Κέκροψ: Καθαρογράφηκε η απόφαση για την έκταση στα Τουρκοβούνια

Η Εταιρεία με την επωνυμία «ΞΕΝΟΔΟΧΕΙΑΚΑΙ – ΤΟΥΡΙΣΤΙΚΑΙ – ΟΙΚΟΔΟΜΙΚΑΙ & ΛΑΤΟΜΙΚΑΙ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ Ο_ ΚΕΚΡΟΨ Α.Ε.», εφεξής η Εταιρεία, ενημερώνει ότι την 22α Ιουλίου 2019 καθαρογράφηκε η υπ’αριθμ. 3039/2019 απόφαση του Εφετείου Αθηνών, δυνάμει της οποίας, όπως έχει ήδη γνωστοποιηθεί από την Εταιρεία, αναγνωρίσθηκε το δικαίωμα κυριότητάς της επί της επίδικης έκτασης 300 περίπου στρεμμάτων στην περιοχή του Παλαιού Ψυχικού (γνωστή ως περιοχή «Λατομείου»).

Ειδικότερα, το Ελληνικό Δημόσιο με την αγωγή που άσκησε το 1988 ζητούσε να αναγνωρισθεί η κυριότητά του στην εν λόγω επίδικη έκταση, ισχυριζόμενο ότι η Εταιρεία μας την κατέχει αυθαίρετα από το έτος 1980.

Το Πολυμελές Πρωτοδικείο Αθηνών με την υπ’ αριθμ. 5722/1997 οριστική απόφασή του απέρριψε την αγωγή του Ελληνικού Δημοσίου, καθώς δέχθηκε αφενός μεν ότι η κυριότητα του ακινήτου ανήκει στην Εταιρεία και όχι στο Δημόσιο, αφετέρου δε ότι η έκταση δεν είναι δασική ούτε και θα μπορούσε να έχει κηρυχθεί αναδασωτέα.

Κατά της ως άνω απόφασης του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Αθηνών το Ελληνικό Δημόσιο άσκησε Έφεση, επί της οποίας εκδόθηκε η υπ’ αριθμ. 3401/2014 Απόφαση του Εφετείου Αθηνών η οποία δέχθηκε την αγωγή του Ελληνικού Δημοσίου.

Κατά της απόφασης του Εφετείου Αθηνών η Εταιρεία άσκησε Αίτηση Αναίρεσης, η οποία έγινε δεκτή δυνάμει της υπ’αριθμ. 589/2018 απόφασης του Αρείου Πάγου και η υπόθεση αναπέμφηκε στο Εφετείο Αθηνών.

Το Εφετείο Αθηνών επανεκδίκασε την υπόθεση σε δεύτερο βαθμό ως προς την ουσιαστική βασιμότητα της ένστασης της Εταιρείας περί καταχρηστικής άσκησης της αγωγικής αξίωσης του Δημοσίου για τη διεκδίκηση της κυριότητας της έκτασης, η νομιμότητα της οποίας -ένστασης κατάχρησης δικαιώματος- κρίθηκε δεσμευτικά από την 589/2018 απόφαση του Αρείου Πάγου.

Ως εκ τούτου, το Εφετείο Αθηνών έκρινε ότι η ένσταση κατάχρησης δικαιώματος που προέβαλε η Εταιρεία είναι νόμιμη και στο σύνολο της ουσιαστικά βάσιμη, δικαιώνοντας κατ’ αυτό τον τρόπο την εταιρεία «ΚΕΚΡΟΨ ΑΕ» μετά από την πολύχρονη δικαστική διαμάχη.

Είναι δε ιδιαιτέρως σημαντικό ότι όλες οι κρίσεις και οι παραδοχές του Εφετείου ΑΘηνών συνηγορούν υπέρ του μη δασικού χαρακτήρα της έκτασης, βασιζόμενες σε 2 αποδεικτικά στοιχεία και εκθέσεις δικαστικών πραγματογνωμώνων και ειδικών δασολόγων, που τεκμηριώνουν τον μη δασικό χαρακτήρα της έκτασης.

Το Εφετείο Αθηνών επίσης, έλαβε υπόψη του ότι το Ελληνικό Δημόσιο για χρονικό διάστημα πέραν της 60ετίας, πριν την άσκηση της αγωγής του το έτος 1988, αναγνώριζε την κυριότητα της Εταιρείας επί της επίδικης έκτασης με σειρά πράξεών του.

Επιπλέον, το Εφετείο Αθηνών έκρινε ότι με το υπ’αριθ. πρωτ. 26016/183/27-3-1973 έγγραφο της Γενικής Διεύθυνσης Δασών του Υπουργείου Εθν Οικ, αποδεικνύεται αφενός η ανυπαρξία δικαιώματος του Ελληνικού Δημοσίου επί της επίδικης έκτασης και η μη άσκηση στο διηνεκές πράξεων νομής από το τελευταίο και αφετέρου η μη συνδρομή του δασικού χαρακτήρα της έκτασης.

Κατόπιν της σημαντικής αυτής εξέλιξης, η Διοίκηση της Εταιρείας σε συνεργασία με τους τοπικούς και κρατικούς φορείς, προτίθεται να προβεί σε όλες τις απαιτούμενες ενέργειες με σκοπό την επωφελέστερη, τόσο για την Εταιρεία και τους μετόχους της, όσο και για την ευρύτερη περιοχή του Ψυχικού, ανάπτυξη της έκτασης, σεβόμενη και τον ιστορικό ρόλο της Εταιρείας ως εμπνεύστριας της πρώτης ιδιωτικής πολεοδόμησης στην Ελλάδα και δημιουργού της περιοχής του Ψυχικού.