Tο Διοικητικό Πρωτοδικείο Αθηνών με την υπ'αριθμ. 545/11 Φεβρουαρίου 2009 Απόφαση του απέρριψε την αίτηση αναστολής που είχε ασκηθεί για λογαριασμό καταστήματος παροχής υπηρεσιών στοιχηματισμού (StanleyBet), το οποίο είχε την έδρα του στην οδό Αναγνωστοπούλου 15 στο Κολωνάκι.
 
Το σκεπτικό της απόφασης:

"Το Δικαστήριο ως Συμβούλιο κρίνει ότι ο αιτών (ενν. ο μεσάζων της StanleyBet) απαραδέκτως επικαλείται ως λόγο αναστολής την υπέρ του ΟΠΑΠ Α.Ε και των λοιπών εταιριών, τις οποίες δεν κατονομάζει, δημιουργία καταστάσεως μονοπωλίου στον τομέα εκμετάλλευσης των τυχερών παιγνίων, από την εκτέλεση της προσβαλλόμενης (ενν. πράξη σφράγισης) και κατ' επέκταση τον εκ της καταστάσεως αυτής αποκλεισμό άλλων επιχειρήσεων.

Εν όψει του ότι από τον έλεγχο στο κατάστημα του αιτούντος διαπιστώθηκε ότι λειτουργεί ως κατάστημα παροχής υπηρεσιών χωρίς άδεια, καθώς και ότι ο αιτών ανέπτυξε την επιχειρηματική του δράση για μικρό χρονικό διάστημα (όπως ισχυρίζεται ο ίδιος από 29-10-2008 μέχρι την 10-11-2008, οπότε και σφραγίσθηκε το κατάστημα του), δεν δημιουργήθηκε πραγματική κατάσταση υπέρ του αιτούντος, η οποία θα έχρηζε προστασίας και θα δικαιολογούσε την κατ' εξαίρεση χορήγηση αναστολής.

Δεν υπάρχει δε και ανοχή της διάδικης Δημοτικής Αρχής για τη λειτουργία χωρίς άδεια δεδομένου ότι μόλις το έμαθε προέβη στη σφράγιση του καταστήματος.

Γι' αυτό και δεν μπορεί να δοθεί αναστολή και μάλιστα ανεξαρτήτως της προκαλούμενης βλάβης, η οποία ούτως ή άλλως αορίστως και αναποδείκτως προβάλλεται, αφού αυτή δεν σχετίζεται με άλλα στοιχεία και δη ότι το κατάστημα του αιτούντος αποτελεί το μοναδικό μέσο βιοπορισμού του. Και δεν είναι επιτρεπτή η χορήγηση αναστολής διότι τότε θα λειτουργούσε χωρίς άδεια και θα ισοδυναμούσε με υποκατάσταση του Δικαστηρίου στην αρμοδιότητα της Διοίκησης να χορηγεί άδειες μετά από συνδρομή των τασσομένων προϋποθέσεων (ΣτΕ Επ.Αν. 814, 622/1996 κ.α).

Δεν φαίνονται δε προδήλως βάσιμοι οι λόγοι της προσφυγής περί παράβασης νόμου και μη νόμιμης αιτιολογίας, αλλά και οι λόγοι που αφορούν την εντός του επίμαχου καταστήματος άσκηση της συγκεκριμένης δραστηριότητας του αιτούντος, καθ' όσον απαιτείται ερμηνεία των σχετικών εθνικών και κοινοτικών διατάξεων. Κατά τούτο η κρινόμενη αίτηση πρέπει να απορριφθεί.