Εκτενές άρθρο, και μάλιστα θετικό για τον Έλληνα πρωθυπουργό, φιλοξενεί το πρακτορείο Bloomberg. Το άρθρο το υπογράφει η ανταποκρίτρια Μαρία Πετράκη και φέρει τον τίτλο «Η τελευταία ελπίδα της Ελλάδας μέσω της συμμόρφωσης και όχι της απείθειας».

Το άρθρο απαριθμεί όσα έχει μέχρι στιγμής πετύχει ο κ. Σαμαράς. «Τα έψαλε στους ξένους ηγέτες να σταματήσουν τις φημολογίες για έξοδο της Ελλάδας από το ευρώ», αναφέρει και συμπληρώνει ότι οδήγησε τις διπλές διαπραγματεύσεις με τους κυβερνητικούς του εταίρους και την τρόικα, πέτυχε την αποδέσμευση της δόσης των 34 δισ. ευρώ και σταμάτησε, τουλάχιστον προσωρινά, τις δηλώσεις επενδυτών και πολιτικών που έβλεπαν χρεοκοπία της Ελλάδας. Το άρθρο επισημαίνει, ακόμα, ότι ο Γενικός Δείκτης στο Χ.Α. έχει διπλασιαστεί και μειώθηκε η απόδοση των 10ετών ομολόγων κάτω από το 10% από 30,55% τον Ιούνιο.

«Είναι ίσως η τελευταία ευκαιρία για όποιον πιστεύει ότι το συμφέρον της Ελλάδας είναι εντός της ευρωζώνης», δηλώνει ο Kevin Featherstone, καθηγητής ευρωπαϊκών σπουδών στο LSE, και συμπληρώνει: «Εάν για κάποιον λόγο έπεφτε η κυβέρνηση Σαμαρά, δεν είναι καθόλου σαφές ποιος θα μπορούσε να τον διαδεχθεί».

«Η επιμονής στις εκλογές έφερε τη μεγαλύτερη κατάρρευση από το 1945 ενός εκ των παικτών του κομματικού συστήματος της Ευρώπης», αναφέρει επίσης ο Κ. Featherstone και εξηγεί: «Σε μεγάλο βαθμό είναι σαν να παίζεις με τη φωτιά. Υπήρξε η αίσθηση ότι δρούσε βάσει βραχυπρόθεσμων πολιτικών υπολογισμών. Οι επικριτές του τον χαρακτηρίζουν οπορτουνιστή».

«Δεν θέλει να αφήνει εκκρεμότητες», δηλώνει στο πρακτορείο ο Ντίνος Αρκουμάνης, αντιπρύτανης του πανεπιστημίου City του Λονδίνου και παιδικός φίλος του κ. Σαμαρά. «Δεν θέλει να τελειώνει μία συνάντηση χωρίς να έχουν ληφθεί αποφάσεις. Αυτό χρειάζεται τώρα η Ελλάδα», υποστηρίζει και συμπληρώνει: «Μία από τις ικανότητες του Σαμαρά είναι να επικεντρώνεται στο παρόν και να μην ασχολείται με το παρελθόν. Συγκριτικά με 20 χρόνια πριν, είναι σαφώς πολύ διαφορετικός άνθρωπος».

«Οδηγήθηκε από τις καταστάσεις και εξαναγκάστηκε από τις καταστάσεις, και όχι από δική του ευθύνη, να αντιπροσωπεύει την τελευταία ελπίδα πριν από το χάος», αναφέρει ο Κ. Featherstone και καταλήγει: «Ελλείψει εναλλακτικών, είναι η καλύτερη επιλογή».