Η δρομολογούμενη αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου με καταβολή μετρητών δεν αρκεί για την εύρεση λύσης στο πρόβλημα της ρευστότητας που αντιμετωπίζει η Nutriart (προήλθε από τη συγχώνευση της Αλλατίνη και της Κατσέλης), όπως προκύπτει από το ενημερωτικό δελτίο της εισηγμένης εταιρίας.

Οι τρέχουσες δανειακές υποχρεώσεις της Nutriart υπερβαίνουν τα 100 εκατ. ευρώ, είναι βραχυπρόθεσμες και μάλιστα ένα τμήμα αυτών έχει καταστεί ληξιπρόθεσμο.

Απέναντι σε αυτήν την κατάσταση, η εταιρία προχωρά σε αύξηση του μετοχικού της κεφαλαίου με στόχο την άντληση 35 εκατ. ευρώ (36.458.333 νέες μετοχές προς 0,96 ευρώ). Σε περίπτωση πλήρους κάλυψης της έκδοσης, ο συνολικός αριθμός των μετοχών θα ανέλθει στα 60.458.333.

Η διοίκηση της Nutriart εκτιμά ότι "θα καλύψει τις ανάγκες της σε κεφάλαιο κίνησης τους επόμενους μήνες, μεταξύ άλλων, με την επιτυχή άντληση της παρούσας ΑΜΚ μέχρι και το ποσό των 35 εκατ. και την επιτυχή αναχρηματοδότηση των βραχυπρόθεσμων δανείων της (και μετατροπή τους σε μακροπρόθεσμα) μέχρι το ποσό των 69 εκατ. ευρώ".

Ωστόσο, επικρατεί έντονος σκεπτικισμός για το ποσοστό κάλυψης της ΑΜΚ λόγω όχι μόνο του γενικότερου δισταγμού που δείχνει σε ανάλογες περιπτώσεις το επενδυτικό κοινό κατά τα τελευταία χρόνια αλλά και του ότι η τρέχουσα τιμή της μετοχής στο ταμπλό της Σοφοκλέους είναι εμφανώς χαμηλότερη από την τιμή διάθεσης των νέων τίτλων.

Το ευχάριστο πάντως για την εισηγμένη είναι ότι ο βασικός μέτοχος έχει δεσμευτεί πως θα καλύψει κατ’ ελάχιστον τα 16,8 εκατ. ευρώ από τα 35 εκατ. της έκδοσης, από τα οποία τα 4 εκατ. θα διατεθούν για κεφάλαιο κίνησης και τα υπόλοιπα για μείωση του τραπεζικού δανεισμού.

Ειδικότερα για το σενάριο κάλυψης της ΑΜΚ μόνο κατά 16,8 εκατ. ευρώ, η διοίκηση της Nutriart υποστηρίζει ότι για την κάλυψη των αναγκών σε κεφάλαιο κίνησης θα χρειαστεί και "η επιτυχής αναχρηματοδότηση των βραχυπρόθεσμων δανείων και η μετατροπή τους σε μακροπρόθεσμα, ύψους έως και 87 εκατ. ευρώ".

Η εισηγμένη επίσης δηλώνει ότι "εξετάζει περισσότερες εναλλακτικές λύσεις για την εύρεση νέων πόρων χρηματοδότησης", μεταξύ των οποίων συγκαταλέγονται οι δυνατότητες βελτίωσης των σχέσεων με πελάτες και προμηθευτές έτσι ώστε να μειωθούν οι ανάγκες για κεφάλαιο κίνησης καθώς και το ενδεχόμενο πώλησης περιουσιακών στοιχείων του ομίλου (η αρχή έγινε με τη ρευστοποίηση της Fytro).