Καταδικασμένος να εξαγοράσει την ΑΕΓΕΚ είναι, σύμφωνα με στελέχη της κατασκευαστικής αγοράς, ο όμιλος Ελλάκτωρ, ο οποίος διαπραγματεύεται με τις δύο πιστώτριες τράπεζες της πρώτης, την Alpha Bank και την Πειραιώς.

Όσοι παρακολουθούν από κοντά την υπόθεση του μετρό Θεσσαλονίκης επισημαίνουν πως χωρίς να εξασφαλιστεί η υλοποίηση του βασικού δικτύου η Ελλάκτωρ δεν μπορεί να υπογράψει τη σύμβαση για την επέκταση προς την Καλαμαριά, ύψους περίπου 315 εκατ. ευρώ.

Το βασικό δίκτυο (9,6 χλμ. με 13 σταθμούς) έπρεπε να λειτουργεί από τα τέλη του έτους, αλλά βρίσκεται σε αρχικό στάδιο, με τους μετροπόντικες ακινητοποιημένους και άγνωστη ημερομηνία ολοκλήρωσης.

Η κοινοπραξία ΑΕΓΕΚ-IMPREGILO-ANSALDO T.S.F.-SELI-ANSALDOBREDA ζητά ουσιαστικό διάλογο για τις απαιτήσεις, οι αρμόδιοι κρύβονται πίσω από τα προβλήματα της ΑΕΓΕΚ και η παράσταση συνεχίζεται.

"Κανένας υπουργός δεν θα υπέγραφε σύμβαση για επέκταση του μετρό Θεσσαλονίκης αν δεν εξασφαλίσει πρώτα πώς και πότε θα κατασκευαστεί το κύριο τμήμα", τονίζουν στελέχη τεχνικών εταιρειών.

Η λύση της υποκατάστασης του αναδόχου (με εκδίωξη της ΑΕΓΕΚ και εγκατάσταση της ΕΛΛΑΚΤΩΡ) είναι χρονοβόρα και συναντά τη σθεναρή αντίσταση των τραπεζών που θα μείνουν με τον... μουτζούρη. Η σύμβαση του μετρό Θεσσαλονίκης είναι το κυριότερο περιουσιακό στοιχείο της ΑΕΓΕΚ και αν χαθεί οι τράπεζες θα μείνουν με τα χρέη.

Εν τω μεταξύ, λυτούς και δεμένους για απεμπλοκή του μετρό Θεσσαλονίκης έχει βάλει και το υπουργείο Υποδομών. Οι δύο εργολαβίες (βασικό δίκτυο και επέκταση προς την Καλαμαριά) περιλαμβάνονται στα 5 μεγαλύτερα έργα του ΕΣΠΑ και η χώρα κινδυνεύει με απώλεια εκατοντάδων εκατομμυρίων ευρώ.

Με τις δύο συμβάσεις (η μία δεν έχει υπογραφεί, όπως προαναφέρθηκε) να αγγίζουν το 1,3 δισ. οι δαπάνες μόλις που ξεπερνούν τα 200 εκατ. ευρώ. Φυσικά και η κυβέρνηση παζαρεύει επέκταση στο επόμενο ΕΣΠΑ, αλλά για να την πετύχει πρέπει να προχωρούν.

Πολλοί είχαν προβλέψει την τύχη του έργου όταν η ΑΕΓΕΚ και οι Ιταλοί συνεταίροι της υπέγραφαν την τεράστια σύμβαση του 1 δισ. ευρώ. Η ΑΕΓΕΚ ήταν ήδη υπό κατάρρευση και εντός διετίας πωλήθηκε από τις πιστώτριες τράπεζες στον επιχειρηματία Γ. Μαρούλη, ανερχόμενο αστέρι των δημοσίων έργων επί κυβέρνησης Καραμανλή.

Η διαχείριση Μαρούλη αποδείχθηκε εξίσου καταστροφική και συμπαρέσυρε και τη μικρότερη τεχνική εταιρεία που είχε ο επιχειρηματίας, την Ιόνιο. Τώρα οι τράπεζες έχουν αναλάβει να σώσουν ό,τι μπορούν. Όπως φαίνεται, "αναγκαστικά" θα βάλει χέρι και η Ελλάκτωρ, η οποία προσδοκά οφέλη από τις επεκτάσεις.