«Πιστεύουμε ότι οι μελλοντικές εξελίξεις των τιμολογίων της ΔΕΗ έχουν πολύ μεγαλύτερη σημασία από τις πρόσφατες (κυβερνητικές) αποφάσεις για τις αυξήσεις που ισχύουν. Ιδιαίτερα όσο παραμένει ασαφές κατά πόσον η διοίκηση της επιχείρησης θα μπορέσει να μεταφέρει στην κατανάλωση το επιπλέον κόστος από την αγορά δικαιωμάτων ρύπων, σύμφωνα με το νέο καθεστώς που θα ισχύσει από το 2013».

Τα παραπάνω προέρχονται από την πρόσφατη (2 Ιανουαρίου) έκθεση της J.P. Morgan για τη μετοχή της ΔΕΗ. Σε αυτήν τονίζεται επιπλέον ότι κομβικό σημείο για την επιχείρηση θα αποτελέσει η σύνδεση των τιμολογίων λιανικής με την τιμή χονδρικής, που θεωρητικά θα ισχύσει από τον Ιούνιο του 2013 και είναι δέσμευση της Ελλάδας απέναντι στην τρόικα.

Οι αναφορές στην έκθεση της J.P. Morgan γίνονται με αφορμή τις χθεσινές δημόσιες τοποθετήσεις του προέδρου και διευθύνοντος σύμβουλου της ΔΕΗ κ. Αρθούρου Ζερβού, ο οποίος περιέγραψε με όση σαφήνεια επιτρέπουν οι δύσκολες περιστάσεις, την πραγματική κατάσταση με τα οικονομικά της επιχείρησης.

Με δυο λόγια, ένα τοπίο αντίστοιχο με αυτό της «μνημονιακής Ελλάδας», όπου τα μέτρα που λαμβάνει η τρόικα έχουν τα αντίθετα αποτελέσματα από τα ζητούμενα. Και όπου το κράτος με τις πρωτοβουλίες του απομυζά πόρους περιορίζοντας την ανάπτυξη.

Έτσι, η ΔΕΗ, εφαρμόζοντας την κυβερνητική πολιτική, περιόρισε τις ελεγχόμενες λειτουργικές δαπάνες (μισθοδοσία, προμήθειες κ.λπ.), πλήρωσε στο Δημόσιο φόρους, τακτικούς και έκτακτους, μερίσματα, λειτούργησε ως εισπρακτικός μηχανισμός για τα χαράτσια και τους ειδικούς φόρους, για να καταλήξει από το τέλος του 2011 να διαπραγματεύεται με ελληνικές τράπεζες τη ρύθμιση εξόφλησης δανείων ύψους 700 εκατ. που λήγουν το πρώτο τρίμηνο του 2012 και τα οποία λόγω έλλειψης ρευστότητας δεν μπορεί να εξυπηρετήσει.

Σύμφωνα με τον κ. Ζερβό, οι χρεώσεις της ΔΕΗ από τον Μάρτιο του 2010 αυξήθηκαν 8 φορές. Ωστόσο, αυτές αφορούσαν είτε φόρους (ΦΠΑ και ΕΦΚ) σε καύσιμα ή ηλεκτρισμό, είτε τέλη (τέλος ΑΠΕ).

Αποτέλεσμα, σήμερα, στις αρχές του 2012, η ΔΕΗ να αντιμετωπίζει πρόβλημα ρευστότητας, το οποίο, αν δεν βελτιωθεί η κατάσταση, θα «λυθεί» όπως και στα εγχώρια δημοσιονομικά, με την περικοπή των επενδύσεων, δηλαδή της ανάπτυξης. «Δεν το θέλουμε, αλλά πιθανόν να υποχρεωθούμε να το κάνουμε», είπε ο κ. Ζερβός.

Ο ίδιος, όσο επιτρέπει η θέση έναντι του μετόχου του 51% που είναι το Ελληνικό Δημόσιο, χτύπησε καμπανάκια στην κυβέρνηση για τις επιπτώσεις που έχει στην επιχείρηση ο εναγκαλισμός του κράτους.

Δηλαδή, η διατήρηση του σημερινού καθεστώτος των διοικητικά ρυθμιζόμενων τιμολογίων, το οποίο αξιοποιείται αποκλειστικά και μόνο για την αύξηση των εσόδων του Δημοσίου, μέσω της συμπίεσης των εσόδων της ΔΕΗ. Μάλιστα, αναφέρθηκε χαρακτηριστικά στις οφειλές του στενού και του ευρύτερου δημόσιου τομέα προς τη ΔΕΗ, ύψους 180 εκατ., τις οποίες το Δημόσιο δεν συμψηφίζει.

Εξυπακούεται ότι το σημερινό καθεστώς λειτουργίας της αγοράς έχει ευρύτερες επιπτώσεις σε όλους τους συμμετέχοντες, δηλαδή στους ανεξάρτητους παραγωγούς και στους προμηθευτές. Εν τέλει, δηλαδή, κανείς δεν είναι ευχαριστημένος.

Ούτε η ΔΕΗ, ούτε οι ιδιοκτήτες μονάδων παραγωγής από συμβατικά καύσιμα και ΑΠΕ, ούτε και οι ανεξάρτητοι προμηθευτές. Πόσο, όμως, θα συνεχιστεί αυτό το καθεστώς;