Την παρέμβαση της κυβέρνησης ζητά η ΔΑΚΕ ΕΛΠΕ, σωματείο των εργαζομένων των Ελληνικών Πετρελαίων, σημειώνοντας ότι η διοίκηση της εταιρίας διαψεύδει τις προσδοκίες για τη στρατηγική ανάπτυξη του ομίλου.

Καθήκον κάθε διορισμένης από την κυβέρνηση διοίκησης είναι να διασφαλίζει τη συνέχεια της δημιουργικής προόδου του ομίλου των ΕΛΠΕ και τη δυναμική του παρουσία στην ανάπτυξη του τόπου. Μια παρουσία που θα ισχυροποιεί την εθνική οικονομία, θα διευρύνει τους ορίζοντές της, ενώ ταυτόχρονα θα δρα προς όφελος του κοινωνικού συνόλου.

Απαραίτητες προϋποθέσεις για τα παραπάνω αποτελούν η ύπαρξη στρατηγικής ανάπτυξης του ομίλου, οι επενδύσεις για διεύρυνση του παραγωγικού δυναμικού και η εργασιακή ειρήνη.

Δυστυχώς, η μέχρι σήμερα πορεία της διοίκησης διέψευσε αυτές τις προσδοκίες και τις κατέστησε απλώς ευσεβείς πόθους. Εκείνο δε που παρατηρείται είναι ότι το ενδιαφέρον εξαντλείται στη διασφάλιση των συμφερόντων μόνο του ιδιώτη μετόχου και όχι αυτών του Δημοσίου και των άλλων μετόχων - επενδυτών.

Επιχειρείται να εξυγιανθεί -κατά τρόπο τουλάχιστον άστοχο- ο μεγαλύτερος βιομηχανικός και εμπορικός όμιλος της χώρας, που έχει εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ καθαρά κέρδη.

Διοικητικές παρεμβάσεις που παρουσιάζονται ως μεταρρυθμίσεις και στρατιές ακριβοπληρωμένων συμβούλων αντί να δώσουν νέα ώθηση στην εταιρία, δημιουργούν κλίμα
ανασφάλειας και νέα πολυπληθή τάξη υψηλόμισθων στελεχών, που νέμονται εταιρικές παροχές και προνόμια.

Η εικόνα που παρουσιάζει σήμερα ο όμιλος των ΕΛΠΕ είναι η διοίκησή του να θέλει να αναδιοργανώσει λογιστικά μόνο την εταιρία, με σκοπό την επίτευξη της μέγιστης δυνατής τιμής πώλησης σε ξένες πολυεθνικές.

Στον κρίσιμο τομέα των επενδύσεων παρουσιάζεται στασιμότητα, ως αποτέλεσμα του ελλιπή σχεδιασμού, της απουσίας αποφασιστικότητας και ενημέρωσης και όχι της αντίδρασης των τοπικών κοινωνιών, όπως παρουσιάζεται.

Στοχοποιούνται αδίκως οι εργαζόμενοι, στους οποίους επιχειρείται να χρεωθεί η μελλοντική συρρίκνωση των κερδών που θα επέλθει, ως αποτέλεσμα της μη έγκαιρης περάτωσης της επένδυσης στην Ελευσίνα και της γενικότερης στασιμότητας, σαν να είναι και αυτοί συνυπεύθυνοι για τις επιλογές, για τον σχεδιασμό και την εκτέλεσή τους.

Οι εργαζόμενοι όμως έχουν δείξει στην πράξη ότι στηρίζουν πάντα τις επιλογές ανάπτυξης.

Μέθοδοι ανακατανομής εισοδημάτων τύπου χρηματιστηρίου σε βάρος των απλών εργαζομένων και σε όφελος των διευθυντικών στελεχών που η διοίκηση δημιούργησε δεν υπάρχουν στο κυβερνητικό πρόγραμμα και δεν συνάδουν προς το ήθος της φιλελεύθερης παράταξης.

Οι υγιείς επιχειρήσεις δεν διοικούνται από αριστοκράτες που κατευθύνουν ομαδικά τους δουλοπάροικους, αλλά από εμπνευσμένους ηγέτες οι οποίοι αντιλαμβάνονται ποιες είναι οι πραγματικές ανάγκες της εταιρίας και συνεργάζονται αρμονικά με όλο το προσωπικό για την επίτευξη του κοινού συμφέροντος.

Είναι λυπηρό το γεγονός ότι συγκεκριμένα πρόσωπα και συμπεριφορές φθείρουν την εικόνα της κυβέρνησης, σε μια πραγματικά δύσκολη παγκόσμια συγκυρία, όπου οι αγορές πλήττονται και οικονομικοί κολοσσοί καταρρέουν και ζητούν στήριξη και κρατική παρέμβαση.

Τώρα είναι η κατάλληλη στιγμή να πάρει η κυβέρνηση τις πρωτοβουλίες στα χέρια της, να ασκήσει τα δικαιώματά της ως πλειοψηφία στον όμιλο και να παρέμβει με σκοπό την εξομάλυνση της αγοράς.