Σε αντίθεση με ό,τι συνηθίζεται, η ανακοίνωση προσέλκυσης στρατηγικού εταίρου «γκρέμισε» την τιμή της μετοχής της Vell αντί να την ανεβάσει. Σε ποια «νεφελώδη» σημεία θα πρέπει να απαντήσει η εισηγμένη.

Για τη 15η Νοεμβρίου έχει οριστεί η έκτακτη γενική συνέλευση της εταιρίας Vell, όπου μεταξύ των θεμάτων συγκαταλέγεται και η τροποποίηση της ονομασίας. Καθόλου περίεργο, θα πείτε, καθώς το Vell προέρχεται από το επώνυμο του προηγούμενου βασικού μετόχου (Βελάνης) και η εταιρία πουλήθηκε τώρα στον κ. Δημητρίου.

Θα είναι φυσικά η δεύτερη φορά όπου η εισηγμένη θα αλλάξει όνομα (είχε προηγηθεί το Τασόγλου), αλλά έτσι είναι οι δουλειές, ιδίως σε περιόδους έντονης οικονομικής κρίσης και μάλιστα σε έναν ιδιαίτερα ανταγωνιστικό κλάδο.

Προς ψήφιση επίσης είναι και η έκδοση νέου μετατρέψιμου ομολογιακού δανείου ύψους 15 εκατ. ευρώ, με δικαίωμα προτίμησης των παλαιών μετόχων.

Ας πάμε όμως να δούμε τις βασικές παραμέτρους αυτού του deal.

Πρώτον, ο κ. Βελάνης πούλησε το 31,5% των μετοχών της εταιρίας έναντι 6,63 εκατ. ευρώ. Έχασε ουσιαστικά την εταιρία του (διαθέτει ποσοστό χαμηλότερο του 5%), για την οποία είχε ελπίσει πολύ περισσότερα πράγματα κατά το παρελθόν, ωστόσο έμεινε με μετρητά 6,63 εκατ. ευρώ, ποσό καθόλου άσχημο σε μια συγκυρία όπως η τρέχουσα. Άλλωστε, η Vell θα έπρεπε «να παλέψει με σαράντα κύματα» για να επιβιώσει σε βάθος χρόνου και αυτό ο κ. Βελάνης προφανώς και το γνώριζε (δεν είναι τυχαίο ότι προέβλεψε από τους πρώτους τις δύσκολες μέρες που θα έρχονταν στο χονδρικό εμπόριο και επίσης ότι έδωσε μάχη για τη διατήρηση ικανοποιητικής ρευστότητας στην εταιρία).

Βέβαια, κάποιος θα μπορούσε να ισχυριστεί ότι ο κ. Βελάνης ουσιαστικά δεν θα βάλει λεφτά στην τσέπη, καθώς κάπου τόσα είχε καταβάλει φέτος καλύπτοντας το μετατρέψιμο σε μετοχές ομολογιακό δάνειο της Vell, οπότε, αν τώρα μετατρέψει τις ομολογίες σε μετοχές, θα αποκτήσει ένα αξιοσημείωτο ποσοστό στην εισηγμένη, χωρίς ουσιαστικά να εισπράξει μετρητά.

Είναι βέβαιο, όμως, ότι ο κ. Βελάνης θα μετατρέψει τις ομολογίες του σε μετοχές; Όχι, ιδίως αν συνεκτιμηθεί ότι η τρέχουσα τιμή του τίτλου έχει υποχωρήσει σε σαφώς χαμηλότερα επίπεδα από την τιμή μετατροπής των 39 λεπτών.

Δεύτερον, ο κ. Δημητρίου «με το καλημέρα» του deal θα βρεθεί με 600 χιλ. ευρώ στην τσέπη (6,6 εκατ. ευρώ κατέβαλε για την εξαγορά του 31,5% των μετοχών, 7,2 εκατ. εισέπραξε ως προκαταβολή για την εξαγορά της εταιρίας του από τη Vell) και να απαιτεί γύρω στα 11,5 εκατ. ευρώ ακόμη από την εισηγμένη εταιρία.

Στην πράξη, όμως, ούτε και ο κ. Δημητρίου φαίνεται ότι θα εισπράξει μετρητά, καθώς τα 11,5 εκατ. ευρώ που οφείλονται στον ίδιο θα βρεθούν από το νέο μετατρέψιμο ομολογιακό δάνειο των 15 εκατ. ευρώ που δρομολογείται στη Vell και το οποίο σε κάποιο σημαντικό μέρος του θα καλύψει ο ίδιος.

Και τρίτον, οι λοιποί μέτοχοι της Vell είδαν την εταιρία τους:

α) να ενισχύεται με μια νέα θυγατρική που το 2009 σημείωσε κύκλο εργασιών 59,8 εκατ. και EBITDA 4,1 εκατ. ευρώ (για να μην αναφέρει η ανακοίνωση περί καθαρών κερδών, ίσως αυτό κάτι να σημαίνει…), καθώς και τις όποιες ενδεχόμενες συνέργιες

β) να βλέπει τον δανεισμό της να αυξάνεται κατά 16 περίπου εκατ. ευρώ, αν συνεκτιμηθούν τα 18,1 εκατ. που θα καταβάλει στον κ. Δημητρίου και τα 1 - 2 εκατ. ευρώ που θα εισπράξει από την πώληση της θυγατρικής της Ζητουνιάτης, που σε μεγάλο βαθμό θα καλυφθούν από το νέο μετατρέψιμο ομολογιακό δάνειο και ενδεχομένως από τη μετατροπή του προηγούμενου σε μετοχές.

Όως και να 'χει, πάντως, η προσέλκυση στρατηγικού εταίρου στη Vell είναι από τις λίγες περιπτώσεις που δεν έτυχαν θετικής υποδοχής στο ταμπλό της Σοφοκλέους, με τη μετοχή από τα 42 λεπτά μέσα σε λίγες ημέρες να κατρακυλά μέρα με την ημέρα και χθες να κλείνει μόλις στα 24 λεπτά (έχασε δηλαδή το 40% της αξίας της!).

Να οφείλεται αυτό στις ασάφειες του deal που είτε άργησαν να διασαφηνιστούν είτε εξακολουθούν ακόμη να παραμένουν, οπότε σύντομα μπορούμε να περιμένουμε βελτίωση της εικόνας της μετοχής στο Χ.Α.; Ή μήπως η αγορά φοβάται ότι το dilution (διάχυση) των μετοχών θα είναι τόσο μεγάλη ώστε το ποσοστό των μικροεπενδυτών θα «εξαφανιστεί»;