Ένα χρόνο μετά την έκθεση του αμερικανικού fund QCM για τη Folli Follie, η υπόθεση εξακολουθεί να παραμένει εκκρεμής, αφήνοντας πίσω της μια εταιρεία «σκιά» του αλλοτινού εαυτού της αλλά και την αξιοπιστία της εγχώριας εποπτείας βαριά τραυματισμένη.
Στους 12 μήνες που μεσολάβησαν έως σήμερα, δεκάδες προθεσμίες και υποσχέσεις για την αποτύπωση του πραγματικού μεγέθους της Folli Follie έχουν αθετηθεί, σύμβουλοι και στελέχη διοίκησης έχουν παραιτηθεί, η συμφωνία εξυγίανσης με τους πιστωτές-ομολογιούχους έχει μάλλον απομακρυνθεί ως ενδεχόμενο, και οι βασικοί μέτοχοι της εταιρείας (συμπεριλαμβανομένων της Fosun και της Fidelity) σφυρίζουν αδιάφορα. Η Δικαιοσύνη, από την άλλη, έχει επιβάλει σειρά μέτρων κατά της εταιρείας και φυσικών προσώπων και διενεργεί τις δικές της έρευνες.
Αν η έκθεση της QCM αποτέλεσε τη θρυαλλίδα για την αποκάλυψη του σκανδάλου Folli Follie, το πόρισμα της Alvarez&Marsal σφράγισε την εξακριβωμένη τεράστια εταιρική απάτη και αποτελεί μέχρι και σήμερα το μοναδικό ντοκουμέντο για την εικόνα και το μέγεθος του ομίλου.
Το σχετικό πόρισμα κατ’ αρχάς κατέστησε σχεδόν ανύπαρκτες λειτουργικά τις ασιατικές θυγατρικές του ομίλου (με τζίρο μόλις 116 εκατ. ευρώ έναντι 1,112 δισ. ευρώ που ισχυρίζονταν ότι παρήγαν) αλλά και έδωσε μια πρώτη εικόνα για τις μεθοδεύσεις της οικογένειας Κουτσολιούτσου και των συνεργαζόμενων στελεχών, όσον αφορά τον τρόπο διενέργειας της απάτης.
Είναι χαρακτηριστικό δε πως λίγες μέρες μετά τη δημοσιοποίηση του πορίσματος, το Euro2day.gr δημοσίευσε αποκλειστικά το σχετικό βούλευμα της Οικονομικής Εισαγγελίας, στο οποίο περιγράφονται οι τρόποι που η διοίκηση της εταιρείας φούσκωνε επί χρόνια τα μεγέθη της.
Για την ιστορία -και παρά τα όσα ισχυρίζεται ακόμη και η σημερινή διοίκηση της Folli Follie-, ο δικανικός έλεγχος της Alvarez&Marsal «επιβλήθηκε» από τον ελεγκτικό οίκο Ernst&Young, ο οποίος είχε στην αρχή αναλάβει να διενεργήσει στοχευμένο έλεγχο βασικών μεγεθών της μητρικής εταιρείας. Μετά από σειρά καθυστερήσεων και την τελική δημοσιοποίηση του πορίσματος, ο ελεγκτικός οίκος διέκοψε τη συνεργασία με την εισηγμένη, κρίνοντας πως δεν δύναται να ολοκληρώσει τον έλεγχο, ο οποίος εξάλλου στερούνταν πλέον αντικειμένου.
Την ίδια εποχή, οι βασικοί μέτοχοι (Δημήτρης και Αικατερίνη Κουτσολιούτσου) αναδιπλώθηκαν παραιτούμενοι από το δ.σ. της εταιρείας, αφήνοντας ωστόσο στη θέση του διευθύνοντος συμβούλου τον γιο τους, Τζώρτζη Κουτσολιούτσο. Αργότερα, και ο ίδιος παραχώρησε τη θέση σε νέο διευθύνοντα σύμβουλο, παρέμεινε ωστόσο στην εταιρεία ως μη εκτελεστικό μέλος του δ.σ. και μέλος της steering committee της εταιρείας, διατηρώντας ουσιαστικό ρόλο στα όσα συμβαίνουν.
Πριν από τα παραπάνω, η εταιρεία προσέφυγε αιφνιδιαστικά το καλοκαίρι στις πρόνοιες του πτωχευτικού, καταθέτοντας αίτηση υπαγωγής στο 106 A, η οποία απορρίφθηκε, αλλά συνέχισε να επεξεργάζεται νέα σχέδια. Στα μέσα Φεβρουαρίου 2019, η εταιρεία πλέον προχώρησε σε μια κατ’ αρχήν συμφωνία με τους πιστωτές-ομολογιούχους της, η οποία παρά το οριοθετημένο χρονοδιάγραμμα δεν προχωρά.
Η βάση της συμφωνίας είναι οι εξασφαλίσεις των ομολογιούχων και ειδικότερα ακίνητα της Folli Follie, τα οποία ωστόσο παραμένουν δεσμευμένα από την ελληνική Δικαιοσύνη. Παράλληλα το εγχείρημα αίτησης υπαγωγής στο 106 β ή δ του πτωχευτικού, απαιτεί οπωσδήποτε την παρουσίαση εγκεκριμένου ισολογισμού. Το έργο έχει αναλάβει η PwC, αλλά σύμφωνα με την τελευταία ανακοίνωση της FF, δεν πρόκειται να έχει ολοκληρώσει έως τις 15 Ιουλίου 2019!
Σύμφωνα με ασφαλείς πληροφορίες, οι ομολογιούχοι πιστωτές απομακρύνονται από το ενδεχόμενο εισφοράς οποιασδήποτε ρευστότητας στην εταιρεία, η οποία αναζητά με τη σειρά της άλλες πηγές. Επί μήνες προσπαθούσε να πουλήσει ένα ελικόπτερο και ένα διαμέρισμα στο Χονγκ Κονγκ. Επιχείρησε επίσης να πουλήσει τη θυγατρική Folli Follie Cosmetics ενώ εσχάτως φαίνεται να προσπαθεί την πώληση της Links οf London, της οποίας το ακριβές μέγεθος επίσης παραμένει άγνωστο.
Στο μεταξύ η εταιρεία πορεύεται με όσες φίρμες της έχουν απομείνει αφού σταδιακά τα συμβόλαια αντιπροσώπευσης χάνονται και οι φίρμες μετακινούνται σε άλλους παίκτες της αγοράς.
Η δε νέα διοίκηση της εταιρείας (τα πρόσωπα της οποίας έχουν αλλάξει αρκετές φορές τους τελευταίους μήνες) δεν είναι σε θέση να δώσει λύσεις ή απαντήσεις όσον αφορά την εκ των πραγμάτων αναγκαία αναδιάρθρωση της εταιρείας.
Οι επιπτώσεις
Από το «τοξικό» κουβάρι της Folli Follie, ως απόλυτα χαμένοι έως στιγμής εμφανίζονται οι πιστωτές-ομολογιούχοι της εταιρείας (τόσο οι κάτοχοι του ΜΟΔ 250 εκατ. ευρώ λήξης 2019, οι κάτοχοι των δύο γερμανικών ομολόγων συνολικής αξίας 51 εκατ. ευρώ Schuldschein, αλλά και οι κάτοχοι του ομολόγου σε ελβετικό φράγκο). Οι ομολογιούχοι δεν έχουν κατοχυρώσει εξασφαλίσεις ή διέξοδο, μιας και το Term Sheet για τη συμφωνία εξυγίανσης της FF δεν προχωρά.
Οι ελληνικές πιστώτριες τράπεζες, από την άλλη, φρόντισαν νωρίς να καλύψουν τη μικρή δανειακή έκθεση που είχαν έναντι της εταιρείας. Κατ’ αρχάς έλαβαν ενέχυρο μετοχές της Αττικά Πολυκαταστήματα και μετρητά, ενώ προχώρησαν και στον πλειστηριασμό μέρους των μετοχών της Αττικά Πολυκαταστήματα.
Οι εργαζόμενοι της εταιρείας -οι οποίοι αρχικώς υπολογίζονταν σε 1.100 περίπου στην Ελλάδα- παρέμεναν έως πρότινος καλυμμένοι μισθολογικά, αν και υπήρξαν προτάσεις μειώσεων αποδοχών, οικειοθελείς αποχωρήσεις αλλά και αναγκαστικές, καθώς το αντικείμενο εργασίας αρκετών εξ αυτών χάνεται. Η νέα διοίκηση της εταιρείας πάντως και ειδικότερα ο διευθύνων σύμβουλος Α. Φράγκος στις αρχές Μαρτίου 2019 δεν είχε τη δυνατότητα να ενημερώσει για το πλήθος των εργαζομένων...
Το Δημόσιο και τα ασφαλιστικά ταμεία, από την άλλη, διατηρούν απαιτήσεις -οι οποίες τουλάχιστον έως τον Νοέμβριο του 2018 ήταν ρυθμισμένες.
Οι αρχές
Το πλήγμα ωστόσο στην αξιοπιστία των ελεγκτικών μηχανισμών και ειδικότερα της Επιτροπής Κεφαλαιαγοράς, του θεσμού των ορκωτών ελεγκτών, αλλά και του ίδιου το εγχώριου συστήματος και της κεφαλαιαγοράς είναι ανυπολόγιστο.
Υπενθυμίζεται πως πέρα από αυτές καθαυτές τις ελεγχόμενες πράξεις όσον αφορά τη Folli Follie, η οικογένεια των βασικών μετόχων ελέγχεται και για σειρά άλλων πράξεων. Πρόκειται αφενός για τον τρόπο που διαχειρίστηκε τη δυνατότητα που της έδωσε η μεγάλη εταιρική αναδιάρθρωση μετά την πώληση των ΚΑΕ αλλά και για το γεγονός του ότι κατά την εν λόγω πώληση φέρονται να έλαβαν και προσωπικό management fee.
Παράλληλα, η οικογένεια πρόλαβε να προσημειώσει προσωπικά της ακίνητα σε εταιρεία του πρώην συνεταίρου της στην Dufry, αξιοποιώντας υπέρ της τον χρόνο και την καθυστερημένη αντίδραση των μηχανισμών στην Ελλάδα.
Παρά το γεγονός του ότι πολλά σημεία της όλης υπόθεσης παραμένουν σκοτεινά και αναπάντητα, είτε αφορούν τους εμπλεκόμενους στην απάτη είτε την έλλειψη αντίδρασης εκείνων που δικαιωματικά είχαν λόγο, όπως για παράδειγμα η Fosun, εντούτοις όλα τα στοιχεία καταλήγουν στο ότι η Folli Follie ως εταιρεία σώζεται μόνο με θαύμα.
Από την άλλη, η απόδοση ευθυνών και εντέλει ποινών στην οικογένεια Κουτσολιούτσου και στους συνεργάτες της βρίσκεται πλέον οριστικά στη δικαιοδοσία της ελληνικής Δικαιοσύνης.