Εθνική Ασφαλιστική: Ποιες αλλαγές φέρνει το deal με τη CVC

Με την έγκριση του deal CVC-Εθνικής Ασφαλιστικής από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή Ανταγωνισμού να θεωρείται ότι αποτελεί ζήτημα λίγου χρόνου, παράγοντες του κλάδου προσπαθούν να εκτιμήσουν τις επιδράσεις που θα μπορούσε να προκαλέσει η συγκεκριμένη εξέλιξη στην εγχώρια αγορά.

Όπως εκτιμάται, η ολοκλήρωση του deal πρέπει να θεωρείται δεδομένη και το μόνο ζητούμενο είναι αν τεθούν κάποιοι «αστερίσκοι» και αν επιβληθούν κάποιοι περιορισμοί από την DG Comp. Δεν είναι άλλωστε τυχαίο ότι η Εθνική Ασφαλιστική απέστειλε ήδη προς έγκριση στην Τράπεζα της Ελλάδος τη σύνθεση του νέου της διοικητικού συμβουλίου στο οποίο μετέχουν και μέλη της CVC.

Όσο πλέον και αν η Εθνική Ασφαλιστική μετά τα τελευταία deals έπαψε να αποτελεί τον μεγαλύτερο «παίκτη» τόσο στον κλάδο ζωής όσο και στις γενικές καλύψεις (μερίδια 21% και 9,6%, αντίστοιχα), δεν παύει να αποτελεί μια εταιρεία με μεγάλα μερίδια αγοράς, που έχει ευρεία παρουσία τόσο στον χώρο του bancassurance όσο και σε εκείνο των φυσικών δικτύων.

Όσο και αν οι άνθρωποι της CVC δεν έχουν ανοίξει τα χαρτιά τους, παράγοντες του κλάδου θεωρούν πως οι Αμερικανοί δεν θα μπουν ως… ταύροι σε υαλοπωλείο στην Εθνική Ασφαλιστική, έχοντας μάλιστα την εμπειρία πλήθους άλλων εξαγορών σε Ελλάδα και εξωτερικό. «Οι όποιες κινήσεις τους αναμένεται να είναι σταδιακές, γνωρίζοντας πως τα μεγάλα καράβια δεν στρίβουν γρήγορα, ιδίως όταν πρόκειται για ασφαλιστικές εταιρείες που έχουν ευαίσθητες συνεργασίες με συνεργαζόμενα δίκτυα», αναφέρεται χαρακτηριστικά.

Ενδεικτικά σε ό,τι αφορά το δίκτυο, εκτιμούν ότι δεν θα θελήσουν -σε πρώτη φάση τουλάχιστον- να αλλάξουν τον υπάρχοντα σχετικό κανονισμό, αφήνοντας ωστόσο ανοιχτό το ενδεχόμενο να αυστηροποιήσουν κάπως τα πράγματα, στο πλαίσιο όμως του ήδη υπάρχοντος κανονισμού.

Πάντως, οι εργαζόμενοι της Εθνικής Ασφαλιστικής αναμένουν με ενδιαφέρον να διαπιστώσουν τις προθέσεις του νέου ιδιοκτησιακού σχήματος, καθώς στις σχέσεις τους με την εταιρεία υπάρχουν σήμερα αρκετά ανοιχτά μέτωπα, όπως:

1. Δεν έχει υπογραφεί μέχρι σήμερα συλλογική σύμβαση, καθώς η διοίκηση απέρριψε το αίτημά τους για τριετή συμφωνία, αντιπροτείνοντας μονοετή.
2. Από τους περίπου 750-780 απασχολούμενους στην εταιρεία, περίπου 250 είναι «ενοικιαζόμενο» προσωπικό από την ICAP, το οποίο αμείβεται με πολύ χαμηλότερες αποδοχές σε σχέση με τους συναδέλφους του.
3. Το τελευταίο πρόγραμμα εθελουσίας εξόδου είχε μερική μόνο επιτυχία, με αποτέλεσμα να πιθανολογείται άλλο ένα μέσα στο 2022. Πάντως, κατά την τελευταία διετία, έχουν αποχωρήσει μέσω δύο προγραμμάτων εθελουσίας εξόδου περίπου 240 εργαζόμενοι.

Προτεραιότητες

Τομείς που θεωρείται ότι θα δώσουν βαρύτητα οι Αμερικανοί της CVC είναι:

• Η επιτάχυνση των κινήσεων για την ψηφιοποίηση της λειτουργίας της εταιρείας.
• Η ενίσχυση των εργασιών στο μέτωπο του bancassurance (σημαντικό κίνητρο προς αυτή την κατεύθυνση έχει και η Εθνική Τράπεζα, λόγω του σχετικού όρου που περιλαμβάνεται στο deal και προβλέπει ελάχιστη επίδοση στο συγκεκριμένο πεδίο κατά τα επόμενα χρόνια).
• Η βελτίωση των επιδόσεων στις καλύψεις υγείας, οι οποίες επιβαρύνονται από τις ζημίες των παλαιών ισόβιας διάρκειας προγραμμάτων. Όλα δείχνουν ότι θα επιδιωχθεί μια αύξηση της αναλογίας των προγραμμάτων περιορισμένης χρονικής διάρκειας, ενώ παράλληλα ζητούμενο αποτελεί η σχέση της Εθνικής Ασφαλιστικής με τις ιδιωτικές κλινικές που ελέγχει το fund CVC. Στο συγκεκριμένο πεδίο, οι Αμερικανοί θα κληθούν να επιλέξουν μια πολιτική που, από τη μια πλευρά, θα δημιουργεί συνέργειες μεταξύ της Εθνικής Ασφαλιστικής και των κλινικών του Ομίλου και από την άλλη, δεν θα αποτρέπει τις ανταγωνιστικές κλινικές στον χώρο της υγείας να εξακολουθούν να συνεργάζονται με την Εθνική Ασφαλιστική.

Με ενδιαφέρον επίσης αναμένεται η μερισματική πολιτική που θα ακολουθήσει κατά τα επόμενα χρόνια η Εθνική Ασφαλιστική, καθώς ενώ έχει πάρα πολλά χρόνια να στείλει τους μετόχους της στο ταμείο, ακούγονται στόχοι για πολιτική χρηματικών διανομών.

Σε κάθε περίπτωση πάντως, η πώληση της Εθνικής Ασφαλιστικής στο αμερικανικό fund της CVC σε συνδυασμό με την πρόσφατη εξαγορά της Ευρωπαϊκής Πίστης από τη γερμανική Allianz, αφελληνίζουν σχεδόν πλήρως τους κλάδους ζωής και υγείας, ενώ περιορίζουν δραστικά τη συμμετοχή των ελληνικών εταιρειών στις υπόλοιπες γενικές καλύψεις.