Πτώση της τάξεως του 14% φέρεται να σημείωσε η αγορά το πρώτο δίμηνο του 2013, εξέλιξη που δεν ξάφνιασε τα στελέχη των ασφαλιστικών ομίλων.

Γιατί δεν είναι μόνο οι επιπτώσεις της οικονομικής κρίσης -εξαγορές παλαιότερων συμβολαίων, προσφορά προϊόντων μειωμένου κόστους- που επηρέασε την κατάσταση, αλλά και το γεγονός ότι το περυσινό πρώτο εξάμηνο είχε συναφθεί μεγάλος αριθμός ασφαλιστικών-επενδυτικών συμβολαίων (αποσκοπούσε κυρίως στην προστασία των πελατών από τον κίνδυνο του Grexit).

Μέσα σε αυτό το περιβάλλον, μερικές εταιρείες επιχειρούν να παίξουν επιθετικά διευρύνοντας το μερίδιό τους στην αγορά (π.χ. AIG, Ευρωπαϊκή Πίστη), άλλες προσπαθούν να ενισχυθούν μέσα από αυξήσεις κεφαλαίου ώστε να εξασφαλιστούν στο ρευστό γενικότερο περιβάλλον (π.χ. International Life) και επίσης η αγορά συζητά για το ιδιοκτησιακό μέλλον αρκετών επιχειρήσεων που με τον έναν ή τον άλλον τρόπο εμπλέκονται με τις τράπεζες.

Για παράδειγμα, η αγορά αναμένει με γενικότερο ενδιαφέρον το αν τελικά οι διοικήσεις της Εθνικής και της Eurobank θα παραμείνουν σε ιδιωτικά χέρια, ή θα περάσουν στο Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας, μετά την ολοκλήρωση των επικείμενων αυξήσεων κεφαλαίου.

Έτσι, ενδεχόμενο πέρασμα της Εθνική Τράπεζας στο ΤΧΣ σημαίνει έλεγχο από το ταμείο και της Εθνικής Ασφαλιστικής. Επιπλέον, αν τελικά το ΤΧΣ ελέγξει τη διοίκηση της Eurobank, τότε θα αναλάβει και το management των δύο θυγατρικών της ασφαλιστικών (EFG Eurolife Ζωής και EFG Eurolife Γενικών Ασφαλίσεων). Σε μια τέτοια περίπτωση, εκτιμάται πως η διοίκηση θα είναι πιο σκληρή, τουλάχιστον σε ό,τι αφορά τον έλεγχο του λειτουργικού κόστους και του κόστους πρόσκτησης.

Ανεξάρτητα όμως με το ιδιοκτησιακό καθεστώς των τραπεζών, όλα δείχνουν πως θα ακολουθήσουν πωλητήρια των θυγατρικών ασφαλιστικών. Έτσι, πέρα από την επίσημη θέση της Τράπεζας Πειραιώς για πώληση της ΑΤΕ Ασφαλιστικής, θεωρείται πολύ πιθανή η εκδήλωση μιας τέτοιας επιθυμίας: α) για την Εθνική Ασφαλιστική, β) για τις θυγατρικές της Eurobank και γ) πολύ πιθανόν -σε επόμενη φάση- για τις θυγατρικές ασφαλιστικές εταιρείες της Τράπεζας Κύπρου.

Ωστόσο, οι περισσότεροι στην αγορά αμφιβάλλουν έντονα για το κατά πόσον θα δούμε έστω και ένα τέτοιο deal να ολοκληρώνεται. Τουλάχιστον στο άμεσο μέλλον. Και αυτό γιατί θεωρείται δύσκολο στην παρούσα φάση να υπάρξουν τιμήματα που θα υπερβαίνουν τα ποσά που κατέβαλαν πρόσφατα οι μητρικές τράπεζες για να επανακεφαλαιοποιήσουν τις ασφαλιστικές τους.

Ενδιαφέρον, ωστόσο, παρουσιάζει και η άλλη πλευρά των ασφαλιστικών, εκείνων δηλαδή που επιθυμούν να διεισδύσουν περαιτέρω στην εγχώρια αγορά. Ήδη σχολιάστηκε ευμενώς η κίνηση ορισμένων ξένων εταιρειών (π.χ. Allianz) να βάλουν ζεστό χρήμα και να ενισχύσουν κεφαλαιακά τις θυγατρικές τους στην Ελλάδα, δείχνοντας εμπιστοσύνη στις προοπτικές της χώρας.

Πολλά επίσης ακούγονται και συζητιούνται για την πρόθεση επέκτασης της ERGO. Ορισμένοι θεωρούν πιθανή μια πιο «συστηματική» κίνηση της CNP. Κάποιοι τρίτοι επιπλέον δεν θα εκπλήσσονταν αν έβλεπαν μια επεκτατική κίνηση από άλλες ξένες εταιρείες, όπως για παράδειγμα η ΑΧΑ.