«Καταθέσαμε αγωγή στον κ. Γ. Παπανδρέου κατόπιν αιτήματός του», αναφέρει σε ανακοίνωσή της η MIG, επισημαίνοντας ότι «ο πολιτικός λόγος έχει όρια και δεν μπορεί να καταπατεί τα δικαιώματα των πολιτών που κατοχυρώνονται από το Σύνταγμα».
 
«Στην Ευρωπαϊκή Ελλάδα του 2008 κανείς δεν μπορεί να θεωρεί ότι είναι υπεράνω του Συντάγματος και της ελληνικής και ευρωπαϊκής έννομης τάξης», τονίζεται στην ανακοίνωση.
 
Διευκρινίζουμε -αναφέρεται στην ανακοίνωση- ότι η αγωγή κατά του κ. Γ. Παπανδρέου έχει κατατεθεί από τις 8/5/2008 κατόπιν αιτήματός του στο οποίο ανταποκριθήκαμε. Είχε προηγηθεί βάναυση υβριστική και δυσφημιστική επίθεση κατά της εταιρίας μας και πρόσκληση του κ. Γ. Παπανδρέου στη Βουλή όπου δεσμεύτηκε να αποποιηθεί της βουλευτικής ασυλίας του («για να μην υπάρχει άλλοθι»), προκειμένου να του κάνουμε αγωγή ώστε να αξιολογηθούν δικαστικά οι ισχυρισμοί του. Κάτω από αυτές τις συνθήκες η αυτονόητη κατάθεση της αγωγής μας δεν μπορεί να χαρακτηρίζεται σήμερα «επίδειξη θράσους».

Άλλωστε η συντεχνιακή άποψη ορισμένων πολιτικών ότι ο πολιτικός λόγος δεν έχει όρια και δεν χρειάζεται τεκμηρίωση είναι λανθασμένη. Ο πολιτικός λόγος έχει όρια και δεν μπορεί να καταπατεί τα δικαιώματα των πολιτών που κατοχυρώνονται από το Σύνταγμα. Είναι δικαίωμα κάποιων πολιτικών να αλληλοϋβρίζονται και να αλληλοδυσφημούνται, εάν πιστεύουν ότι έτσι πρέπει να ασκούν το λειτούργημά τους, αλλά είναι και αναφαίρετο συνταγματικό δικαίωμα των πολιτών να προσφεύγουν στη Δικαιοσύνη όταν θίγεται η τιμή και η αξιοπρέπειά τους από οποιονδήποτε. Στην ευρωπαϊκή Ελλάδα του 2008 κανείς δεν μπορεί να θεωρεί ότι είναι υπεράνω του Συντάγματος και της ελληνικής και ευρωπαϊκής έννομης τάξης, επισημαίνεται στην ανακοίνωση.

Υ.Γ. Οι ατεκμηρίωτες εκφράσεις ως προς εμάς που ξεπερνούν τα όρια του θεμιτού πολιτικού λόγου και για τις οποίες ενάγεται ο κ. Γ. Παπανδρέου είναι «αδιαφανής συναλλαγή», «εκκολαπτόμενο σκάνδαλο», «υποκρύπτουσα παράνομη χρηματική συναλλαγή», «κάτω από το τραπέζι», «μάθημα κλεπτοκρατικού καπιταλισμού», «έκφραση διαπλοκής και διαφθοράς», βάσει των οποίων ο εναγόμενος αξίωσε από την έδρα της Βουλής «την επέμβαση του εισαγγελέα».