Σωρεία ερωτημάτων που απαιτούν απάντηση από τους αρμοδίους για τον ισχυρό όμιλο που "σκόρπισε" σαν χάρτινος πύργος μέσα σε λίγους μήνες - "Καρέ-καρέ" το χρονικό της κατάρρευσης - Πώς "χάθηκαν" 17,5 εκατ. ευρώ και ποιος τελικά ευθύνεται;

Το κατοχικό τραγουδάκι "τίνος είναι ρε γυναίκα τα παιδιά, το 'να μου φωνάζει σι, τ’ άλλο μου φωνάζει για", το πιθανότερο είναι ότι το γνωρίζετε.

Με ανάλογο λοιπόν τρόπο εμείς ρωτάμε: τίνος είναι, ρε γυναίκα, η ΕΚΑΤ - ΕΤΑΝ; Και αυτό γιατί η BETANET ούτε σε σχετικό δελτίο Τύπου, ούτε στις επεξηγήσεις των λογιστικών της καταστάσεων, ούτε στο ετήσιο δελτίο της αναφέρει την αγοράστρια εταιρία (και τους μετόχους αυτής) του 51% της μέχρι πέρυσι θυγατρικής της!

Όχι τίποτε άλλο, αλλά γιατί έχουν ακουστεί πάρα πολλά στη χρηματιστηριακή πιάτσα.

Πέραν όμως αυτού, πολλά είναι τα ερωτήματα που αναμένουν απάντηση σχετικά με τον τρόπο πού "κατέρρευσε" η εισηγμένη μεταξύ Ιουλίου και Σεπτεμβρίου του 2008, δηλαδή μόλις μέσα σε τέσσερις μήνες…

Καρέ-καρέ η… αποκαθήλωση

Ας πάρουμε λοιπόν τα πράγματα από την αρχή.

Ιανουάριος 2008: Τα ετήσια αποτελέσματα του 2007 είναι κερδοφόρα και οι δείκτες ρευστότητας αρκετά ικανοποιητικοί. Για παράδειγμα, ο δείκτης κυκλοφοριακής ρευστότητας διαμορφώνεται στο 1,42 και ο δείκτης ιδίων κεφαλαίων προς τραπεζικές υποχρεώσεις στο 1,5 έναντι 0,8 στο τέλος του 2006.

Είχε άλλωστε ολοκληρωθεί και αύξηση κεφαλαίου με καταβολή μετρητών ύψους 10 εκατ. ευρώ. Όλα καλά και όλα ωραία λοιπόν… Καμία ουσιαστική παρατήρηση από τον ορκωτό ελεγκτή.

Μάρτιος 2008: Στο ετήσιο δελτίο της BETANET για το 2007 που εξεδόθη στο τέλος Μαρτίου του 2008, η διοίκηση της εισηγμένης εταιρίας δεν φαίνεται να ανησυχεί ιδιαίτερα για τις εξελίξεις.

Ας δούμε για παράδειγμα τι γράφει για τον πιστωτικό κίνδυνο: "Η BETANET έχει σχετικά περιορισμένο πιστωτικό κίνδυνο, διότι οι πωλήσεις της αφορούν σε μεγάλο ποσοστό ιδιώτες πελάτες με μειωμένο βαθμό απωλειών. Επιπλέον, η εταιρία διερευνά, κατά το δυνατόν, τη φερεγγυότητα και την πιστοληπτική ικανότητα των πελατών της. Ως εκ τούτου, ο κίνδυνος αξιολογείται σχετικά περιορισμένου εύρους".

Αρκετά καθησυχαστική όμως ήταν η διοίκηση της BETANET και για το θέμα της ρευστότητας (οι υπογραμμίσεις δικές μας): "οι διαθέσιμες τραπεζικές πιστώσεις είναι επαρκείς ανάλογα με τις εκάστοτε χρονικές εξελίξεις, ώστε να αντιμετωπιστεί οποιαδήποτε πιθανή έλλειψη διαθεσίμων. Σε κάθε όμως περίπτωση, και επειδή οι συνθήκες της αγοράς λόγω της διεθνούς κρίσης έχουν επιδεινωθεί, η εταιρία αποφάσισε και υλοποίησε με πλήρη επιτυχία την αύξηση μετοχικού κεφαλαίου, ώστε να ενισχύσει τη ρευστότητά της και να αντιμετωπίσει τις ως άνω συνθήκες"…

Σε ό,τι αφορά μάλιστα τις προοπτικές για το 2008, αναγράφει: "Οι εκτιμήσεις της διοίκησης με βάση τα σημερινά δεδομένα είναι συγκρατημένα θετικές"!

Μάιος 2008: Δημοσιεύονται τα αποτελέσματα του πρώτου τριμήνου, τα οποία είναι σημαντικά κερδοφόρα (648 χιλιάδες ευρώ).

Ιούνιος 2008: Στα τέλη του μήνα διεξάγεται η τακτική γενική συνέλευση της εταιρίας, με τη διοίκησή της να μιλά στο ίδιο μήκος κύματος με τις επισημάνσεις του ετήσιου δελτίου της. Ψηφίζει μάλιστα και τη δυνατότητα αγοράς ιδίων μετοχών.

Κατέφθασε… τσουνάμι!

Και ενώ μέχρι το τέλος Ιουνίου, ο πιστωτικός κίνδυνος και ο κίνδυνος ρευστότητας ήταν περιορισμένος, ενώ οι προοπτικές της εταιρίας ήταν συγκρατημένα αισιόδοξες, στα αποτελέσματα εξαμήνου εμφανίστηκαν ζημιές 8,46 εκατ. ευρώ (από κέρδη στο πρώτο τρίμηνο), ενώ στο εννεάμηνο της χρήσης οι ζημίες εκτοξεύθηκαν στα 21 εκατ. ευρώ!

Από εκεί όπου ο πιστωτικός κίνδυνος ήταν περιορισμένος στο 9μηνο -και ουσιαστικά μέσα σε λίγους μόνο μήνες- ενεγράφησαν ως επισφαλείς απαιτήσεις πάνω από το 50% των συνολικών απαιτήσεων της εισηγμένης! Λες και οι Γερμανοί είχαν εισβάλλει και πάλι στην Ελλάδα, όπως το 1940…

Όσο για τη ρευστότητα, οι ληξιπρόθεσμες υποχρεώσεις της ΒΕΤΑΝΕΤ έπεσαν… σαν το χαλάζι και σήμερα η διοίκηση προσπαθεί μήπως και μπει στις διατάξεις του άρθρου 99…

Και πέραν όλων αυτών, η ΒΕΤΑΝΕΤ δεν έχει καταφέρει ακόμη (τρίτο δεκαήμερο Μαΐου 2009) να καταρτίσει τις λογιστικές καταστάσεις του 2008, με αποτέλεσμα να τεθεί εκτός διαπραγμάτευσης από το ταμπλό της Σοφοκλέους και επίσης παραμένει αμφίβολο αν θα προλάβει να κάνει την τακτική της γενική συνέλευση μέσα στα επιτρεπόμενα από τον νόμο χρονικά περιθώρια (30ή Ιουνίου)!

Αμείλικτα ερωτήματα

Πρώτον, πώς μέσα σε μόλις έναν ή δύο μήνες, "γύρισε ο κόσμος ανάποδα" και ο ισχυρός όμιλος "σκόρπισε" σαν χάρτινος πύργος μέσα στην καταιγίδα; Πώς ο περιορισμένος πιστωτικός κίνδυνος μεταμορφώθηκε ως διά μαγείας σε επισφαλείς απαιτήσεις της τάξεως του 50% των συνολικών απαιτήσεων;

Δεύτερον, μήπως υπήρχαν από χρόνια "κρυμμένοι σκελετοί" τους οποίους δεν ανέφερε η διοίκηση και δεν εντόπισαν οι ορκωτοί ελεγκτές; Κι αν έγινε έτσι ποιος ευθύνεται; Η διοίκηση, οι ελεγκτές ή οι λογιστές; Όλοι; Έχει ερευνηθεί η υπόθεση; Κι αν όχι γιατί;

Τρίτον, πώς "χάθηκαν" γύρω στα 17,5 εκατ. ευρώ που εισέρευσαν στην εισηγμένη από την αύξηση κεφαλαίου και την πώληση των συμμετοχών της εισηγμένης σε ΕΚΑΤ - ΕΤΑΝ και ΣΥΠΡΟ;

Τέταρτον, ποιοι είναι οι αγοραστές του 51% της ΕΚΑΤ - ΕΤΑΝ; Μήπως είναι συγγενικά πρόσωπα των βασικών μετόχων, όπως διαδίδεται;

Πέμπτον, γιατί η εισηγμένη εταιρία δεν είναι σε θέση να δημοσιεύσει τις λογιστικές της καταστάσεις, τόσον καιρό μετά την πάροδο της εκ του νόμου προβλεπόμενης προθεσμίας;

Αναμφίβολα, η υπόθεση σηκώνει πολύ ψάξιμο, από τις αρμόδιες αρχές (μία εκ των οποίων προφανώς πρέπει να είναι και η περιβόητη πλέον Επιτροπή Λογιστικής Τυποποίησης και Ελέγχου), προκειμένου να προστατευτούν τα δικαιώματα των μετόχων μειοψηφίας και να δοθούν οι δέουσες απαντήσεις στην ξαφνική κατάρρευση της συγκεκριμένης εταιρίας, που παρουσιαζόταν ως "μοντέλο ανάπτυξης".