Αλ. Εξάρχου: Παραμένει ανοιχτό το ενδεχόμενο νέων εξαγορών

Το ενδεχόμενο περαιτέρω εξαγορών στις κατασκευές, όπως ίσως και της απορρόφησης επιπλέον τραπεζών από τον τραπεζικό όμιλο που συγκροτεί, αφήνει ανοιχτό μιλώντας στην «Καθημερινή» ο Αλέξανδρος Εξάρχου. Ξεκαθαρίζει παράλληλα πως τόσο στην Intrakat όσο και στην Παγκρήτια Τράπεζα σκοπός των επενδυτικών σχημάτων στα οποία συμμετέχει, μαζί με τους Δημήτριο Μπάκο και Ιωάννη Καϋμενάκη, είναι η ανάπτυξη και η επαναφορά τους στην κερδοφορία. Είμαστε μακροχρόνιοι επενδυτές, αναφέρει χαρακτηριστικά ο αντιπρόεδρος και CEO της Intrakat.

«Το μεγάλο στοίχημα για εμάς είναι να καταφέρουμε να ενσωματώσουμε σε ένα σύστημα Intrakat και «Ακτωρ». Και δεν είναι αυτή τη στιγμή γνωστό ποιοι εταιρικοί μετασχηματισμοί θα είναι καλύτεροι. Δηλαδή αν θα γίνουν απορροφήσεις, συγχωνεύσεις, ποιος θα συγχωνεύσει ποιον, αν θα γίνουν αποσχίσεις κλάδων ή αν θα συγχωνευτούν ως έχουν. Αυτά ακόμα δεν τα έχουμε αποφασίσει. Είναι κάτι που θα μελετήσουμε με ψυχραιμία και αφού αναλάβουμε τη διοίκηση της «Ακτωρ». Υπό την προϋπόθεση βεβαίως πως η εξαγορά θα εγκριθεί από την Επιτροπή Ανταγωνισμού. Κάτι που ελπίζουμε να έχει γίνει έως το φθινόπωρο. Μεγαλύτερη πρόκληση αυτή τη στιγμή είναι η διαχείριση της απόκτησης της «Ακτωρ», να φτιάξουμε γρήγορα μια ομογενοποιημένη ομάδα και να στηρίξουμε την «Ακτωρ» οικονομικά προκειμένου να ανακάμψει».

Ο κος Εξάρχου αποκλείει το ενδεχόμενο αύξησης κεφαλαίου λόγω της Ακτωρ. «Οχι, δεν είναι αυτό το ζήτημα, δεν λύνονται όλα τα θέματα με αυξήσεις κεφαλαίου. Εχουμε μπροστά μας πολλά πράγματα. Τα θέματα της «Ακτωρ» θα καλυφθούν από τις δικές της ταμειακές ροές. Αν χρειαστεί να βοηθήσουμε, η Intrakat έχει πλέον πλεόνασμα ταμειακό να το κάνει. Θεωρούμε ότι αύξηση κεφαλαίου δεν θα χρειαστεί, τουλάχιστον στο προβλέψιμο μέλλον. Ποτέ βέβαια κανείς δεν ξέρει. Μπορεί να κάνουμε μία εξαγορά στο εξωτερικό. Επίσης διεκδικούμε την παραχώρηση της Αττικής Οδού και αν την κερδίσουμε μπορεί να χρειαστούν κεφάλαια. Οπότε δεν μπορώ να αποκλείσω εντελώς το ενδεχόμενο, αλλά με τα σημερινά δεδομένα δεν απαιτείται. Να συμπληρώσω πάντως ότι το ανεκτέλεστο που έχει αποκτήσει οψίμως η «Ακτωρ» δεν εξασφαλίστηκε με υπερβολικές εκπτώσεις. Είναι λοιπόν κερδοφόρο το αντικείμενο μπροστά της».

Οι τράπεζες

Σε ότι αφορά τον τραπεζικό κλάδο ο κ. Εξάρχου σημειώνει ότι «είναι δύσκολο το εγχείρημα αλλά απαραίτητο. Ο 5ος πυλώνας στοχεύει σε μια αγορά που δεν καλύπτεται επαρκώς από τις συστημικές».

Ο κος Εξάρχου τάσσεται υπέρ της ένταξης των μη συστημικών τραπεζών σε ένα μηχανισμό σαν τον Ηρακλή:

«Στο πλαίσιο της στήριξης των συστημικών τραπεζών εκδηλώθηκε μια ανταγωνιστική προτίμηση υπέρ αυτών τόσο διά του ΤΧΣ αρχικά όσο και διά του «Ηρακλή» κατόπιν. Κατανοητό. Αυτές ήταν ενδεχομένως οι ανάγκες της εποχής. Κεφαλαιοποιήθηκαν μέσω ΤΧΣ επανειλημμένα και τώρα, που το ΤΧΣ προοδευτικά θα αποεπενδύσει, οι ιδιώτες που θα αγοράσουν μετοχές σε συστημικές τράπεζες θα έχουν επωφεληθεί ενός ανταγωνιστικού πλεονεκτήματος που δόθηκε στο παρελθόν. Αλλά και η Παγκρήτια έπρεπε να ιδιωτικοποιηθεί και η Attica Bank ακόμα περισσότερο. Ως ιδιώτης επενδυτής έχουμε την προσδοκία ότι δεν θα εξακολουθήσει το υφιστάμενο πλεονέκτημα εις βάρος των μη συστημικών τραπεζών και πλέον θα στηριχτεί και το ενοποιημένο σχήμα Αττικής, Παγκρήτιας, και μη συστημικών τραπεζών εν γένει, προκειμένου να εξαλειφθούν τα μη εξυπηρετούμενα ανοίγματα του παρελθόντος. Θα πρέπει λοιπόν, κατά τη γνώμη μου, επειδή ξεκάθαρα είναι δίκαιο και αναγκαίο, αλλά και για το καλό της οικονομίας, να δημιουργηθεί μηχανισμός ο οποίος θα καλύψει κάποιες από τις εναπομείνασες ανάγκες των συστημικών, αλλά και τα μη εξυπηρετούμενα ανοίγματα των μη συστημικών. Να επισημάνω όμως πως οι εξασφαλίσεις που υπάρχουν για να καλύψουν τα κόκκινα δάνεια Αττικής και Παγκρήτιας, κάθε άλλο παρά ασήμαντες είναι. Πεποίθησή μου είναι λοιπόν ότι θα δοθεί η ευκαιρία σε μη συστημικές τράπεζες, με μέγεθος και χαρτοφυλάκιο που να το επιτρέπει, να ενταχθούν σε έναν μηχανισμό σαν τον «Ηρακλή».

Ανοικτό αφήνει και το ενδεχόμενο νέων εξαγορών στις μη συστημικές τράπεζες: «Δεν μπορεί να αποκλειστεί. Να ξεχωρίσουμε πάντως μεταξύ εκείνων των συνεταιριστικών τραπεζών, διότι για αυτές μιλάμε, που δεν είναι επιχειρηματικά ελκυστικές και εκείνες, καλή ώρα όπως της Καρδίτσας, που είναι εξαιρετικές και κάνουν μια δουλειά που δεν μπορεί να την κάνει κανένας. Στην περίπτωση που ανέφερα, τη στήριξη του αγρότη. Αξίζει τον κόπο να απορροφήσεις μια τέτοια τράπεζα σε έναν μεγαλύτερο σχηματισμό; Θα το δούμε».