Γιατί «μένουν Ελλάδα»... οι ισχυροί εργολάβοι

Οι  ζημίες που κατέγραψε ο όμιλος Ελλάκτωρ από τη δραστηριότητα της θυγατρικής ΑΚΤΩΡ σε Μέση Ανατολή και Βαλκανική τα προηγούμενα χρόνια, αναδεικνύουν τη μία πλευρά του ζητήματος που αφορά την περιορισμένη πλέον παρουσία των ισχυρών κατασκευαστικών ομίλων στο εξωτερικό. Οι δυσκολίες εξασφάλισης κερδοφόρων συμβάσεων, όπως αποδεικνύει η δυσάρεστη εμπειρία και άλλων εισηγμένων κατασκευαστών, είναι ένα πρόβλημα κοινό για όλους τους διεθνείς εργολήπτες.

Το δεύτερο, εξίσου σημαντικό, αφορά το κόστος χρηματοδότησης των ελληνικών τεχνικών εταιρειών που, σύμφωνα με παράγοντες του κλάδου, είναι περισσότερες από έξι φορές υψηλότερο από το αντίστοιχο των διεθνών ανταγωνιστών τους. Πώς να διεκδικήσει κάποιος μια σύμβαση στο εξωτερικό όταν, εξαιτίας των γνωστών προβλημάτων των ελληνικών τραπεζών, ξεκινάει με εξαπλάσιο κόστος χρηματοδότησης έναντι του ανταγωνισμού; Ειδικά στη Βαλκανική, όπου οι ελληνικές τεχνικές εταιρείες είχαν αναπτύξει αξιόλογη δραστηριότητα, αποχώρησαν σχεδόν μαζί με τις ελληνικές τράπεζες.

Μέσα σε πέντε χρόνια, οι διοικήσεις των ισχυρών ομίλων πέρασαν από τις εξαγγελίες για «το μεγάλο ανεκτέλεστο υπόλοιπο από τις διεθνείς αγορές» στις ευχές του «προλάβαμε να φύγουμε χωρίς μεγάλες ζημιές»! Οι τρεις ισχυρότεροι όμιλοι έχουν περιορίσει σημαντικά τη διεθνή περιουσία τους και στην ουσία εκτελούν έργα που έχουν αναλάβει προ διετίας.

Σπανίζουν, πλέον, οι ανακοινώσεις για νέα έργα στις διεθνείς αγορές, αν και σποραδικά οι ελληνικές τεχνικές εταιρείες εξετάζουν ορισμένες ευκαιρίες ή κάποια ιδιωτικά έργα. Για παράδειγμα, η ΤΕΡΝΑ εκτελεί ήδη μεγάλο ιδιωτικό έργο στη μαρίνα Αγίας Νάπας στην Κύπρο και διεκδικεί (αν και θεωρείται δύσκολη η επικράτηση) τη σύμβαση κατασκευής του τουριστικού συγκροτήματος καζίνο σε κοινοπραξία με την J&P ΑΒΑΞ.

Στην Ελλάκτωρ εξακολουθούν να ασχολούνται με το συμμάζεμα όσων άφησε πίσω της η προηγούμενη διοίκηση. Σύμφωνα με τα αποτελέσματα εννεαμήνου, ο όμιλος «έγραψε στα βιβλία του» ζημίες 150 εκατ. ευρώ από την κατασκευαστική δραστηριότητα της ΑΚΤΩΡ, μεταξύ των οποίων περιλαμβάνεται η οριστικοποίηση της ζημίας από την ανάληψη υποχρεώσεων λόγω αδυναμίας συνεταίρου στη Ρουμανία που ανέρχεται σε 28,9 εκατ., η αναγνώριση ζημίας έργων στη Ρουμανία ύψους 46,6 εκατ., η πρόβλεψη κόστους αποχώρησης από το έργο ISF στο κράτος του Κατάρ ποσού 18,9 εκατ. καθώς και ζημία από λύση συγγενούς εταιρείας στο εξωτερικό ποσού 8,9 εκατ. ευρώ.

Η Ελλάκτωρ εξακολουθεί, πάντως, να εμπλέκεται στο έργο κατασκευής της «Χρυσής Γραμμής» του μετρό της Ντόχα στο Κατάρ. Στο πρώτο εξάμηνο υπέγραψε σύμβαση διαχείρισης εγκαταστάσεων (Facilities Management) για το μετρό και το τραμ στην Ντόχα, αξίας περίπου €84 εκατ. (αφορά συµβατικό αντικείµενο της πρώτης πενταετίας, σε 20ετή διάρκεια σύµβασης). Παράλληλα συνεχίζεται η δραστηριότητα κατασκευής φωτοβολταϊκών ανά τον κόσμο.

O όμιλος ΓΕΚ ΤΕΡΝΑ είχε διεκδικήσει τη σύμβαση παραχώρησης του αεροδρομίου Βελιγραδίου μαζί με την ινδική GMR (συνεργάζεται στην προς υπογραφή σύμβαση για το αεροδρόμιο Καστελίου Ηρακλείου), ενώ ετοιμάζεται με τον ίδιο συνέταιρο να συμμετάσχει στον διαγωνισμό για το αεροδρόμιο Σόφιας. Οι Γάλλοι της Vinci Airports επικράτησαν στον διαγωνισμό για το αεροδρόμιο της σερβικής πρωτεύουσας, ενώ οι Γερμανοί της Fraport (που ελέγχουν ήδη δύο αεροδρόμια στη Βουλγαρία, σε Βάρνα και Μπουργκάς) εμφανίζονται ως επικρατέστεροι για τη διαχείριση του αεροδρομίου Σόφιας.

Η J&P ΑΒΑΞ εκτελεί έργα σε συνεργασία με την J&Ρ Overseas σε αγορές του εξωτερικού και πιθανώς θα χρειαστεί να αναλάβει μεγαλύτερο τμήμα των εργασιών, μετά τις αρνητικές εξελίξεις στην τελευταία. Μια τέτοια αγορά, όπως έχει γράψει το Euro2day.gr, είναι το Κατάρ.