FT Alphaville: Είχαμε ρωτήσει τον Κουτσολιούτσο από το 2015!

Αφιερωμένο στη Folli Follie το άρθρο της σειράς «Κάποιος κάνει λάθος στο ίντερνετ» της στήλης Alphaville των Financial Times, η οποία το 2015 είχε προειδοποιήσει για ανακολουθίες στους ισολογισμούς του ελληνικού ομίλου. 

«Οι ισολογισμοί της FF Group, μιας ελληνικής εισηγμένης εταιρείας κοσμημάτων που μέχρι πρόσφατα παρουσίαζε μεγάλες πωλήσεις στην Κίνα, ήταν πλαστοί» τονίζουν οι συντάκτες της στήλης, μετά και το πόρισμα της Alvarez & Marsal.

«Η εταιρεία ανακοίνωσε την Τετάρτη ότι εργάζεται με τη Deloitte πάνω σε μια αναδιάρθρωση, τη “συντήρηση ρευστότητας” και σε μέτρα για να προστατευτεί η αξία για τους πιστωτές. Δεδομένου ότι ένα μέρος του χρέους της εταιρείας διαπραγματεύεται στα 8 σεντς ανά ευρώ ονομαστική αξίας οι προοπτικές για κάποια ανάκτηση από τους πιστωτές φαίνονται πολύ ισχνές» γράφουν.

Την ίδια στιγμή επιρρίπτουν ευθέως ευθύνες στην οικογένεια Κουτσολιούτσου και στον «πατριάρχη» Δημήτρη Κουτσολιούτσο, ο οποίος όπως επισημαίνουν δήλωσε για το σκάνδαλο: Δυστυχώς, δεν κατέστη δυνατό να ελέγξω με επιτυχία τις δραστηριότητες του ασιατικού ομίλου που είχα υπό την ευθύνη μου με αποτέλεσμα η παρούσα δυσάρεστη εικόνα στα οικονομικά του ομίλου.

Σύμφωνα με τους ίδιους, ο πίνακας της Alvarez & Marsal που συγκρίνει κάποια από τα νούμερα που ανακοίνωσε η Folli Follie το 2017 με τα πραγματικά κατά την ελεγκτική εταιρεία στοιχεία, είναι αμείλικτος. Τονίζουν δε ότι, «μισό δισεκατομμύριο δολάρια φανταστικών αποθεματικών δεν εμφανίζονται σε μια νύχτα». Υπογραμμίζουν ακόμα «πως θα περιμέναμε ότι κάποιο ανώτερο στέλεχος στην εταιρεία θα είχε δείξει ενδιαφέρον για τα ανύπαρκτα €290 εκατ. από τα ταμειακά διαθέσιμα».

Επισημαίνουν πως τον Απρίλιο του 2015 είχαν προειδοποιήσει ότι κάποια από τα στοιχεία στους ισολογισμούς της Folli Follie δημιουργούσαν ανησυχίες. Ένα από αυτά ήταν πως η αξία των απαιτήσεων της θυγατρικής της Folli Follie στο Χονγκ Κονγκ φαινόταν ασυνήθιστα μεγάλη.

Όπως σημειώνουν οι FT οι απαιτήσεις είναι το σύνολο του καταγράφει μια εταιρεία για τα χρήματα που της οφείλονται από πελάτες. Στέλνεις κοσμήματα και ένα τιμολόγιο, το καταγράφεις ως πώληση και ενώ περιμένεις την πληρωμή να έρθει το χρήμα καταχωρείται για λογιστικούς λόγους ως «απαίτηση».

Ένας από τους λόγους για τους οποίους μια μεγάλη ή γρήγορη αύξηση των απαιτήσεων μπορεί να είναι σημάδι λογιστικών προβλημάτων, είναι ότι σηματοδοτεί ότι το μετρητό δεν έρχεται. Είτε οι πελάτες δεν αγοράζουν, είτε το προϊόν δεν πουλάει ή -όπως φαίνεται να συνέβη στην περίπτωση των Folli Follie- οι πωλήσεις απλά «εφευρέθηκαν».

Κατά τους ίδιους τα στοιχεία για τις απαιτήσεις της θυγατρικής στο Χονγκ Κονγκ φαίνονταν περίεργα για πολλά χρόνια. Περίπου οι μισές από τις πωλήσεις του ομίλου είχαν κλείσει μέσω της συγκεκριμένης οντότητας το 2012 και 2013, αλλά στο τέλος των ετών αυτών αντιστοιχούσε στο 90% του συνόλου των απαιτήσεων του ομίλου. «Σε κάποιο σημείο το σύνολο ήταν τόσο υψηλό που φαινόταν σαν η οντότητα να μην είχε πληρωθεί από πελάτες για πωλήσεις αξίας περίπου 13 μηνών» σημειώνουν.

Η καθόλου καθησυχαστική απάντηση, τονίζουν, ήταν πως οι πωλήσεις χονδρικής έκλειναν μέσω του Χονγκ Κονγκ. Αλλά όπως υπογραμμίζει η στήλη Alphaville, υπήρχε και ένα ακόμα ανησυχητικό στοιχείο. Ο λογιστικός έλεγχος της συγκεκριμένης ασιατικής οντότητας γινόταν από μια μικρή τοπική εταιρεία.

Οι συντάκτες της στήλης υπενθυμίζουν πως σε ερώτηση που είχαν θέσει τότε στον Tζώρτζη Κουτσολιούτσο για το αν οι επενδυτές πρέπει να έχουν εμπιστοσύνη πως η εταιρεία θα συλλέξει τις απαιτήσεις, εκείνος απάντησε: «Ιστορικά, δεν είχαμε ποτέ ζημίες. Αυτό αφορά όλες μας τις δραστηριότητες ακόμα και στην Ελλάδα στις δύσκολες εποχές δεν είχαμε καμία ζημία από αυτό. Οπότε όλα είναι διασφαλισμένα».

Ο ίδιος εξέφρασε μάλιστα απόλυτη εμπιστοσύνη για τη μικρή ελεγκτική εταιρεία.«Είμαστε ικανοποιημένοι με την ελεγκτική που έχουμε τώρα στο Χονγκ Κονγκ, γιατί προσφέρουν μια υπηρεσία η οποία είναι κάτι παραπάνω από αυτό που κάνουν στις "Τέσσερις Μεγάλες" και πολύ πιο φθηνή, κάνουν ακόμα και έλεγχο των αποθεμάτων, καταγραφές σε κάθε σημείο πώλησης, στα εργοστάσια μας ή τα κέντρα logistic. Oπότε, είμαστε πολύ ικανοποιημένοι μαζί τους» είχε δηλώσει τότε στους Financial Times.

Είχε προσθέσει μάλιστα πως την πιο πρόσφατη χρονιά οι τελικές απαιτήσεις ήταν 350 εκατ. ευρώ.

Ωστόσο, επισημαίνουν οι συντάκτες της στήλης, όταν δημοσιεύτηκαν λίγο αργότερα οι ισολογισμοί του 2014 μερικούς μήνες αργότερα, το πραγματικό νούμερα ήταν 456 εκατ. ευρώ. «Δεδομένης της ανακολουθίας, θα ήταν περίεργο να μην είχε ρίξει μια καλύτερη ματιά κανένα από τα στελέχη. Η FF Group αρνήθηκε να κάνει κάποιο σχόλιο» καταλήγουν οι ίδιοι.