Απορρίφθηκε, για λόγους εθνικής ασφάλειας, από το Συμβούλιο της Επικρατείας σχέδιο Προεδρικού Διατάγματος για την κατάργηση του ναυτικού οχυρού στην περιοχή της Κασσιόπης και τη μεταφορά του σε νέα θέση. Η έκταση του επίμαχου ναυτικού οχυρού έχει ήδη μεταβιβαστεί στο Ταμείο Αξιοποίησης Ιδιωτικής Περιουσίας του Δημοσίου (ΤΑΙΠΕΔ Α.Ε.), το οποίο με τη σειρά του το παραχώρησε για εκμετάλλευση στην εταιρεία NCH Capital.

Το ανώτατο δικαστήριο απέρριψε το σχέδιο προεδρικού διατάγματος ως μη νόμιμο, ενώ αξίζει να σημειωθεί ότι για την μετεγκατάσταση του οχυρού η Ολομέλεια του Ανωτάτου Ναυτικού Συμβουλίου του υπουργείου Εθνικής Άμυνας γνωμοδότησε υπέρ χωρίς να γνωρίζει που είναι η νέα θέση, αφού θα την προσδιόριζε το ΤΑΙΠΕΔ.

Ειδικότερα με την υπ’ αριθμ. 52/2013 γνωμοδότησή του το Ε' τμήμα του ΣτΕ αναφέρεται στο σχέδιο τουριστικής αξιοποίησης της Κασσιώπης (489 στρέμματα) που εντάσσεται στη δέσμευση της χώρας στο μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα των αποκρατικοποιήσεων
Στο πλαίσιο αυτό υπογράφηκε τον Δεκέμβριο του 2012 μνημόνιο μεταξύ του ΤΑΙΠΕΔ, και του Γενικού Επιτελείου Ναυτικού (ΓΕΝ) στο οποίο πέραν της μετάθεσης αποφασίζεται το ΤΑΙΠΕΔ να καλύψει το κόστος κατασκευής των εγκαταστάσεων του νέου οχυρού και μετεγκατάστασης του υφιστάμενου οχυρού.

Το Ανώτατο Ναυτικό Συμβούλιο τάχθηκε υπέρ αλλά οι δικαστές επισημαίνουν ότι δεν γνώριζε τη νέα θέση , αφού σύμφωνα με τη γνωμοδότησή τους στην απόφαση αναφέρεται ότι «το ΑΝΣ, αφού έλαβε υπόψη σχέδιο μνημονίου συνεργασίας μεταξύ του ΤΑΙΠΕΔ και του ΓΕΝ και σχέδιο Προεδρικού Διατάγματος, στα οποία προβλέπεται μόνο η έκταση της νέας θέσεως του ναυτικού οχυρού (7,2 στρέμματα) και το γεγονός ότι η ακριβής νέα θέση (συντεταγμένες) του νέου ναυτικού οχυρού αναμένεται να καθοριστεί από το ΤΑΙΠΕΔ, πριν από τη θεσμοθέτηση του ΠΔ».

Οπως χαρακτηριστικά επισημαίνεται στην απόφαση του ΣτΕ: «Κατά τον χρόνο λήψεως της εν λόγω γνωμοδοτήσεως, το ΑΝΣ δεν ήταν σε θέση να κρίνει αν με την εγκατάσταση του ναυτικού οχυρού στη νέα θέση εξασφαλίζεται ισοδύναμο αποτέλεσμα ως προς την εξυπηρέτηση της εθνικής άμυνας και ασφάλειας της χώρας. Περαιτέρω, όπως προκύπτει από το τοπογραφικό διάγραμμα και το από 12.12.2012 «μνημόνιο συνεργασίας», στη νέα θέση του οχυρού τα όρια της απαγορευμένης ζώνης και της επιτηρούμενης ζώνης αυτού σχεδόν συμπίπτουν. Ενόψει όμως του σκοπού που εξυπηρετείται με τις δυο αυτές ζώνες προστασίας, που συνίσταται στην απόκρυψη και διασφάλιση των έργων άμυνας, ο καθορισμός των ανωτέρω ζωνών προϋποθέτει πλήρη γνώση της ακριβούς θέσης του οχυρού, από τη μορφολογία του εδάφους της οποίας (κλίση κ.λπ.) ο εν λόγω καθορισμός επίσης εξαρτάται. Η ακριβής όμως νέα θέση του οχυρού, όπως έχει ήδη αναφερθεί, δεν ήταν γνωστή στο ΑΝΣ. Υπό τα δεδομένα όμως αυτά δεν ήταν δυνατόν και να αιτιολογηθεί γιατί τα όρια των ανωτέρω ζωνών σχεδόν συμπίπτουν και συνεπώς η γνωμοδότηση του ΑΝΣ πάσχει και κατά τούτο».

Οι δικαστές καταλήγουν ότι: «είναι ληπτέοι υπόψη και άλλοι παράγοντες, αναγόμενοι στο γενικότερο εθνικό και δημόσιο συμφέρον, όπως είναι η υλοποίηση του προγράμματος αποκρατικοποιήσεων και αξιοποιήσεως της ιδιωτικής περιουσίας του Ελληνικού Δημοσίου, με απώτερο στόχο την αποπληρωμή του δημοσίου χρέους. Κατά τη στάθμιση όμως των προστατευόμενων έννομων αυτών αγαθών με εκείνο της εθνικής ασφάλειας, πρέπει προεχόντως να διασφαλισθεί η ανεξαρτησία της χώρας, ελλείψει της οποίας η στάθμιση αυτή δεν θα ήταν δυνατή».