξωτερικό, τα καθημερινά προβλήματα που αφορούσαν το προσφυγικό και οι συνεχείς πιέσεις και επαφές για μια αποτελεσματική λύση, μου στέρησαν τη δυνατότητα να επισκέπτομαι όσο θα ήθελα τα χωριά μας και να βρίσκομαι, όπως έκανα πάντα, κοντά στους πολίτες.

Η εκπλήρωση του καθήκοντος και της ευθύνης έρχεται πάντα με συγκεκριμένο κόστος. Αυτό όμως δε σημαίνει ότι απομακρύνθηκα από τις υποχρεώσεις μου ως Δήμαρχος. Τόσο εγώ όσο και όλοι οι συνεργάτες μου καταφέραμε να κάνουμε παρεμβάσεις, να εντάξουμε έργα στο νέο ΕΣΠΑ, να καταθέσουμε προτάσεις για Ευρωπαϊκή Χρηματοδότηση και να κάνουμε πράξη μέρος των προγραμματικών μας δεσμεύσεων. Ενέργειες που επικοινωνιακά λύγισαν υπό το βάρος των δραματικών εξελίξεων στο προσφυγικό.

Δεχθήκατε και επιθέσεις όμως…

«Ναι… Όλα τα παραπάνω δυστυχώς έδωσαν τη δυνατότητα σε κάποιους να κάνουν προπαγάνδα, φτάνοντας στο σημείο να διασπείρουν ψευδείς ειδήσεις για ίδιον όφελος. Η μάχη που έδινα και συνεχίζω να δίνω δεν μου επέτρεπε να ασχοληθώ με υπονομευτές, διότι το καθήκον επιτάσσει να δώσω πρώτα τη μάχη για τον τόπο, για το σήμερα και το αύριο των παιδιών μας. Τώρα όμως θα με βρουν απέναντί τους και όλοι οι συκοφάντες, λασπολόγοι θα μπουν στη θέση τους».

Με αφορμή τις κινητοποιήσεις και τις άλλες αντιδράσεις των κατοίκων της Μόριας ενάντια στη λειτουργία του χοτ σποτ στη γειτονιά τους, τελικά μήπως η εκτίμηση και δική σας, για τη Λέσβο της αλληλεγγύης ήταν εκτός πραγματικότητας;

«Θα ήθελα να σημειώσω και να υπενθυμίσω ότι όταν επρόκειτο να δημιουργηθεί το κέντρο της Μόριας, βουλευτής τότε, ήμουν αυτός που είχε αντιδράσει λέγοντας ότι “θα φτιάξουμε μια καινούργια Παγανή”. Δυστυχώς ή ευτυχώς κανένας οι ελάχιστοι αντέδρασαν τότε.

Επίσης να υπενθυμίσω ότι μετά τη συμφωνία ΕΕ- Τουρκίας, που εγκλωβίζει πρόσφυγες και μετανάστες στο νησί, είχα προειδοποιήσει με επιστολή μου προς τα αρμόδια Υπουργία και την ΕΕ, ότι θα οδηγήσει ανθρώπους που είναι εξαντλημένοι ψυχικά, σωματικά και κυρίως οικονομικά στην παραβατικότητα. Κάτι που με τη σειρά του προκαλεί ανησυχία, φόβο και αντίδραση στην τοπική κοινωνία. Ζήτησα επίσης έγκαιρα να ληφθούν τα κατάλληλα μέτρα ώστε να εξασφαλισθεί το αίσθημα της ασφάλειας στους πολίτες της περιοχής της Μόριας και των γύρω χωριών.

Ως προς τη Λέσβο της αλληλεγγύης, εγκαίρως επίσης από πέρυσι σε αλλεπάλληλες παρεμβάσεις και τοποθετήσεις είχα προειδοποιήσει ότι η αλληλεγγύη διαρκεί έως ότου οι κάτοικοι αισθανθούν φόβο για αυτούς και τις οικογένειές τους. Όταν επικρατήσει ο φόβος τότε η αντίδραση με σκοπό την αυτοπροστασία είναι απόλυτα λογική.

Η διεθνής εικόνα της Λέσβου έχει αυτή τη στιγμή θετικό πρόσημο, τόσο για το νησί όσο και για την Ελλάδα και πιστεύω ότι αυτό θα το πιστωθούμε, στο επόμενο διάστημα. Πεποίθηση μου είναι ότι η συντριπτική πλειοψηφία των συμπατριωτών μας έχουν τα ίδια συναισθήματα αλληλεγγύης και ανθρωπιάς απλά έχουν αρχίσει να ανησυχούν και ορισμένοι από αυτούς να φοβούνται, γι’ αυτό και αντιδρούν. Όσοι λίγοι, για δικούς τους λόγους και σκοπιμότητες, επενδύουν στο φόβο των πολιτών, και προσφέρουν κακή υπηρεσία στον τύπο.

Όπως αναφέρεται και στο ψήφισμα των κατοίκων της Μόριας που όλοι συμφωνήσαμε, στο χώρο του κέντρου δεν πρέπει να φιλοξενούνται παραπάνω άνθρωποι από τη δυναμικότητά του, πρέπει να υπάρχει αποτελεσματική φύλαξη και μετά την αποσυμφόρησή του να λειτουργήσει αποκλειστικά ως κέντρο καταγραφής.

Αν ακολουθηθεί όμως η πολιτική της καταγραφής των προσφύγων στην Τουρκία, που έχουμε προτείνει, τότε όχι μόνο θα μπορέσουν να πραγματοποιηθούν τα παραπάνω αλλά το κέντρο θα πάψει να λειτουργεί καθώς δεν θα υπάρχει τέτοια ανάγκη. Έως τότε πρέπει να λειτουργεί με τη σωστή φύλαξη και αστυνόμευση του χώρου και των γύρω περιοχών».

Ο καταυλισμός του Καρά Τεπέ τι ρόλο θεωρείτε πως έπαιξε. Κι πώς θα τον συγκρίνατε σε σχέση με το χοτ σποτ;

«Σίγουρα αυτός ο χώρος έδωσε και συνεχίζει να δίνει λύσεις. Είναι ένας εξαιρετικά οργανωμένος χώρος που λειτουργεί υποδειγματικά και αυτό αναγνωρίζεται διεθνώς. Όμως και πάλι προειδοποιώ ότι αυτό δεν μπορεί να ισχύει επ' άπειρον. Όσο υπάρχουν αποκλεισμένοι στο νησί, τόσο η κατάσταση μπορεί δυνητικά να χειροτερέψει και στον Καρά Τεπέ. Πραγματικά θα είναι κρίμα να εξακολουθούμε να μη λειτουργούμε προληπτικά, να αφήσουμε τα πράγματα να εξελιχθούν και να χάσουμε αυτά που με πολύ κόπο και κόστος χτίσαμε ως σήμερα.

Για να το θέσω απλά το κέντρο φιλοξενίας του Καρά Τεπέ έδωσε πάρα πολλές φορές λύσεις σε πολύ δύσκολες στιγμές για τη Μόρια. Μπόρεσε να ανταποκριθεί και να απορροφήσει κραδασμούς που προήλθαν από λάθος αποφάσεις σε σχέση με την τοπική διαχείριση της κρίσης.

Το κέντρο φιλοξενίας του Καρά Τεπέ, αν και αντιμετώπισε πολλές δυσκολίες και πέρασε από πολλά στάδια μέχρι να γίνει αυτό που είναι σήμερα, είναι ένα ανοιχτό κέντρο στο οποίο εφαρμόζονται πρωτοποριακά προγράμματα και το σημαντικότερο, λειτουργεί χωρίς να προκαλούνται προβλήματα στην γύρω περιοχή. Είναι το καλύτερο παράδειγμα ότι η κακή διαχείριση των κέντρων φιλοξενίας είναι αυτή που προκαλεί το φόβο και τα προβλήματα στους κατοίκους.».

Η σχέση σας με το επίσημο κράτος και την πολιτική του στο προσφυγικό ποια είναι; Πόσο στήριξε τις επιλογές σας και τις προσπάθειες σας;

«Με το επίσημο κράτος, που εκφράζεται από την κυβέρνηση ανεξάρτητα με το ποια είναι αυτή, ιδιαίτερα σε περιόδους κρίσεις, είσαι υποχρεωμένος να συνεργάζεσαι. Κάποιοι με κατηγορούν γιατί συνεργάζομαι με τη σημερινή κυβέρνηση, όμως θέλω κατηγορηματικά να διαβεβαιώσω ότι την ίδια στάση θα είχα με οποιαδήποτε κυβέρνηση.

Τις επιλογές και τις προτάσεις που κατέθεσα δεν τις στήριξε μόνο το επίσημο κράτος. Η κεντρική μας πολιτική πρόταση αποτέλεσε την εθνική πολιτική αναγνωρισμένη από όλα τα κόμματα του δημοκρατικού τόξου στο εθνικό κοινοβούλιο.

Ασφαλώς, θα ήθελα και ζητώ συνεχώς, περισσότερες στήριξεις. Το ερώτημα όμως είναι κατά πόσο στην Ελλάδα της κρίσης θα μπορούσαν να μου δοθούν. Αυτό που περιμένω, είναι περισσότερη στήριξη από την Ευρώπη και προς τα νησιά μας και προς την Ελλάδα. Είναι ζήτημα Ευρωπαϊκής πολιτικής και είναι λάθος να το μετατρέπουμε σε εσωτερικό μας πρόβλημα. Κάτι που τα επίσημα κόμματα το έχουν καταλάβει αλλά δεν το έχουν εμπεδώσει και όλα τα στελέχη τους.»

Τελικά πρέπει να είσαστε ο πλέον προβεβλημένος Δήμαρχος του πλανήτη. Οι παράγοντες με τους οποίους συναντηθήκατε το τελευταίο χρόνο «στο σπίτι σας» δεν πρέπει να συνάντησαν άλλο Δήμαρχο ακόμα και από αυτούς μεγάλων πόλεων. Πώς νιώθετε; Και τελικά τις έμεινε από αυτές τις συναντήσεις;

«Η προβολή ποτέ δεν ήταν αυτοσκοπός. Έπρεπε να βρεθεί ένας τρόπος να διεθνοποιηθεί το πρόβλημα και να καταλάβει η διεθνής κοινότητα ότι αυτά που συμβαίνουν στη Λέσβο δεν είναι ένα τοπικό πρόβλημα ούτε καν ένα διμερές.

Η Λέσβος και οι κάτοικοί της είναι αυτοί που έχουν γίνει γνωστοί σε όλο το κόσμο. Εγώ ως Δήμαρχος υποδέχθηκα, φιλοξένησα και προσπάθησα απλά να αξιοποιήσω υπέρ του τόπου μας και με κάθε τρόπο τις επισκέψεις αξιωματούχων και διασημοτήτων.

Προσωπικά η προβολή με αφήνει αδιάφορο όπως με άφηνε και στο παρελθόν. Ούτε ως αθλητής, ούτε ως αντινομάρχης ούτε ως βουλευτής, ουδέποτε επεδίωξα κάτι τέτοιο. Αυτή όμως η πολιτική κινείται στα πλαίσια προληπτικής δράσης, για να αποφύγουμε δυσάρεστες καταστάσεις στο μέλλον είτε αυτές αφορούν επανάληψη των ροών είτε αφορούν την απειλή της ειρήνης στην ευρύτερη περιοχή. Δεν είναι τυχαίο ότι σε όλες μου τις συναντήσεις έχω ζητήσει να χαρακτηριστεί, όπως και έγινε, η Λέσβος το νησί της ειρήνης, δίνοντας έτσι μηνύματα πολιτικών που πρέπει να εφαρμοστούν για τη διατήρησή της.

Αυτό που μας έμεινε είναι ότι με τις ευλογίες και τα μηνύματα των προκαθήμενων των εκκλησιών, την αναγνώριση του ΓΓ του ΟΗΕ, το νησί μας να κατέχει τον τίτλο του νησιού της ειρήνης.
 
Επίσης, να έχει την παγκόσμια αναγνώριση ως ένα νησί κυρίως με ικανότητα στη διαχείριση των κρίσεων εκτός από την γνωστή σε όλο τον κόσμο ανθρωπιά, φιλοξενία και αλληλεγγύη. Αυτό είναι σημαντικό για τη συνέχεια, αρκεί να δουλέψουμε όλοι μαζί για να μπορέσουμε να πιστωθούμε τα οφέλη αυτών των πολιτικών.

Από τις επισκέψεις υπήρξαν οφέλη που δεν αξιολογούνται όσο θα έπρεπε. Υπάρχουν πράγματα που σκοντάφτουν σε γραφειοκρατικές διαδικασίες και νοοτροπίες και τα οποία καθυστερούν, όμως όλες αυτές τις επισκέψεις, δουλεύουμε για να τις αξιοποιήσουμε προς όφελος του νησιού μας. Πρέπει όλοι να καταλάβουμε ότι χωρίς αγώνα δεν γίνεται τίποτα. Δεν άφησα ποτέ καμία επίσκεψη χωρίς να επιδώσω συγκεκριμένες και ρεαλιστικές προτάσεις, και κυρίως χωρίς προσπάθεια να αποκομίσει η Λέσβος οφέλη.
 
Υπάρχουν περιθώρια βελτίωσης και σίγουρα οι μέχρι σήμερα κινήσεις δεν έχουν γίνει τυχαία. Σε ό,τι έχουμε πετύχει έχουν συμβάλει οι περισσότεροι από αυτούς που μας επισκέφθηκαν και καλό θα είναι, όταν κάνουμε απολογισμό, να βλέπουμε την μεγάλη εικόνα και όχι επί μέρους τμήματα.»

Πώς θα κρίνατε τη συμφωνία της Ευρωπαϊκής Ένωσης με την Τουρκία για τη μείωση των προσφυγικών ροών. Τρεις περίπου μήνες μετά την εφαρμογή της θεωρείτε πως είχε αποτέλεσμα;

«Προσωπικά έχω τονίσει εξ αρχής την ανάγκη για συνεργασία με την τουρκική κυβέρνηση με στόχο τον έλεγχο των ροών υπό προϋποθέσεις. Θεωρώ πως η συμφωνία της Ε.Ε με την Τουρκία είναι προς τη σωστή κατεύθυνση όμως υπάρχουν σοβαρά θέματα. Ενέχει κομμάτια της δικής μας πολιτικής πρότασης όμως δημιουργούνται ζητήματα που πρέπει εγκαίρως να αντιμετωπιστούν.

Ήδη δεχόμαστε απειλές που μπορούν να δημιουργήσουν μεγαλύτερα ζητήματα. Πιστεύω ότι οι αναφορές της Άγκυρας ότι θα αφήσουν ελεύθερες τις ροές εγείρει δυο ζητήματα.

Πρώτον έχουμε την επίσημη ομολογία του Τούρκου προέδρου ότι ελέγχει κατά το δοκούν τις προσφυγικές ροές. Ένα ζήτημα που θα πρέπει να προκαλέσει άμεση κυβερνητική αλλά και ευρωπαϊκή αντίδραση.

Δεύτερον ότι ευθέως απειλεί, με ένα διαφορετικό είδος εισβολής , μια χώρα κράτος μέλος της Ε.Ε και μάλιστα εκμεταλλευόμενος ανθρώπινες ζωές. Είναι απαράδεκτο να λέγονται αυτά από επίσημα χείλη αλλά είναι και εξωφρενικό να μην αντιδρά κανείς σε αυτό τον εκβιασμό. Εδώ η αντίδραση θα πρέπει να είναι συνολική από πλευράς Ελληνικής κυβέρνησης, από την Ε.Ε και την ηγεσία της αλλά και από τη διεθνή κοινότητα.

Πηγαίνοντας ένα βήμα παρακάτω θεωρώ επιβεβλημένη την συνολική παρέμβαση για την σταθεροποίηση της κατάστασης κυρίως στη Συρία ώστε να έχουν οι άνθρωποι αυτοί την ευκαιρία να επιστρέψουν κάποια στιγμή στα σπίτια τους.»

Σπάνια λένε όσοι σας ξέρουν πως εκρήγνυστε… Απαντώντας όμως στον Υπουργό της Αυστρίας κ. Κούρτζ θα έλεγε κανείς πώς ήσασταν τουλάχιστον πολύ έντονος. Τι ήταν αυτό που σας ενόχλησε τόσο πολύ. Και στο ότι προχθές επανήλθε πώς απαντάτε;


«Η αλήθεια είναι πως οι εκρήξεις δεν οδηγούν πουθενά και συχνά σου στερούν το δίκαιο των επιχειρημάτων σου. Για το λόγο αυτό προσπαθώ να υπομένω τις όποιες προκλήσεις και να αποφεύγω τις προσωπικές εκρήξεις. Κάτι που απέτυχα να κάνω κάποιες φορές στο παρελθόν και για το οποίο μετανιώνω διότι ακριβώς χάθηκε η ορθότητα των επιχειρημάτων μου τη δεδομένη χρονική στιγμή.

Σε ό,τι αφορά όμως τον κ. Κούρτζ δεν μετανιώνω. Κάποιος έπρεπε να απαντήσει σε αυτόν το κύριο, του οποίου οι δηλώσεις ήταν προσβλητικές και επικίνδυνες. Τις επανέλαβε όπως αναφέρετε και θέλω να πιστεύω πως είναι μόνος του.

Η δική μου ίσως σκληρή αλλά επιβεβλημένη απάντηση προλαμβάνει κάθε πιθανότητα συζήτησης γύρω από τέτοιες προτάσεις. Μάλιστα, θέλοντας να αμβλύνω τις αντιθέσεις, απέστειλα στον Υπουργό ένα βιβλίο με εικόνες και πληροφορίες για την ιστορία, τον πολιτισμό και τη φυσική ομορφιά της Λέσβου.

Πέρα από αυτό, θεωρώ ότι δεν πρέπει να αφήνουμε περιθώριο, όσο αστείες και αν φαίνονται προτάσεις και απόψεις που εκστομίζονται, να συζητηθούν. Τέτοιοι πολιτικοί είναι που θεωρούν ότι αποκλείοντας πρόσφυγες σε κάποιες περιοχές προστατεύουν τις κοινωνίες τους. Όμως αγνοούν ότι το πρόβλημα για την Ευρώπη και το κόσμο σήμερα είναι η ξενοφοβία και ο ρατσισμός που ήδη έχουν οδηγήσει στην αύξηση δύναμης ακραίων κινημάτων. Άλλωστε είδαμε ότι η λάθος πολιτική στο μεταναστευτικό ζήτημα ήταν ένας σημαντικός παράγοντας που έφερε το αποτέλεσμα του Βρετανικού δημοψηφίσματος. Σε μια Ευρώπη που ασφαλώς δεν είναι αυτό που οραματίστηκαν οι δημιουργοί της και επιθυμούν οι λαοί της, ο αγώνας πρέπει να γίνει για να εφαρμοστούν ωφέλιμες πολιτικές για τους λαούς της Ευρώπης και όχι να διαλύσουμε την Ευρώπη. Κάτι που οδηγεί σε ένα οδυνηρό παρελθόν. Αυτός είναι ο κίνδυνος που αγνοούν οι ηγεσίες της Ευρώπης σήμερα.»

Μειώθηκαν οι προσφυγικές ροές μειώθηκαν όμως και οι τουριστικές ροές. Τι λέτε να κάνει ο Δήμος Λέσβου στην κατεύθυνση της «ανάστασης» της τουριστικής βιομηχανίας του νησιού;

«Ο Δήμος Λέσβου έχει ήδη προβεί σε συγκεκριμένες και ουσιαστικές δράσεις που αφορούν την ενίσχυση της τουριστικής βιομηχανίας στο νησί. Πιέσαμε για την αύξηση σε 10, των ημερών Κοινωνικού Τουρισμού στα παραμεθόρια νησιά του Αιγαίου χωρίς την οικονομική επιβάρυνση των δικαιούχων, αιτηθήκαμε παράλληλα την ελάφρυνση και ρύθμιση των ασφαλιστικών και φορολογικών εισφορών των επιχειρηματιών του τουρισμού, επιδιώξαμε τη διοργάνωση στη Λέσβο διεθνών συνεδρίων και φόρουμ, τη διοργάνωση φεστιβάλ και εκδηλώσεων στα πλαίσια του Λεσβιακού καλοκαιριού καθώς και μεγάλων αθλητικών διοργανώσεων. Επίσης, έπειτα από σχετική συνεννόηση με την ΣΤΑΣΥ Α.Ε συμφωνήσαμε την δωρεάν προβολή προωθητικού υλικού στις στάσεις του μετρό και του ηλεκτρικού σιδηροδρόμου στην Αθήνα.

Είναι απαραίτητο να κινηθούμε συνολικά και οργανωμένα όλοι οι φορείς για την προώθηση του τουρισμού, ιδιαίτερα όσοι λαμβάνουν ευρωπαϊκή χρηματοδότηση για το σκοπό αυτό, όπως για παράδειγμα η Περιφέρεια Β. Αιγαίου. Ώντας μάλιστα και καθ’ ύλην αρμόδια για την τουριστική προβολή όπως ρητά ορίζει το Άρθρο 186 §19 του Καλλικράτη.

Μόνο ενωμένοι και με κοινό σχέδιο δράσης θα μπορέσουμε να βοηθήσουμε πραγματικά. Υπάρχουν δύο όψεις της προβολής της Λέσβου παγκόσμια και χρειάζεται δουλειά για να εξαλείψουμε την ταύτιση του νησιού με την προσφυγική κρίση. Αυτή την ώρα προσπαθούμε με όλες μας τις δυνάμεις για να σώσουμε την φετινή τουριστική σεζόν όμως γίνονται παράλληλα ενέργειες για την επόμενη χρονιά ώστε να αξιοποιήσουμε στο μέγιστο δυνατό κάθε δυνατότητα.».

Κάποια μέρα η ανθρωπιστική προσφυγική κρίση θα τελειώσει. Τι θέλετε να έχει μείνει στον κόσμο του νησιού αλλά και στον άλλο κόσμο από αυτή την ιστορία;

«Πιστεύω ότι ήδη έχει καταγραφεί στη συνείδηση όλων η μοναδική στάση της Λέσβου σε αυτή την ανθρωπιστική κρίση. Η στάση των ανθρώπων της Λέσβου που παρά τις δυσκολίες στάθηκαν στο ύψος των περιστάσεων δείχνοντας σε όλο το κόσμο ότι οι αρχές και οι αξίες είναι πράγματα που δεν τα υποστηρίζουμε μόνο όταν οι περιστάσεις μας βολεύουν αλλά και σε καταστάσεις κρίσης. Θεωρώ πως είναι αυτή η στάση που έδειξε την πραγματική εικόνα του Έλληνα. Την εικόνα ενός λαού που ποτέ δε ξεχνά τις αρχές και τις αξίες του και που παρά τις όποιες δυσκολίες στέκεται και κάνει το ανθρωπιστικό του καθήκον.

Πρέπει να μείνει το γεγονός ότι μέσα από κάθε κρίση παρουσιάζονται και πολλές ευκαιρίες. Εκεί χρειάζεται σχεδιασμός και οργάνωση. Να επικρατήσει η αντίληψη ότι μόνο ενωμένοι μπορούμε να αντεπεξέλθουμε σε μεγάλες κρίσεις και να απαλλαγούμε από το σαράκι της διχόνοιας. Να αξιοποιήσουμε το γεγονός ότι το όνομα της Λέσβου έχει την ευκαιρία να καθιερωθεί στον παγκόσμιο χάρτη ως τουριστικός και επενδυτικός προορισμός.

Το κυρίαρχο όμως είναι να μην αφήσουμε στη μέση αυτά που μέχρι σήμερα με πολύ κόπο έχουμε χτίσει. Να παραμείνουμε όρθιοι και αντί να εγκλωβιζόμαστε και να γινόμαστε μέρος του προβλήματος να δείχνουμε το δρόμο και να επιδιώκουμε τη λύση του».