Ενα συν δύο αγκάθια για την πώληση της ΛΑΡΚΟ

Μόλις 15 μέρες απομένουν για τη λήξη των προθεσμιών εκδήλωσης επενδυτικού ενδιαφέροντος στους δύο διαγωνισμούς του ΤΑΙΠΕΔ και του Ειδικού Διαχειριστή για τη μίσθωση του εργοστασίου της ΛΑΡΚΟ στη Λάρυμνα και τη μεταβίβαση μεταλλείων νικελίου και λατερίτη σε περιοχές της χώρας, αντίστοιχα.

Όπως έχει αποκαλύψει το Euro2day.gr στις 24 Δεκεμβρίου, πρωτόλειο ενδιαφέρον για τη ΛΑΡΚΟ έχουν δείξει εννιά επενδυτές. Για την ακρίβεια, τα σχήματα των εταιρειών έχουν απευθύνει ερωτήματα στον Ειδικό Διαχειριστή και στο Ταμείο Αποκρατικοποιήσεων αναφορικά με τα διαδικαστικά των διαγωνισμών, προκειμένου να αποφασίσουν το αν θα συμμετάσχουν ή όχι.

Ωστόσο, όπως παρατηρούν παράγοντες της αγοράς, η προ ημερών κίνηση της ΔΕΗ να προτείνει μεγάλες αυξήσεις στα βιομηχανικά τιμολόγια ρεύματος κατά τη διάρκεια των διαπραγματεύσεων με τις ενεργοβόρες επιχειρήσεις έρχεται να προκαλέσει ερωτήματα αναφορικά με την επιτυχή έκβαση των δύο διαγωνισμών. Και φυσικά, δεν είναι μόνο αυτό το γεγονός. Σειρά από άλλα βαρίδια που, ούτως ή άλλως, κουβαλά η βιομηχανία εξόρυξης και παραγωγής νικελίου προκαλούν έντονο προβληματισμό ως προς τη συμμετοχή επενδυτών στις διαγωνιστικές διαδικασίες.

Η αύξηση των τιμολογίων

Ειδικότερα, και σύμφωνα με πηγές της αγοράς, η ΔEΗ πρόσφατα έκανε γνωστές τις προθέσεις της να αυξήσει κατά 50% τα τιμολόγια προμήθειας ηλεκτρικού ρεύματος στις βιομηχανίες υψηλής τάσης.

Θυμίζουμε ότι είναι σε εξέλιξη διαπραγματεύσεις της δημόσιας επιχείρησης με τη βαριά βιομηχανία για τις συμβάσεις προμήθειας της νέας χρονιάς. Μία εκ των πελατών της ΔEΗ είναι και η ΛΑΡΚΟ. Η εταιρεία ηλεκτρισμού είναι μέτοχος με 11,4% στη βιομηχανία και ως γνωστόν κουβαλά απλήρωτους λογαριασμούς ρεύματος της τάξης των 250 εκατ. ευρώ. Παρά τις όποιες διαχρονικά προσπάθειες αποπληρωμής, η διευθέτηση του χρέους δεν έχει καταστεί εφικτή.

Στελέχη της αγοράς διερωτώνται, λοιπόν, κατά πόσο η πρόταση της ΔEΗ για αυξήσεις των τιμολογίων κατά 50% αφορά και τη ΛΑΡΚΟ. «Κι αν ναι», συμπληρώνουν τον προβληματισμό τους, «το ενδεχόμενο λήψης μίας τέτοιας απόφασης δεν επιβαρύνει τον νέο εργοστασιάρχη της ΛΑΡΚΟ, στην προσπάθειά του όχι για μόνο για την ανάκαμψή της αλλά για την απλή και μόνο λειτουργία της;».

Οι περιβαλλοντικές απαιτήσεις

Κι αν το ενεργειακό κόστος με βάση την πρόταση της ΔΕH για μεγάλες ανατιμήσεις στο βιομηχανικό ρεύμα αποτελεί το νέο αγκάθι στην πώληση της ΛΑΡΚΟ, το δεύτερο μεγάλο έχει να κάνει με τις υψηλές επενδύσεις που απαιτούνται προκειμένου η δραστηριότητά της να προσαρμοστεί στις απαιτήσεις για την προστασία του περιβάλλοντος.

Όπως θυμίζουν παράγοντες της αγοράς που έχουν παρακολουθήσει στενά την υπόθεση της ΛΑΡΚΟ, οι καταγγελίες για τη ρύπανση του Ευβοϊκού Κόλπου και του φυσικού περιβάλλοντος είναι πολλές και γνωστές. Όπως η παράνομη ρίψη της σκουριάς στη θαλάσσια περιοχή. Οι εκτιμήσεις ειδικών για την αποκατάσταση των ζημιών που έχουν προκληθεί αλλά και η προσαρμογή του εργοστασίου στις υψηλές απαιτήσεις της Ε.Ε. απαιτούν κεφάλαια της τάξης των 500 εκατ. ευρώ. «Μπορεί η κυβέρνηση να διατείνεται ότι η ΛΑΡΚΟ παραδίδεται καθαρή από χρέη, ωστόσο η επόμενη μέρα δεν είναι και τόσο εύκολη υπόθεση για το νέο ιδιοκτήτη της», σχολιάζουν οι ίδιοι παράγοντες.

Το βιώσιμο μέλλον

Το τρίτο αγκάθι για την επόμενη μέρα της ΛΑΡΚΟ αφορά στην ίδια τη βιωσιμότητά της με βάση το προϊόν που παράγει και τη διασύνδεση της παραγωγής της με τις ανάγκες της αγοράς. Πλούσια αρθρογραφία που έχει δει το φως της δημοσιότητας τους τελευταίους μήνες αναφέρεται στο μέλλον που μπορεί να έχει η ΛΑΡΚΟ.

Πιο συγκεκριμένα, ειδικοί σημειώνουν ότι το νικέλιο περιέχει το κοβάλτιο, το οποίο χρησιμοποιείται για την κατασκευή μπαταριών. Τα επόμενα 20 χρόνια είναι τα χρόνια της μετάβασης προς την κλιματική ουδετερότητα. Η ηλεκτροκίνηση στις μεταφορές καθώς και η αποθήκευση ενέργειας είναι δραστηριότητες οι οποίες θα γνωρίσουν ραγδαία ανάπτυξη.

Σύμφωνα με αναλύσεις ειδικών, η Ε.Ε. έως το 2025 έχει ανάγκη από 53.000 τόνους σε κοβάλτιο. Από τα κράτη-μέλη της, μόνο η Φινλανδία έχει τη δυνατότητα να προσφέρει 2.300 τόνους. Οι υπόλοιπες ποσότητες εισάγονται από τη Ρωσία και το Κονγκό.

Η ΛΑΡΚΟ παράγει το σιδηρονικέλιο. Το μετάλλευμά της είναι χαμηλής περιεκτικότητας σε νικέλιο (κάτω από 1% ανά τόνο), γι’ αυτό, και σύμφωνα με τους ειδικούς, η απόδοσή του μπορεί να καταστεί βιώσιμη είτε με εμπλουτισμό μεταλλεύματος πιο πλούσιου σε νικέλιο είτε με τη μετατροπή του μοντέλου παραγωγής από την πυρομεταλλουργία στην υδρομεταλλουργία. Κάτι για το οποίο χρειάζεται στρατηγικό πλάνο και επενδύσεις, όπως υπογραμμίζουν παράγοντες της αγοράς.

Πέραν αυτών των επενδύσεων, κεφάλαια απαιτούνται και για τη βελτιστοποίηση της παραγωγής και τον εξορθολογισμό του κόστους.

Οι προθεσμίες

Η εκκαθάριση της ΛΑΡΚΟ, το σπάσιμο των περιουσιακών της στοιχείων και η εκποίησή τους είναι αποτέλεσμα της συμφωνίας της κυβέρνησης με την Ε.Ε., προκειμένου να παύσει η ισχύ της αμετάκλητης απόφασης του Ευρωδικαστηρίου για την ανάκτηση των παράνομων κρατικών ενισχύσεων ύψους 165 εκατ. ευρώ. Η μη ευόδωση των διαγωνισμών, αναφέρουν πηγές, θα σηματοδοτήσει την επιβάρυνση των φορολογούμενων με αυτό το ποσό, προκειμένου να επιστραφεί το ποσό των 165 εκατ. ευρώ.

Υπενθυμίζεται ότι η πρόσκληση εκδήλωσης ενδιαφέροντος του ΤΑΙΠΕΔ λήγει την 1η Φεβρουαρίου και αφορά:

• Στη μίσθωση του δημόσιου μεταλλείου Λάρυμνας, που περιλαμβάνει τα σχετικά μεταλλευτικά δικαιώματα, το μεταλλευτικό εργοστάσιο και τα ακίνητα, εγκαταστάσεις και εξοπλισμό του, τα οποία ανήκουν στο Ελληνικό Δημόσιο και επί του παρόντος μισθώνονται στη «Γενική Μεταλλευτική και Μεταλλουργική Ανώνυμη Εταιρεία ΛΑΡΚΟ» (ΛΑΡΚΟ) και
• Στη μίσθωση του δημόσιου μεταλλείου στο Λούτσι, το οποίο περιλαμβάνει τα σχετικά μεταλλευτικά δικαιώματα με τα ακίνητα και τις εγκαταστάσεις του, τα οποία ανήκουν στο Ελληνικό Δημόσιο.