Τον περασμένο Ιούλιο η τότε διοίκηση του ΟΠΑΠ, υπό τον Γιάννη Σπανουδάκη, ανακήρυξε την Intralot «προτιμητέο» τεχνολογικό πάροχο, στο πλαίσιο σχετικού διαγωνισμού. Κι αμέσως μετά ο κ. Σπανουδάκης… «εκπαραθυρώθηκε», με πρωτοφανείς διαδικασίες.

Έκτοτε, όμως, η νέα διοίκηση Λουρόπουλου (στην εξωτερική φωτό) διαπραγματεύεται αρειμανίως με την Intralot -και ταυτόχρονα πληρώνει στην εταιρία του κ. Κόκκαλη περίπου… 5,5 εκατ. ευρώ τον μήνα-, ενώ παράλληλα τρέχουν υποτίθεται «ολοταχώς» οι διαδικασίες για την αποκρατικοποίηση του Οργανισμού.

Όλα αυτά είναι λίγο-πολύ γνωστά.

Αυτό που δεν έχει γίνει ευρέως γνωστό είναι ότι ο περίφημος πλέον διαγωνισμός προέβλεπε ισχύ της προσφοράς εκ μέρους των διεκδικητών για 9+9 μήνες, από την ημερομηνία υποβολής των προσφορών. H περίοδος αυτή λήγει σε περίπου 2 μήνες, και συγκεκριμένα την 9η Απριλίου 2013! Άρα μετά από αυτήν την ημερομηνία η Ιntralot έχει το δικαίωμα να... ανακαλέσει την προσφορά της.

Κι αυτό έχει τεράστια σημασία. Πρώτον, διότι στο πλαίσιο του διαγωνισμού η Intralot πιεζόταν να προσφέρει εύλογο τίμημα προκειμένου να τον κερδίσει. Και δεύτερον, διότι ο ΟΠΑΠ τρέχει ήδη με συστήματα της Ιntralot, επί τη βάσει της συμφωνίας του 2010, η οποία παρατάθηκε μεν για δύο έτη -και προέβλεπε ακόμη 4 τρίμηνες παρατάσεις-, θα λήξει όμως τον Ιούλιο του 2013.

Με άλλα λόγια, αν δεν αλλάξει κάτι, ο ΟΠΑΠ μένει με τα συστήματα της Intralot, αλλά χωρίς… συμβάσεις. Παλαιές ή νέες.

Πρακτικά, αυτό σημαίνει ότι αν αγοραστής του ΟΠΑΠ μετά τη διαδικασία ιδιωτικοποίησης δεν είναι το σχήμα που έχει δημιουργήσει η Ιntralot, ο νέος ιδιοκτήτης θα βρεθεί να διαπραγματεύεται με μηδενική ισχύ, ενώ η Ιntralot θα βρεθεί σε θέση αδικαιολόγητα ισχυρής διαπραγματευτικής ισχύος, χωρίς καν να δεσμεύεται από την προσφορά της.

Είναι λοιπόν εύλογο ότι με αυτήν τη μεθόδευση ο ΟΠΑΠ και ο νέος ιδιοκτήτης του δένονται χειροπόδαρα με την Intralot, που «θα μπορεί να ζητήσει ό,τι θέλει», όπως χαρακτηριστικά ανέφερε στέλεχος της αγοράς, που έχει γνώση της υπόθεσης.

Πώς φτάσαμε όμως ως εδώ, με δεδομένο ότι οι δεσμευτικές προσφορές των ενδιαφερομένων προς τον ΟΠΑΠ κατατέθηκαν τον Νοέμβριο του 2011 και η Ιntralot ανακηρύχτηκε μόνος διεκδικητής τον Ιούλιο του 2012;

Φτάσαμε διότι έκτοτε η διοίκηση Λουρόπουλου εμφανίζεται να διαπραγματεύεται ακαταπόνητα, αλλά χωρίς… αποτέλεσμα, το οικονομικό τίμημα και τη διάρκεια της σύμβασης. Επί σχεδόν επτά μήνες.

Όλο αυτό το διάστημα, η διοίκηση του ΟΠΑΠ «συζητά» με την Ιntralot, ενώ ταυτόχρονα, με βάση τους όρους της υφιστάμενης (και διαρκώς… ανανεωνόμενης) σύμβασης, πληρώνει σε αυτήν κάθε μήνα 4,75 εκατ. ευρώ συν το 8% του τζίρου ορισμένων παιχνιδιών του, δηλαδή αθροιστικά περίπου 5,5 εκατ. ευρώ.

Σε ετήσια βάση, το ποσό ανέρχεται σε 65-67 εκατ. ευρώ και θεωρείται υπέρογκο, ιδίως αν ληφθεί υπ' όψιν ότι με τα νέα δεδομένα στη φορολόγηση του «καθαρού τζίρου» τα κέρδη του Οργανισμού για το 2013 εκτιμώνται από ορισμένους αναλυτές στην περιοχή των 120-150 εκατ. ευρώ ετησίως.

Το πιο σημαντικό, όμως, είναι ότι με αυτόν τον τρόπο της ατέρμονης διαπραγμάτευσης «ροκανίστηκε» ο χρόνος. Ο ΟΠΑΠ δεν πίεσε αρκετά ώστε να κλείσει σύντομα μια συμφέρουσα συμφωνία, αλλά ούτε και αναζήτησε έγκαιρα εναλλακτικές, όταν είχε ακόμη τα χρονικά περιθώρια. Κι αυτό φαίνεται να υποκρύπτει συγκεκριμένο σκοπό, όπως υποστηρίζουν πηγές της αγοράς.

Σύμφωνα με τις ίδιες πηγές, όλο αυτό το διάστημα, κι ενώ η Ιntralot απολαμβάνει τα υψηλότατα έσοδα των «ανανεώσεων», φαίνεται ότι προετοιμάζεται η μακροχρόνια δέσμευση του Οργανισμού με τα συστήματα της Ιntralot, εν όψει του διαφαινόμενου πρωτοφανούς «αδιεξόδου» που περιγράψαμε στην αρχή, με μια «αναγκαία» υπογραφή στο… «παρά πέντε».

Δηλαδή, με κάλυψη του αδιεξόδου που η ίδια η διοίκηση του ΟΠΑΠ και του ΤΑΙΠΕΔ επέτρεψε να δημιουργηθεί, προωθείται η τελική κατακύρωση του διαγωνισμού στην Ιntralot, που θα δεσμεύσει τον επόμενο ιδιοκτήτη για αρκετά χρόνια.

Κάτι τέτοιο, όμως, όπως σημειώνει στέλεχος Investment Banking, αποτελεί «πρωτοφανή εύνοια προς το σχήμα διεκδίκησης του ΟΠΑΠ από την Intralot, όχι μόνο διότι τον δεσμεύει τεχνολογικά μαζί της για πολυετές διάστημα, αλλά και γιατί προσφέρει στην Intralot μια νέα πολυετή ροή εσόδων -από τον Οργανισμό-, την οποία η τελευταία μπορεί να προεξοφλήσει προκειμένου να χρηματοδοτήσει μέρος του κόστους εξαγοράς των… μετοχών του». Και συμπληρώνει: «Πώς είναι δυνατόν να γίνει κάτι τέτοιο κυριολεκτικά την τελευταία στιγμή, πριν από την ολοκλήρωση των διαδικασιών, εις βάρος των υπόλοιπων ενδιαφερομένων;»

Προφανώς οι ευθύνες για την εκρηκτική κατάσταση που έχει δημιουργηθεί βαραίνουν τόσο την υπό τον κ. Κώστα Λουρόπουλο διοίκηση του ΟΠΑΠ όσο και την ηγεσία του ΤΑΙΠΕΔ, υπό τον κ. Τάκη Αθανασόπουλο. Και δεν αποκλείεται να αποδοθούν σύντομα.

Ιδίως αν περάσει η άποψη όσων όψιμα επιδιώκουν την αναβολή του διαγωνισμού (με πρόσχημα και άλλα νομικά θέματα). Διότι τυχόν αναβολή θα προκαλέσει έντονες τριβές της κυβέρνησης με την τρόικα και ιδιαίτερα με το ΔΝΤ, που έχει προειδοποιήσει ότι αν οι αποκρατικοποιήσεις δεν τρέξουν με ικανοποιητικούς ρυθμούς θα πρέπει να αντικατασταθεί η διοίκηση του ΤΑΙΠΕΔ από ξένους ειδικούς!

Ο χρόνος κινδυνεύει να εξαντληθεί και ασφαλώς για να διατηρηθεί εντός τροχιάς η «αποκρατικοποίηση-σημαία», όπως αποκαλούν πολλοί ξένοι την περίπτωση του ΟΠΑΠ, οι πρωτοβουλίες θα πρέπει πλέον να προέλθουν από την ίδια την κυβέρνηση.

Ένα πρώτο δείγμα γραφής, άλλωστε, προς αυτήν την κατεύθυνση -και μια μικρή νίκη της διαφάνειας και της ισότητας έναντι των διαγωνιζομένων- αποτέλεσε η γνωστοποίηση νομοθετικής ρύθμισης που θα επιτρέψει, επιτέλους, στους ενδιαφερομένους για τον ΟΠΑΠ να πληροφορηθούν ισότιμα τις συμβατικές του υποχρεώσεις, ασχέτως των «απορρήτων» που επί χρόνια κρατούσαν στο σκοτάδι ακόμη και την ελληνική Βουλή.


***To Εuro2day.gr ενθαρρύνει τον διάλογο και την έκφραση απόψεων από τους αναγνώστες. Σχολιάστε το άρθρο και πείτε την άποψή σας δημόσια για όσα συμβαίνουν και μας αφορούν όλους. Αν θεωρείτε το άρθρο σημαντικό, διαδώστε το με τα εργαλεία κοινωνικής δικτύωσης.