Ευρωδικαστήριο: Κατάχρηση δεσπόζουσας θέσης στον λιγνίτη από ΔΕΗ

Έπεσε πλέον και το τελευταίο οχυρό, με το οποίο η ΔΕΗ προσπαθούσε να υπερασπιστεί τις θέσεις της αναφορικά με τη δεσπόζουσα θέση της στην ηλεκτροπαραγωγή από λιγνίτη, για την οποία το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο, μετά από προσφυγή της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, είχε εκδώσει καταδικαστική απόφαση σε βάρος της ΔΕΗ.

Συγκεκριμένα το Δικαστήριο είχε αποφασίσει ότι η εταιρεία κάνει κατάχρηση της δεσπόζουσας θέσης που έχει στη λιγνιτοπαραγωγή, ενώ ορθώνονται εμπόδια στην πρόσβαση τρίτων στα εκμεταλλεύσιμα κοιτάσματα λιγνίτη.

Κατά της απόφασης αυτής, η εταιρεία προσέφυγε στο Γενικό Δικαστήριο της ΕΕ, το οποίο και απέρριψε τις προσφυγές της ΔΕΗ.

Συγκεκριμένα το Δικαστήριο, με δύο αποφάσεις, απορρίπτει και τους τέσσερις λόγους ακυρώσεως που προέβαλε η εταιρεία, επιβεβαιώνοντας κατά βάση τις αποφάσεις της Επιτροπής, οι οποίες μιλούν για κατάχρηση δεσπόζουσας θέσεως της εταιρείας στις ελληνικές αγορές προμήθειας λιγνίτη και χονδρικής προμήθειας ηλεκτρικής ενέργειας.

Στο μακροσκελές σκεπτικό της μίας από τις σχετικές δύο αποφάσεις, αναφέρεται μεταξύ άλλων:

« Όσον αφορά στην ανάγκη να εξασφαλισθεί στους ανταγωνιστές της προσφεύγουσας κατά προσέγγιση ελάχιστο ποσοστό 40% των εκμεταλλεύσιμων αποθεμάτων λιγνίτη, πρέπει να υπομνησθεί ότι, όπως αναφέρθηκε στις σκέψεις 31 και 99 ανωτέρω, ο υπολογισμός του ποσοστού αυτού δεν αμφισβητήθηκε ούτε από την προσφεύγουσα ούτε από την Ελληνική Δημοκρατία στη διάρκεια της διοικητικής διαδικασίας και ότι η προσφεύγουσα δεν προέβαλε κανένα επιχείρημα ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου, ικανό να θέσει εν αμφιβόλω το εν λόγω ποσοστό. Υπό τις περιστάσεις αυτές, δεν μπορεί να γίνει δεκτό ότι η διασφάλιση στους ανταγωνιστές της προσφεύγουσας προσβάσεως σε μικρότερο ποσοστό των εκμεταλλεύσιμων αποθεμάτων λιγνίτη θα αρκούσε για την επίτευξη του επιδιωκόμενου με την προσβαλλόμενη απόφαση σκοπού.

Εν πάση περιπτώσει, πρέπει να γίνει δεκτό ότι η προσφεύγουσα θα εξακολουθήσει να έχει, μόνη αυτή, πρόσβαση σε ποσοστό περίπου 60% των εκμεταλλεύσιμων αποθεμάτων λιγνίτη στην Ελλάδα, τα οποία, εξάλλου, είναι τα μόνα που αποτελούν ήδη αντικείμενο εκμεταλλεύσεως και, επομένως, καθιστούν δυνατή την άμεση εκμετάλλευση του λιγνίτη ως καυσίμου για την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας στη δευτερογενή αγορά.

Εξάλλου, η προσφεύγουσα θα έχει τη δυνατότητα να αγοράζει τον εξορυσσόμενο από τα νέα παραχωρούμενα κοιτάσματα λιγνίτη, μόλις τα δικαιώματα εκμεταλλεύσεως που διαθέτει θα αντιπροσωπεύουν ποσοστό μικρότερο από 60% των εκμεταλλεύσιμων αποθεμάτων.

Επομένως, ελλείψει προσκομίσεως από την προσφεύγουσα ή την Ελληνική Δημοκρατία οποιουδήποτε αποδεικτικού στοιχείου περί του αντιθέτου, ουδείς λόγος συντρέχει να θεωρηθεί υπερβολικό το ποσοστό 40% των εκμεταλλεύσιμων κοιτασμάτων που προορίζονται για παραχώρηση προς τους ανταγωνιστές της».