Επικεφαλής του Κόμματος της Ευρωπαϊκής Αριστεράς στις ευρωεκλογές, υποψήφιος για τη θέση του προέδρου της Κομισιόν, ανακηρύσσεται ο Αλέξης Τσίπρας κατά τη διάρκεια της επίσκεψής του στις Βρυξέλλες Τετάρτη και Πέμπτη, έστω και αν η επίσημη ανακοίνωση θα γίνει στην επόμενη συνεδρίαση της ευρωομάδας. Παράλληλα αίσθηση προκαλούν οι συναντήσεις του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ με τον σοσιαλιστή πρόεδρο του Ευρωκοινοβουλίου Μάρτιν Σουλτς και τον πρόεδρο της σοσιαλιστικής ομάδος Χάνες Σβόμποντα, που σηματοδοτούν το μεγάλο άνοιγμα που σχεδιάζει η Κουμουνδούρου προς τη σοσιαλδημοκρατία.

Ο Αλέξης Τσίπρας με τις δύο αυτές συναντήσεις, πέραν της διεύρυνσης των συμμαχιών του ΣΥΡΙΖΑ, αναμένεται να προειδοποιήσει τους σοσιαλδημοκράτες της Ευρώπης για μία ακόμα φορά να μην συνεργαστούν με τη Μέρκελ και τις πολιτικές της, καθώς όπως τονίζει «θα έχετε την τύχη του ΠΑΣΟΚ στην Ελλάδα». Παράλληλα θα έχει συνάντηση και με τον Επίτροπο Περιβάλλοντος Λάζλο Άντρο.

Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ αναμένεται να δώσει έμφαση και στην αντιμετώπιση του ναζισμού στη χώρα μας, όχι τόσο στην εξάρθρωσή του, όσο στο πώς δεν θα ξαναγεννηθεί, γεγονός που κατά τη γνώμη του προϋποθέτει την αλλαγή των πολιτικών των μνημονίων.

Οι ομάδες προτείνουν διάδοχο Μπαρόζο - Ποιοι οι υποψήφιοι

Ως γνωστόν στις προσεχείς ευρωεκλογές, προκειμένου να αντιμετωπιστεί η αποχή και ο ευρωσκεπτικισμός, τα κόμματα θα ορίσουν το πρόσωπο που προτείνουν στο Ευρωκοινοβούλιο ως υποψήφιο Πρόεδρο της Κομισιόν, ως τον διάδοχο δηλαδή του Ζοζέ Μπαρόζο. Το Ευρωπαϊκό Σοσιαλιστικό Κόμμα π.χ., εκτός μεγάλου απροόπτου, έχει αποφασίσει να προτείνει ως υποψήφιο τον Μάρτιν Σουλτς, τον οποίο στην Ελλάδα θα στηρίξει το ΠΑΣΟΚ.

Το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα συζητά διάφορους υποψηφίους, μεταξύ των οποίων την Επίτροπο Βίβιαν Ρέντινγκ (που προκειμένου να αποκτήσει λαϊκό έρεισμα επιτίθεται τελευταία στο ΔΝΤ και την τρόικα), τον πρώην πρωθυπουργό της Δανίας Φ. Ράσμουσεν, ίσως και τον Μάριο Μόντι που έχει το «χάντικαπ» πως ήδη υπηρετεί και άλλος Ιταλός σε κορυφαία ευρωπαϊκή θέση (ο Μάριο Ντράγκι στην ΕΚΤ) και ως εκ τούτου δεν μπορεί να υπάρξει Ιταλός και στη θέση του προέδρου της Κομισιόν. Τελευταία πάντως ως φαβορί προβάλλονται η εκλεκτή της Άνγκελα Μέρκελ Πρόεδρος της Λιθουανίας Ντάνια Γκριμπαουσκάιτε και οι νυν πρωθυπουργοί της Φινλανδίας και της Ιρλανδίας.

Η ευρωπαϊκή αριστερά, εδώ και καιρό, συζητά να ορίσει ως επικεφαλής της τον Αλέξη Τσίπρα. Η απόφαση παρασκηνιακά ελήφθη, θα συζητηθεί και θα οριστικοποιηθεί στη συνεδρίαση της ευρωομάδας της αριστεράς, σύμφωνα όμως με τις πληροφορίες μας θα ανακοινωθεί στην επόμενη συνεδρίαση.

Γιατί ο Αλέξης Τσίπρας

Τα επιχειρήματα λογικά: Πρόκειται για τον αρχηγό του μεγαλύτερου κόμματος της αριστεράς στην Ευρώπη, μαζί με το ΑΚΕΛ της Κύπρου, που πρόσφατα όμως υπέστη μεγάλη ήττα, ενώ ο ΣΥΡΙΖΑ βρίσκεται για πολλούς προ των πυλών της εξουσίας. Είναι νέος και παρά τα μέτρια (έως τώρα τουλάχιστον) αγγλικά του εκτιμάται ότι στα διάφορα πάνελ θα κερδίσει τις εντυπώσεις. Κυρίως, όμως, θα φέρει πολλές ψήφους στην ομάδα της αριστεράς από τις χώρες του νότου (Ισπανία, Ελλάδα, Πορτογαλία, Ιταλία), χώρες που η αριστερά αυξάνει τις δυνάμεις της, εν αντιθέσει με τις χώρες του βορρά που κερδίζει σχεδόν αποκλειστικά η ακροδεξιά. Επιπλέον, δεν υπάρχει πολιτική προσωπικότητα από τις χώρες του βορρά που θα συσπείρωνε το νότο, ενώ γνωστές είναι οι αντιθέσεις για την πρωτοκαθεδρία μεταξύ των ηγεσιών των αριστερών κομμάτων Γερμανίας και Γαλλίας, γεγονός που καθιστά πιο δύσκολη την εξεύρεση άλλου υποψηφίου πέραν του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ.

Προστιθέμενη αξία

Στην Κουμουνδούρου κατανοούν πλήρως πως τυχόν υποψηφιότητα του Αλ. Τσίπρα ως επικεφαλής της αριστεράς στις ευρωεκλογές αποτελεί περίπου «θείο δώρο» για τον ΣΥΡΙΖΑ. Ο Πρόεδρός του θα εμφανιστεί ως πρόσωπο ευρύτερης αποδοχής σε πολλές χώρες της Ευρώπης, γεγονός που θα του δίνει-όπως υποστηρίζουν- προστιθέμενη αξία εντός της δικής μας χώρας. Επιπλέον θα εμφανίζεται ως ένας πολιτικός εμβέλειας, που θα αγωνίζεται για μια άλλη Ευρώπη, όπως τη θέλουν οι πολίτες της και όχι ως ένας αντιευρωπαϊστής, όπως θα κατηγορείται από συγκεκριμένες πολιτικές δυνάμεις στη χώρα μας. Την ίδια στιγμή, μάλιστα, που λόγω της άσκησης της ευρωπαϊκής προεδρίας, θα περιορίζονται οι δυνατότητες των ηγεσιών της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ να λαμβάνουν πειστικές αποστάσεις από την σημερινή Ευρώπη.

Το non paper

Το non paper της Κουμουνδούρου για την επίσκεψη του Αλέξη Τσίπρα στις Βρυξέλλες αναφέρει τα εξής:

Ο Πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ Αλέξης Τσίπρας μεταβαίνει στις Βρυξέλλες μετά από πρόσκληση της Ευρωομάδας της Αριστεράς (GUE/NGL) στο πλαίσιο της οποίας θα πραγματοποιήσει συζήτηση με την Ευρωομάδα και θα παραχωρήσει κοινή συνέντευξη τύπου. Με αφορμή την επίσκεψή του στις Βρυξέλλες, θα συναντηθεί με ευρωπαίους αξιωματούχους και θα ανταλλάξει απόψεις για τις ευρωπαϊκές εξελίξεις και την πορεία του ελληνικού προγράμματος.

Ο Αλέξης Τσίπρας θα επισημάνει την αποτυχία του προγράμματος λιτότητας, η οποία θα πρέπει να έχει, ως ελάχιστη συνέπεια, όχι τη συνέχισή του με τρίτο Μνημόνιο, αλλά τον άμεσο τερματισμό του και την αλλαγή πολιτικής. Η λιτότητα στην Ελλάδα εφαρμόστηκε και απέτυχε. Γι’ αυτό είναι τώρα αναγκαίο να εφαρμοστεί ένα σχέδιο που θα άρει τις οικονομικές και κοινωνικές συνέπειές της. Ένα εθνικό σχέδιο για κοινωνικά δίκαιη σταθεροποίηση της οικονομίας και την άμεση αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής κρίσης. Ένα σχέδιο για την αναπτυξιακή και παραγωγική ανασυγκρότηση του τόπου. Το σχέδιο που έχει επεξεργαστεί ο ΣΥΡΙΖΑ θα συνοψίσει ο Πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ στους συνομιλητές του και θα επισημάνει τους κεντρικούς άξονες και τις βασικές πολιτικές του.

Ιδιαίτερη αναφορά θα κάνει ο Αλέξης Τσίπρας στην εξάρθρωση της ναζιστικής οργάνωσης «Χρυσή Αυγή». Ο Πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ θα επισημάνει ότι Χρυσή Αυγή θέριεψε στον αναπνευστήρα του Μνημονίου. Χωρίς την καταστροφική λιτότητα του Μνημονίου φυτοζωούσε στο περιθώριο της πολιτικής ζωής. Η κυβέρνηση Σαμαρά εξαναγκάστηκε να εγκαταλείψει την πολιτική του κατευνασμού της ναζιστικής συμμορίας υπό το βάρος της οργής του λαού και των διεθνών πιέσεων που προκάλεσε η δολοφονία του Παύλου Φύσσα. Η εξάρθρωσή της, συνεπώς, είναι πρώτα και πάνω απ’ όλα νίκη της Δημοκρατίας, του αντιφασιστικού κινήματος και της δημοκρατικής Ευρώπης.