Χρειάστηκε να περάσουν πάνω από 40 μέρες και να διαπιστωθεί πέραν πάσης αμφιβολίας ότι η διοίκηση Κουτσολιούτσου συνεργάζεται μόνο στα λόγια, ώστε να φτάσουμε στην κίνηση που είχε επισημάνει εδώ και πολλές μέρες το Euro2day.gr ως μόνη εύλογη, μετά την «αδυναμία παροχής στοιχείων» που εδήλωσε η Folli Follie, κάτι πρωτοφανές στα ελληνικά χρηματιστηριακά δρώμενα. Δηλαδή, τη διενέργεια έκτακτου διαχειριστικού ελέγχου, μέσω δικαστικής εντολής, προκειμένου να ερευνηθούν πλήρως και σε βάθος οι λογιστικές καταστάσεις ενός ομίλου με πάνω από 40 συνδεδεμένες εταιρίες, οι πιο σημαντικές εξ αυτών στην Ασία.
Το γεγονός αυτό, σε συνδυασμό με τις σκληρές παρατηρήσεις στην ανακοίνωση της Επιροπής Κεφαλαιαγοράς σε ό.τι αφορά τη σύμβαση που υπέγραψε η Folli Follie με την Ernst & Young, διότι δεν συνιστά έλεγχο και δεν προσφέρει τις απαραίτητες εγγυήσεις, εκτιμάται από την αγορά ότι καθιστούν πλέον αδύνατη την παραμονή της διοίκησης Κουτσολιούτσου στο πόστο της.
Παράγοντες της αγοράς σημειώνουν σχετικά ότι όσο κι αν επικαλείται ο ίδιος ο CEO Τζώρτζης Κουτσολιούτσος (αριστερά στη φωτό) «εξωτερικούς εχθρούς» , όσο κι αν διατείνεται, όπως λένε έγκυρες πηγές, ότι «όλα είναι εντάξει στις ελληνικές δραστηριότητες, αλλά… δεν έχει εικόνα για την Ασία» (!), όσο κι αν γίνεται προσπάθεια να μετατεθεί το βάρος των ευθυνών σε στελέχη και συνεργάτες της Ασίας, είναι πλέον προφανές ότι είτε έχουν ανάμιξη είτε, στην καλύτερη των περιπτώσεων, έχασαν πλήρως τον έλεγχο της εταιρίας, με καταστρεπτικές συνέπειες.
Ακόμη και η προσπάθεια της ύστατης στιγμής, να οριστεί μια νέα Επιτροπή Ελέγχου από το ίδιο Διοικητικό Συμβούλιο που ευθύνεται για τα όσα συνέβησαν, κατέληξε σε τραγέλαφο.
Οφείλουμε να σημειώσουμε εξαρχής ότι έτσι κι αλλιώς η αποδοχή αυτής της κίνησης από τις αρχές εξέπληξε την αγορά. Διότι ήταν ως να προεξοφλείται ότι η διοίκηση δεν είχε ευθύνη και ανάμιξη στα πιθανά αδικήματα, ότι απλά… κοιμόταν και τώρα που ξύπνησε, θα κάνει η ίδια έλεγχο με πρόσωπα, φυσικά και νομικά, σεβαστά μεν αλλά της επιλογής της. Για αυτό άλλωστε και η αγορά εστίασε εξαρχής στο τι θα περιλαμβάνει η σύμβαση ελέγχου, αν δηλαδή θα παρέχει τα εχέγγυα ενός πλήρους και αναλυτικού ελέγχου.
Στην πράξη, μέσα σε λίγες μέρες επιβεβαιώθηκαν οι χειρότεροι φόβοι. Δεν πρόλαβε να στεγνώσει το μελάνι στην ανακοίνωση της Folli Follie και διαπιστώθηκε ότι ο ανακοινωθείς πρόεδρος της Επιτροπής Ελέγχου Δημήτρης Ποταμίτης, συνταξιούχος ορκωτός ελεγκτής, δεν συμμετείχε στις εργασίες και δεν υπέγραψε τη σύμβαση με την Ernst & Young. To αν του προέκυψε «προσωπικό πρόβλημα» όπως διατείνονται πηγές της Folli Follie, άλλαξε γνώμη κατόπιν... ωρίμου σκέψεως, ή ουδέποτε συναίνεσε στην τοποθέτησή του, όπως διαρρέουν πρόσωπα του περιβάλλοντός του, δεν έχει πλέον μεγάλη σημασία.
Διότι σημαντικότερο όλων είναι το γεγονός ότι σύμφωνα με την Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς, η νέα Επιτροπή Ελέγχου υπέγραψε με την EY μια σύμβαση που προβλέπει «διαδικασίες που δεν συνιστούν Έλεγχο σύμφωνα με τα Διεθνή Πρότυπα Ελέγχου και ως εκ τούτου δεν προκύπτει καμία διασφάλιση, παρά τις σαφείς υποδείξεις της Επιτροπής Κεφαλαιαγοράς για ανάθεση της διενέργειας ελέγχου επί του συνόλου των εν λόγω οικονομικών καταστάσεων».
Τα όσα αναφέρει δε στη σημερινή της ανακοίνωση η Folli Follie ουδόλως αναιρούν τα γεγονότα. Η ΕΚ δεν φαίνεται να έχει «παρανοήσει» κάτι. Εξέτασε μια σύμβαση και τη βρήκε μη σύμφωνη με αυτά που είχε υποδείξει.
Ακριβώς δηλαδή ό,τι «υποψιαζόταν» η αγορά ότι μπορεί να συμβεί!
Αυτό που μέλλει να διαπιστωθεί κατόπιν και των τελευταίων εξελίξεων είναι αν τα όσα συμβαίνουν συνιστούν πλέον «εταιρικό γεγονός» έναντι των ομολογιούχων, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την εταιρία. Αλλά και πέραν αυτού, η παραμονή της συγκεκριμένης «οικογενειακής» διοίκησης, με τον πατέρα και πρόεδρο του ΔΣ, Δημήτρη Κουτσολιούτσο (στη φωτό δεξιά, δίπλα στην Κ. Κουτσολιούτσου) να φέρεται ως ο έχων την προσωπική εποπτεία της Ασίας, τον γιο Τζώρτζη Κουτσολιούτσο να φέρεται ότι… αγνοεί τι συμβαίνει στην Ασία και τη μητέρα σε ρόλο αντιπροέδρου, εμφανίζεται εξόχως προβληματική, για το παρόν αλλά και το άμεσο μέλλον της Folli Follie.
Οι υποψίες που έχουν συσσωρευτεί, η προφανής ανυπαρξία εταιρικής διακυβέρνησης και στοιχειώδους ελέγχου, καταφανώς έχουν ήδη και θα συνεχίσουν να έχουν αρνητική επίδραση και στην ίδια τη δραστηριότητα του ομίλου.
Δεδομένου ότι η οικογένεια έχει και την ιδιότητα του μεγαλομετόχου, δύσκολα τέτοιου είδους εξελίξεις μπορούν να δρομολογηθούν, χωρίς ενέργειες είτε των ίδιων, είτε των λοιπών σημαντικών μετόχων, όπως π.χ. η Fosun και η Fidelity.
Ειδικά στη περίπτωση της Fosun, η «απραξία» της, ιδίως μετά την πάροδο ευλόγου διαστήματος χωρίς απάντηση στο inquiry letter που παρέδωσε στη διοίκηση και μετά απ' όλες τις τελευταίες εξελίξεις, προκαλεί μεγάλες απορίες στην αγορά.
Σε κάθε περίπτωση, κοινή πεποίθηση μεταξύ των παραγόντων της αγοράς είναι ότι εάν δεν υπάρξουν ουσιώδεις αλλαγές στη διοίκηση της εταιρίας, με την τοποθέτηση προσώπων εγνωσμένου κύρους και ευρείας αποδοχής, το μέλλον της καθίσταται εξαιρετικά αμφίβολο, ενόψει και του σημαντικού χρονικού διαστήματος που θα μεσολαβήσει έως ότου καταλήξουν οι έλεγχοι και διαπιστωθεί η πραγματική οικονομική εικόνα του ομίλου, οι υπεύθυνοι και το μέγεθος των ευθυνών.