Shelman: Οι επενδυτές περιμένουν την... ελληνική γραφειοκρατία!

Την ίδια περίοδο που στη χώρα σκάει το ένα «κανόνι» μετά το άλλο και ο πρωθυπουργός επισκέπτεται την Κίνα μήπως και προσελκύσει κάποια επένδυση από τα πέρατα της Γης, η ακατανίκητη ελληνική γραφειοκρατία καθυστερεί εδώ και τουλάχιστον ενάμισι έτος το ενδιαφέρον που έχει εκδηλωθεί για την απόκτηση και επαναλειτουργία του εμβληματικού εργοστασίου της Shelman στην Κομοτηνή...

Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή.

Μόλις πρόσφατα, το Euro2day.gr σε δημοσίευμά του με τίτλο «Άρθρο 99: Όταν οι δικαστές διαχειρίζονται δισεκατομμύρια» είχε αναφερθεί στους ατυχείς χειρισμούς της δικαιοσύνης σχετικά με τον Όμιλο Shelman, που στη συνέχεια οδήγησαν στην πτώχευση της μεγαλύτερης ελληνικής βιομηχανίας ξύλου.

Στο ίδιο δημοσίευμα έγινε αναφορά και για την αναποτελεσματική αντιμετώπιση που έλαβε χώρα, όταν στη συνέχεια υπήρξε ενδιαφέρον από τουρκικό όμιλο για την απόκτηση των δύο μονάδων της Shelman, σε Θράκη και Μακεδονία.

Ας πάμε όμως να δούμε το τι έγινε στη συνέχεια και αφού η εταιρεία είχε πτωχεύσει.

Στις 5 Δεκεμβρίου του 2014 εκφράστηκε ενδιαφέρον απόκτησης του εργοστασίου της Κομοτηνής από Έλληνα ξυλέμπορο σε συνεργασία με μεγάλο επιχειρηματία της χώρας. Τότε λοιπόν και προκειμένου να επαναλειτουργήσει το εργοστάσιο, θα έπρεπε:

α) Να συγκληθεί η γενική συνέλευση των πιστωτών, οι οποίοι θα αποφάσιζαν την πώληση του εργοστασίου ως ενιαίου συνόλου και όχι ως επιμέρους περιουσιακών στοιχείων. Η συγκεκριμένη γενική συνέλευση έγινε στις 29 Σεπτεμβρίου του 2015, δηλαδή με... δέκα μήνες καθυστέρηση! Η απόφαση της συνέλευσης ήταν θετική, καθώς όλοι είχαν να κερδίσουν από μια τέτοια εξέλιξη.

β) Να οριστεί ανεξάρτητος εκτιμητής, ο οποίος να καθορίσει την τιμή εκκίνησης στη δημοπρασία που θα ακολουθούσε. Ο εκτιμητής ολοκλήρωσε τη δουλειά του μέσα στον Μάρτιο του 2016 (μετά από πέντε μήνες).

γ) Να οριστεί σχετική δικάσιμος (έγινε στις 6 Απριλίου, όπου ευτυχώς διεξήχθη η δίκη παρά τον αποχή των δικηγόρων).

δ) Να εκδοθεί η δικαστική απόφαση και μετά από περίπου σαράντα ημερολογιακές ημέρες να ξεκινήσει ο πλειστηριασμός.

Το ζήτημα είναι ότι μέχρι σήμερα (τέσσερις μήνες μετά την ημερομηνία της εκδίκασης) δεν έχει εκδοθεί η σχετική δικαστική απόφαση και προφανώς κάτι τέτοιο δεν θα γίνει ούτε και μέσα στον Αύγουστο...

Οι καθυστερήσεις αυτές έχουν προκαλέσει την έντονη δυσφορία τόσο των εργαζομένων του εργοστασίου της Κομοτηνής, όσο και γενικότερα των οικονομικών και πολιτικών παραγόντων της περιοχής.

Χαρακτηριστικά είναι τα όσα δηλώνει στο Euro2day.gr μέλος του σωματείου των εργαζομένων: «Επειδή η διαδικασία -παρά τις προσπάθειες τόσων ατόμων- είχε καθυστερήσει πολύ και φυσικά επειδή δεν βρίσκεις επενδυτές κάθε μέρα, δόθηκε ψήφισμα από όλους τους φορείς του νομού Ροδόπης (αντιπεριφερειάρχη, βουλευτές, επιμελητήρια) που απευθύνονταν τόσο στη δικαστική, όσο και στην κρατική εξουσία και εξηγούσε τους λόγους που θα έπρεπε να προχωρήσει τάχιστα η διαδικασία.

Άλλωστε, δεν υπήρχε η παραμικρή αντιδικία. Πρόκειται για μια τυπική απόφαση που μπορεί να προσφέρει μεγάλα οφέλη στο ελληνικό δημόσιο, στα ασφαλιστικά ταμεία, αλλά και στις τοπικές κοινωνίες της Εύβοιας και της Ροδόπης (οι εργαζόμενοι θα εισπράξουν μέρος από τα λεφτά που τους οφείλει η εταιρία και επίσης θα δημιουργηθούν σε πρώτη φάση 150 θέσεις απασχόλησης). Το ψήφισμα αυτό μάλιστα μπήκε στον φάκελο της δίκης, ενώ όλα αυτά αναλύθηκαν και προφορικά κατά τη διάρκεια της δίκης.

Από τότε μέχρι σήμερα έγιναν επισκέψεις στο Υπουργείο Βιομηχανίας, απανωτές οχλήσεις των τοπικών βουλευτών στην υφυπουργό Θεοδώρα Τζάκρη και σε άλλους κυβερνητικούς παράγοντες, επισκέψεις στον Προϊστάμενο Πρωτοδικών Αθηνών με σκοπό την ευαισθητοποίηση των υπεύθυνων δικαστών για τη γρήγορη έκδοση της απόφασης, όλες όμως χωρίς αποτέλεσμα»....

«Αν λοιπόν πρέπει κάποιος επενδυτής να περιμένει περίπου δύο χρόνια για να λάβει μια απάντηση ακόμη και σε μια υπόθεση που όλες οι εμπλεκόμενες πλευρές είναι απολύτως σύμφωνες, τότε πώς μπορούμε να ελπίζουμε ότι η χώρα αυτή θα μπορέσει κάποτε να ανακάμψει;» αναφέρθηκε χαρακτηριστικά.

Ενδιαφέρον και από Ελβετούς

Πέρα από το αρχικό ενδιαφέρον που είχε εκδηλωθεί τον Δεκέμβριο του 2014 (αποτελεί ζητούμενο αν ο προαναφερθείς επενδυτής θα συμμετάσχει τελικά στη δημοπρασία, καθώς βρίσκεται ήδη πάνω από 1,5 χρόνο «στο περίμενε»...) πληροφορίες από την Κομοτηνή υποστηρίζουν ότι έχει εκδηλώσει την (αρχική τουλάχιστον) πρόθεση να εμπλακεί στην υπόθεση και το ελβετικό fund Cevian Capital (πάνω από 10 δισ. ευρώ υπό διαχείριση, δίνει έμφαση στην κατοχή σημαντικών ποσοστών σε εταιρείες που μέσα από μια ενεργή ιδιοκτησία μπορούν να ανεβάσουν την αξία τους μεσομακροπρόθεσμα).

Η ουσία είναι πως η περίπτωση της Shelman αποτελεί μια σημαντική επένδυση, καθώς η τιμή εκκίνησης του εργοστασίου στον πλειστηριασμό έχει οριστεί γύρω στα 11,5 εκατ. ευρώ, ενώ ο επενδυτής θα χρειαστεί και γύρω στα δέκα εκατ. ευρώ ως κεφάλαια κίνησης.

Σύμφωνα με τις ίδιες πηγές, το Cevian Capital ενδιαφέρεται και για τη μονάδα της θυγατρικής της Shelman Χατζηλουκάς, η οποία δεν λειτουργεί μεν, αλλά δεν έχει μπει σε καθεστώς πτώχευσης (προφανώς θα γίνουν διαπραγματεύσεις με τις πιστώτριες τράπεζες, αν τελικά προχωρήσει το όλο θέμα).