Καταδίκη Ελλάδας από το Ευρωδικαστήριο για τις κρατικές ενισχύσεις στη ΛΑΡΚΟ

Την καταδίκη της χώρας μας επειδή δεν έχει ανακτήσει μέχρι σήμερα την «παράνομη κρατική ενίσχυση», ύψους 134.820.824,35 ευρώ προς την ΛΑΡΚΟ αποφάσισε το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο. Η κρατική ενίσχυση είχε χορηγηθεί με τη μορφή κρατικών εγγυήσεων προς τη ΛΑΡΚΟ, το 2008, το 2010 και το 2011, καθώς και μέσω συμμετοχής του Δημοσίου στην αύξηση το κεφαλαίου της εταιρίας το 2009. Η Ελλάδα με βάση προηγούμενη απόφαση της Κομισιόν, το 2014, είχε κληθεί να ανακτήσει την «παράνομη κρατική ενίσχυση εντός τεσσάρων μηνών».

Η τότε κυβέρνηση είχε ενημερώσει την Κομισιόν πως προωθεί την πώληση της ΛΑΡΚΟ μέσω δύο διαγωνισμών και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή δέχθηκε πως με τη μεταβίβαση της βιομηχανίας σιδηρονικελίου θα απέσυρε την απαίτηση για ανάκτηση της κρατικής ενίσχυσης. Η πώληση, όπως είχε σχεδιάσει τότε η κυβέρνηση, θα γίνονταν μέσω δύο αυτοτελών διαγωνισμών. Όπως αναφέρεται στην απόφαση του δικαστηρίου, «ο πρώτος διαγωνισμός αφορούσε το μεταλλουργικό εργοστάσιο της Λάρυμνας (νομός Φθιώτιδος, Ελλάδα) και ποσοστό 40 % των δικαιωμάτων εκμεταλλεύσεως του μεταλλεύματος λατερίτη των ορυχείων του Αγίου Ιωάννου (Ελλάδα), ενώ ο δεύτερος είχε ως αντικείμενο την πώληση ποσοστού 73 % των δικαιωμάτων εξορύξεως λατερίτη στην Εύβοια (Ελλάδα) και του συνόλου των δικαιωμάτων εξορύξεως λατερίτη στην Καστοριά (Ελλάδα). Κατόπιν της ολοκληρώσεως των δύο διαγωνισμών και ανεξαρτήτως των αποτελεσμάτων τους, η ΛΑΡΚΟ θα κηρυσσόταν σε πτώχευση σύμφωνα με την εθνική νομοθεσία και τα στοιχεία του ενεργητικού της θα μεταβιβάζονταν στο πλαίσιο της διαδικασίας εκκαθαρίσεως".

Οι διαγωνισμοί δεν προχώρησαν και η Κομισιόν επανήλθε με την απαίτηση για ανάκτηση των 134.820.824,35 ευρώ. Η ελληνική πλευρά υποστήριξε, κατά την εκδίκαση της προσφυγής της Ευρωπαϊκής Επιτροπής πως εάν λάβει «μέτρα που θα έχουν ως συνέπεια την άμεση κήρυξη σε πτώχευση της ΛΑΡΚΟ (…) θα καταστεί αδύνατη η επίτευξη του αποτελέσματος που επιδιώκεται με την απόφαση περί της πωλήσεως ορισμένων στοιχείων του ενεργητικού της ΛΑΡΚΟ». Υποστήριξαν, επίσης, πως «έχουν ως σκοπό την επίλυση των νομικών προβλημάτων που ανέκυψαν στο πλαίσιο της εφαρμογής της αποφάσεως περί της πωλήσεως ορισμένων στοιχείων του ενεργητικού της ΛΑΡΚΟ και της διαφοράς ως προς το ιδιοκτησιακό καθεστώς του μεταλλουργικού εργοστασίου της Λάρυμνας, έτσι ώστε να καταστεί δυνατή η νόμιμη διενέργεια των προβλεπόμενων διαγωνισμών και εν συνεχεία η κίνηση της πτωχευτικής διαδικασίας», με βάση το αρχικό σχέδιο.